Algemeen
De 18 jaar jongere vrouw van Raymond van Barneveld: Het schokkende liefdesverhaal dat niemand zag aankomen!
Raymond van Barneveld, een van de meest legendarische darters aller tijden, staat vanavond in de spotlights tijdens de Dutch Masters in Den Bosch. Terwijl hij zich voorbereidt om zijn pijlen te richten op de overwinning, vragen velen zich af: wie is de vrouw aan zijn zijde? Raymond, die ooit getrouwd was met Silvia Walraven, is sinds 2023 gelukkig getrouwd met Julia Evans, een vrouw die 18 jaar jonger is dan hij. Hoewel hun relatie met een turbulente start begon, hebben ze samen een stabiele en liefdevolle basis opgebouwd.
De ontmoeting tussen Raymond en Julia
Raymond en Julia ontmoetten elkaar voor het eerst tijdens een darttoernooi in Southampton. Julia, die niets met de dartwereld te maken had, had nooit verwacht dat ze een klik zou hebben met een van de meest bekende darters ter wereld. Toch sloeg de vonk meteen over.
Hun relatie werd pas in 2019 openbaar, toen de twee zoenend werden gespot bij een hotel in Engeland. Dit zorgde voor veel media-aandacht, vooral omdat Raymond op dat moment nog getrouwd was met zijn toenmalige echtgenote Silvia. Het nieuws over de nieuwe romance veroorzaakte een storm van reacties, zowel van fans als van critici.
De scheiding van Silvia
Kort na het openbaar worden van zijn nieuwe relatie met Julia, kondigde Raymond de scheiding van Silvia aan. Het einde van hun huwelijk viel samen met een moeilijke periode voor Silvia, die worstelde met persoonlijke problemen, waaronder een alcoholverslaving en depressieve gevoelens.
Ondanks de pijnlijke breuk wist Silvia haar leven weer op te pakken. Tegenwoordig is de band tussen Raymond, Julia en Silvia naar verluidt goed. De drie kunnen goed met elkaar overweg, een teken van volwassenheid en wederzijds respect. Dit is niet vanzelfsprekend, gezien de emotionele situatie rondom het begin van de relatie tussen Raymond en Julia.
Een iconisch huwelijksaanzoek
In 2022 besloot Raymond zijn liefde voor Julia officieel te maken met een romantisch huwelijksaanzoek. Hij koos een van de meest iconische plekken ter wereld: voor de Eiffeltoren in Parijs. Vol enthousiasme deelde hij het nieuws op sociale media, waarbij hij trots schreef: “Ze zei JA.”
Het aanzoek markeerde een nieuw hoofdstuk in hun relatie, die uiteindelijk leidde tot hun huwelijk. De bruiloft was gepland voor 18 september 2023 op Cyprus, een idyllische locatie omringd door vrienden en familie. Echter, het huwelijk moest met een dag worden uitgesteld vanwege Raymonds deelname aan een dartstoernooi in Amsterdam. Uiteindelijk gaven de twee elkaar op 19 september het jawoord en begonnen ze samen aan een nieuw avontuur.
Wie is Julia Evans?
Hoewel Julia nu getrouwd is met een van de meest herkenbare darters ter wereld, blijft ze zelf liever uit de schijnwerpers. Ze werkt als manager bij een bedrijf in de regio Londen en leidt een druk maar onafhankelijk leven, los van Raymonds dartcarrière.
Raymond heeft in interviews vaak over Julia gesproken en haar beschreven als een humoristische en relaxte persoon. Ze houdt van lekker eten, heeft een nuchtere kijk op het leven en weet een drukke carrière te combineren met een evenwichtige levensstijl. Haar rustige en begripvolle aard heeft geholpen om een solide basis te leggen in hun relatie.
Een relatie die obstakels heeft overwonnen
De relatie tussen Raymond en Julia kende zijn uitdagingen, vooral in het begin. De start van hun romance viel samen met een tumultueuze periode in Raymonds leven, waarin hij zowel professioneel als privé met veel veranderingen te maken had. Toch hebben ze samen de obstakels overwonnen en hun relatie sterker gemaakt.
Julia fungeert nu als een stabiele kracht in Raymonds leven. Terwijl hij zich focust op zijn dartcarrière, biedt Julia hem de rust en steun die hij nodig heeft om te excelleren. Hoewel ze bewust een stap terugdoet van de publieke aandacht, is het duidelijk dat ze een onmisbare rol speelt in Raymonds persoonlijke geluk.
Een solide en liefdevolle band
Tegenwoordig vormen Raymond en Julia een gelukkig stel. Hun relatie wordt gekenmerkt door wederzijds respect, plezier en begrip. Hoewel hun start niet zonder controverse was, laten ze zien dat ware liefde kan groeien, zelfs onder uitdagende omstandigheden.
Raymond heeft aangegeven dat Julia niet alleen zijn partner is, maar ook zijn rustpunt in een hectisch leven. Samen hebben ze een band gecreëerd die zowel sterk als liefdevol is. Het stel is een voorbeeld van hoe liefde, begrip en wederzijds respect obstakels kunnen overwinnen en een solide basis kunnen leggen voor een gelukkig leven samen.
Een nieuw hoofdstuk voor Raymond en Julia
Met hun huwelijk achter de rug en hun relatie sterker dan ooit, kijken Raymond en Julia uit naar de toekomst. Terwijl Raymond zijn dartcarrière voortzet en de wereld rondreist voor competities, blijft Julia aan zijn zijde, zowel als partner als steunpilaar.
Hun verhaal laat zien dat liefde onverwacht kan komen, soms onder uitdagende omstandigheden, maar dat met wederzijds respect en toewijding alles mogelijk is. Voor Raymond is Julia niet alleen zijn vrouw, maar ook zijn steun en toeverlaat, een bron van geluk en stabiliteit in een leven vol drukte en competitie.
