Algemeen
Automobilisten zijn het zat: blokkades door klimaatprotesten zorgen voor woede – ‘We rijden gewoon door’
De frustratie bij Nederlandse automobilisten over de aanhoudende wegblokkades door klimaatdemonstranten loopt hoog op. Steeds vaker raken automobilisten betrokken bij spanningen op de weg wanneer protestgroepen, vaak verbonden aan actiegroepen als Extinction Rebellion of Scientist Rebellion, belangrijke verkeersaders blokkeren. Waar velen aanvankelijk nog begrip konden opbrengen voor het klimaatdoel, lijken sommigen nu het geduld te verliezen. In toenemende mate nemen bestuurders het heft in eigen hand – soms met gevaarlijke gevolgen.
Wegblokkades als actievorm
De afgelopen jaren hebben klimaatactivisten regelmatig snelwegen, rotondes en bruggen bezet om aandacht te vragen voor de klimaatcrisis. Volgens hen is directe actie noodzakelijk: de politiek handelt volgens hen te traag, en de samenleving moet wakker geschud worden. Door het verkeer letterlijk tot stilstand te brengen, willen ze symbolisch aantonen dat het systeem zelf vastloopt.
Deze vorm van protest heeft echter een prijs. Terwijl activisten met spandoeken op de snelweg zitten, ontstaan lange files, worden hulpdiensten opgehouden en missen mensen afspraken, werk of zelfs medische behandelingen. Het begrip onder de bevolking slinkt met de dag.
Toenemende agressie
In recente weken doken er op sociale media filmpjes op waarin automobilisten de confrontatie niet langer schuwen. In sommige gevallen probeerden bestuurders met hun auto langzaam door demonstranten heen te rijden om hun weg te forceren. In andere gevallen klonken er scheldpartijen of duw- en trekwerk. De politie heeft op meerdere momenten moeten ingrijpen om escalaties te voorkomen.
“Ik moest mijn dochter van school halen en stond vast op de A10, terwijl een groep jongeren op het asfalt zat met borden over CO₂-uitstoot,” zegt een Amsterdamse automobilist. “Op een gegeven moment ben ik er gewoon langzaam doorheen gereden. Het was dat, of nog uren wachten.”
Ook vrachtwagenchauffeurs laten steeds vaker van zich horen. “Elke minuut vertraging kost geld,” aldus een transportondernemer uit Rotterdam. “Ik heb collega’s die zeggen: als ze niet opzij gaan, dan gaan wij niet stoppen.”
Juridische en ethische grenzen
Experts waarschuwen voor een gevaarlijke trend. Het nemen van het recht in eigen hand, ook al gebeurt het ‘langzaam’ of zonder opzet tot letsel, is volgens juristen niet te rechtvaardigen. “Zodra je met een voertuig inrijdt op mensen – ook al is het voorzichtig – begeef je je op juridisch zeer glad ijs,” zegt strafrechtadvocaat Martijn Verweij. “Dat kan worden aangemerkt als poging tot mishandeling of erger.”
Toch begrijpt hij de frustratie. “Het probleem is dat de overheid worstelt met een balans: ze willen ruimte bieden aan vreedzaam protest, maar tegelijkertijd is het blokkeren van een snelweg in strijd met de openbare orde.”
Oproep tot duidelijke regels
Zowel belangenorganisaties voor weggebruikers als politieke partijen roepen op tot strengere handhaving. De ANWB pleit voor een beleid waarbij demonstraties direct worden beëindigd zodra ze de verkeersveiligheid in gevaar brengen. Ook in de Tweede Kamer klinkt kritiek op het ‘softe’ optreden van politie en justitie.
VVD-Kamerlid Thom van Dalen: “We kunnen niet toestaan dat een kleine groep activisten het hele land gijzelt. Demonstreren is een recht, maar blokkeren is dat niet. Er moet kordaat worden opgetreden.”
Tegelijkertijd benadrukken tegenstanders van harder optreden dat geweld tegen demonstranten nooit te rechtvaardigen is. GroenLinks-fractievoorzitter Marjolein de Ridder: “Dat mensen zich zorgen maken om het klimaat en vreedzaam actievoeren, is geen reden om ze met auto’s van de weg te duwen. Geweld lost niets op.”
Activisten blijven onverstoord
De klimaatdemonstranten zelf laten weten zich niet te laten intimideren. Volgens hen zijn de reacties juist een bewijs dat de boodschap aankomt. “We begrijpen dat het frustrerend is,” zegt een woordvoerder van Extinction Rebellion. “Maar we zitten daar niet voor ons plezier. We willen dat de overheid in actie komt tegen klimaatverandering, en we doen dat zonder geweld.”
Op de vraag of ze rekening houden met mensen die door hun acties schade ondervinden, klinkt begrip, maar geen berouw. “Verandering doet pijn. We hebben alles geprobeerd – petities, stemgedrag, brieven. Dit is het enige wat nog aandacht genereert.”
