Algemeen
Afscheid van Danny Verbiest, de man achter Samson uit Samson en Gert
Op 15 april 2025 is Danny Verbiest, de Vlaamse acteur, poppenspeler en televisiepersoonlijkheid, op 79-jarige leeftijd overleden. Verbiest werd vooral bekend als de stem en geestelijke vader van het geliefde hondje Samson, uit de iconische kinderserie Samson en Gert. Zijn overlijden markeert het einde van een bijzonder tijdperk binnen de Nederlandstalige kindertelevisie, waarin hij decennialang generaties wist te raken met humor, warmte en fantasie.
Het nieuws over zijn overlijden is met veel respect en waardering ontvangen. Zowel in Vlaanderen als Nederland delen mensen herinneringen aan de vrolijke momenten die Samson en Gert hen brachten — vaak uit hun jeugd. Danny Verbiest laat een blijvende erfenis na in de vorm van verhalen, liedjes en onvergetelijke televisiemomenten.
Van leerkracht tot televisie-icoon
Voordat Danny Verbiest landelijke bekendheid verwierf, werkte hij als leerkracht. Zijn passie voor creativiteit en het entertainen van kinderen bracht hem uiteindelijk naar de mediawereld. Hij begon als presentator van het populaire knutselprogramma Kameleon, waar hij kinderen op een speelse manier stimuleerde om met hun handen te werken en hun fantasie te gebruiken.
In 1989 kwam zijn carrière in een stroomversnelling toen hij voor het eerst gestalte gaf aan Samson, een pratende hond die samen met Gert Verhulst het middelpunt zou vormen van een nieuwe kinderserie. Samson en Gert was vanaf het begin een groot succes, dankzij de unieke chemie tussen de twee hoofdfiguren, de vrolijke liedjes, grappige sketches en terugkerende typetjes.
Het ontstaan van Samson en Gert
Samson en Gert begon in eerste instantie als een kerstspecial, maar al snel bleek het concept zo goed aan te slaan dat er een volledige serie van werd gemaakt. De show werd uitgezonden door de Vlaamse openbare omroep (VRT) en later ook populair in Nederland. De afleveringen speelden zich grotendeels af in en rond het huis van Gert, waar Samson altijd wel in een komisch avontuur belandde.
Verbiest gaf niet alleen stem aan Samson, maar bracht het personage ook tot leven met zijn poppenspel. Hij wist met subtiele mimiek, stemintonatie en timing een hond neer te zetten die zowel grappig als ontroerend kon zijn. Samson werd al snel een van de bekendste kinderfiguren in Vlaanderen en Nederland.
Oprichting van Studio 100
In 1996 richtte Danny Verbiest samen met Gert Verhulst en Hans Bourlon het productiehuis Studio 100 op. Wat begon als een initiatief rond Samson en Gert, groeide uit tot een van de meest invloedrijke spelers op het gebied van kinderentertainment in Europa. Studio 100 bracht succesvolle producties als Kabouter Plop, Piet Piraat, Mega Mindy en K3 voort, en wist met een combinatie van televisie, theater en merchandising een enorme fanbase op te bouwen.
Hoewel Verbiest in 2005 zijn aandeel in het bedrijf verkocht en zijn rol als Samson overdroeg aan een opvolger, bleef hij jarenlang op de achtergrond betrokken. Hij ondersteunde projecten, schreef mee aan scripts en zette zich in voor diverse goede doelen.
Een bewuste terugtrekking uit de schijnwerpers
Danny Verbiest koos er na zijn actieve televisieperiode bewust voor om een stap terug te doen uit het publieke leven. Hij bleef echter geliefd bij jong en oud en dook af en toe op bij bijzondere gelegenheden of interviews. In 2020 verscheen hij nog kort in een terugblik ter ere van het afscheid van Gert Verhulst als vaste presentator van Samson en Gert.
Zijn rustige leven na de televisieperiode stond vooral in het teken van welzijn, rust en reflectie. In een interview gaf hij eens aan dat hij met veel dankbaarheid terugkeek op zijn carrière, maar het ook belangrijk vond om tijd te nemen voor zichzelf en zijn gezin.
Betrokken bij maatschappelijke initiatieven
Verbiest zette zich na zijn televisiecarrière actief in voor diverse maatschappelijke projecten. Een van de initiatieven die hem na aan het hart lagen, was Villa Samson. Deze vleugel van het Universitair Ziekenhuis Brussel biedt ernstig zieke patiënten de mogelijkheid om hun huisdier te ontvangen tijdens hun behandeling — een idee dat naadloos aansluit bij de band tussen mens en dier die Verbiest zo mooi wist te verbeelden met Samson.