Met een roerige start achter de rug en een toekomst vol kansen, laten Raymond en Julia zien dat liefde altijd wint, zelfs wanneer het tegen de verwachtingen ingaat.
Algemeen
Ilse (55) verloor haar been door botkanker: ‘Been weg, baan weg, man weg – maar niet mijn veerkracht!
Ilse van Hooijdonk (55) kreeg in 2014 de diagnose botkanker, een diagnose die haar leven ingrijpend zou veranderen. Ruim tien jaar later gaat ze ‘springend door het leven’. Letterlijk, want ze mist haar rechterbeen, heup en een deel van haar bekken. Ondanks de enorme tegenslagen is ze niet bij de pakken neer gaan zitten.
Laatste stappen en onwerkelijke realiteit
Ilse herinnert zich haar laatste stappen nog haarscherp. “Samen met mijn gezin liep ik van de auto naar mijn ziekenhuisbed,” vertelt ze. “Vooraf had ik geoefend voor de spiegel, met een handdoek voor de rechterkant van mijn lijf. Hoe zou het eruitzien als daar niets meer zat?” Maar niets kon haar voorbereiden op de realiteit. “Toen ik wakker werd uit de narcose en het onder het laken helemaal plat was, voelde dat onwerkelijk.”
Toch was er iets wat haar op de been hield: een enorme oerkracht. “Ik heb iedereen om me heen getroost. ‘Komt wel goed’, zei ik. ‘Dan ga ik toch gewoon springend door het leven?’” Haar kinderen, destijds 15 en 17 jaar oud, beloofde ze dat ze geen zielige, invalide moeder zou worden. En die belofte heeft ze waargemaakt. “Ik ga nooit de deur uit zonder krukhoezen die matchen bij mijn outfit, en zelfs mijn rolstoel heb ik gepimpt. Daardoor spreken mensen me makkelijker aan. Vroeger kreeg ik complimenten over mijn mooie ogen, nu over mijn bijzondere wielen, haha.”
Van diagnose tot amputatie
Toen Ilse in 2014 hoorde dat ze botkanker had, stortte haar wereld in. “Ik dacht: dit is het einde.” Gelukkig kon de tumor operatief verwijderd worden en revalideerde ze, waarna ze haar oude leven weer probeerde op te pakken. Maar drie jaar later kreeg ze opnieuw slecht nieuws. “De tweede keer dat je hoort dat je kanker hebt, is nog steeds een schok. Maar ergens houd je er rekening mee.” In 2018 werd ze voor de derde keer geconfronteerd met de ziekte. “Ik voelde me sterk en wist dat ik geen keuze had. Bovenaan mijn verlanglijstje stond: LEVEN. Om een kans te maken, moest ik mijn been offeren.”
Een ‘robotbeen’ dat niet werkt
Na haar revalidatietraject kreeg Ilse een high-tech prothese: een ‘robotbeen’ met een mechanische heup, elektrische knie en flexibele enkel. Maar dat bleek geen succes. “Het ding staat nu in een hoek van mijn slaapkamer. Lopen met de prothese doet pijn en een klein duwtje laat me als een plank omvallen.”
In plaats daarvan gebruikt Ilse haar rolstoel en handbike. “Binnen gebruik ik krukken. Ik ben zelfstandig, loop gerust met een wasmand twee trappen op naar zolder. Het is pittig, maar ik heb positieve genen. Ik zeg bijna nooit dat ik iets niet kan, ik probeer het gewoon.”
Verlies op alle fronten
Ilse heeft niet alleen haar been verloren, maar ook haar baan. “Ik grapte weleens: straks gaat mijn man ook nog weg. En dat gebeurde ook.” Haar kinderen vlogen uit en net toen ze haar nieuwe leven enigszins op de rit had, kreeg ze opnieuw een klap: binnen drie weken verloor ze beide ouders. “Iedereen krijgt tegenslagen, maar soms denk ik: kan het één keer mijn deur voorbijgaan?”
Steun van lotgenoten
Wat Ilse enorm heeft geholpen, is lotgenotencontact. Ze vond steun bij de IPSO centra, waar ze yogalessen en mindfulnesstrainingen volgde en sprak met ervaringsdeskundigen. “Ik heb lieve mensen om me heen, maar uiteindelijk draag je deze ziekte toch alleen. Daarom is het fijn om te praten met mensen die écht begrijpen wat je doormaakt.” Inmiddels is ze zelf vrijwilliger geworden bij IPSO.
Levenslessen en hoop delen
Ilse deelt haar verhaal in het boek Levenslessen, dat op Wereldkankerdag verschijnt. IPSO, de brancheorganisatie achter de inloophuizen, nam het initiatief voor het boek om anderen een hart onder de riem te steken. “Ik wil laten zien dat er hoop is. Dat ik nog steeds een leuk leven leid, ook met één been. Dat ik weer kan stralen.”
Daarnaast schrijft Ilse op haar eigen blog (ilsevanhooijdonk.nl). “Het leven na kanker is als een berg. In het begin denk je: ik kom nooit boven. Maar als je het stap voor stap doet, kom je steeds dichter bij de top.”
Letterlijk een berg beklimmen
Eind juni wil Ilse die metafoor werkelijkheid maken. Ze gaat met haar handbike een echte berg beklimmen. “Nu voelt dat onmogelijk, maar met elke training kom ik dichterbij. Op de top wil ik mijn rugzak vol ellende achterlaten, zodat ik verder kan met nieuwe energie.”
Ondanks alles blijft ze hoopvol. “Ik hoop dat het me gegund is om gezond oud te worden. En wie weet, zelfs met een nieuwe liefde.”
Dit bericht op Instagram bekijken