Algemeen
Dochter Jonnie Boer deelt emotioneel bericht
De culinaire wereld staat nog altijd stil bij het verlies van een van haar grootste iconen: Jonnie Boer, de vermaarde topchef en mede-eigenaar van restaurant De Librije, die precies een maand geleden op 60-jarige leeftijd 0verleed. Zijn 0verlijden, het gevolg van een onverwachte longembolie, liet niet alleen een leegte achter in de wereld van de gastronomie, maar vooral in het hart van zijn familie en vrienden. Zijn dochter, Isabelle Boer, vond onlangs de moed om haar persoonlijke rouw te delen met de wereld. Ze plaatste een aangrijpend eerbetoon op Instagram dat door velen werd opgepikt, gedeeld en omarmd.
Een groot gemis in kleine dingen
In haar emotionele bericht schetst Isabelle hoe zwaar het gemis van haar vader weegt. Ze schrijft openhartig over het dagelijkse ritme dat opeens zo anders is zonder hem. De stilte aan de ontbijttafel, de flauwe grapjes die altijd voor een glimlach zorgden, en de warme knuffels die zo vanzelfsprekend leken — het zijn de kleine dingen waarin het grote gemis zich het duidelijkst laat voelen. Toch put ze troost uit de gedachte dat haar vader niet echt weg is. “Hij is nog altijd hier,” schrijft ze. “Niet fysiek, maar in alles wat we doen en in hoe we samen zijn.”
Ze beschrijft hoe ze zijn energie nog altijd overal herkent: in de geur van vers brood dat hij zo heerlijk vond, in de manier waarop zij haar dochters troost, en in de gedrevenheid waarmee ze zelf haar dromen achternagaat. “Papa zit in alles,” vervolgt ze. “Zijn liefde voor het vak, zijn onuitputtelijke nieuwsgierigheid en zijn grote hart voor iedereen om zich heen — dat blijft voor altijd.”
Een bijzondere foto en een lach tussen de tranen
Bij haar bericht deelt Isabelle een foto die veel losmaakt: zij en haar vader samen, boksend in de tuin. Het is een beeld dat hun bijzondere band treffend vangt. De ontspannen houding, de speelse lach op hun gezichten en de fonkeling in hun ogen vertellen een verhaal van verbondenheid en plezier. “Papa was niet alleen een geweldige chef, maar ook iemand die altijd tijd maakte om samen gek te doen,” legt Isabelle uit. “Hij hield van koken, maar ook van een potje boksen, van wandelen, van het leven zelf.”
De foto is niet zomaar een herinnering. Het is een beeld dat Isabelle helpt om het verdriet draaglijker te maken. Ze schrijft: “Ik hoop dat je daarboven een nieuw boksmaatje hebt gevonden.” Het is een luchtige knipoog die haar eerbetoon precies de toon geeft die Jonnie zelf ook zo goed beheerste: een combinatie van diepgang en humor, van ernst en lichtheid. Het laat zien dat zelfs op de moeilijkste momenten er ruimte kan zijn voor een glimlach.
Met humor en liefde
Isabelle sluit haar eerbetoon af met een typische grap, helemaal in de geest van haar vader. “Hopelijk hou je je daarboven eindelijk eens aan de regels,” schrijft ze met een knipoog. Het is een zin die niet alleen Jonnie’s eigenzinnige karakter weerspiegelt, maar ook hun unieke band. Een vader en dochter die elkaar altijd vonden in humor en in de vrijheid om zichzelf te zijn.
De kracht van herinneringen
Wat Isabelle’s bericht zo bijzonder maakt, is de manier waarop het laat zien hoe herinneringen ons kunnen dragen. Ze beschrijft hoe haar vader voortleeft in de woorden die hij vaak zei, in de recepten die hij deelde, en in de verhalen die ze nu telkens opnieuw vertelt aan wie het maar horen wil. “Papa is hier, in alles,” benadrukt ze. “In de geur van verse kruiden, in de smaak van een perfect gegaarde coquille, in de warmte van een goed gesprek.”
Het idee dat iemand voortleeft in herinneringen, woorden en gewoontes biedt haar houvast op dagen waarop het gemis soms groter lijkt dan het leven zelf. “Soms mis ik hem zo erg dat het pijn doet om adem te halen,” schrijft Isabelle. “Maar dan denk ik aan hoe hij altijd zei: ‘Laat je niet tegenhouden, meisje. Ga door, blijf dromen.’ En dat helpt.”
Een golf van steunbetuigingen
De reacties op Isabelle’s bericht laten zien hoeveel mensen Jonnie Boer hebben gewaardeerd en hoeveel steun zij nu voelt. Vrienden, collega’s en onbekenden uit binnen- en buitenland reageren massaal. Sommigen delen anekdotes over Jonnie’s aanstekelijke energie en zijn unieke kijk op koken. Anderen laten simpelweg een hartje of een bemoedigend woord achter. Eén ding is zeker: de herinnering aan Jonnie Boer is nog lang niet uitgedoofd.
Voor veel mensen is zijn 0verlijden ook een moment van reflectie. Jonnie Boer was veel meer dan een chef met Michelin-sterren: hij was een man met een groot hart, een mentor voor velen en een vader die altijd voor zijn gezin klaarstond. Zijn nalatenschap leeft voort in de gerechten die hij bedacht, in de restaurants die hij heeft opgebouwd en vooral in de mensen die hij raakte.
