Connect with us

Algemeen

Agenten doorzoeken woning Klaas Bijl en doen huiveringwekkende ontdekking

Avatar foto

Geplaatst

op

Reconstructie van een tragedie: hoe de vermissing van Jeffrey en Emma eindigde in een onvoorstelbaar drama

Heel Nederland leeft mee met de familie van Jeffrey (10) en Emma (8), de twee kinderen die sinds afgelopen zaterdag vermist waren. Dinsdagavond werd het ergste bevestigd: hun lichamen, samen met dat van hun vader Klaas Bijl (67), werden aangetroffen in een gezonken auto bij Winschoten. Een pijnlijke en emotionele ontknoping van een vermissing die het land dagenlang in zijn greep hield.

Hoewel de verdwijning zaterdag begon met een zorgwekkende Facebookpost, blijkt uit een reconstructie dat het familiedrama al veel eerder was ingezet.


Een stil begin van een diep verdriet

Op zaterdagavond om 23.47 uur plaatste Rubertus, de halfbroer van Jeffrey en Emma, drie foto’s op Facebook. Te zien waren zijn jonge broer en zus samen met hun vader Klaas Bijl. Bij de foto’s schreef hij slechts één woord: “Vermist!!!” Die korte boodschap zou de aanzet blijken tot een massale z0ektocht, ondersteund door p0litie, media en burgers.

Maar wat op het eerste gezicht leek op een plotselinge verdwijning, was in werkelijkheid het gevolg van maandenlange spanningen binnen het gezin.


Relatie onder druk

Aan het begin van dit jaar besloot de moeder van de kinderen haar langdurige relatie met Klaas Bijl te beëindigen. Ze vertrok samen met haar kinderen — Jeffrey, Emma en een oudere zoon uit een eerdere relatie — naar een familielid in Delfzijl. De aanleiding voor haar vertrek zou zijn geweest dat de thuissituatie met Bijl niet langer veilig of houdbaar was.

Het gezin was al eerder bekend bij hulpinstanties en de p0litie, onder meer in verband met vermoedens van huiselijk geweld. De scheiding was definitief: de moeder wilde een nieuwe start, Klaas hoopte nog op verzoening. Die hoop bleek tevergeefs. Vanaf dat moment kreeg hij slechts beperkt omgangsrecht met zijn kinderen: één keer per twee weken.

Volgens mensen uit zijn omgeving had Klaas het hier mentaal moeilijk mee. Hij zou zijn verdriet niet goed hebben kunnen verwerken, en vrienden merkten dat zijn gedrag veranderde. Ze maakten zich zorgen.


Zorgwekkende signalen

Op vrijdagavond 17 mei besloot de moeder van de kinderen alarm te slaan. Ze ontving verontrustende berichten van Klaas, waarin hij schreef dat “er iets ging gebeuren”. Ook zou hij geschreven hebben dat ze “er wel overheen zou komen”. De toon van de berichten was ernstig genoeg om de p0litie te waarschuwen.

Agenten gingen die avond nog langs bij Klaas Bijl thuis. Daar troffen ze hem aan samen met zijn kinderen. Na een gesprek zagen de agenten op dat moment geen directe aanleiding om in te grijpen. Wel werd er melding gemaakt bij Veilig Thuis. De kinderen bleven bij hun vader.


De laatste uren

De volgende ochtend, zaterdag, leek in eerste instantie rustig te verlopen. Klaas vertrok die dag naar Duitsland, terwijl zijn kinderen thuisbleven bij Mirka, een Tsjechische vriendin die al jaren bij hem woonde. Klaas ging tanken in Winschoten en bezocht vervolgens een casino in Bunde, waar hij vaker kwam.

Mirka kreeg op een bepaald moment telefonisch contact met hem. Hij liet weten dat ze tegen de kinderen mocht zeggen dat ze later die dag naar McDonald’s zouden gaan. Jeffrey en Emma waren dolblij met dat vooruitzicht.

Maar het uitje naar McDonald’s zou er nooit komen.


Een onheilspellend afscheid

Volgens kennissen in Duitsland zat Klaas later op de dag huilend in zijn auto. Zijn vrienden vertrouwden het niet en namen uit voorzorg zijn autosleutel af. Wat zij niet wisten: Klaas had een reservesleutel.

Terug thuis zette hij rond 15.30 uur zijn kinderen in de auto. Mirka merkte dat hij wanhopig en gejaagd overkwam. Hij sprak geëmotioneerd, was kortaf en vergat zelfs om Jeffrey zijn schoenen aan te doen. Hij huilde en zei tegen zijn kinderen: “We gaan naar het paradijs.”

Mirka probeerde nog in te grijpen, maar tevergeefs. Klaas vertrok. Direct daarna belde ze de moeder van de kinderen. Toen die niet opnam, schakelde ze de p0litie in.


