Connect with us

Algemeen

Angela de Jong fileert Peter Gillis live op tv: ‘Enorme eikel! Dit is het toppunt van schaamteloosheid!'” Peter kan der wel om lachen!

Avatar foto

Geplaatst

op

Het is geen geheim dat Peter Gillis bij Shownieuws steevast wordt neergezet als een onschuldige volksheld. Met presentatoren zoals Bram Moszkowicz en Evert Santegoeds lijkt hij eerder een soort heilige dan een man die keer op keer voor de rechter moet verschijnen. Dit narratief zorgt voor flink wat ophef, vooral omdat het schril contrasteert met de realiteit waarin Gillis beschuldigd wordt van belastingfraude, mishandeling en andere controverses. Gelukkig is er Angela de Jong om tegengeluid te bieden.

Belastingfraude en schimmige praktijken

Angela de Jong, bekend om haar scherpe analyses, uitte haar kritiek op Peter Gillis in de talkshow van Renze Klamer. Daar wees ze op de beschuldigingen waarmee hij momenteel te maken heeft. “Belastingfraude, het aanleveren van verkeerde gegevens, het verkeerd voeren van zijn administratie… Het is een heel rijtje,” somde Angela op. Volgens haar is het eenvoudig samen te vatten: “Belastingfraude.”

Renze voegde eraan toe dat het bij Gillis’ vakantieparken een “ontzettend zooitje” is. Angela bevestigde dit en vertelde over de schimmige praktijken die plaatsvinden. “Hij zou chalets en beschimmelde vakantiehuisjes uit zijn systeem halen en deze vervolgens zwart verhuren. Envelopjes met contant geld gingen van de caravan naar de balie en van de balie weer naar Peter.” Volgens Angela zijn dit praktijken die de werkelijkheid van Gillis’ bedrijven weergeven, maar die bewust worden weggelaten uit zijn realityserie op SBS 6. “Het had best leuk geweest als we dat in die serie hadden gezien, maar helaas.”

Mishandeling niet vergeten

De vermeende belastingfraude is niet het enige waar Gillis mee in opspraak is geraakt. Angela benadrukte dat er ook een zaak loopt vanwege de mishandeling van zijn ex-vriendin. “Hij moet daar nog voor de rechter verschijnen. Dat is iets wat we ook niet mogen vergeten.”

Angela uitte stevige kritiek op SBS 6 vanwege hun keuze om Gillis ondanks deze zware beschuldigingen prominent in beeld te blijven brengen. “Ik denk dat SBS er beter aan had gedaan om afscheid te nemen van deze man. Het is moreel echt verwerpelijk om zo iemand, tegen wie zulke zware verdenkingen lopen, als een soort volksheld op het scherm te zetten.”

SBS en de morele grenzen

Renze vroeg zich af hoe SBS 6 deze situatie rechtvaardigt. “RTL heeft tenminste duidelijke waarden en principes,” zei hij, doelend op de strengere selectie van RTL als het gaat om wie zij op het scherm brengen. Angela kon niet anders dan concluderen dat Gillis simpelweg beter past bij SBS. “Het verbaast me niet dat ze hem op het scherm hebben gehouden, maar moreel gezien vind ik het echt verwerpelijk.”

Peter Gillis als werkgever

Angela haalde ook aan hoe Peter Gillis zijn personeel behandelt, zoals te zien was in zijn serie. “Hij gaf zijn werknemers regelmatig een grote bek of kleineerde hen. Bijvoorbeeld toen hij tegen een medewerker zei dat die pizzadozen niet snel genoeg werden gevouwen. Hij zette er een stopwatch naast en beval die persoon het opnieuw te doen.”

Voor Angela laat dit duidelijk zien hoe Gillis met mensen omgaat. “Het is gewoon een enorme eikel,” zei ze zonder omhaal. “Het is niet leuk om naar te kijken. Waarom zendt SBS dit uit? Het geeft je echt een ongemakkelijk gevoel.”

