Connect with us

Algemeen

Chaos in Utrecht: Vrouw rent met mogelijke bom politiebureau Utrecht in

Avatar foto

Geplaatst

op

Vrijdagmiddag is het politiebureau aan de Kroonstraat in Utrecht volledig ontruimd na een verdachte melding over een mogelijke vrouw met explosieven in het pand. De politie heeft bevestigd dat alle medewerkers het gebouw hebben verlaten en dat er intensief wordt gewerkt om de situatie onder controle te krijgen. Het incident heeft voor veel onrust gezorgd, zowel binnen de politieorganisatie als bij omwonenden.

Signalen over explosieven

Het incident begon rond 13.50 uur, toen er signalen binnenkwamen dat er mogelijk een vrouw met explosieven aanwezig zou zijn in het politiebureau. Hoewel de politie deze informatie officieel niet heeft bevestigd, heeft een woordvoerder aangegeven dat zulke signalen inderdaad zijn ontvangen. De ernst van de melding was voldoende reden om onmiddellijk actie te ondernemen.

De aard van de melding heeft geleid tot grote bezorgdheid, waardoor het gehele hoofdbureau direct is geëvacueerd. Op een drukke vrijdagmiddag betekende dit dat tientallen medewerkers hun werkplek moesten verlaten en zich in veiligheid moesten brengen. Voorlopig zijn er geen aanwijzingen dat omliggende wijken geëvacueerd moeten worden, maar de politie blijft de situatie scherp in de gaten houden.

Veiligheidsmaatregelen

Om de veiligheid van zowel de hulpdiensten als omstanders te waarborgen, heeft de politie een ruime afzetting geplaatst rondom het bureau. Het doel van deze afzetting is om de hulpdiensten veilig hun werk te laten doen en te voorkomen dat nieuwsgierige omstanders te dicht in de buurt komen. De afzetting wordt streng bewaakt, en de politie heeft opgeroepen om niet in de buurt van het incident te komen.

Tot nu toe is niet bevestigd of er daadwerkelijk explosieven in het gebouw aanwezig zijn. Ook de identiteit van de verdachte vrouw blijft vooralsnog onduidelijk. De politie heeft aangekondigd dat meer details over de situatie later op de dag worden verwacht.

Onrust in de buurt

Het incident zorgt voor veel onrust in de buurt. Omstanders blijven op veilige afstand staan en proberen een glimp op te vangen van wat er gebeurt. De buurtbewoners zijn geschrokken van de ernst van de situatie en hopen dat het gevaar snel geweken is.

Een inwoner van de wijk vertelt: “Het is heel beangstigend om te zien dat het hele politiebureau ontruimd is. Je verwacht dat een politiebureau de veiligste plek is die er is.” Een andere omstander voegt toe: “De afzetting en de aanwezigheid van hulpdiensten maken duidelijk dat er iets ernstigs aan de hand is. We wachten met spanning af wat er gaat gebeuren.”

Intensieve hulpverlening

Hulpdiensten zijn massaal aanwezig bij het politiebureau. Traumahelikopters, ambulances en speciale eenheden zijn ingezet om de situatie in goede banen te leiden. Ook specialistische teams, zoals de Explosieven Opruimingsdienst Defensie (EOD), staan stand-by om in te grijpen als dat nodig is.

Volgens onbevestigde berichten van de website 112 Vandaag zou er sprake kunnen zijn van explosieven die een concreet gevaar vormen. De politie heeft deze informatie echter niet bevestigd en blijft terughoudend met het delen van details.

Reactie van de politie

De politie heeft via het sociale mediaplatform X laten weten dat alle medewerkers veilig het gebouw hebben verlaten en dat de situatie nauwlettend wordt gemonitord. “We doen er alles aan om dit incident zo snel en veilig mogelijk op te lossen,” aldus de woordvoerder. “Op dit moment kunnen we nog geen verdere informatie geven over de aard van de melding of de identiteit van de verdachte.”

