Algemeen
Beelden van een 11-jarige Rachel Hazes met een 30-jarige André Hazes gaan rond: ‘Ik krijg hier de rillingen van!’
Gordon haalt fors uit naar André Hazes: “We blijven zijn muziek zingen, maar vergeten wat hij echt deed”
Tijdens een recent interview bij Yoursafe Radio zorgde Gordon voor de nodige opschudding. Wat begon als een luchtig gesprek over muziek en carrière, veranderde al snel in een gesprek vol rake uitspraken, waarin Gordon zijn ongezouten mening gaf over de verering van bepaalde artiesten in Nederland. Zowel Marco Borsato als André Hazes kwamen ter sprake, en vooral over de laatste was Gordon zeer uitgesproken.
Gordon sprak zijn verbazing uit over het feit dat Marco Borsato nog altijd nergens op de radio te horen is en vrijwel volledig uit de publieke belangstelling is verdwenen. En dat terwijl Borsato, benadrukte hij, nog niet eens officieel veroordeeld is. “Het is toch apart dat iemand meteen wordt gecanceld zonder dat er een uitspraak van de rechter is geweest,” zei Gordon kritisch. Tegelijkertijd ziet hij dat andere artiesten nog altijd massaal worden gevierd, ondanks controversiële zaken uit hun verleden.
Kritiek op de verering van André Hazes
Specifiek noemde Gordon het voorbeeld van André Hazes sr. Hoewel Hazes al jaren geleden 0verleed, wordt zijn muziek nog steeds uit volle borst meegezongen op evenementen zoals Holland Zingt Hazes. Volgens Gordon wordt er echter te gemakkelijk over het verleden van Hazes heen gestapt.
Gordon stelde dat het vreemd is dat Hazes nog steeds als nationale held wordt beschouwd, ondanks het feit dat zijn relatie met Rachel Hazes, die hij ontmoette toen zij nog piepjong was, bij nader inzien ongemakkelijke vragen oproept. In het gesprek refereerde Gordon aan eerdere interviews van Rachel, waarin zij zelf vertelde over haar jeugd en het begin van haar relatie met André.
Rachel Hazes over haar vroege band met André
Rachel Hazes heeft in het verleden openhartig gesproken over haar vroege kennismaking met de volkszanger. Tijdens een optreden van André werd zij, naar eigen zeggen, naar voren gehaald om samen het nummer Een Beetje Verliefd te zingen. Rachel was toen nog maar ongeveer twaalf jaar oud. “Eigenlijk heel apart, want je weet amper met twaalf jaar wat je zingt,” aldus Rachel in een eerder interview.
Later, toen Rachel 15 jaar oud was, werkte zij als oppas bij André Hazes thuis. Tijdens die periode ontstond er meer tussen hen dan alleen een vriendschappelijke band. Rachel vertelde hierover: “Ellen (de toenmalige vrouw van André) was niet thuis. Ik was naar bed gegaan en toen kwam André op een gegeven moment mijn slaapkamer binnen. Toen is er wel wat gebeurd. We hebben toen echt s*ks gehad. André was mijn eerste vriendje met wie ik de liefde heb bedreven.”
Hoewel Rachel destijds meerderjarig was, roept de manier waarop de relatie zich ontwikkelde – en vooral de vroege ontmoeting toen ze nog een kind was – vragen op over de machtsverhoudingen en ethiek van de situatie.
“Ik krijg er de rillingen van”
Gordon was tijdens het interview niet mals in zijn oordeel. “We staan allemaal te zingen bij Holland Zingt Hazes, maar niemand lijkt erbij stil te staan wat die man werkelijk heeft gedaan,” zei hij. Volgens Gordon is het hypocriet dat de Nederlandse samenleving sommige artiesten op een voetstuk plaatst, terwijl hun gedragingen onder de mat worden geveegd.
“In mijn ogen is het bizar dat we hem blijven eren. Ik krijg echt de rillingen als ik bedenk dat hij een relatie had met een vrouw die hij al kende toen ze nog bijna een kind was,” aldus Gordon. Hij benadrukte ook dat hij uit eigen ervaring weet dat André niet altijd even zachtzinnig was: “Ik heb hem Rachel gewoon zien slaan aan boord van een vliegtuig,” onthulde hij.
Beelden van jonge Rachel en André
De discussie rond dit onderwerp kreeg nog meer lading toen oude beelden opdoken van de eerste ontmoeting tussen Rachel en André. In die video’s is een jonge Rachel te zien die samen met André op het podium staat. Volgens de berichten was Rachel toen ongeveer elf of twaalf jaar oud en André al begin dertig.
Deze beelden zijn opnieuw viraal gegaan op sociale media en roepen bij veel mensen een gevoel van ongemak op. Het is moeilijk te rijmen met de heldenstatus die Hazes nog steeds heeft in Nederland. Veel kijkers geven aan dat ze het moeilijk vinden om de beelden te zien zonder zich ongemakkelijk te voelen, vooral nu de context bekend is.
