Algemeen
Afscheidsbericht van Maarten van Gent raakt diep: ‘Ik blijf delen tot het einde’
Maarten van Gent, bekend geworden door zijn deelname aan het veelbekeken RTL-programma Winter Vol Liefde, heeft via zijn persoonlijke Facebookpagina een bijzonder persoonlijk bericht gedeeld. Hierin spreekt hij openhartig over zijn gezondheidssituatie en zijn besluit om zijn lichaam na zijn overlijden beschikbaar te stellen aan de medische wetenschap. Zijn woorden, doordrenkt van nuchterheid en levenswijsheid, raken veel mensen diep.
Een open bericht dat raakt
Op 31 maart 2025 plaatste Maarten een bericht waarin hij liet weten zich voor te bereiden op het laatste hoofdstuk van zijn leven. In datzelfde bericht maakte hij bekend dat hij zijn lichaam zal doneren aan de medische gemeenschap in Estland, het land waar hij al enige tijd woont. De toon van het bericht is eerlijk, direct en doordrenkt van zijn kenmerkende droge humor. Juist die combinatie maakt het bericht zo krachtig.
De reacties op het bericht waren overweldigend. Honderden mensen spraken hun steun uit, deelden herinneringen aan het programma en lieten weten hoezeer zij zijn houding en veerkracht bewonderen. Maarten, die tijdens zijn televisieoptreden al een bijzondere indruk achterliet, weet opnieuw de harten van velen te raken.
Een terugblik op zijn ziekteproces
Maarten kreeg in de zomer van 2024 een ernstige diagnose. In eerste instantie koos hij ervoor om geen behandeling te ondergaan. Hij wilde de situatie accepteren en zijn leven op zijn eigen manier afronden. Later, na overleg met zijn dierbaren, besloot hij toch te starten met een chemokuur. Hoewel de kans op succes klein was, gaf de behandeling hem extra tijd.
Zijn benadering van het ziekteproces bleef nuchter. In een interview gaf hij aan: “Ik ga dood. Nou en?” Daarmee gaf hij blijk van zijn realistische kijk op het leven. Ondanks het verlies van zijn stem en een afname van zijn energie, bleef hij via berichten en sociale media verbonden met zijn omgeving.
De bijzondere band met Annette
Tijdens zijn deelname aan Winter Vol Liefde ontstond er een hechte band tussen Maarten en Annette, een van de vrouwen die naar Estland afreisde om hem te ontmoeten. Hoewel er geen romantische relatie ontstond, groeide er een blijvende vriendschap tussen hen. Annette liet later weten dat ze nog steeds contact met hem heeft. Soms ontvangt ze berichten die mogelijk namens hem zijn verstuurd door mensen uit zijn directe omgeving.
Ze sprak openlijk over haar wens om Maarten nog een keer te bezoeken. De fysieke afstand vormt daarbij een uitdaging, maar de band tussen hen blijft warm. Hun contact benadrukt hoe waardevol echte verbinding kan zijn, zelfs buiten de romantiek om.
Een betekenisvolle keuze: donatie aan de wetenschap
Het besluit van Maarten om zijn lichaam na zijn overlijden beschikbaar te stellen aan de medische wetenschap getuigt van betrokkenheid en maatschappelijke verantwoordelijkheid. Hij sprak hier luchtig over in zijn bericht, maar de daad op zich is groots. Zelfs in de laatste fase van zijn leven wil hij iets bijdragen aan toekomstige generaties.
Bij zijn bericht plaatste Maarten ook persoonlijke foto’s. De beelden tonen hem zichtbaar verzwakt, maar nog altijd met dezelfde sterke uitstraling. Zijn openheid en houding worden breed gewaardeerd.
De invloed van zijn televisieoptreden
Maarten verscheen niet lang op het scherm, maar wist in korte tijd een grote indruk achter te laten. Zijn rustige uitstraling, heldere communicatie en open houding maakten hem tot een opvallende deelnemer. Hij bracht rust in een format dat draait om romantiek, keuzes en emoties. Juist door zijn nuchtere benadering wist hij kijkers te raken.
Zijn deelname liet zien dat liefde en verbondenheid ook op latere leeftijd waardevolle thema’s zijn. Maarten benaderde het avontuur met oprechtheid en zonder verwachtingen, wat hem des te sympathieker maakte voor het kijkerspubliek.
Massale reacties van kijkers en volgers
Na het delen van zijn bericht ontving Maarten talloze reacties, afkomstig uit binnen- en buitenland. Sommige mensen kenden hem van televisie, anderen leerden hem kennen via sociale media of persoonlijke ontmoetingen. De gemene deler: respect, medeleven en bewondering voor zijn houding.
