Algemeen
Grote zorgen om vermiste student (23) uit Eindhoven: “Wie informatie heeft wordt dringend verzocht!!
De zorgen nemen toe over de vermissing van de 23-jarige Devesh Bapat, een internationale student natuurkunde aan de Technische Universiteit Eindhoven (TU/e). Sinds 4 februari ontbreekt ieder spoor van hem. Zowel zijn familie als de politie zet alles op alles om hem te vinden. Hoewel hij voor het laatst in Nederland is gezien, zijn er aanwijzingen dat hij mogelijk naar Duitsland is vertrokken. Tot nu toe ontbreekt echter een bevestiging van deze vermoedens, wat de zoektocht extra complex maakt.
De familie van Devesh verkeert in grote onzekerheid en roept de hulp van het publiek in om zijn verblijfplaats te achterhalen. De verdwijning van een geliefde is een nachtmerrie voor elke familie, en in dit geval is de angst nog groter omdat Devesh een internationale student is, ver van huis. Zijn familieleden in India proberen op afstand mee te helpen en hopen op snel nieuws.
Ook vrienden van Devesh laten het er niet bij zitten en zetten sociale media in om meer informatie te verkrijgen. Ze delen berichten met zijn foto en kenmerken in de hoop dat iemand hem herkent en cruciale informatie kan verstrekken. Er worden flyers verspreid en berichten geplaatst in verschillende internationale studentenforums en Facebook-groepen om zijn bereik zo groot mogelijk te maken.
De politie is volop bezig met het onderzoek en werkt samen met verschillende instanties om Devesh te lokaliseren. Opsporingsberichten zijn verspreid via zowel Nederlandse als Duitse politiekanalen, en er wordt gekeken naar camerabeelden en mogelijk digitaal spoor zoals pintransacties en telefoonactiviteit.
Helaas is er tot nu toe weinig concrete informatie die kan leiden tot zijn verblijfplaats. Politieagenten blijven alert en werken nauw samen met grensautoriteiten om na te gaan of hij daadwerkelijk de grens naar Duitsland is overgestoken. Iedereen die iets weet over waar Devesh zich bevindt, wordt dringend verzocht contact op te nemen met de autoriteiten.
Uit de eerste onderzoeksresultaten blijkt dat er aanwijzingen zijn dat Devesh mogelijk naar Duitsland is gereisd. Toch is er nog geen onomstotelijk bewijs dat hij zich daar bevindt. Er wordt rekening gehouden met verschillende scenario’s, waaronder de mogelijkheid dat hij op doorreis is naar een andere bestemming. Dit maakt de zoektocht gecompliceerd, omdat er geen exacte plek is waar hij het laatst is gezien.
Devesh is afkomstig uit India en heeft een slank postuur. Hij is ongeveer 1,70 meter lang en heeft geen opvallende uiterlijke kenmerken zoals littekens, tatoeages of sieraden. Op de dag van zijn verdwijning droeg hij geen accessoires die hem makkelijk herkenbaar zouden maken. Dit maakt het voor omstanders moeilijker om hem te identificeren op basis van uiterlijke kenmerken alleen.
De vraag waarom Duitsland als mogelijke bestemming wordt genoemd, blijft een groot mysterie. Mogelijk had hij daar een bekende of een plan dat nog niet met anderen was gedeeld. Internationale studenten hebben vaak vrienden in andere Europese landen en reizen regelmatig naar nabijgelegen steden. Toch blijft het vreemd dat er geen duidelijke communicatie was met vrienden of familie over zijn plannen.
De politie onderzoekt nu of er banktransacties of telefoondata zijn die een beter beeld kunnen geven van zijn mogelijke route. Tot die tijd blijft de zoekactie zich richten op zowel Nederland als Duitsland, waarbij beide landen nauw samenwerken om alle opties open te houden.
In vermissingszaken spelen sociale media tegenwoordig een cruciale rol. De vrienden van Devesh gebruiken platforms zoals Facebook, Instagram en Twitter om zijn verdwijning onder de aandacht te brengen. Ook WhatsApp-groepen van internationale studenten worden benut om zoveel mogelijk mensen te bereiken.