De dubbele moraal in Nederland
Gordon wijst erop dat de situatie rond André Hazes een pijnlijk voorbeeld is van dubbele standaarden. “Als dit vandaag de dag zou gebeuren, zou iemand als André Hazes direct gecanceld worden. Maar omdat hij een icoon is, halen we onze schouders op,” aldus Gordon.
De entertainer vraagt zich hardop af waarom er zo’n verschil wordt gemaakt. “We kunnen niet aan de ene kant mensen publiekelijk kapotmaken en aan de andere kant iemand blijven vereren die zich schuldig heeft gemaakt aan gedrag dat vandaag de dag onacceptabel zou zijn.”
Volgens Gordon is het belangrijk dat we als samenleving eerlijk blijven over het verleden, ook als het gaat om mensen die we ooit hebben bewonderd. “Je kunt iemands muzikale talent erkennen, maar je moet ook niet je ogen sluiten voor de dingen die niet door de beugel konden,” benadrukt hij.
Publieke reacties verdeeld
De uitspraken van Gordon zorgden zoals verwacht voor verdeelde reacties. Sommige luisteraars prezen hem voor zijn openheid en durf om een ongemakkelijk onderwerp aan te kaarten. Anderen vonden dat hij “oude koeien uit de sloot haalde” en dat het verleden van Hazes geen invloed zou moeten hebben op hoe zijn muziek wordt beleefd.
Toch lijkt de discussie die Gordon aanzwengelde steeds breder gevoerd te worden. Zeker nu er meer aandacht is voor grensoverschrijdend gedrag binnen de entertainmentwereld, gaan steeds meer stemmen op om ook kritisch te kijken naar het verleden van geliefde iconen.
Eerlijkheid boven alles
Gordon sloot het gesprek bij Yoursafe Radio af met de oproep om eerlijker te zijn over de mensen die we bewonderen. “Het is niet erg om iemand te bewonderen om zijn muziek, maar wees ook niet blind voor de hele mens. Laten we stoppen met het idealiseren van figuren als hun daden daar niet bij passen,” zei hij.
Voorlopig lijkt de discussie rondom André Hazes, zijn nalatenschap en de manier waarop we omgaan met iconen uit het verleden nog niet voorbij. En als het aan Gordon ligt, is dat maar goed ook: “We moeten blijven nadenken over wie we op een voetstuk plaatsen — en waarom.”
Donald Trump trekt de aandacht op de begrafenis van paus Franciscus – met zijn opvallende blauwe pak
Op 26 april kwamen wereldleiders, religieuze hoogwaardigheidsbekleders en gelovigen van over de hele wereld bijeen in Vaticaanstad om afscheid te nemen van paus Franciscus, die op 21 april 0verleed. Het was een plechtige en historisch beladen gebeurtenis, waarbij symboliek, traditie en respect centraal stonden. Maar één aanwezige viel op, en niet door woorden of daden – maar door zijn kledingkeuze.
Donald Trump, voormalig president van de Verenigde Staten, verscheen op de uitvaart in een felblauw pak met een lichtblauwe das, terwijl vrijwel alle andere hoogwaardigheidsbekleders kozen voor de voorgeschreven donkere rouwkleding. Zijn verschijning leidde tot een stortvloed aan reacties op sociale media, waarbij velen hem beschuldigden van respectloos gedrag. Maar was het een bewuste keuze – of gewoon een misser?
Een zee van zwart – en één opvallende uitzondering
Tijdens officiële katholieke begrafenisplechtigheden, en zeker bij de uitvaart van een paus, zijn de kledingvoorschriften strikt. Volgens bronnen als SkyNews wordt van mannelijke aanwezigen verwacht dat zij een donker pak met een lange zwarte das dragen, vergezeld van een wit overhemd. Op de linker revers mag slechts één accessoire worden gedragen: een onderscheidingsspeld van het Vaticaan.
Melania Trump, die haar 55e verjaardag vierde op de dag van de begrafenis, hield zich wél aan de etiquette. Zij verscheen in een sobere zwarte outfit, passend bij het protocol. Ook andere prominenten, zoals prins William – namens koning Charles III – en voormalig president Joe Biden, verschenen in passende, donkerkleurige kostuums die aansloten bij de verwachting.
Daartegenover stond Donald Trump in een felblauw kostuum met een lichtblauwe das, wat onmiddellijk de aandacht trok van zowel aanwezigen als miljoenen kijkers wereldwijd. De keuze leidde tot verhitte discussies op X (voorheen Twitter), waar men hem beschuldigde van een gebrek aan decorum.
Online reacties: respectloos of strategisch?
Het internet oordeelde snel en hard. Zo schreef de Amerikaanse jurist Ron Filipkowski: “Eén man komt in een blauw pak naar de begrafenis van de paus. Je raadt nooit wie.”
Anderen gingen nog een stap verder: “Donald Trump kon niet eens respect tonen en een zwart pak dragen op de begrafenis van paus Franciscus, zoals de rest van de wereldleiders. Hij moet altijd opvallen en proberen in het middelpunt van de belangstelling te staan.”