De cheerleaders van Shownieuws

Angela gaf ook kritiek op de manier waarop Shownieuws Peter Gillis verdedigt. “Het grootste cheerleading-team van Gillis zit bij Shownieuws. Daar wordt hij telkens opgevoerd als iemand die niks fout doet.” Ze noemde de verdediging van Bram Moszkowicz, die stelde dat Gillis slechts een klein bedrag niet zou hebben aangegeven in verhouding tot zijn omzet, en die van Evert Santegoeds, die eveneens vaak Gillis’ kant kiest.

Angela sprak haar verbazing uit over deze houding. “Ik kan er werkelijk met mijn pet niet bij. Maar goed, het is Talpa, het is SBS, dus daar kun je alles van verwachten. Ze zullen doorgaan totdat ze echt niet meer met hem door kunnen.”

Tot het niet meer kan

Angela verwacht dat SBS pas zal stoppen met het uitzenden van Gillis’ realityserie als er onomstotelijk bewijs is van ernstige misstanden. “Ze gaan door totdat ze echt niet meer met hem door kunnen,” zei ze. Ondertussen blijft de serie een doorn in het oog van critici die zich storen aan de verheerlijking van een man met zo’n discutabele reputatie.

Met haar kritische blik biedt Angela een broodnodig tegenwicht aan het juichende narratief van SBS en Shownieuws. Terwijl het publiek blijft kijken hoe de zaken rondom Peter Gillis zich ontwikkelen, lijkt het morele debat rondom zijn tv-carrière nog lang niet voorbij.

Eva van der Veen (1991) is een veelzijdige journalist en redactrice met een scherpe blik op politieke en maatschappelijke ontwikkelingen. Ze studeerde Journalistiek aan de Rijksuniversiteit Groningen, waar ze zich specialiseerde in onderzoeksjournalistiek en media-ethiek. Na haar studie werkte Eva als politiek verslaggever voor een grote Nederlandse krant, waar ze debatten in Den Haag versloeg en diepgaande analyses schreef over beleid en internationale betrekkingen. Haar werk kenmerkt zich door grondige research, objectiviteit en een kritische benadering van de macht. Sinds 2024 maakt Eva deel uit van het redactieteam van onze nieuwswebsite, waar ze zich richt op diepgaande achtergrondartikelen, interviews met beleidsmakers en fact-checking. Ze is gepassioneerd over het blootleggen van verborgen verhalen en het verstrekken van nauwkeurige informatie aan het publiek. Buiten haar journalistieke werk is Eva een liefhebber van geschiedenis, literatuur en lange wandelingen in de natuur. Ze gelooft in de kracht van onafhankelijke journalistiek en streeft ernaar om complexe onderwerpen toegankelijk te maken voor een breed publiek.

Algemeen

Ilse (55) verloor haar been door botkanker: ‘Been weg, baan weg, man weg – maar niet mijn veerkracht!

Avatar foto

Geplaatst

op

Ilse van Hooijdonk (55) kreeg in 2014 de diagnose botkanker, een diagnose die haar leven ingrijpend zou veranderen. Ruim tien jaar later gaat ze ‘springend door het leven’. Letterlijk, want ze mist haar rechterbeen, heup en een deel van haar bekken. Ondanks de enorme tegenslagen is ze niet bij de pakken neer gaan zitten.

Laatste stappen en onwerkelijke realiteit

Ilse herinnert zich haar laatste stappen nog haarscherp. “Samen met mijn gezin liep ik van de auto naar mijn ziekenhuisbed,” vertelt ze. “Vooraf had ik geoefend voor de spiegel, met een handdoek voor de rechterkant van mijn lijf. Hoe zou het eruitzien als daar niets meer zat?” Maar niets kon haar voorbereiden op de realiteit. “Toen ik wakker werd uit de narcose en het onder het laken helemaal plat was, voelde dat onwerkelijk.”