Zijn inzet voor dit project werd breed gewaardeerd, en illustreerde zijn betrokkenheid bij het welzijn van anderen, ook buiten de entertainmentwereld.
Een groot verlies voor meerdere generaties
Het overlijden van Danny Verbiest roept bij velen warme herinneringen op. Voor kinderen die opgroeiden in de jaren ‘90 en begin jaren 2000 was Samson en Gert een vast onderdeel van hun ochtend- of avondroutine. De bekende uitspraken van Samson, zoals “Ik heb het weer niet verstaan, Gert”, groeiden uit tot klassiekers. De liedjes uit de shows werden meegezongen op scholen, kinderfeestjes en in huiskamers in heel Vlaanderen en Nederland.
Voor ouders was Verbiest meer dan alleen een entertainer; hij bood veilige, vrolijke en leerzame televisie die generaties met elkaar verbond. Zijn werk werd gekenmerkt door positiviteit, herkenbaarheid en kwaliteit — waarden die tot op de dag van vandaag nog steeds belangrijk zijn in kinderprogramma’s.
Dit bericht op Instagram bekijken
De kracht van nostalgie en verbeelding
Het succes van Samson en Gert was niet alleen te danken aan het format of de humor, maar vooral aan de liefde en zorg waarmee de personages werden gecreëerd. Verbiest wist met zijn vertolking van Samson iets tijdloos neer te zetten: een vriend voor kinderen, iemand die fouten mocht maken, nieuwsgierig was en altijd zichzelf bleef.
Juist dat menselijke karakter maakte Samson zo geliefd. En het is precies die benadering van kindvriendelijke televisie die Danny Verbiest tot een voorbeeld maakt voor velen in de mediawereld.
Dankbaar afscheid van een icoon
Danny Verbiest is vredig heengegaan, omringd door mensen die hem dierbaar waren. Zijn familie heeft gevraagd om rust en privacy, maar sprak ook hun dankbaarheid uit voor de liefdevolle reacties uit binnen- en buitenland.
Hoewel zijn stem niet meer klinkt in nieuwe afleveringen, leeft zijn werk voort in herinneringen, opnames en vooral in de harten van de mensen die met Samson zijn opgegroeid. Studio 100 heeft aangekondigd dat er een eerbetoon komt aan zijn werk, in de vorm van een heruitzending van iconische afleveringen en een speciaal segment tijdens een toekomstige voorstelling.
Lale Gül is niet zomaar een schrijfster. Sinds haar indrukwekkende debuut met Ik ga leven is ze uitgegroeid tot een bekende stem binnen het Nederlandse publieke debat. Maar haar openhartige manier van schrijven over gevoelige onderwerpen brengt niet alleen lof met zich mee. Gül leeft inmiddels onder permanente druk. In dit artikel onderzoeken we wie ze is, hoe haar situatie zich heeft ontwikkeld, en wat dit zegt over onze samenleving.
Wie is Lale Gül?
Lale Gül werd in 1997 geboren in Amsterdam in een streng religieus gezin met Turkse achtergrond. Ze groeide op in een traditionele gemeenschap waar vaste regels golden over hoe je moest leven, denken en je gedragen. Toch voelde Gül al jong dat haar persoonlijke overtuigingen niet aansloten bij die leefwijze.
Als jonge vrouw besloot ze haar verhaal te delen met het grote publiek. In 2021 verscheen haar debuutroman Ik ga leven, een autobiografisch werk waarin ze haar weg naar zelfstandigheid en vrijheid beschrijft. Het boek maakte veel los: van lofuitingen tot stevige kritiek.
Doorbraak met Ik ga leven
Met haar debuut brak Gül direct door in literaire én maatschappelijke kringen. Haar schrijfstijl werd geprezen als eerlijk, rauw en moedig. Maar juist de onderwerpen die ze aansneed – zoals religieuze druk, vrouwenrechten en vrijheid van denken – zorgden ook voor veel opschudding.
Ze werd genomineerd voor prijzen en ontving veel media-aandacht. Tegelijkertijd kreeg ze te maken met persoonlijke verliezen. Haar openheid leidde tot afstand met familieleden, en ze werd geconfronteerd met vijandige reacties uit verschillende hoeken van de samenleving.
Dagelijks leven met spanningen
Sinds de publicatie van haar boek leeft Gül in een situatie die voor velen moeilijk voor te stellen is. In interviews vertelt ze dat ze nauwelijks zonder aanpassingen de straat op gaat. Een bezoek aan de supermarkt gebeurt vaak met een vermomming. Ze voelt zich onveilig in bepaalde stadsdelen en verplaatst zich meestal met beveiliging.