De politie benadrukt dat dergelijke meldingen uiterst serieus worden genomen en dat de veiligheid van medewerkers en omwonenden voorop staat.

Voortgang van het onderzoek

Het is op dit moment nog onduidelijk hoe lang de hulpdiensten nodig zullen hebben om de situatie volledig te neutraliseren. De politie roept mensen op om kalm te blijven en niet te speculeren over wat er aan de hand is. Meer informatie wordt in de loop van de dag verwacht, en de politie heeft toegezegd de situatie nauwgezet te communiceren zodra er nieuwe ontwikkelingen zijn.

Impact op de gemeenschap

Het incident heeft een diepe impact op zowel de medewerkers van het politiebureau als de buurtbewoners. De onzekerheid over wat er precies aan de hand is, zorgt voor spanning en bezorgdheid. Toch heerst er ook vertrouwen in de hulpdiensten, die al eerder hebben bewezen dat ze in crisissituaties snel en effectief kunnen handelen.

Een buurtbewoner sluit af: “We hopen dat dit allemaal snel wordt opgelost en dat iedereen weer veilig naar huis kan. Het is een bizarre situatie die je normaal alleen in films ziet, maar nu gebeurt het hier, in onze eigen buurt.”

 

 

Eva van der Veen (1991) is een veelzijdige journalist en redactrice met een scherpe blik op politieke en maatschappelijke ontwikkelingen. Ze studeerde Journalistiek aan de Rijksuniversiteit Groningen, waar ze zich specialiseerde in onderzoeksjournalistiek en media-ethiek. Na haar studie werkte Eva als politiek verslaggever voor een grote Nederlandse krant, waar ze debatten in Den Haag versloeg en diepgaande analyses schreef over beleid en internationale betrekkingen. Haar werk kenmerkt zich door grondige research, objectiviteit en een kritische benadering van de macht. Sinds 2024 maakt Eva deel uit van het redactieteam van onze nieuwswebsite, waar ze zich richt op diepgaande achtergrondartikelen, interviews met beleidsmakers en fact-checking. Ze is gepassioneerd over het blootleggen van verborgen verhalen en het verstrekken van nauwkeurige informatie aan het publiek. Buiten haar journalistieke werk is Eva een liefhebber van geschiedenis, literatuur en lange wandelingen in de natuur. Ze gelooft in de kracht van onafhankelijke journalistiek en streeft ernaar om complexe onderwerpen toegankelijk te maken voor een breed publiek.

Algemeen

Ilse (55) verloor haar been door botkanker: ‘Been weg, baan weg, man weg – maar niet mijn veerkracht!

Avatar foto

Geplaatst

op

Ilse van Hooijdonk (55) kreeg in 2014 de diagnose botkanker, een diagnose die haar leven ingrijpend zou veranderen. Ruim tien jaar later gaat ze ‘springend door het leven’. Letterlijk, want ze mist haar rechterbeen, heup en een deel van haar bekken. Ondanks de enorme tegenslagen is ze niet bij de pakken neer gaan zitten.

Laatste stappen en onwerkelijke realiteit

Ilse herinnert zich haar laatste stappen nog haarscherp. “Samen met mijn gezin liep ik van de auto naar mijn ziekenhuisbed,” vertelt ze. “Vooraf had ik geoefend voor de spiegel, met een handdoek voor de rechterkant van mijn lijf. Hoe zou het eruitzien als daar niets meer zat?” Maar niets kon haar voorbereiden op de realiteit. “Toen ik wakker werd uit de narcose en het onder het laken helemaal plat was, voelde dat onwerkelijk.”

Toch was er iets wat haar op de been hield: een enorme oerkracht. “Ik heb iedereen om me heen getroost. ‘Komt wel goed’, zei ik. ‘Dan ga ik toch gewoon springend door het leven?’” Haar kinderen, destijds 15 en 17 jaar oud, beloofde ze dat ze geen zielige, invalide moeder zou worden. En die belofte heeft ze waargemaakt. “Ik ga nooit de deur uit zonder krukhoezen die matchen bij mijn outfit, en zelfs mijn rolstoel heb ik gepimpt. Daardoor spreken mensen me makkelijker aan. Vroeger kreeg ik complimenten over mijn mooie ogen, nu over mijn bijzondere wielen, haha.”

