Algemeen
Delivio Misiedjan (12), bekend als Manu uit GTST, brengt diepe indruk achter: ‘Blijf sterk, allemaal’

Jonge acteur uit bekende soapserie
Delivio Misiedjan, die bij het grote publiek bekend werd door zijn rol als Manu Mauricius in de populaire televisieserie Goede Tijden, Slechte Tijden (GTST), is op 12-jarige leeftijd overleden. De familie van Delivio heeft dit recent bekendgemaakt via sociale media. Zijn bijdrage aan de serie en zijn moedige houding tijdens zijn gezondheidsproces hebben veel mensen geraakt.
Doorbraak in Goede Tijden, Slechte Tijden
Delivio speelde tussen 2019 en 2020 de rol van Manu, de zoon van het personage Bing Mauricius, vertolkt door acteur Everon Jackson Hooi. Zijn verschijning in de serie werd positief ontvangen en zijn acteerprestaties vielen op, ondanks zijn jonge leeftijd. Voor veel kijkers was Delivio een vertrouwd gezicht op televisie. Hij bracht het personage op een natuurlijke manier tot leven en werd daarmee een herkenbare verschijning in het Nederlandse televisielandschap.
Eerste klachten en medische aandacht
In 2023 begon Delivio lichamelijke klachten te ervaren, waaronder pijn in zijn arm en schouders. Zoals veel kinderen van zijn leeftijd was hij actief en energiek, dus werd aanvankelijk gedacht aan overbelasting of een lichte blessure. Een bezoek aan een fysiotherapeut leek logisch. Tijdens deze consultatie werd echter vermoed dat er meer aan de hand kon zijn. De fysiotherapeut adviseerde het gezin om contact op te nemen met een kinderarts voor verder onderzoek.
Deze stap bleek cruciaal. Na verschillende medische onderzoeken kwam een zeldzame en ernstige diagnose aan het licht. Delivio werd gediagnosticeerd met non-hodgkin T-cellymfoom, een vorm van lymfeklierkanker. Het betrof een zeldzame en agressieve variant, wat het verloop moeilijk voorspelbaar maakte.
Intensief traject en steun van het publiek
Na de diagnose begon voor Delivio en zijn familie een intensieve periode. De behandeling was zwaar en onzeker, en bracht emotionele en fysieke uitdagingen met zich mee. In deze periode zette de familie een inzamelingsactie op om zowel financiële steun als morele kracht te verzamelen. De respons uit de samenleving was hartverwarmend. Vrienden, bekenden en onbekenden toonden massaal hun medeleven en betrokkenheid. De actie werd breed gedeeld, ook via sociale media en landelijke platforms.
De familie gaf aan diep geraakt te zijn door de steun: “Allergrootste strijder, we zijn zo trots op je. Voor altijd.” Deze woorden weerspiegelen de liefde en bewondering voor Delivio’s veerkracht en doorzettingsvermogen.
Een zeldzame vorm van lymfeklierkanker
De vorm van lymfeklierkanker waar Delivio mee werd geconfronteerd – non-hodgkin T-cellymfoom – is bekend als een van de zeldzamere en agressievere varianten binnen deze categorie. Deze ziekte ontwikkelt zich snel en komt niet vaak voor bij jonge kinderen. In het geval van Delivio ging het om een bijzondere vorm die zelfs voor medisch specialisten moeilijk te duiden was. Hierdoor konden artsen weinig zeggen over de vooruitzichten op herstel.
Ondanks het intensieve medische traject bleef Delivio omringd door zorg en aandacht. Zijn familie bleef voortdurend aan zijn zijde en benadrukte hoe belangrijk het voor hem was om thuis te kunnen zijn, in een veilige en vertrouwde omgeving.
Een afscheid vol liefde en rust
Op vrijdag maakte zijn familie bekend dat Delivio thuis, in alle rust en omringd door zijn naasten, is heengegaan. In hun bericht op sociale media gaven zij aan dat het afscheid vreedzaam verliep en dat hij tot het laatst liefdevol omringd werd. Zijn laatste woorden aan zijn familie waren bijzonder krachtig en troostend: “Ik hou van jullie allemaal. Ik ben altijd met jullie. Jullie moeten sterk blijven.”
Deze woorden symboliseren niet alleen zijn karakter, maar ook de diepe band met zijn familie en omgeving. Ze laten zien hoe bewust en liefdevol Delivio met zijn situatie omging, zelfs op zo’n jonge leeftijd.
