Algemeen
Albert Diks: van matrassenmiljonair tot kasteelheer in Spanje
Albert Diks, een naam die je misschien kent uit B&B Vol Liefde, is niet zomaar een deelnemer aan een realityprogramma. Nee, deze man heeft zijn fortuin vergaard met matrassen en een kasteel in Spanje. Hoe dan? Nou, pak een kop koffie en ga er lekker voor zitten, want dit is een verhaal dat bijna klinkt als een sprookje – maar dan met een goedgevulde bankrekening.
Slaap lekker en word rijk
Albert Diks groeide op in een ondernemersfamilie die een gat in de markt zag: bedden. En niet zomaar bedden, maar matrassen waar half Nederland op heeft geslapen. Zijn oudere broers richtten in de jaren ’80 Beter Bed op, een bedrijf dat uiteindelijk uitgroeide tot een gigant in de beddenwereld. Albert stapte later in en kreeg een klein aandelenpakket.
Wat begon als een familiebedrijfje in Uden, werd een miljoenenimperium. Beter Bed werd een begrip, en de familie Diks sliep er letterlijk en figuurlijk geen nacht minder om. Na de verkoop van Beter Bed hield het avontuur niet op, want de broers richtten Swiss Sense op, nog zo’n gigant in de beddenbranche. Volgens de Quote 500 is de familie Diks nu goed voor zo’n 220 miljoen euro. Dus ja, mocht je ooit klagen over de prijs van een matras, weet dan dat er ergens een Diks een wijntje op jouw rugklachten heft.
/
Van bedden naar burchten
Maar Albert had grotere dromen dan alleen matrassen. In 1999 besloot hij een middeleeuws kasteel te kopen in Spanje. Waarom? Omdat hij het kon. Het ging om Castell d’Empordà, een 14e-eeuws kasteel aan de Costa Brava. Ooit een bouwval, nu een luxe hotel met 57 kamers, twee zwembaden en twee restaurants. Niet verkeerd voor een man die zijn carrière begon met bedden verkopen.
Met hard werken (en waarschijnlijk een flinke investering) transformeerde Albert het kasteel tot een populaire toeristische trekpleister. Mensen komen er niet alleen om te slapen als een koning, maar ook om hun bruiloft te vieren. En ja, met een prijskaartje dat niet mis is.
Een romantisch avontuur op tv
En toen kwam B&B Vol Liefde, waar Albert ineens opdook als de charmante kasteelheer op zoek naar de liefde. Laten we eerlijk zijn: wie wil er nou niet daten met een man die in een kasteel woont? Uiteindelijk viel zijn oog op Joyce, die met haar spontaniteit en gezelligheid zijn hart wist te veroveren.
Tijdens het programma ontstond ophef over de koosnaam die Joyce voor Albert had: pappie. Dit leidde tot veel hilariteit bij kijkers, maar Albert legde later uit dat het gewoon een grapje was, gebaseerd op papi chulo (Spaans voor ‘knappe man’). Tja, zo’n kasteelheer heeft natuurlijk internationale flair.
En nu?
Albert en Joyce zijn nog steeds samen en overwegen een toekomst tussen Nederland en Spanje. Zijn kasteel blijft een succesvolle onderneming en ondanks geruchten over een mogelijke verkoop, heeft Albert duidelijk gemaakt dat hij daar voorlopig nog geen afscheid van neemt.
Dus ja, Albert heeft bewezen dat je met een goed businessplan én een neus voor kansen van matrassenmiljonair naar kasteelheer kunt gaan. En als hij ooit besluit een nieuw avontuur aan te gaan? Dan wedden we dat het iets groots wordt. Misschien een privé-eiland? Of een luxe boomhuttenresort? Met Albert weet je het nooit.
Journalist en mediamaker Derk Sauer (72) komt ten val bij zeil0ngeluk: een leven vol lef, idealen en journalistieke impact
Derk Sauer, een van Nederlands bekendste mediaondernemers, is donderdagmiddag op 72-jarige leeftijd om het leven gekomen na een 0ngeluk op zee. De familie van Sauer heeft het trieste nieuws bevestigd. Begin juli liep zijn zeilboot onverwacht op een rots, waarna hij ongelukkig ten val kwam en ernstig lichamelijk letsel opliep. Zijn verwondingen bleken uiteindelijk fataal.
De mededeling sloeg in als een schok in de mediawereld. Sauer was niet alleen oprichter van The Moscow Times, maar ook een vaste, scherpe stem in het publieke debat over Rusland. Hij combineerde journalistiek vakmanschap met ondernemerszin en een uitgesproken visie op vrije pers, zowel binnen als buiten Nederland.
Beller in een wereld van appjes
Derk Sauer was geen man van eindeloze e-mails of formele memo’s. Zijn stijl was persoonlijk en direct. Collega’s en vrienden herinneren zich vooral die ene korte mailregel: “Bel me even als je tijd hebt.” Want e-mail vond hij omslachtig. “Mailen leidt maar tot misverstanden”, zei hij vaak. Beter om elkaar even te spreken, van mens tot mens. En zelfs in het tijdperk van WhatsApp bleef hij trouw aan dat idee: vaak had je eerst een gemiste oproep voordat er een berichtje kwam.