De polarisatie groeit
Wat duidelijk wordt, is dat de kloof tussen klimaatactivisten en het bredere publiek groeit. Waar eerder veel mensen nog sympathie hadden voor de klimaatbeweging, lijkt het draagvlak door de steeds hardere acties en ontwrichtende gevolgen af te nemen.
Op sociale media wordt de discussie steeds feller. Voorstanders van actie wijzen op de urgentie van de klimaatcrisis, terwijl tegenstanders wijzen op het gebrek aan respect voor anderen. In de commentaren onder nieuwsberichten wisselen termen als ‘klimaatterroristen’ en ‘wegpiraten’ elkaar af.
Wat nu?
De huidige situatie dreigt uit te monden in een vicieuze cirkel van frustratie, radicalisering en geweld. Zowel activisten als automobilisten voelen zich in het nauw gedreven. Wat nodig lijkt, is een herwaardering van de spelregels rond protest, gecombineerd met politieke actie die recht doet aan de zorgen van beide groepen.
Er moet ruimte blijven voor vreedzaam protest – maar ook respect voor de bewegingsvrijheid van anderen. Als dat evenwicht niet snel wordt hersteld, dreigt een samenleving waarin niet het recht, maar woede en chaos de boventoon voeren.
Voor nu lijkt de realiteit dat automobilisten steeds minder bereid zijn te wachten. En dat is een signaal dat niet genegeerd mag worden.
Dit bericht op Instagram bekijken
Algemeen
Postcodeloterij belt aan bij Rachael, maar die is niet blij met haar prijs: ”Dit is belachelijk”
Verwarring alom: Britse vrouw denkt loterijjackpot te winnen, maar krijgt… een mok
Wie droomt er nu niet van? Dat er op een ochtend iemand aanbelt met een levensveranderende prijs van de Postcode Loterij. Voor de Britse kunstenares Rachael leek die droom even werkelijkheid te worden — tot de inhoud van het pakket onthuld werd. Wat een moment van euforie had moeten zijn, veranderde al snel in totale verbijstering… én een virale TikTok-video.
“Heb ik gewonnen?”
Net als veel andere Britten doet Rachael mee aan de People’s Postcode Lottery, de Engelse variant van de Nederlandse Postcode Loterij. Dus toen er op een ochtend werd aangebeld door een man in een opvallend rood pak, begon haar hart sneller te kloppen. Zou dit het moment zijn waarop alles zou veranderen?
In de video die ze opnam van het moment, is te zien hoe Rachael enthousiast het pakketje aanneemt en haar camera aanzet om het te filmen. Ze zegt:
“Dit is een nogal onverwacht pakket in de ochtend. Van de Postcode Lottery. Is dit mijn uitnodiging? Komen de camera’s er zo aan?”
De toon is verwachtingsvol. Als ze het doosje opent, zegt ze half serieus, half hoopvol:
“Als hier geen envelop in zit, word ik echt gek.”
De ‘prijs’
Het pakket is versierd met een sticker waarop in grote letters “Gefeliciteerd” staat. Alles wijst erop dat het om een prijs gaat — en dus vermoedt Rachael een geldbedrag. Misschien zelfs die felbegeerde jackpot?
Maar dan komt het moment van de waarheid. Ze opent de doos en vindt… een mok. Niet zomaar een mok, maar een “never fall down mug” — een model dat niet zomaar omvalt. Nuttig misschien, maar bepaald geen prijs waarmee je stopt met werken.
“Dit is een vernedering”
De teleurstelling is duidelijk af te lezen van Rachaels gezicht. Ze kijkt verbaasd, verwart en zichtbaar teleurgesteld in het rond:
“Wat is dit? Dit is niet grappig. Echt niet. Dit is een vernedering. Niemand wil jullie mok.”
Op TikTok plaatste ze de video met de begeleidende tekst:
“@postcodelottery hier zit ik, wachtend op het geld dat mijn leven verandert.”
De video werd inmiddels duizenden keren bekeken en gedeeld. Veel kijkers konden lachen om de situatie, terwijl anderen juist meevoelden met haar teleurstelling. Want wie zou niet hopen op een klapper als er iemand in een rood pak aan je deur staat?
Online reacties
De TikTok van Rachael ging al snel viraal. Reacties variëren van melig tot meewarig. “Die mok is waarschijnlijk 2 pond waard, maar wel verpakt als een prijs van 240.000 pond,” grapt iemand. Een ander schrijft: “Zou ik ook denken! Dat rode pak is pure misleiding.”
Toch zijn er ook mensen die de lol ervan inzien: “Misschien is dit juist de meest Britse prijs ooit. Praktisch, bescheiden en licht ironisch.”
Van jackpot naar koffiemomentje
Of de People’s Postcode Lottery nog zal reageren op de video, is vooralsnog onbekend. Maar één ding is zeker: Rachael heeft in elk geval wél een verhaal om te vertellen. En een mok — die dan weer nooit omvalt.