Daarnaast is er de hoop dat digitale sporen, zoals GPS-locaties, e-mails of berichten op sociale media, meer duidelijkheid kunnen geven over zijn verblijfplaats. Helaas zijn deze gegevens niet altijd eenvoudig toegankelijk en is medewerking van techbedrijven nodig om bepaalde informatie op te vragen. Dit kan het onderzoek vertragen, terwijl de tijd juist een cruciale factor is bij vermissingen.
Voor de familie van Devesh is de situatie ondraaglijk. Zijn ouders en andere familieleden in India verkeren in grote angst en leven tussen hoop en vrees. Voor hen is het extra pijnlijk dat ze fysiek ver weg zijn en niet direct kunnen deelnemen aan de zoekactie. Ze blijven in nauw contact met de politie en vrienden in Nederland en hopen op een snelle doorbraak.
Ook voor zijn studiegenoten en vrienden in Eindhoven is de situatie moeilijk. Het idee dat een goede vriend zomaar kan verdwijnen zonder enig spoor achter te laten, zorgt voor veel onrust. Velen van hen hopen op een wonder en doen er alles aan om hem terug te vinden.
De politie en familie doen een dringende oproep aan iedereen die informatie heeft over Devesh. Heeft iemand hem recent gezien of gesproken, dan kan die kennis cruciaal zijn voor het onderzoek. De autoriteiten roepen op om verdachte of relevante waarnemingen direct te melden, zodat de zoektocht kan worden gericht en hij zo snel mogelijk veilig wordt teruggevonden.
Specifiek wordt gevraagd om:
- Camerabeelden van stations of grensovergangen waar hij mogelijk is gezien.
- Mogelijke hotelboekingen of Airbnb-reserveringen op zijn naam.
- Informatie van mensen die mogelijk met hem hebben gesproken kort voor zijn verdwijning.
- Alles wat kan bijdragen aan het vinden van zijn verblijfplaats.
Iedereen die iets weet, wordt opgeroepen zich te melden bij de politie of contact op te nemen via de speciale opsporingslijn. Elk detail, hoe klein ook, kan het verschil maken.
Bij vermissingszaken geldt: hoe sneller er informatie komt, hoe groter de kans op een goede afloop. De hoop blijft dat Devesh snel en in goede gezondheid wordt teruggevonden. Tot die tijd blijven zijn familie, vrienden en de politie zoeken naar antwoorden.
De vermissing van een jonge student in een vreemd land is een hartverscheurende situatie. Maar met de hulp van het publiek en de technologie van vandaag de dag is er hoop dat hij snel wordt opgespoord. Laten we samen blijven zoeken en hopen op goed nieuws.
Shania Gooris openhartig over paniekaanvallen: “Soms heb ik gewoon iemand nodig die op me inpraat”
Shania Gooris staat bekend als een zelfverzekerde en energieke persoonlijkheid, zowel op televisie als op sociale media. Toch schuilt er achter haar glimlach en stralende uitstraling ook een kwetsbare kant. In een openhartig interview met Flair vertelt Shania dat ze jarenlang heeft geworsteld met stress en paniekaanvallen — en dat die soms nog steeds de kop opsteken.
“Ik was vroeger echt een stresskip”
De dochter van zanger Sam Gooris en voormalig Miss België Kelly Pfaff deelt dat haar mentale gezondheid niet altijd vanzelfsprekend is geweest. “Vroeger was ik echt een stresskip,” vertelt Shania. “Ik maakte me constant zorgen en had vaak last van paniekaanvallen. Alles moest perfect zijn, en als dat niet lukte, sloeg ik helemaal tilt.”
Toch ziet ze nu verbetering. “Sinds ongeveer een jaar gaat het stukken beter. Ik leer steeds beter loslaten. Niet alles hoeft meer onder controle te zijn, en dat geeft rust. Maar als ik iets nieuws moet doen en niet weet wat me te wachten staat, komt de spanning toch vaak terug. Op dat vlak blijf ik wel een beetje een controlefreak.”