Impact op fans en televisiewereld
Het nieuws over het overlijden van Delivio heeft geleid tot een golf van reacties vanuit de televisie- en entertainmentwereld. Veel collega’s uit de serie GTST en andere bekende gezichten uit de media deelden hun medeleven online. Ook fans van het programma lieten massaal berichten achter, waarin zij hun herinneringen aan de jonge acteur deelden.
Voor veel mensen blijft zijn rol als Manu Mauricius een warme herinnering aan een getalenteerde jongen die zijn plek vond in een van de bekendste Nederlandse soapseries. Zijn natuurlijke spel en charmante uitstraling maakten hem geliefd bij kijkers van alle leeftijden.
Blijvende herinnering
Hoewel zijn leven kort was, laat Delivio een blijvende indruk achter. Zowel binnen zijn familiekring als bij het bredere publiek wordt hij herinnerd als een liefdevolle jongen met een groot hart en een bijzondere uitstraling. Zijn moedige houding tijdens zijn ziekteproces en zijn positieve benadering blijven inspirerend voor velen.
De familie benadrukt dat ze hun herinneringen aan hem met trots en liefde koesteren. De woorden die hij naliet, zullen voor altijd klinken in het hart van degenen die hem kenden: “Ik ben altijd met jullie.”
Het belang van tijdige medische signalering
Het verhaal van Delivio benadrukt ook het belang van alertheid bij aanhoudende lichamelijke klachten. De oplettendheid van de fysiotherapeut, die doorverwees naar een kinderarts, speelde een belangrijke rol in het tijdig herkennen van een complexe aandoening. Hoewel de ziekte uiteindelijk niet te stoppen bleek, is het belangrijk dat ouders en verzorgers bij twijfel altijd professionele medische hulp inschakelen.
Hoop, herinnering en respect
Het leven van Delivio Misiedjan herinnert ons aan de kracht van jeugdige veerkracht, de liefde van een hecht gezin en de steun van een betrokken samenleving. Zijn verhaal is een ode aan moed en verbondenheid en toont hoe één jong leven veel kan betekenen voor velen.

Algemeen
Derk Sauer (72) leeft niet meer

Journalist en mediamaker Derk Sauer (72) komt ten val bij zeil0ngeluk: een leven vol lef, idealen en journalistieke impact
Derk Sauer, een van Nederlands bekendste mediaondernemers, is donderdagmiddag op 72-jarige leeftijd om het leven gekomen na een 0ngeluk op zee. De familie van Sauer heeft het trieste nieuws bevestigd. Begin juli liep zijn zeilboot onverwacht op een rots, waarna hij ongelukkig ten val kwam en ernstig lichamelijk letsel opliep. Zijn verwondingen bleken uiteindelijk fataal.
De mededeling sloeg in als een schok in de mediawereld. Sauer was niet alleen oprichter van The Moscow Times, maar ook een vaste, scherpe stem in het publieke debat over Rusland. Hij combineerde journalistiek vakmanschap met ondernemerszin en een uitgesproken visie op vrije pers, zowel binnen als buiten Nederland.
Beller in een wereld van appjes
Derk Sauer was geen man van eindeloze e-mails of formele memo’s. Zijn stijl was persoonlijk en direct. Collega’s en vrienden herinneren zich vooral die ene korte mailregel: “Bel me even als je tijd hebt.” Want e-mail vond hij omslachtig. “Mailen leidt maar tot misverstanden”, zei hij vaak. Beter om elkaar even te spreken, van mens tot mens. En zelfs in het tijdperk van WhatsApp bleef hij trouw aan dat idee: vaak had je eerst een gemiste oproep voordat er een berichtje kwam.
Deze persoonlijke benadering was tekenend voor zijn hele werkwijze. Of het nu ging om redactionele koerswijzigingen of strategische besluiten, Sauer geloofde in het directe gesprek — het liefst met zijn voeten op tafel, een krant uitgespreid op de grond en een stevige discussie erbij.
De overname van NRC: een informele revolutie
In 2010 nam Sauer, samen met investeringsmaatschappij Egeria, de krant NRC over. Een spannend moment in de Nederlandse journalistiek. In plaats van grote bestuurskamers organiseerde hij huiskamersessies. Redacteuren werden uitgenodigd in zijn woning om, zoals hij het zelf noemde, “lekker over de krant te lullen.”
