Video
Ex-vrouw komt met schandaalboek over Rob de Nijs!
Belinda Meuldijk belooft onthullingen over Rob de Nijs
Belinda Meuldijk, de ex-vrouw van Rob de Nijs, heeft aangekondigd dat ze op een later moment met een reeks onthullingen over hun verleden zal komen. Hoewel ze nu de rust wil bewaren, stelt ze dat de waarheid ooit naar buiten zal komen – maar pas als zowel zij als Rob er niet meer zijn.
💬 “Er is iets gebeurd, neem dat maar van me aan,” zegt Belinda veelbetekenend.
Wat is er precies voorgevallen? En waarom kiest ze ervoor om pas later haar boek te publiceren?
De pijnlijke geschiedenis tussen Belinda en Rob
De relatie tussen Belinda Meuldijk en Rob de Nijs was jarenlang een van de meest besproken huwelijken in de Nederlandse entertainmentwereld. Ze deelden liefde, muziek en succes, maar hun scheiding was allesbehalve harmonieus.
🔹 Een huwelijk vol hoogte- en dieptepunten
🔹 Een pijnlijke breuk met blijvende gevolgen
🔹 Een geheim dat Belinda pas later onthult
Hoewel hun wegen al jaren geleden scheidden, lijkt het verleden nog altijd een bron van pijn en wrok voor Belinda. Vooral één gebeurtenis is haar altijd bijgebleven: een actie van Rob en zijn huidige vrouw Jet, die volgens Belinda “iets heel ergs” hebben gedaan.
Een ‘smerige actie’ die niet vergeten wordt
Volgens Belinda speelde zich een bijzonder pijnlijk incident af, waarbij Rob en zijn vrouw Jet haar zwaar hebben gekwetst.
💬 “Toen de hemel openbarstte en er een bom op ons viel die genoeg stank bevatte om alles te vergiftigen… Dat is iets wat ik nooit vergeet.”
🔹 Wat gebeurde er precies?
Op een dag maakten Rob en Jet foto’s van
Belinda’s huis, waarin het er op dat moment
niet op zijn best uitzag. Vervolgens lieten ze
deze beelden uitlekken naar weekblad
Privé.
🔹 Waarom was dit zo kwetsend?
Belinda voelde zich publiekelijk te kijk gezet en
ervoer het als een opzettelijke poging om haar imago te
beschadigen. De actie had een enorme emotionele
impact op haar.
Belinda heeft deze pijn al jaren met zich meegedragen en is vastberaden haar kant van het verhaal te vertellen – maar op haar eigen voorwaarden.
Waarom komt Belinda nu niet met haar onthullingen?
Hoewel Belinda jarenlang met deze pijn heeft rondgelopen, heeft ze ervoor gekozen om voorlopig te zwijgen. Maar waarom?
1️⃣ Uit respect voor Robs ziekte
- Rob de Nijs lijdt al jaren aan de ziekte van Parkinson en heeft zich grotendeels uit de schijnwerpers teruggetrokken.
- Belinda wil hem in deze moeilijke tijd niet extra belasten.
2️⃣ Behouden wat er nog goed is
- Ondanks hun verleden heeft Belinda geen behoefte aan extra ruzie of drama in het heden.
- Ze wil de relatieve rust tussen haar en Rob niet verstoren.
3️⃣ Het boek is al af, maar verschijnt later
- “Mijn autobiografie is al klaar,” onthult Belinda.
- Publicatie? Pas wanneer zowel zij als Rob er niet meer zijn.
💬 “Ik wil graag behouden wat nu goed is,” aldus Belinda.
Een autobiografie vol onthullingen
In haar aankomende boek, waarin haar hele levensverhaal wordt opgetekend, zal Belinda naar eigen zeggen alle details delen over haar relatie met Rob, hun scheiding en de gebeurtenissen die daarop volgden.
🔹 Wat kunnen we verwachten?
✔ Details over hun huwelijk en scheiding
✔ Nieuwe informatie over Rob en Jet
✔ De ware toedracht van het
‘fotografieschandaal’
Belinda suggereert sterk dat de inhoud van haar autobiografie veel stof zal doen opwaaien.
💬 “Wat er toen gebeurde en waarom, daar moet nog maar eens een ander boek over geschreven worden.”
🔹 De impact van het boek
Volgens Belinda zal niemand onverschillig blijven
wanneer de waarheid eenmaal bekend is. Ze weet zeker dat de
onthullingen veel reacties zullen oproepen.
Een bewuste keuze: wachten tot ‘na de dood’
Het is ongebruikelijk dat iemand een boek bewust pas na zijn dood wil uitbrengen, maar voor Belinda heeft deze beslissing een diepere betekenis.
💭 Waarom wil ze wachten?
1️⃣ Zonder gevolgen spreken
- Als ze er zelf niet meer is, hoeft ze zich geen zorgen te maken over de gevolgen.
2️⃣ Respect voor Robs familie en vrienden
- Ze wil geen pijn veroorzaken in Robs laatste levensfase.
3️⃣ Vrijheid van spreken
- Na haar dood hoeft ze niet meer te vechten tegen reacties of juridische stappen.
💬 “Hij wordt pas uitgegeven als Rob en ik er niet meer zijn.”
Hoe reageert Rob de Nijs hierop?
🔹 Rob zelf heeft nog niet gereageerd op
Belinda’s woorden.
🔹 Zijn vrouw Jet ook niet – hoewel zij nauw
betrokken was bij het ‘fotografieschandaal’.
🔹 Fans van Rob reageren verdeeld: sommigen vinden
dat Belinda het verleden moet laten rusten, anderen zijn
nieuwsgierig naar haar kant van het verhaal.
Wat vinden mensen van deze onthulling?
De aankondiging van Belinda Meuldijk zorgt voor verdeelde reacties:
✔ Steun voor Belinda
💬 “Ze heeft alle recht om haar verhaal te vertellen.”
💬 “Ik ben heel benieuwd wat er echt is gebeurd.”
💬 “Rob en Jet hebben haar inderdaad niet netjes
behandeld.”
❌ Kritiek op Belinda
💬 “Waarom nu al aankondigen als het boek pas later
komt?”
💬 “Laat het verleden rusten en focus op het nu.”
💬 “Dit voelt een beetje als wraakzucht.”
Conclusie: een boek vol geheimen dat pas later onthuld wordt
Wat begon als een pijnlijke ervaring in het verleden, heeft geleid tot een autobiografie vol geheimen en onthullingen. Maar de grootste verrassing is dat het boek pas na haar dood zal verschijnen.
📖 Belinda’s autobiografie zal uiteindelijk het volledige verhaal vertellen.
⏳ De antwoorden krijgen we pas… als Belinda en Rob er niet meer zijn
Video
Asmara Thielen over rechtszaak Borsato: ‘Victim blaming op hogeschoolniveau’
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”