Veel volgers lieten weten geraakt te zijn door zijn woorden en openheid. Zijn keuze om zijn lichaam te schenken aan de wetenschap wordt gezien als een laatste daad van compassie en altruïsme. Voor velen is Maarten een voorbeeld van hoe je met waardigheid en helderheid afscheid kunt nemen van het leven.
Levenslessen van Maarten
Maarten’s verhaal biedt waardevolle inzichten over omgaan met kwetsbaarheid, loslaten en het omarmen van het leven zoals het komt. In plaats van zich terug te trekken, koos hij ervoor om te blijven delen. Niet vanuit dramatiek, maar vanuit echtheid.
Zijn manier van communiceren blijft mensen inspireren. Hij toonde dat kwetsbaarheid geen zwakte is, maar juist een kracht kan zijn. Door zijn houding herinnert hij ons eraan hoe belangrijk het is om bewust te leven, ook als het einde nadert.
Een leven dat inspireert
Maarten van Gent leefde op zijn eigen manier. Hij stond open voor nieuwe ervaringen, deelde zijn verhaal met miljoenen kijkers en bleef zichzelf in elke situatie. Zijn nuchtere benadering, zijn keuze om anderen te helpen en zijn liefde voor het leven maken hem tot een inspirerend voorbeeld.
Hoewel het einde nabij is, is zijn verhaal er een van verbinding, vertrouwen en hoop. Hij leerde ons dat het mogelijk is om met rust en acceptatie naar de toekomst te kijken. Zijn deelname aan Winter Vol Liefde liet ons kennismaken met de mens achter de woorden: oprecht, rustig en puur.
Conclusie: een afscheid dat blijft voortleven
Maarten van Gent laat een blijvende indruk achter. Niet alleen door zijn deelname aan televisie, maar vooral door de manier waarop hij het leven benadert. Zijn woorden en daden getuigen van karakter, moed en zorg voor anderen.
Namens iedereen die geraakt is door zijn verhaal: veel kracht en warmte aan Maarten, zijn familie en dierbaren. Zijn boodschap zal nog lang blijven nazinderen. In zijn eenvoud, oprechtheid en helderheid schuilt een waardevolle les voor ons allemaal: het leven eren door het te delen, tot het allerlaatste moment.
Leo Beenhakker
Een groot hoofdstuk in de voetbalgeschiedenis is afgesloten. Leo Beenhakker, de man die generaties voetballiefhebbers wist te boeien met zijn kennis, charisma en karakteristieke stijl, is op 82-jarige leeftijd uit het leven verdwenen. Zijn familie heeft het droevige nieuws bevestigd aan de NOS. Vanuit de voetbalwereld stromen de reacties binnen: clubs, oud-spelers en fans eren de man die bekendstond als ‘Don Leo’.
Jongste coach in het betaald voetbal
De carrière van Beenhakker begon al op jonge leeftijd. In 1968 nam hij als 26-jarige het roer over bij Veendam en werd daarmee de jongste hoofdtrainer in het Nederlandse betaalde voetbal. Wat volgde was een indrukwekkende reis langs topclubs, nationale teams en historische momenten.
Zijn stijl was direct, zijn visie helder en zijn persoonlijkheid onvergetelijk. Al vroeg werd duidelijk dat Leo anders was dan anderen: hij combineerde tactische scherpte met charisma en had de gave om spelers op scherp te zetten.
Succes bij zowel Ajax als Feyenoord
Beenhakker behoort tot een zeldzaam rijtje coaches die bij zowel Ajax als Feyenoord titels wonnen. Met Ajax pakte hij in 1980 en 1990 het landskampioenschap, met Feyenoord werd hij in 1999 kampioen. Een unicum dat hem in beide kampen tot een gerespecteerd figuur maakte.
In Amsterdam liet hij jeugdspelers bloeien, in Rotterdam straalde hij rust en controle uit. Zowel de Johan Cruijff ArenA als De Kuip is vandaag in rouw, en dat zegt alles over zijn unieke positie in het Nederlandse voetbal.
Gloriejaren bij Real Madrid: ‘Don Leo’
Internationaal maakte Beenhakker furore bij het machtige Real Madrid. Tussen 1987 en 1989 werd hij drie keer op rij kampioen van Spanje. Onder zijn leiding schitterden sterren als Hugo Sánchez, Butragueño en Michel.
Zijn bijnaam ‘Don Leo’ kreeg hij niet voor niets: hij combineerde Rotterdamse nuchterheid met Spaanse flair. Hij hield van controle, maar liet ook ruimte voor creativiteit. Met zijn karakteristieke houding en scherpe persconferenties groeide hij uit tot een van de meest herkenbare coaches in Europa.
