Algemeen
Albert Verlinde geshockeerd: ‘Coke-verslaafde Gordon is compleet de weg kwijt!’
Albert Verlinde (63) is zichtbaar geschrokken van de recente onthullingen van Gordon (56) over zijn drugsgebruik. In een interview met oud-voetballer en YouTuber Andy van der Meijde gaf Gordon toe dat hij nog steeds cocaïne gebruikt, zij het in mindere mate dan voorheen. Voor Albert, die het interview nauwgezet heeft gevolgd, is dit een treurige ontwikkeling. “Hij heeft altijd gezegd dat hij klasse wil uitstralen, dat hij weg wil van het afzeiken van anderen en het negatieve imago. En dan zie je hem hier zitten, vol zelfbeklag en frustratie.”
Gordon’s openbaringen schokken Verlinde
Gordon staat erom bekend openhartig te zijn in interviews, en dat was bij Andy van der Meijde niet anders. Behalve over zijn drugsgebruik deed hij ook persoonlijke uitspraken over zijn seksleven en collega’s, waaronder Gerard Joling en Rob Goossens. Wilfred Genee merkte tijdens de uitzending van Vandaag Inside op dat de beelden niet mochten worden uitgezonden. “We mogen er niks van laten zien, hè, voor de duidelijkheid.”
Omdat de beelden niet beschikbaar waren, gaf Albert Verlinde een gedetailleerde samenvatting van de opvallendste uitspraken. “Hij vertelt dat hij een trio heeft gehad met een man en een vrouw, dat hij nog steeds coke gebruikt en dat mensen hem niet begrijpen.”
Wilfred Genee haakte daarop in: “En dat Gerard hem genaaid heeft met het overstappen. Maar dat is volgens mij helemaal niet waar.”
Albert: “Dan denk ik: waarom zoek je het iedere keer op? Je hebt een prachtige horecazaak in Blaricum, Blushing op het Museumplein draait goed, mensen genieten daar. Waarom niet gewoon genieten van het leven en het succes? Ga lekker op vakantie, in welke klasse van het toestel je ook wil zitten. Maar blijf niet steeds in dat negatieve hangen. Het lijkt wel een frustraatje!”
‘Hij gedraagt zich als een patiënt’
Johan Derksen, die Gordon’s uitspraken besprak in Vandaag Inside, had vooral medelijden met de zanger en presentator. “Hij gedraagt zich als een patiënt.”
Albert kon zich daar wel in vinden en voegde er lachend aan toe: “Ja, dat is hij ook. Oeps, zei ik dat nou echt? Ja, dat zei ik.” Na een korte lachbui vervolgde hij serieus: “Het is eigenlijk gewoon heel triest. Kijk, afkicken is een zwaar traject. Een vriend van mij is helemaal van de drank afgekickt en drinkt al vier jaar geen druppel meer. Dat kost discipline en doorzettingsvermogen.”
Verlinde stoorde zich vooral aan de tegenstrijdigheid in Gordon’s uitspraken en gedrag. “Gordon heeft er zo mee lopen koketteren dat hij naar Zuid-Afrika ging om af te kicken. Dat hij zijn leven wilde beteren. En dan zit hij hier doodleuk te vertellen dat hij nog steeds coke gebruikt. Dat is een klap in het gezicht van al die mensen die keihard vechten om clean te blijven.”
Geen beelden toegestaan
Merel Ek, die ook aanwezig was bij de discussie, vroeg zich af waarom de beelden niet mochten worden uitgezonden. “Waarom mogen we niks laten zien?”
Wilfred Genee legde uit: “Dan krijgen we een rechtszaak aan onze broek. Gordon zal ons dan aanklagen.”
Johan Derksen vond het echter helemaal niet erg dat ze de beelden niet mochten laten zien. “Ik vind het verder helemaal niet interessant om dat filmpje te laten zien.”
Wilfred sloot zich daar gedeeltelijk bij aan, maar begreep wel waarom Albert zich eraan stoorde. “De kern van Alberts verhaal snap ik wel. Gordon heeft zich altijd beklaagd dat mensen zo kritisch op hem zijn, maar hij zoekt het zelf ook op. Hij wilde niet over Gerard praten en vervolgens gaat het tien minuten over Gerard. Waarom zou je dat doen?”
Is het puur aandachttrekkerij?
Volgens Albert Verlinde is het allemaal terug te brengen naar één ding: Gordon houdt van aandacht. “Hij weet dat dit wordt uitgezonden. Hij zoekt de media telkens op en dan klaagt hij dat de media over hem schrijven. Zoek het dan gewoon niet meer op.”