Rouw als kronkelend pad
Rouw is geen rechte weg, maar een kronkelend pad van herinneringen, verlangen en liefde. Isabelle’s openhartige woorden maken duidelijk dat verlies niet alleen gaat over wat er niet meer is, maar ook over wat er voor altijd blijft. Ze schrijft niet alleen over het verdriet, maar ook over de troost van kleine dingen: het geluid van een sissende pan, het ritme van een mes op een snijplank, het zachte gefluister van herinneringen die nooit verdwijnen.
In een tijd waarin verdriet vaak wordt weggestopt, biedt haar bericht een krachtig voorbeeld van hoe liefde kan blijven bestaan, zelfs als degene van wie je houdt er niet meer is. Het is een warm en eerlijk eerbetoon dat laat zien hoe diep de wortels van familiebanden kunnen reiken.
Een nalatenschap die blijft inspireren
Jonnie Boer laat niet alleen een familie achter die hem mist, maar ook een wereld die hem bewonderde. In de gastronomische wereld zal zijn naam altijd verbonden blijven met topkwaliteit, met creativiteit en met het vermogen om mensen samen te brengen rond een tafel vol smaak en verhalen. Maar voor Isabelle en haar gezin is hij bovenal een vader en een echtgenoot — een rol die veel verder gaat dan roem en sterren.
Met haar bericht laat Isabelle zien dat liefde sterker is dan verlies. “Papa was alles voor ons,” besluit ze. “En dat blijft hij, zolang wij hem in ons hart blijven dragen.”
De d00d van Jonnie Boer is een groot verlies, maar zijn geest leeft voort — in de gerechten die mensen bereiden, in de herinneringen die ze koesteren, en in de kleine rituelen van alledag. Zoals Isabelle het zegt: “Hij is nog altijd hier, in elk warm bord eten, in elke lach, in elke zachte aanraking. Papa’s hart klopt nog steeds — door ons, en voor altijd.”
In Antwerpen heeft een zeer ernstig incident plaatsgevonden in een bus van De Lijn. Maandagmiddag is een reiziger om het leven gekomen na een aanval met een mes. Het parket heeft dit bevestigd. Getuigen meldden dat een persoon plotseling met een mes begon te zwaaien en te steken. Hierbij kwam een passagier van 76 jaar om het leven, en raakte een andere gewond. De buschauffeur is in shock. Volgens een buurtbewoner werd het dodelijke slachtoffer in de keel gestoken.
Details van de Aanval en Onmiddellijke Arrestatie
Het incident vond plaats om 14.30 uur in een bus, ter hoogte van de Ernest Claesstraat in Antwerpen. Twee gewonde passagiers werden naar het Cadixziekenhuis gebracht. De 38-jarige verdachte kon zeer snel na de feiten op de bus worden gearresteerd door het snelleresponsteam. Kim Bastiaens, woordvoerder van politiezone Antwerpen, bevestigt dat de omgekomen reiziger een willekeurig slachtoffer is. “De eerste gewonde is een passagier die tussenbeide gekomen is. De tweede gewonde is de buschauffeur die in shock is overgebracht naar het ziekenhuis,” aldus Bastiaens. Het gerechtelijk lab en de onderzoeksrechter kwamen ter plaatse voor onderzoek.
Kato Belmans van het parket vertelt dat het incident volgens de eerste informatie gebeurde bij het opstappen van de bus. De identiteit van de dader is nog niet bekendgemaakt. Een buurtbewoner die de aanval zag gebeuren, verklaarde: “De dader stak de man in zijn keel met een mes”. De Lijn werd om 14.35 uur ingelicht over het incident op buslijn 36, die in de richting van de Waaslandtunnel reed. Ter hoogte van de Lidl, aan halte IGLO, begon de dader plotseling met een mes uit te halen naar een willekeurige passagier, waarna de bus stopte.
Veiligheidszorgen op Buslijn 36
Dit incident is niet het eerste geweldincident op of in verband met buslijn 36. Vorig jaar werd een bus op deze lijn van buitenaf onder vuur genomen met een luchtdrukpistool, en er zijn diverse gevallen van vandalisme geweest. Ook chauffeurs hebben al te maken gehad met agressie. Het onderzoek naar de omstandigheden van de mesaanval is nog volop aan de gang, en voorlopig lijkt er geen concrete aanleiding te zijn geweest. Rond 18.30 uur was het sporenonderzoek afgerond.
De Lijn bekijkt samen met de exploitant van buslijn 36 wat er gedaan kan worden voor de veiligheid van de reizigers. De vervoersmaatschappij wacht het onderzoek van politie en parket af en geeft geen verdere informatie over het incident. Kim Bastiaens heeft een oproep gedaan aan getuigen om eventueel beeldmateriaal van het incident op buslijn 36 te delen.
De Belgische Transportarbeidersbond (BTB-ABVV) heeft alarm geslagen. “De situatie is onhoudbaar geworden,” aldus Tom Peeters, Adjunct Federaal Secretaris. Hij noemt buslijn 36 een “broeihaard van geweld”. “De buslijn, die al maanden gekenmerkt wordt door agressie en gewelddaden, is opnieuw het toneel geworden van een drama. Onze mensen zijn het beu. Het moment is aangebroken om rond de tafel te zitten en een duidelijke lijn uit te zetten voor de toekomst,” stelt Peeters. Ook een buurtbewoner reageerde ontzet: “Ik pak nooit meer de bus. Voor geen geld op de wereld. Waar houdt dit op? Ik wil hier weg”. Dit incident heeft geleid tot grote bezorgdheid over de veiligheid in het openbaar vervoer.
Dit bericht op Instagram bekijken