Oranje: ambitie en teleurstelling
Als bondscoach van het Nederlands elftal kende Beenhakker hoogte- en dieptepunten. In 1986 liep Oranje op het nippertje kwalificatie voor het WK mis, na een pijnlijke tweestrijd met België. In 1990 leidde hij Nederland wel naar het WK in Italië, maar het toernooi werd overschaduwd door interne spanningen.
Veel is er gespeculeerd over wat er precies misging, maar Beenhakker bleef altijd discreet. “Sommige dingen houd je voor jezelf,” zei hij daar later over. Die houding leverde hem zowel respect als vragen op – maar hij week nooit van zijn principes.
Wereldreiziger met een missie
Na zijn tijd bij Oranje bleef Beenhakker actief in het internationale voetbal. Hij coachte onder meer Saudi-Arabië, Trinidad en Tobago en Polen. En met succes: met Trinidad kwalificeerde hij zich voor het WK in 2006, met Polen voor het EK in 2008.
Wat hem bijzonder maakte, was zijn vermogen om zich aan te passen aan totaal verschillende culturen. Hij leerde snel, paste zich aan én wist het beste uit spelers te halen, ongeacht waar hij werkte. Dat maakt hem tot een van de meest veelzijdige coaches die Nederland ooit heeft voortgebracht.
Meester van de oneliners
Beenhakker was meer dan een coach. Hij was ook een taalvirtuoos. Zijn scherpe uitspraken en droge humor zorgden voor legendarische momenten voor de camera. Termen als “de patatgeneratie” (voor verwende jonge spelers) en “de cup met de grote oren” (voor de Europa Cup I) zijn onlosmakelijk met hem verbonden.
Zijn persmomenten waren nooit saai. Soms cynisch, vaak raak, altijd memorabel. Hij had de gave om dingen kernachtig te verwoorden en hield niet van mooipraterij. Dat maakte hem geliefd bij journalisten én supporters.
Massale steunbetuigingen
Na het nieuws over zijn afscheid deelden talloze clubs, spelers en voetbalorganisaties hun herinneringen aan Beenhakker. Ajax, Feyenoord en Real Madrid plaatsten een eerbetoon op sociale media. Oud-internationals zoals Giovanni van Bronckhorst en Wesley Sneijder spraken hun respect uit.
“Leo was geen man van oppervlakkigheid. Hij had een scherpe blik en een groot hart,” aldus Van Bronckhorst. Ook de KNVB liet weten dankbaar te zijn voor zijn bijdrage aan het Nederlandse voetbal. “Hij was een gezicht, een stem en een bouwer van generaties.”
Invloed op meerdere generaties
Wat Beenhakker uniek maakte, was zijn langdurige impact. Spelers uit de jaren ’70 en ’80 kennen hem als een veeleisende vakman. Latere generaties zagen hem als analist, mentor en voetbaldenker. Hij overbrugde generaties en wist zich altijd relevant te houden.
Hij stond bekend als iemand die zijn spelers serieus nam, maar ook durfde te confronteren. Hij eiste inzet, maar gaf vertrouwen. En dat maakte hem een echte leermeester.
De man achter de coach
Achter het publieke figuur ging een warme, betrokken man schuil. Collega’s roemen zijn loyaliteit, zijn aandacht voor het individu en zijn oprechte interesse in mensen. Hij kon streng zijn, maar had ook altijd oog voor het menselijke aspect van topsport.
Zijn favoriete uitspraak, vaak herhaald in interviews: “Voetbal is het belangrijkste van de minst belangrijke dingen.” Het laat zien hoe diep hij in het spel zat – en tegelijk hoe goed hij het wist te relativeren.
Een onuitwisbare erfenis
Leo Beenhakker laat een indrukwekkende erfenis achter. Niet alleen in prijzen of statistieken, maar vooral in invloed. Hij hielp spelers groeien, bouwde teams met visie en liet overal een herkenbare signatuur achter.
Zijn nalatenschap leeft voort in trainersopleidingen, in de voetbalcultuur van Nederland én ver daarbuiten. De impact van Don Leo zal nog jaren voelbaar zijn – op velden, in kleedkamers en in herinneringen.
Conclusie: Don Leo blijft voor altijd een voetbalicoon
Met het afscheid van Leo Beenhakker verliest de voetbalwereld een man die veel méér was dan alleen een coach. Hij was een inspirator, een denker, een leider en een persoonlijkheid. Hij maakte van voetbal een kunstvorm, met oog voor detail en respect voor het spel.
Zijn stem zal gemist worden, zijn lessen blijven bestaan. Don Leo heeft het veld verlaten, maar zijn invloed blijft voelbaar in elke wedstrijd waar passie, discipline en visie samenkomen.
Leo Beenhakker