De vondst van een afscheidsbrief

De p0litie kwam ter plaatse en begon een huiszoeking. Daar werd een handgeschreven afscheidsbrief van Klaas Bijl aangetroffen, gericht aan de moeder van Jeffrey en Emma. De inhoud was dermate ernstig dat de p0litie besloot onmiddellijk groot alarm te slaan. Er werd gevreesd voor het leven van de kinderen.

Diezelfde avond nog werd een Amber Alert verstuurd. Beelden van de kinderen, hun vader en zijn auto werden breed verspreid. De z0ektocht werd een nationale missie.


Z0ektocht zonder richting

Honderden agenten, vrijwilligers en speurh0ndenteams werden ingezet. Er werd gezocht in Groningen en over de grens in Duitsland. Sonarboten kamden wateren uit, drones vlogen over poldergebieden, burgers kamden bossen en bermen uit. Maar er ontbraken gerichte aanwijzingen. Het zoekgebied was enorm.

Zonder concrete tips bleef de hoop levend, maar elke dag dat verstreek werd de spanning ondraaglijker.


De trieste vondst

Op dinsdagavond 21 mei kwam dan het bericht dat een auto was aangetroffen in het water aan de rand van Winschoten. Het ging om een grijze Toyota Avensis, het type auto waarin Klaas was vertrokken. Rond 20.30 uur werd de wagen uit het water gehaald. In het voertuig bevonden zich drie lichamen.

De volgende ochtend bevestigde de p0litie dat het ging om Klaas Bijl en zijn kinderen Jeffrey en Emma.


Rouw en vragen

De ontdekking sloeg in als een bom. De familie was kapot van verdriet. Via de organisatie Namens de Familie werd gevraagd om privacy en rust. Op scholen waar de kinderen zaten, werd rouwbegeleiding ingezet. In Beerta, Delfzijl en Winschoten ontstonden spontaan herdenkingsplekken met bloemen, kaarsen en knuffels.


Wat blijft: verdriet en vragen

Hoewel het forensisch onderzoek nog loopt, is inmiddels duidelijk dat de kinderen en hun vader door verdrinking om het leven zijn gekomen. Waarom Klaas tot deze wanhoopsdaad kwam, zal wellicht nooit helemaal begrepen worden. Wat wel blijft, is het immense verdriet en de vragen over de signalen die voorafgaand aan het drama zichtbaar waren.

Waarom werd er niet eerder ingegrepen? Hadden de zorgen van de moeder meer gewicht moeten krijgen? Was er meer hulp mogelijk geweest?


Een heel land leeft mee

De tragedie van Jeffrey en Emma raakt ons allemaal. Ze waren vrolijke, geliefde kinderen met een toekomst die hen ontnomen is. Hun verhaal blijft in het geheugen van Nederland gegrift — als een oproep tot alertheid, medeleven en betere bescherming voor de meest kwetsbaren onder ons.

Algemeen

Familiedrama op vakantie in Turkije: Jonge moeder (28) van twee kinderen plots overleden, artsen doen schokkende ontdekking bij de autopsie

Avatar foto

Geplaatst

op

Gezinsvakantie eindigt in tragedie: Britse moeder 0verlijdt plotseling in Turkije en familie ontdekt huiveringwekkend detail bij terugkomst

Wat een ontspannen en zonnige gezinsvakantie had moeten worden, is voor de Britse familie Martin uitgelopen op een hartverscheurend drama. Tijdens een verblijf in Turkije 0verleed de 28-jarige Beth Martin, moeder van twee jonge kinderen, onder onduidelijke omstandigheden. Inmiddels is bekend dat haar 0verlijden nog meer vragen oproept: bij de autopsie in het Verenigd Koninkrijk werd namelijk vastgesteld dat haar hart ontbrak.

Plotseling z!ek na aankomst

Beth, haar man Luke en hun twee kinderen vertrokken op 27 april vol enthousiasme naar Turkije. Een welverdiende vakantie, samen als gezin. Maar nog voor het gezin goed en wel op hun bestemming was aangekomen, sloeg het noodlot toe. Kort na aankomst op de luchthaven werd Beth plotseling onwel.

In eerste instantie leek het te gaan om een milde z!ekte of reactie op de reis. De familie besloot het even aan te kijken. Maar al snel verslechterde haar toestand drastisch. De volgende dag begon Beth te ijlen en werd ze met spoed naar een plaatselijk z!ekenhuis gebracht.

Wat zich daar afspeelde, noemt echtgenoot Luke nu een van de meest verwarrende en traumatische ervaringen uit zijn leven.

Onduidelijkheid in het z!ekenhuis

In gesprek met de Britse krant The Mirror vertelt Luke dat hij van het medische personeel in Turkije nauwelijks informatie kreeg over de toestand van zijn vrouw. Volgens hem werd hij zelfs korte tijd als verdachte gezien. “Er werd gesuggereerd dat ik mijn vrouw zou hebben vergiftigd,” zegt hij. Die beschuldiging werd later ingetrokken, maar het heeft diepe sporen achtergelaten.