Acteur Billy Baldwin haakte aan bij een eerder incident: “Wat is erger? Dat Zelenskyy geen pak droeg in het Witte Huis, of dat Trump in een blauw pak verscheen op de uitvaart van de paus?”
De algemene teneur op sociale media: Trump maakte een heilige ceremonie tot een persoonlijk stijlstatement – en daarmee zou hij voorbij zijn gegaan aan het respect dat een gelegenheid als deze vraagt.
Een herinnering aan eerdere kritiek: de ontmoeting met Zelenskyy
De ophef rond Trumps verschijning werd extra pikant door een eerder voorval in februari 2025, toen de Oekraïense president Volodymyr Zelenskyy het Witte Huis bezocht. Trump, die toen tijdelijk terugkeerde als president, zou Zelenskyy begroet hebben met de opmerking: “Je bent helemaal opgedirkt!”
Zelenskyy droeg toen een zwarte militaire outfit – kenmerkend voor zijn publieke optredens tijdens de 00rlog in Oekraïne. Trumps opmerking werd door velen opgevat als minachtend.
De ironie is dat juist Trump, enkele maanden later, zelf onder vuur kwam te liggen om zijn kleding bij een officiële gelegenheid – dit keer bij de uitvaart van het hoofd van de katholieke kerk.
Symboliek achter kleur: meer dan een stijlkeuze?
Hoewel de meeste critici Trumps blauwe pak zagen als een ongepaste stijlkeuze, zagen sommigen er juist een diepere symboliek in.
Een gebruiker schreef: “Blauw staat voor wedergeboorte, soevereiniteit en autoriteit. Dit was geen gewone begrafenis, maar een moment van symbolische machtsoverdracht.”
Een ander voegde daaraan toe: “Trump had eigenlijk een wit pak moeten dragen om écht indruk te maken.”
Het idee dat Trump bewust koos voor afwijkende kleding als statement – een visueel ‘ik ben anders’ – sluit aan bij zijn publieke imago: onvoorspelbaar, afwijkend, en wars van conventies. In die context is het niet ondenkbaar dat het blauwe pak een bewuste zet was om wederom media-aandacht te genereren.
Een kwestie van religieuze achtergrond?
Een meer genuanceerde verklaring heeft te maken met verschillen in geloofsovertuiging. Trump is geen praktiserend katholiek, maar eerder een niet-confessioneel christen. In sommige geloofsgemeenschappen – zoals bepaalde protestantse stromingen, de anglicaanse kerk of het hindoeïsme – gelden andere gebruiken rondom rouwkleding.
Dat zou kunnen verklaren waarom ook prins William (Anglicaans) en de Indiase president Droupadi Murmu (hindoeïstisch) niet strikt zwart gekleed gingen, maar kozen voor donkere variaties met blauw. Hun keuze werd echter niet zo uitgesproken als die van Trump, wiens felblauwe pak scherp contrasteerde met de sobere omgeving.
Wederom in het middelpunt – toeval of strategie?
Dat Trump erin slaagt om zelfs tijdens een pauselijke uitvaart de aandacht naar zich toe te trekken, past binnen een patroon. Als zakenman en politicus heeft hij altijd begrepen hoe belangrijk beeldvorming is – en hoe krachtige visuele signalen, zoals kleding, bijdragen aan een bepaald imago.
Of het nu ging om zijn beroemde rode stropdas tijdens campagnebijeenkomsten, of om het weigeren van een gezichtsmasker tijdens coronatijden: Trump kiest zelden zonder reden. Zijn verschijning in Vaticaanstad lijkt opnieuw een voorbeeld van hoe hij zich – al dan niet bewust – positioneert als een buitenstaander die zich onderscheidt van het politieke establishment.
Melania’s elegante contrast
Interessant genoeg liet Melania Trump zien dat het ook anders kan. Op haar verjaardag koos ze voor een klassieke zwarte outfit, inclusief sluier, in lijn met het Vaticaanse protocol voor vrouwelijke hoogwaardigheidsbekleders.
Haar verschijning werd online juist geprezen om haar stijl, respect en elegantie. Daarmee vormde ze een opvallend contrast met haar man – en herinnerde ze het publiek eraan dat etiquette bij diplomatieke gelegenheden wél van waarde is.
What's worse?
Zelenskyy not wearing a suit in the Oval Office…
Or Trump, in a heavy drool… wearing a blue suit at the funeral of Pope Francis? pic.twitter.com/cfWeOZ8mLb
— Billy Baldwin (@BillyBaldwin) April 29, 2025
Conclusie: een blauwe jas met een boodschap?
De begrafenis van paus Franciscus had een sobere, eerbiedige aangelegenheid moeten zijn. Maar door de verschijning van Donald Trump werd het ook een moment van debat over respect, representatie en publieke stijlkeuzes.
Was zijn kledingkeuze ongepast? Volgens velen wel. Maar het valt niet uit te sluiten dat het juist bedoeld was om weer gespreksonderwerp nummer één te zijn.
Eén ding is zeker: waar Trump verschijnt, volgt de media. Zelfs tijdens de laatste eerbetuiging aan een spiritueel wereldleider wist hij opnieuw alle ogen op zich gericht te krijgen.