Om haar veiligheid te waarborgen is ze meerdere keren verhuisd. Inmiddels woont ze naar eigen zeggen in een rustige woonomgeving waar ze minder opvalt. Toch blijft de situatie belastend. Het voortdurend rekening houden met risico’s beïnvloedt haar vrijheid en welzijn.
Toch blijft ze doorgaan
Ondanks alle spanningen blijft Lale Gül schrijven. Ze stopte bij Het Parool en werd columnist bij De Telegraaf, waar ze wekelijks actuele onderwerpen belicht. Haar toon blijft scherp, maar weloverwogen. Ze kiest haar woorden zorgvuldig, zonder haar boodschap te verzwakken.
“Ik blijf schrijven, want daar ligt mijn kracht,” vertelde ze in een recent interview. Haar motivatie komt voort uit de wens om onderwerpen die vaak onbesproken blijven tóch op tafel te leggen. Vooral thema’s rond emancipatie, culturele druk en vrijheid van expressie liggen haar na aan het hart.
Wat zegt dit over Nederland?
De situatie van Lale Gül roept bredere vragen op over hoe vrij onze samenleving werkelijk is. Nederland staat bekend om vrijheid van meningsuiting, maar de praktijk laat zien dat sommige stemmen zwaarder wegen dan andere. Wanneer meningsuitingen leiden tot persoonlijke risico’s, komt die vrijheid onder druk te staan.
Gül is niet de eerste die hiermee te maken krijgt. Ook andere publieke figuren die zich kritisch uitlieten over religie of cultuur werden eerder geconfronteerd met stevige tegenwind. Denk aan namen als Ayaan Hirsi Ali en Ebru Umar, die eveneens hun leven moesten aanpassen na hun uitspraken.
Reacties uit politiek en samenleving
Binnen de politiek en media is er veel steun voor Gül. Minister Dilan Yeşilgöz sprak zich duidelijk uit en benadrukte dat iedereen in Nederland veilig moet kunnen zijn, ongeacht zijn of haar mening. Ook mensenrechtenorganisaties en collega-schrijvers toonden hun solidariteit.
In de literaire wereld wordt haar doorzettingsvermogen gewaardeerd. Auteurs als Özcan Akyol en Leon de Winter prezen haar openheid en benadrukten het belang van stemmen zoals die van Gül in het publieke debat.
Persoonlijke offers
De keuze om haar verhaal te delen bracht Gül niet alleen maatschappelijke erkenning, maar ook persoonlijke pijn. In verschillende interviews vertelde ze over het verlies van contact met haar ouders en vrienden. Alleen haar jongere zusje houdt nog contact met haar, iets wat ze koestert.
Toch heeft ze nooit spijt gehad van haar besluit. Voor Gül is vrijheid geen luxe, maar een levensbehoefte. In haar boek schreef ze: “Liever één dag mezelf zijn dan een leven lang in angst leven.” Deze uitspraak vat haar visie krachtig samen.
Nieuwe projecten en hoop
Ondanks alles kijkt Gül vooruit. Ze werkt aan een tweede boek en heeft plannen voor een documentaireserie waarin maatschappelijke thema’s centraal staan. Ze wil laten zien dat verandering mogelijk is, zelfs als de weerstand groot is.
Daarnaast blijft ze zich inzetten voor meer openheid binnen gemeenschappen waar taboes de overhand hebben. Door haar ervaringen bespreekbaar te maken, hoopt ze anderen te inspireren die in vergelijkbare situaties zitten.
Waarom dit belangrijk is
Het verhaal van Lale Gül gaat verder dan haar persoonlijke ervaring. Het raakt aan universele thema’s als vrijheid, moed en het recht om jezelf te zijn. In een tijd waarin polarisatie toeneemt en meningen steeds vaker botsen, is het essentieel dat er ruimte blijft voor een open dialoog.
Gül laat zien dat woorden impact kunnen hebben. Haar werk daagt uit, opent ogen en zet mensen aan het denken. Precies daarom is het van belang dat stemmen zoals die van haar gehoord blijven worden – zonder angst, zonder aanpassingen, en zonder risico op uitsluiting.
Conclusie: de kracht van doorzettingsvermogen
Lale Gül is een voorbeeld van iemand die, ondanks tegenstand en persoonlijke offers, blijft staan voor wat ze gelooft. Haar verhaal laat zien dat vrijheid van meningsuiting geen vanzelfsprekendheid is, maar iets dat beschermd moet worden.
In plaats van te zwijgen, kiest Gül ervoor om door te schrijven. Ze geeft stem aan onderwerpen die vaak genegeerd worden en draagt bij aan een bredere bewustwording. Daarmee inspireert ze niet alleen lezers, maar ook toekomstige generaties schrijvers, denkers en vrijdenkers.
Lale Gül