Beth 0verleed kort daarna in het z!ekenhuis. De exacte d00dsoorzaak werd niet officieel met de familie gedeeld. Door het gebrek aan heldere communicatie en de schok van het verlies, bleef Luke met veel vragen achter.

Een schokkende ontdekking bij thuiskomst

Het lichaam van Beth werd overgebracht naar het Verenigd Koninkrijk, waar een autopsie werd uitgevoerd om de d00dsoorzaak vast te stellen. Tijdens deze procedure stuitte het forensisch team op iets onverwachts en ronduit verontrustends: het hart van Beth bleek te ontbreken.

Luke en zijn familie werden volledig overvallen door deze ontdekking. “We hadden geen enkele toestemming gegeven om organen te verwijderen,” vertelt hij. “Er is ook nooit uitleg gegeven. Haar hart was er gewoon niet meer. Ze hebben het meegenomen zonder iets te zeggen.”

De familie is geschokt. Niet alleen omdat een belangrijk deel van Beth ontbreekt, maar vooral omdat het zonder overleg of toestemming zou zijn gebeurd. Ze hebben contact gezocht met de Turkse autoriteiten, maar tot nu toe geen duidelijkheid gekregen.

Emotionele oproep op social media

Luke heeft inmiddels een aangrijpend bericht gedeeld op social media, waarin hij het onbegrip en verdriet van zijn gezin onder woorden brengt. Zijn woorden raken vele mensen.

“Twee weken geleden vertrok ik samen met mijn vrouw en onze kinderen op vakantie naar Turkije. Maar slechts drie van ons keerden terug. Ik verloor mijn vrouw. Mijn kinderen verloren hun moeder. We zijn het grootste stukje kwijt van onze gezins­puzzel.”

“Het was de zwaarste en meest traumatische week uit mijn leven. En wat het nog ondraaglijker maakte: ik moest mijn kinderen vertellen dat mama niet meer thuiskwam. Ik zal hun gezichten op dat moment nooit vergeten.”

“Ik moest hen achterlaten bij mijn familie om zelf nog twee dagen in Turkije te blijven en alles te regelen. Uiteindelijk boekte ik een vlucht naar huis. Wetende dat Beth ook aan boord was – in het ruim – maar ik niet naast haar kon zitten. Dat brak me opnieuw.”

Op zoek naar antwoorden

Luke benadrukt dat hij en zijn familie niet rusten voordat er antwoorden komen. Waarom werd Beth z!ek? Wat gebeurde er precies in het z!ekenhuis? En bovenal: waarom ontbreekt haar hart?

Het verdriet om het verlies van een geliefde moeder, partner en dochter wordt versterkt door het gebrek aan transparantie en de onverklaarbare medische procedure die heeft plaatsgevonden. De familie hoopt dat er diplomatiek druk kan worden uitgeoefend, zodat de Turkse autoriteiten hun medewerking verlenen aan een volledig onderzoek.

Reacties uit het Verenigd Koninkrijk

Inmiddels heeft het verhaal ook in het Verenigd Koninkrijk tot veel verontwaardiging geleid. Vrienden, kennissen en onbekenden spreken hun steun uit via sociale media en zamelen geld in om de familie Martin te helpen met juridische bijstand en reiskosten.

Mensen uit alle hoeken van het land reageren met afschuw. Velen vragen zich af hoe het mogelijk is dat organen worden verwijderd zonder toestemming, en waarom een gezin in zo’n kwetsbaar moment geconfronteerd wordt met beschuldigingen in plaats van bijstand.

Toekomst van het onderzoek

Beth’s 0verlijden is inmiddels onder de aandacht gebracht van de Britse ambassade en het ministerie van Buitenlandse Zaken. Zij hebben aangegeven het consulaire team in te zetten om het gezin bij te staan, al blijft het afwachten of de Turkse instanties openheid van zaken zullen geven.

Er is bovendien extra autopsieonderzoek aangevraagd om te achterhalen of de exacte d00dsoorzaak alsnog kan worden vastgesteld. Dat zal zonder haar hart uiteraard veel moeilijker zijn, maar de familie hoopt dat elk detail kan bijdragen aan een beter begrip van wat er werkelijk is gebeurd.

Een jonge moeder herinnerd

Beth Martin wordt door haar omgeving omschreven als een liefdevolle moeder, een warme vrouw met een groot hart, en iemand die altijd klaarstond voor anderen. Haar kinderen missen haar intens, en haar partner Luke probeert zich staande te houden in een realiteit die in een klap veranderde.

De komende periode zal volledig in het teken staan van rouw, verwerking én het zoeken naar gerechtigheid. De familie wil Beth kunnen herdenken op een manier die recht doet aan wie zij was — en aan wat haar is overkomen.


Voor wie wil helpen of steun wil betuigen, zijn er inmiddels online condoleancepagina’s en inzamelingsacties opgestart. Elke boodschap, donatie of gedachte wordt door de familie gewaardeerd. 💛

Lees verder