Deze persoonlijke benadering was tekenend voor zijn hele werkwijze. Of het nu ging om redactionele koerswijzigingen of strategische besluiten, Sauer geloofde in het directe gesprek — het liefst met zijn voeten op tafel, een krant uitgespreid op de grond en een stevige discussie erbij.
De overname van NRC: een informele revolutie
In 2010 nam Sauer, samen met investeringsmaatschappij Egeria, de krant NRC over. Een spannend moment in de Nederlandse journalistiek. In plaats van grote bestuurskamers organiseerde hij huiskamersessies. Redacteuren werden uitgenodigd in zijn woning om, zoals hij het zelf noemde, “lekker over de krant te lullen.”
De werksfeer was ontspannen, de discussie scherp. Geen vergadertaal over KPI’s of strategische doelstellingen, maar gesprekken over journalistieke inhoud. Sauer bestelde simpel vegetarisch eten om de hoek. Luxe of hiërarchie was niet aan hem besteed. Zijn stijl was authentiek, ontwapenend en bovenal oprecht.
Fun & Profit: journalistiek met plezier én resultaat
Tijdens de uitreiking van journalistieke prijzen als De Tegel verwoordde Sauer zijn filosofie eenvoudig maar doeltreffend: Fun & Profit. Voor hem geen jargon over winstmaximalisatie of marktaandeel. Zijn stelling: als journalisten met plezier werken, maken ze betere verhalen. En goede verhalen leiden vanzelf tot lezers, impact en financiële stabiliteit.
Deze houding maakte hem geliefd in redactieruimtes én bij jonge journalisten. Sauer geloofde heilig in talent boven structuur. Wie ideeën had, kreeg bij hem de ruimte om ze uit te voeren. Leeftijd, ervaring of titels deden er minder toe dan lef, nieuwsgierigheid en vakliefde.
Van wereldverbeteraar tot mediarebel
Zijn activisme begon al jong. Op zijn veertiende richtte hij de ‘Actiegroep voor de Wereldvrede’ op. Als tiener organiseerde hij demonstraties en verklaarde zichzelf maoïst. Op zijn negentiende trok hij namens de VPRO naar Noord-Ierland om verslag te doen van de onrusten daar.
Zijn journalistieke carrière nam vaart bij Nieuwe Revu, waar hij hoofdredacteur werd. Zijn formule: socialisme, seks en sensatie – met een flinke dosis onderzoeksjournalistiek. Hij maakte het blad spraakmakend en invloedrijk in een tijd waarin journalistiek nog vooral door gevestigde namen werd bepaald.
Moskou en de vrije pers
Internationaal maakte Sauer naam met de oprichting van The Moscow Times in 1990. In het post-Sovjettijdperk was dit Engelstalige dagblad een baken van onafhankelijke journalistiek in een snel veranderend Rusland. Onder Sauers leiding groeide de krant uit tot een belangrijke bron van informatie voor diplomaten, expats én Russen die de wereld van buiten hun grenzen wilden begrijpen.
Zijn inzet voor persvrijheid bleef onverminderd, ook toen het medialandschap in Rusland moeilijker werd. In 2022 verhuisde hij The Moscow Times naar Nederland om de redactie veilig te stellen, weg van politieke druk en censuur. Een moedige zet die internationaal respect afdwong.
Ellen Verbeek: zijn rots en partner in media
In zijn privéleven vormde Sauer al decennialang een krachtig duo met journaliste Ellen Verbeek. Ze leerden elkaar kennen bij Nieuwe Revu, maar hun gezamenlijke pad leidde uiteindelijk naar Moskou, waar Ellen een toonaangevende figuur werd in de society en mediawereld.
Zij was de taalkundige van de twee — sprak al snel vloeiend Russisch — en speelde achter de schermen een cruciale rol in Sauers mediaprojecten. Samen bouwden ze aan een journalistieke brug tussen Oost en West, met hun gezin als stevige basis.
Een leven vol impact
Sauer laat een indrukwekkende erfenis achter. Niet alleen in de vorm van kranten en mediabedrijven, maar vooral in zijn filosofie over vrije journalistiek: menselijk, betrokken en met oog voor kwaliteit. Hij geloofde in nieuwsgierigheid als motor van vooruitgang, in de kracht van woorden, en in het belang van ongecensureerde informatie.
Zijn 0verlijden na het zeilongeluk komt onverwacht en hard aan. Toch spreekt uit de vele reacties vooral dankbaarheid. Voor zijn visie, zijn lef en zijn niet aflatende strijd voor de persvrijheid.
Zijn laatste les: blijf praten
Wat blijft, is misschien wel het eenvoudigste principe van Derk Sauer: blijf praten met elkaar. Zoek het directe contact, stel vragen, luister, en durf het oneens te zijn. Geen e-mails vol misverstanden, maar gesprekken met aandacht. Want dáár ontstaat begrip. Dáár begint verandering. Dáár leefde hij voor.
Rust zacht, Derk Sauer — een man die de journalistiek niet alleen beoefende, maar opnieuw uitvond.