Algemeen
Dit zijn de grootste ergernissen in het OV – Wat Nederlanders écht niet meer pikken!
Het openbaar vervoer is een onmisbaar onderdeel van het dagelijks leven in Nederland. Dagelijks stappen duizenden mensen in bussen, trams, metro’s en treinen om naar hun werk, school of andere bestemmingen te reizen. Maar hoewel het OV bedoeld is om mensen comfortabel en efficiënt te vervoeren, kan het ook een bron van ergernis zijn.
Veel Nederlanders storen zich aan het gedrag van hun medepassagiers. Van harde telefoongesprekken tot passagiers die hun tas op een lege stoel laten staan – het zijn situaties die dagelijks voorkomen. Maar wat irriteert Nederlanders het meest? En hoe gaan we om met deze ergernissen?
De grootste OV-ergernissen
Uit onderzoek blijkt dat Nederlanders zich vooral storen aan asociaal gedrag, overlast en gebrek aan beleefdheid in het OV. Hieronder volgt een overzicht van de grootste ergernissen:
1. Agressief of asociaal gedrag (52%)
Het gedrag dat verreweg het meest als storend wordt ervaren, is agressie en intimidatie. Schelden, duwen, intimiderend gedrag of ruzie maken zorgen voor een onveilige sfeer in het openbaar vervoer. Ruim de helft van de ondervraagden gaf aan zich hier enorm aan te ergeren.
2. Luid bellen of videobellen (43%)
Een telefoongesprek voeren in het OV is geen probleem, maar wanneer iemand luidkeels aan het bellen is, wordt dat al snel als storend ervaren. Videobellen zonder oordopjes maakt het nog erger: medereizigers kunnen ongewild meeluisteren naar gesprekken die ze liever niet willen horen.
3. Hardop muziek of filmpjes afspelen zonder koptelefoon (36%)
Een andere grote ergernis is het afspelen van muziek of filmpjes zonder koptelefoon. Niets is irritanter dan een medepassagier die zijn of haar telefoon of tablet op vol volume zet, waardoor iedereen gedwongen wordt mee te luisteren.
4. Resten van eten, drinken of kauwgom achterlaten (33%)
Rommel achterlaten in het openbaar vervoer is een doorn in het oog van veel reizigers. Koffiebekers, snoeppapiertjes, etensresten of kauwgom op stoelen zorgen niet alleen voor viezigheid, maar ook voor extra schoonmaakwerk.
5. Niet opstaan voor hulpbehoevenden (30%)
In Nederland zijn er speciale zitplaatsen gereserveerd voor ouderen, zwangere vrouwen en mensen met een beperking. Toch gebeurt het regelmatig dat jonge, fitte reizigers op deze plekken blijven zitten en niet opstaan voor iemand die het harder nodig heeft. Een grote bron van frustratie.
6. Niet eerst passagiers uit laten stappen (27%)
Het is een simpele regel: eerst mensen laten uitstappen voordat je instapt. Toch gebeurt dit lang niet altijd. Reizigers die zich naar binnen wringen voordat anderen de kans krijgen om uit te stappen, zorgen voor onnodige opstoppingen en ergernis.
7. Iemand die anderen lastigvalt (27%)
Of het nu gaat om ongewenste aandacht, dronken gedrag of opdringerige personen, passagiers die anderen lastigvallen, worden als een groot probleem gezien. Dit zorgt voor een onveilige en ongemakkelijke sfeer in het OV.
8. Sterk ruikende geuren (25%)
Zweet, alcohol, fastfood of andere sterke geuren kunnen de reis in het openbaar vervoer onaangenaam maken. Vooral in volle treinen of bussen waar frisse lucht beperkt is, kunnen sterke geuren voor veel irritatie zorgen.
9. Met schoenen op de stoel zitten (23%)
Een veelgehoorde ergernis is mensen die met hun schoenen op de stoelen zitten. Dit zorgt niet alleen voor viezigheid, maar wordt ook als respectloos gedrag gezien tegenover andere reizigers.
10. Openlijk vapen of roken (23%)
Hoewel roken verboden is in het openbaar vervoer, zijn er nog steeds mensen die stiekem een sigaret opsteken of vapen in stations, perrons of zelfs in de voertuigen zelf. Dit wordt door veel reizigers als zeer storend ervaren.
11. Een tas op een lege stoel laten staan (16%)
Wanneer het druk is, willen passagiers kunnen zitten. Maar sommige reizigers nemen onnodig veel ruimte in door hun tas op een lege stoel te zetten en weigeren die weg te halen voor anderen.
12. Voordringen bij het instappen (16%)
Niets is vervelender dan netjes in de rij staan om in te stappen, en vervolgens te zien hoe anderen voordringen. Dit komt vooral voor bij drukke stations en haltes waar veel mensen tegelijk willen instappen.