Dancing with the Stars: meer stress voor dan op het podium
Een recent voorbeeld van zo’n spannend moment was haar deelname aan Dancing with the Stars. “Eigenlijk had ik meer stress vóór de opnames begonnen dan wanneer ik uiteindelijk op het podium stond,” blikt Shania terug. “Dat wachten en die onzekerheid: hoe gaat het gaan, wat wordt er van mij verwacht, ga ik het wel goed doen? Dat zijn de momenten waarop het in mijn hoofd begint te tollen.”
Toch wist ze zichzelf telkens te herpakken en groeide ze tijdens de show zichtbaar. “Zodra ik er stond en kon dansen, voelde ik me vrij. Dan dacht ik: oké, ik heb dit onder controle. En dat is eigenlijk heel bijzonder, want vroeger kon ik zelfs in het dagelijks leven al helemaal vastlopen op kleine dingen.”
Geen standaardoplossing voor paniek: “Ademhaling werkt niet bij mij”
In het interview benadrukt Shania dat mentale gezondheid iets heel persoonlijks is. Wat voor de één helpt, werkt voor de ander soms averechts. “Veel mensen zeggen dat je bij een paniekaanval moet letten op je ademhaling. Maar bij mij helpt dat juist niet. Integendeel, het maakt me vaak nog onrustiger.”
In plaats daarvan zoekt ze steun bij haar omgeving. “Als ik paniek voel opkomen, bel ik meestal naar iemand van mijn inner circle. Mijn mama, mijn beste vriendin of mijn opa. Gewoon iemand die tegen me praat, die me geruststelt en me weer met beide voeten op de grond zet. Dat helpt me het meest.”
“Alsof ik mezelf knuffel”
Maar wat als niemand bereikbaar is? Ook daar heeft Shania een bijzondere manier voor gevonden om zichzelf tot rust te brengen. “Dan wikkel ik een groot deken stevig om me heen en trek ik eraan, alsof iemand me stevig vasthoudt. Het klinkt misschien gek, maar het geeft me troost. Het voelt als een knuffel, en dat helpt.”
Ze benadrukt dat het belangrijk is om naar je eigen behoeften te luisteren, ook als die niet volgens het boekje zijn. “Iedereen is anders. Voor de één helpt meditatie, voor de ander een warm bad of een wandeling. Het belangrijkste is dat je iets vindt dat voor jou werkt.”
Mentale gezondheid bespreekbaar maken
Dat Shania zo openhartig spreekt over haar mentale welzijn, is voor veel fans herkenbaar en inspirerend. Ze hoopt dan ook dat het onderwerp meer bespreekbaar wordt. “Er heerst nog steeds een soort schaamte rond paniekaanvallen of angstgevoelens. Mensen denken vaak dat je dan zwak bent of overdrijft. Maar het is net sterk om erover te praten en er iets mee te doen.”
Ook via haar sociale media laat Shania af en toe doorschemeren dat het leven niet altijd rozengeur en maneschijn is. “Ik wil tonen dat het oké is om niet oké te zijn. Je mag je onzeker voelen, je mag hulp nodig hebben, en je mag daarover praten. Dat maakt je niet minder waard, integendeel.”
Zelfliefde en mildheid
De weg die Shania bewandelt, is er een van vallen en opstaan, maar ook van groei en zelfliefde. “Ik leer mezelf steeds beter kennen. En ik probeer milder te zijn voor mezelf. Vroeger vond ik het zwak als ik angst voelde. Nu weet ik: het hoort bij mij, en ik mag daar ruimte voor maken.”
Tegelijk blijft ze ambitieus en positief. “Ik ben blij dat ik het nu beter kan plaatsen. Het neemt niet alles over, het beheerst mijn leven niet meer. En dat is een enorme stap vooruit.”
Conclusie:
Shania Gooris laat zien dat achter elk sterk persoon ook een
kwetsbare kant schuilgaat. Door haar verhaal te delen, maakt ze
mentale gezondheid een stuk bespreekbaarder — en dat is misschien
wel net zo krachtig als elke dans op het podium.