De werksfeer was ontspannen, de discussie scherp. Geen vergadertaal over KPI’s of strategische doelstellingen, maar gesprekken over journalistieke inhoud. Sauer bestelde simpel vegetarisch eten om de hoek. Luxe of hiërarchie was niet aan hem besteed. Zijn stijl was authentiek, ontwapenend en bovenal oprecht.
Fun & Profit: journalistiek met plezier én resultaat
Tijdens de uitreiking van journalistieke prijzen als De Tegel verwoordde Sauer zijn filosofie eenvoudig maar doeltreffend: Fun & Profit. Voor hem geen jargon over winstmaximalisatie of marktaandeel. Zijn stelling: als journalisten met plezier werken, maken ze betere verhalen. En goede verhalen leiden vanzelf tot lezers, impact en financiële stabiliteit.
Deze houding maakte hem geliefd in redactieruimtes én bij jonge journalisten. Sauer geloofde heilig in talent boven structuur. Wie ideeën had, kreeg bij hem de ruimte om ze uit te voeren. Leeftijd, ervaring of titels deden er minder toe dan lef, nieuwsgierigheid en vakliefde.
Van wereldverbeteraar tot mediarebel
Zijn activisme begon al jong. Op zijn veertiende richtte hij de ‘Actiegroep voor de Wereldvrede’ op. Als tiener organiseerde hij demonstraties en verklaarde zichzelf maoïst. Op zijn negentiende trok hij namens de VPRO naar Noord-Ierland om verslag te doen van de onrusten daar.
Zijn journalistieke carrière nam vaart bij Nieuwe Revu, waar hij hoofdredacteur werd. Zijn formule: socialisme, seks en sensatie – met een flinke dosis onderzoeksjournalistiek. Hij maakte het blad spraakmakend en invloedrijk in een tijd waarin journalistiek nog vooral door gevestigde namen werd bepaald.
Moskou en de vrije pers
Internationaal maakte Sauer naam met de oprichting van The Moscow Times in 1990. In het post-Sovjettijdperk was dit Engelstalige dagblad een baken van onafhankelijke journalistiek in een snel veranderend Rusland. Onder Sauers leiding groeide de krant uit tot een belangrijke bron van informatie voor diplomaten, expats én Russen die de wereld van buiten hun grenzen wilden begrijpen.
Zijn inzet voor persvrijheid bleef onverminderd, ook toen het medialandschap in Rusland moeilijker werd. In 2022 verhuisde hij The Moscow Times naar Nederland om de redactie veilig te stellen, weg van politieke druk en censuur. Een moedige zet die internationaal respect afdwong.
Ellen Verbeek: zijn rots en partner in media
In zijn privéleven vormde Sauer al decennialang een krachtig duo met journaliste Ellen Verbeek. Ze leerden elkaar kennen bij Nieuwe Revu, maar hun gezamenlijke pad leidde uiteindelijk naar Moskou, waar Ellen een toonaangevende figuur werd in de society en mediawereld.
Zij was de taalkundige van de twee — sprak al snel vloeiend Russisch — en speelde achter de schermen een cruciale rol in Sauers mediaprojecten. Samen bouwden ze aan een journalistieke brug tussen Oost en West, met hun gezin als stevige basis.
Een leven vol impact
Sauer laat een indrukwekkende erfenis achter. Niet alleen in de vorm van kranten en mediabedrijven, maar vooral in zijn filosofie over vrije journalistiek: menselijk, betrokken en met oog voor kwaliteit. Hij geloofde in nieuwsgierigheid als motor van vooruitgang, in de kracht van woorden, en in het belang van ongecensureerde informatie.
Zijn 0verlijden na het zeilongeluk komt onverwacht en hard aan. Toch spreekt uit de vele reacties vooral dankbaarheid. Voor zijn visie, zijn lef en zijn niet aflatende strijd voor de persvrijheid.
Zijn laatste les: blijf praten
Wat blijft, is misschien wel het eenvoudigste principe van Derk Sauer: blijf praten met elkaar. Zoek het directe contact, stel vragen, luister, en durf het oneens te zijn. Geen e-mails vol misverstanden, maar gesprekken met aandacht. Want dáár ontstaat begrip. Dáár begint verandering. Dáár leefde hij voor.
Rust zacht, Derk Sauer — een man die de journalistiek niet alleen beoefende, maar opnieuw uitvond.