Toch was er iets wat haar op de been hield: een enorme oerkracht. “Ik heb iedereen om me heen getroost. ‘Komt wel goed’, zei ik. ‘Dan ga ik toch gewoon springend door het leven?’” Haar kinderen, destijds 15 en 17 jaar oud, beloofde ze dat ze geen zielige, invalide moeder zou worden. En die belofte heeft ze waargemaakt. “Ik ga nooit de deur uit zonder krukhoezen die matchen bij mijn outfit, en zelfs mijn rolstoel heb ik gepimpt. Daardoor spreken mensen me makkelijker aan. Vroeger kreeg ik complimenten over mijn mooie ogen, nu over mijn bijzondere wielen, haha.”

Van diagnose tot amputatie

Toen Ilse in 2014 hoorde dat ze botkanker had, stortte haar wereld in. “Ik dacht: dit is het einde.” Gelukkig kon de tumor operatief verwijderd worden en revalideerde ze, waarna ze haar oude leven weer probeerde op te pakken. Maar drie jaar later kreeg ze opnieuw slecht nieuws. “De tweede keer dat je hoort dat je kanker hebt, is nog steeds een schok. Maar ergens houd je er rekening mee.” In 2018 werd ze voor de derde keer geconfronteerd met de ziekte. “Ik voelde me sterk en wist dat ik geen keuze had. Bovenaan mijn verlanglijstje stond: LEVEN. Om een kans te maken, moest ik mijn been offeren.”

Een ‘robotbeen’ dat niet werkt

Na haar revalidatietraject kreeg Ilse een high-tech prothese: een ‘robotbeen’ met een mechanische heup, elektrische knie en flexibele enkel. Maar dat bleek geen succes. “Het ding staat nu in een hoek van mijn slaapkamer. Lopen met de prothese doet pijn en een klein duwtje laat me als een plank omvallen.”

In plaats daarvan gebruikt Ilse haar rolstoel en handbike. “Binnen gebruik ik krukken. Ik ben zelfstandig, loop gerust met een wasmand twee trappen op naar zolder. Het is pittig, maar ik heb positieve genen. Ik zeg bijna nooit dat ik iets niet kan, ik probeer het gewoon.”

Verlies op alle fronten

Ilse heeft niet alleen haar been verloren, maar ook haar baan. “Ik grapte weleens: straks gaat mijn man ook nog weg. En dat gebeurde ook.” Haar kinderen vlogen uit en net toen ze haar nieuwe leven enigszins op de rit had, kreeg ze opnieuw een klap: binnen drie weken verloor ze beide ouders. “Iedereen krijgt tegenslagen, maar soms denk ik: kan het één keer mijn deur voorbijgaan?”

Steun van lotgenoten

Wat Ilse enorm heeft geholpen, is lotgenotencontact. Ze vond steun bij de IPSO centra, waar ze yogalessen en mindfulnesstrainingen volgde en sprak met ervaringsdeskundigen. “Ik heb lieve mensen om me heen, maar uiteindelijk draag je deze ziekte toch alleen. Daarom is het fijn om te praten met mensen die écht begrijpen wat je doormaakt.” Inmiddels is ze zelf vrijwilliger geworden bij IPSO.

Levenslessen en hoop delen

Ilse deelt haar verhaal in het boek Levenslessen, dat op Wereldkankerdag verschijnt. IPSO, de brancheorganisatie achter de inloophuizen, nam het initiatief voor het boek om anderen een hart onder de riem te steken. “Ik wil laten zien dat er hoop is. Dat ik nog steeds een leuk leven leid, ook met één been. Dat ik weer kan stralen.”

Daarnaast schrijft Ilse op haar eigen blog (ilsevanhooijdonk.nl). “Het leven na kanker is als een berg. In het begin denk je: ik kom nooit boven. Maar als je het stap voor stap doet, kom je steeds dichter bij de top.”

Letterlijk een berg beklimmen

Eind juni wil Ilse die metafoor werkelijkheid maken. Ze gaat met haar handbike een echte berg beklimmen. “Nu voelt dat onmogelijk, maar met elke training kom ik dichterbij. Op de top wil ik mijn rugzak vol ellende achterlaten, zodat ik verder kan met nieuwe energie.”

Ondanks alles blijft ze hoopvol. “Ik hoop dat het me gegund is om gezond oud te worden. En wie weet, zelfs met een nieuwe liefde.”

 

Lees verder