13. Hard praten met anderen (16%)
Luidruchtige gesprekken kunnen storend zijn, vooral als ze gepaard gaan met geschreeuw of overdreven luid lachen. Veel reizigers waarderen een rustige reis en vinden het irritant wanneer anderen zich daar niet aan houden.
14. Niet doorlopen in een druk voertuig (10%)
Wanneer een bus of trein vol is, is het belangrijk dat mensen goed doorlopen naar achteren of naar het midden van het voertuig. Toch blijven veel mensen liever bij de deur staan, wat opstoppingen veroorzaakt en anderen verhindert om in te stappen.
15. Fietsen of koffers die de doorgang blokkeren (7%)
In treinen en bussen is beperkte ruimte, en het plaatsen van fietsen, koffers of grote tassen midden in het gangpad zorgt voor overlast. Dit hindert andere reizigers en maakt het lastig om door te lopen.
16. Ongewenste gesprekken aangaan (6%)
Sommige mensen houden ervan om in het OV een praatje te maken, maar niet iedereen zit daarop te wachten. Vooral wanneer iemand opdringerig een gesprek probeert aan te knopen, wordt dat als ongemakkelijk ervaren.
Hoe lossen we deze ergernissen op?
Hoewel sommige ergernissen moeilijk te voorkomen zijn, kunnen we allemaal bijdragen aan een prettigere reiservaring door rekening te houden met anderen. Een simpele glimlach, het volgen van OV-regels en het tonen van respect voor medepassagiers kunnen al een groot verschil maken.
In andere landen wordt soms strengere actie ondernomen. In Frankrijk bijvoorbeeld kreeg een passagier onlangs een fikse boete voor luid telefoneren in de trein. In Nederland proberen we dergelijke problemen liever op te lossen met sociale normen en beleefdheid.
Toch blijft de vraag: moeten we harder optreden tegen asociaal gedrag in het openbaar vervoer? Of is bewustwording en respect genoeg om deze ergernissen te verminderen?
Algemeen
Topschaatsster Irene Schouten verandert schaatsrel in iets positiefs met hartverwarmend gebaar!
De Nederlandse ex-topschaatsster Irene Schouten blijft de schaatswereld verbazen, zelfs na haar officiële afscheid van de topsport. Na haar onverwachte terugkeer op het ijs in februari, ontstond een rel tussen haar en haar voormalige coach Jillert Anema. Waar deze controverse eerst voor veel ophef zorgde, kiest Schouten er nu voor om de aandacht op een positieve manier te benutten. Met een indrukwekkend gebaar wil ze iets terugdoen voor een goed doel dat haar nauw aan het hart ligt. Haar actie heeft niet alleen de sportwereld geraakt, maar trekt ook de aandacht van fans en volgers buiten de schaatssport.
Van Rel naar Rentree: De Ophef Rond Irene Schouten
Het schaatsseizoen kende dit jaar een onverwacht hoogtepunt toen Irene Schouten, die in 2023 haar afscheid aankondigde, plotseling weer opdook in het marathonpeloton. Wat een bijzondere rentree had moeten zijn, veranderde echter in een mediastorm door haar gespannen relatie met coach Jillert Anema. De coach van team Albert Heijn-Zaanlander was allesbehalve blij met de terugkeer van Schouten. Volgens hem hield ze zich niet aan de contractuele afspraken, aangezien ze nog tot 2026 aan het team verbonden is.
Om haar deelname aan de marathon mogelijk te maken, schreef Schouten zich in als individuele rijder. Ze verscheen daarom niet in de teamkleuren van Albert Heijn-Zaanlander, maar in een neutraal zwart pak. Deze actie werd haar niet in dank afgenomen door Anema, die publiekelijk aangaf dat er een breuk op handen was tussen de ploeg en Schouten. De kwestie werd breed uitgemeten in de media en binnen de schaatswereld had vrijwel iedereen er een mening over. Sommigen steunden Schouten en vonden haar keuze moedig, terwijl anderen het eens waren met Anema en meenden dat contracten moeten worden nageleefd.
Een Gebaar met Impact: Schouten Zet Haar Pak in voor het Goede Doel
In plaats van zich te laten meeslepen in de negativiteit rondom de rel, besloot Irene Schouten om de aandacht die haar actie genereerde op een constructieve manier in te zetten. Via Instagram kondigde ze aan dat ze haar marathonpak, waarin ze in februari reed, zou veilen voor de Hersenstichting. “Vorige maand maakte ik mijn rentree in het peloton in een zwart pak met het logo van de Hersenstichting,” schreef ze bij de aankondiging.
De Hersenstichting zet zich in voor het verbeteren van de hersengezondheid en het ondersteunen van onderzoek naar hersenaandoeningen. Voor Schouten is dit een doel dat haar persoonlijk raakt, aangezien haar moeder in 2016 een hersenbloeding kreeg en sindsdien nooit meer volledig de oude is geworden. De schaatsster deelde eerder al in interviews hoe moeilijk het voor haar is om haar moeder achteruit te zien gaan. “Gezellig bijkletsen zit er niet meer in. Je gaat, je zegt gedag, je vertelt je verhaaltje en je krijgt eigenlijk niks terug. Geen interactie,” vertelde ze in een interview met JFK Magazine.