Johan Derksen was nog harder in zijn oordeel. “Hij zegt dat hij niets meer met de media te maken wil hebben en een zin later vertelt hij dat hij weer iets in de media gaat doen. Dan denk ik: die is niet goed bij zijn hoofd. Kun je ook te veel snuiven?”
Albert: “Ja, ik ben bang van wel! Hahaha.” Vervolgens richtte hij zich op Talpa, het mediabedrijf achter Gordon’s vroegere tv-programma’s. “Ik vind dat Talpa eigenlijk een televisieprijs moet krijgen. Ze zouden een programma maken waarin Gordon mensen ging helpen, maar dat hij dat uiteindelijk niet heeft gedaan, is misschien wel de beste beslissing ooit. Anders was het pure televisiecringe geworden.”
Conclusie: Gordon blijft zichzelf in de media verliezen
Het is niet de eerste keer dat Gordon openlijk praat over zijn verslavingen en persoonlijke problemen. Toch lijkt er weinig verandering in zijn gedrag te komen. Na zijn afkickpogingen in Zuid-Afrika en zijn uitspraken over een ‘nieuw leven’, zit hij opnieuw vast in hetzelfde patroon van mediaoptredens waarin hij zich kwetsbaar opstelt, maar ook volop kritiek uitdeelt.
Volgens Verlinde en de mannen van Vandaag Inside is dit niets nieuws. Ze zien een man die constant de publiciteit opzoekt en vervolgens klaagt dat hij wordt bekritiseerd. De ironie is dat Gordon zelf degene is die de media voedt met zijn uitlatingen.
Of hij daadwerkelijk zal stoppen met coke en het mediawereldje definitief achter zich laat, blijft de vraag. Maar gezien zijn verleden lijkt die kans klein. Voor nu blijft hij een bron van gesprek in de Nederlandse showbizz, of hij dat nu wil of niet.
Algemeen
Zeurende moeder brengt man ertoe om dna-test uit te voeren om duidelijkheid te krijgen over zijn zoon
In een klein, hecht dorp in Nederland woonden Mark en Emily, een echtpaar dat het toonbeeld leek van huwelijksgeluk. Samen hadden zij een zoon, Daniel, wiens lach het huis vulde met vreugde.
Ondanks deze idyllische setting, was er een aanhoudende bron van onrust die hun geluk belemmerde: Susan, Emily’s schoonmoeder. Haar aanhoudende opmerkingen over hoe weinig Daniel op zijn vader leek, schiepen een sluier van twijfel en zorgden voor een gespannen sfeer tijdens familiebijeenkomsten.
Susan, die uit een familie kwam waar familiegelijkenissen bijna als een erfenis werden beschouwd, kon haar observaties niet voor zich houden, wat leidde tot ongemakkelijke momenten en verstoorde relaties binnen de familie.
Na jaren van subtiele hints en minder subtiele opmerkingen, voelde Mark de noodzaak om een einde te maken aan de constante twijfels die als een schaduw over hun leven hingen.
Met de steun van Emily, die evenzeer de behoefte voelde om de familieharmonie te herstellen, besloten ze tot een DNA-test. Deze beslissing was niet eenvoudig. Het bracht ethische overwegingen met zich mee, en de angst voor de mogelijke uitkomsten die hun gezin uit elkaar konden drijven. Echter, de wens om transparantie en vertrouwen te herstellen woog zwaarder, en samen zetten zij de stap naar onthulling.
Toen de resultaten van de DNA-test arriveerden, was het moment van waarheid aangebroken. Emily, wiens zenuwen gespannen waren door de mogelijke implicaties, riep de familie samen in hun gezellige woonkamer. Met een diepe ademhaling deelde ze het nieuws: “Mark is inderdaad Daniels biologische vader.”
De impact van deze woorden was onmiddellijk en diepgaand. Susan’s gezicht vertoonde een combinatie van schok en schaamte. Haar jarenlange twijfels waren ongegrond en hadden onnodige spanning veroorzaakt.
Dit moment, hoewel pijnlijk, bood een kans voor groei en heling. Mark, die altijd het gezin bij elkaar had gehouden, sprak nu woorden van eenheid en vergeving. Hij benadrukte de betekenis van familie en de banden die niet enkel door bloed, maar door liefde worden gevormd.
Het gezin, nu verenigd in hun begrip en empathie, vond een nieuw begin. De lucht klaarde op en de toekomst leek helderder met de belofte van open communicatie en wederzijds respect.