Van diagnose tot amputatie

Toen Ilse in 2014 hoorde dat ze botkanker had, stortte haar wereld in. “Ik dacht: dit is het einde.” Gelukkig kon de tumor operatief verwijderd worden en revalideerde ze, waarna ze haar oude leven weer probeerde op te pakken. Maar drie jaar later kreeg ze opnieuw slecht nieuws. “De tweede keer dat je hoort dat je kanker hebt, is nog steeds een schok. Maar ergens houd je er rekening mee.” In 2018 werd ze voor de derde keer geconfronteerd met de ziekte. “Ik voelde me sterk en wist dat ik geen keuze had. Bovenaan mijn verlanglijstje stond: LEVEN. Om een kans te maken, moest ik mijn been offeren.”

Een ‘robotbeen’ dat niet werkt

Na haar revalidatietraject kreeg Ilse een high-tech prothese: een ‘robotbeen’ met een mechanische heup, elektrische knie en flexibele enkel. Maar dat bleek geen succes. “Het ding staat nu in een hoek van mijn slaapkamer. Lopen met de prothese doet pijn en een klein duwtje laat me als een plank omvallen.”

In plaats daarvan gebruikt Ilse haar rolstoel en handbike. “Binnen gebruik ik krukken. Ik ben zelfstandig, loop gerust met een wasmand twee trappen op naar zolder. Het is pittig, maar ik heb positieve genen. Ik zeg bijna nooit dat ik iets niet kan, ik probeer het gewoon.”

Verlies op alle fronten

Ilse heeft niet alleen haar been verloren, maar ook haar baan. “Ik grapte weleens: straks gaat mijn man ook nog weg. En dat gebeurde ook.” Haar kinderen vlogen uit en net toen ze haar nieuwe leven enigszins op de rit had, kreeg ze opnieuw een klap: binnen drie weken verloor ze beide ouders. “Iedereen krijgt tegenslagen, maar soms denk ik: kan het één keer mijn deur voorbijgaan?”

Steun van lotgenoten

Wat Ilse enorm heeft geholpen, is lotgenotencontact. Ze vond steun bij de IPSO centra, waar ze yogalessen en mindfulnesstrainingen volgde en sprak met ervaringsdeskundigen. “Ik heb lieve mensen om me heen, maar uiteindelijk draag je deze ziekte toch alleen. Daarom is het fijn om te praten met mensen die écht begrijpen wat je doormaakt.” Inmiddels is ze zelf vrijwilliger geworden bij IPSO.

Levenslessen en hoop delen

Ilse deelt haar verhaal in het boek Levenslessen, dat op Wereldkankerdag verschijnt. IPSO, de brancheorganisatie achter de inloophuizen, nam het initiatief voor het boek om anderen een hart onder de riem te steken. “Ik wil laten zien dat er hoop is. Dat ik nog steeds een leuk leven leid, ook met één been. Dat ik weer kan stralen.”

Daarnaast schrijft Ilse op haar eigen blog (ilsevanhooijdonk.nl). “Het leven na kanker is als een berg. In het begin denk je: ik kom nooit boven. Maar als je het stap voor stap doet, kom je steeds dichter bij de top.”

Letterlijk een berg beklimmen

Eind juni wil Ilse die metafoor werkelijkheid maken. Ze gaat met haar handbike een echte berg beklimmen. “Nu voelt dat onmogelijk, maar met elke training kom ik dichterbij. Op de top wil ik mijn rugzak vol ellende achterlaten, zodat ik verder kan met nieuwe energie.”

Ondanks alles blijft ze hoopvol. “Ik hoop dat het me gegund is om gezond oud te worden. En wie weet, zelfs met een nieuwe liefde.”

 

Lees verder