Veiling en Steun uit de Schaatswereld
De veiling van haar gesigneerde schaatspak loopt tot en met 25 maart. Op het moment van schrijven is er al 300 euro geboden, maar de verwachting is dat dit bedrag verder zal oplopen naarmate meer mensen betrokken raken bij de actie. Fans en collega-schaatsers hebben al hun steun uitgesproken voor Schouten en haar initiatief. Dit gebaar wordt gezien als een inspirerend voorbeeld van hoe een sporter zijn of haar invloed kan aanwenden voor een groter goed.
Schouten hoopt dat haar actie niet alleen geld oplevert voor de Hersenstichting, maar ook bewustwording creëert over hersenaandoeningen en de impact ervan op patiënten en hun families. “Iedereen kan ermee te maken krijgen. Ik zie dagelijks hoe mijn moeder worstelt met de gevolgen van haar hersenbloeding. Daarom wil ik bijdragen aan onderzoek en preventie.”
Reacties uit de Sportwereld: Complimenten en Kritiek
De actie van Schouten heeft veel positieve reacties opgeleverd. Veel fans en collega-sporters spreken hun bewondering uit voor de manier waarop ze de negatieve aandacht rondom de rel met Anema heeft omgebogen naar iets moois. “Irene laat zien wat echt belangrijk is,” aldus een collega-marathonschaatser. “Het gaat niet om contracten of regeltjes, maar om het maken van een verschil in de levens van anderen.”
Toch zijn er ook critici die vinden dat haar actie afleidt van de kern van de discussie: had ze haar contract moeten naleven of niet? “Dit verandert niets aan het feit dat ze zich niet aan de afspraken heeft gehouden,” aldus een anonieme insider uit de schaatswereld. “Het is mooi dat ze zich inzet voor een goed doel, maar het roept de vraag op of dit een bewuste PR-strategie is om de kritiek op haar te verzachten.”
Waarom Dit Initiatief Belangrijk Is
Of het nu een strategische zet is of niet, Irene Schouten heeft met haar actie onmiskenbaar iets positiefs teweeggebracht. De combinatie van sport en maatschappelijke betrokkenheid is iets wat steeds vaker voorkomt in de topsport. Sporters gebruiken hun bekendheid en invloed om maatschappelijke problemen onder de aandacht te brengen en fondsen te werven voor belangrijke doelen.
Hersenonderzoek is een onderwerp dat vaak onderbelicht blijft, terwijl hersenaandoeningen een enorme impact hebben op zowel patiënten als hun families. Door haar persoonlijke verhaal te delen en haar schaatspak te veilen, draagt Schouten bij aan meer bekendheid en hopelijk ook aan een grotere financiële steun voor de Hersenstichting.
Wat Betekent Dit voor de Toekomst van Schouten?
Met haar onverwachte comeback en de daaropvolgende rel heeft Schouten haar naam opnieuw stevig in de schaatswereld gevestigd. De vraag blijft echter of haar rentree een eenmalige gebeurtenis was of dat we haar in de toekomst vaker op het ijs gaan zien. Haar actie voor de Hersenstichting laat in ieder geval zien dat ze zich ook buiten de sport om wil blijven inzetten voor maatschappelijke doelen.
Hoewel haar contract bij Albert Heijn-Zaanlander nog doorloopt tot 2026, lijkt de kans klein dat ze in die tijd nog terugkeert als volwaardig teamlid. De breuk met Anema lijkt definitief, en het is afwachten of en hoe ze haar sportcarrière verder vorm gaat geven. Voor nu lijkt ze vooral bezig met haar gezin en haar maatschappelijke betrokkenheid, wat haar een voorbeeld maakt voor veel jonge sporters.
Conclusie: Van Controverse naar Compassie
De rel tussen Irene Schouten en haar coach Jillert Anema domineerde de schaatsnieuwsberichten, maar in plaats van zich te laten meeslepen in negativiteit, koos Schouten voor een positieve aanpak. Haar beslissing om haar marathonpak te veilen voor de Hersenstichting toont haar maatschappelijke betrokkenheid en zet een belangrijk gezondheidsprobleem in de schijnwerpers.
Haar actie laat zien dat sport meer is dan alleen winnen of verliezen; het kan ook een platform zijn voor verandering en bewustwording. Terwijl de schaatswereld zich blijft afvragen wat de toekomst voor Schouten in petto heeft, is één ding zeker: ze heeft haar comeback op het ijs op een manier gemaakt die niemand had verwacht, en dat met een impact die verder reikt dan de sport alleen.
