Het Openbaar Ministerie heeft een zware straf geëist tegen de 39-jarige Vishal R. voor een gruwelijke poging tot moord op zijn ex-partner. Justitie eist twaalf jaar cel en tbs met dwangverpleging, omdat hij haar niet alleen beschoten heeft, maar haar ook langdurig heeft mishandeld, bedreigd en gestalkt. De aanval vond plaats in maart 2022 bij haar woning in Bergschenhoek, waar hij haar van dichtbij in het hoofd schoot.

Het slachtoffer overleefde de aanslag ternauwernood, maar de gevolgen zijn onherstelbaar. Ze verloor een oog en haar reuk- en smaakvermogen. In de rechtszaal sprak ze over de immense impact van deze gebeurtenis op haar leven en dat van haar dochter.

Aangrijpende slachtofferverklaring: ‘Hij hoopte dat ik zou sterven’

Tijdens de zitting vertelde de vrouw hoe ze het incident heeft ervaren en welke gevolgen het voor haar heeft gehad. “Hij hoopte dat ik die dag mijn laatste adem zou uitblazen,” zei ze tegen de rechter. Haar verklaring maakte diepe indruk op de aanwezigen. Ze benadrukte hoe haar leven voorgoed is veranderd door de aanval en hoe haar dochter ermee worstelt.

“Kinderen vragen mijn dochter op school wat er met het oog van haar moeder is gebeurd. Wat moeten we dan zeggen? De waarheid?” vroeg ze zich af. Naast de fysieke littekens blijft de emotionele impact groot. Ze vertelde de rechter dat ze haar dochter nooit meer zal kunnen ruiken en nooit zal proeven wat het meisje in de toekomst zal bakken. Ondanks alles probeert ze hoopvol te blijven. “Mijn dochter en ik gaan nu het leven leiden zoals wij dat willen. Niemand kan ons daarvan weerhouden.”

Dader ontkent en bagatelliseert

Hoewel de bewijzen tegen hem overweldigend zijn, blijft Vishal R. zijn eigen rol in het incident minimaliseren. Tijdens de rechtszaak erkende hij dat hij “niet naar haar toe had moeten gaan” op die fatale dag in maart 2022, maar hij ontkent de ernst van de beschuldigingen. De officier van justitie merkte op dat R. zijn verantwoordelijkheid steeds afschuift en naar anderen wijst. Hij probeerde Jeugdzorg de schuld te geven, door te beweren dat zij een kwalijke rol speelden in de omgangsregeling van hun dochter. Tegelijkertijd benadrukte hij tegen de rechter: “Maar ik wijs niet naar anderen.”

Onderzoek in het Pieter Baan Centrum

De strafzaak tegen R. was grotendeels al in 2023 behandeld. Tijdens die zitting werd dezelfde strafeis van 12 jaar cel en tbs geformuleerd. Echter, op het laatste moment gaf R. aan dat hij onderzocht wilde worden in het Pieter Baan Centrum. Dit is een psychiatrische observatiekliniek die wordt gebruikt om de psychische gesteldheid van verdachten te beoordelen.

Uit het onderzoek bleek dat R. geen duidelijke psychische stoornis heeft, maar dat hij wel een narcistische dynamiek vertoont. Ondanks dit oordeel is de officier van justitie van mening dat een tbs-maatregel alsnog gerechtvaardigd is. “Er mankeert echt wel iets aan hem. Welke stoornis dat precies is, moet in een tbs-kliniek verder worden onderzocht.” Dit betekent dat, mocht de rechtbank de eis volgen, Vishal R. na zijn gevangenisstraf behandeld zal worden in een tbs-kliniek om de kans op herhaling te verkleinen.

Zware strafeis en maatschappelijke impact

De eis van 12 jaar celstraf en tbs met dwangverpleging onderstreept de ernst van de zaak. Het Openbaar Ministerie is ervan overtuigd dat Vishal R. een ernstig gevaar vormt voor de samenleving. De combinatie van langdurige stalking, mishandeling en de gewelddadige aanval met een vuurwapen maakt dat justitie geen enkel risico wil nemen.

Het Openbaar Ministerie benadrukt daarnaast het belang van waarschuwingen aan andere vrouwen. Het slachtoffer zelf sprak in de rechtszaal de wens uit dat haar verhaal anderen zal helpen. Ze noemde haar ex-partner een “monster” en hoopt dat haar ervaringen een waarschuwing kunnen zijn voor vrouwen in soortgelijke situaties.

“Ik hoop dat geen enkele vrouw ooit hetzelfde hoeft mee te maken. Dit had voorkomen kunnen worden als de signalen eerder serieus waren genomen.”

Uitspraak op 13 maart

De rechtbank zal op 13 maart uitspraak doen in deze schokkende zaak. Tot die tijd blijft R. vastzitten. De uitkomst zal niet alleen bepalen hoe lang hij achter de tralies verdwijnt, maar ook of hij gedwongen wordt opgenomen in een tbs-kliniek voor langdurige behandeling.

Ondertussen blijft het slachtoffer vechten om haar leven opnieuw op te bouwen. Ondanks haar lichamelijke en emotionele littekens heeft ze duidelijk gemaakt dat ze niet van plan is zich door haar verleden te laten definiëren.

De zaak heeft veel losgemaakt in de samenleving en benadrukt opnieuw het belang van vroegtijdige signalering en bescherming van slachtoffers van huiselijk geweld. Of de rechter de volledige strafeis van het Openbaar Ministerie zal overnemen, zal binnenkort blijken. Voor het slachtoffer en haar dochter blijft het echter een leven lang een onuitwisbare herinnering.