Algemeen
Eerwraakmoord op Roshin (28): ‘Onze eer is belangrijker dan dat stuk grofvuil’ – veroordeelde familieleden gaan in hoger beroep!”
De verdachten in de beruchte Apeldoornse eerwraakmoordzaak hebben besloten in hoger beroep te gaan tegen het vonnis dat de rechtbank in Arnhem tegen hen uitsprak. De rechtbank veroordeelde twee neven en twee broers tot gevangenisstraffen van 25 jaar voor hun betrokkenheid bij de moord op hun familielid, de 28-jarige Roshin.
Op 5 september 2023 werd Roshin op brute wijze om het leven gebracht met 28 messteken in het bijzijn van haar 3-jarige dochter. Volgens de rechtbank werd de moord uitgevoerd door haar oudste broer, Peshang A. (36), die de daad voorbereidde samen met zijn jongste broer, Ahmad A. (28) uit Voorburg, en hun twee neven Walid A. (27) en Ahmad A. (37), die in Duitsland wonen. Opvallend is dat de laatstgenoemde Ahmad tevens de ex-man van het slachtoffer is. De rechtbank stelde vast dat de moord werd gepleegd uit eerwraak, omdat de familie vond dat Roshin de eer van de familie had geschonden.
Hoger beroep: ‘Een onterechte beslissing’
De rechtbank baseerde haar vonnis op audio- en chatberichten die de verdachten onderling naar elkaar verstuurden. Uit deze berichten concludeerden de rechters dat er een moordplan was opgezet en dat Roshin moest sterven. De advocaten van de verdachten bestrijden echter deze lezing en stellen dat de berichten meerdere interpretaties toelaten.
David Rutten, de advocaat van de ex-man, benadrukt dat er veel meer berichten zijn verstuurd dan de rechtbank in overweging heeft genomen. Hij is ervan overtuigd dat deze een heel andere context geven aan de zaak en wil deze in hoger beroep aan het gerechtshof voorleggen. “De berichten zijn voor meer dan één uitleg vatbaar,” stelt ook Mischa van den Hoonaard, de advocaat van Peshang A.
Daarnaast vinden de verdachten en hun advocaten de straf veel te zwaar in vergelijking met andere moordzaken. Feride Tosun, de raadsvrouw van Ahmad A. (28), noemt de beslissing “onterecht” en benadrukt dat haar cliënt onschuldig is. “Mijn cliënt stelt onschuldig te zijn aan de moord op zijn zus, hij was er niet bij betrokken,” zegt ze. Toch moest de jongste broer, die tijdens het proces nog op vrije voeten was, direct de cel in na de uitspraak.
Rolverdeling en kritiek op bewijsvoering
Een belangrijk punt van discussie in het hoger beroep is de rolverdeling binnen de groep verdachten. Charlotte van Dooijeweert, de advocaat van neef Walid A. (27), uit haar verbazing over het feit dat de rechtbank geen onderscheid heeft gemaakt tussen de man die daadwerkelijk gestoken heeft en de verdachten die hem volgens justitie hielpen bij de voorbereiding.
Daarnaast waarschuwt zij voor de complexiteit van de taalbarrière in deze zaak. “We moeten behoedzaam zijn bij het interpreteren van vertaalde berichten, omdat woorden in het Koerdisch verschillende betekenissen kunnen hebben.” Dit zou kunnen betekenen dat cruciale bewijzen in de verkeerde context zijn geplaatst, wat invloed kan hebben op de schuldvraag en de opgelegde straffen.
Het vonnis: zware straffen voor een gruwelijke daad
De rechtbank in Arnhem legde vier keer 25 jaar gevangenisstraf op, een straf die in Nederland tot de zwaarste behoort. De rechters vonden dat de moord met voorbedachte rade was gepleegd en dat de verdachten opzettelijk en weloverwogen te werk waren gegaan.
Volgens de rechtbank was er sprake van een “bloedige executie” en hadden de verdachten geen greintje spijt getoond. Dit speelde mee in de strafmaat, evenals het feit dat de moord plaatsvond in het bijzijn van de 3-jarige dochter van Roshin. De rechters benadrukten dat het kind getuige was van de brute aanval en haar moeder heeft zien sterven. De psychologische schade die dit met zich meebrengt, werd door justitie als een zwaarwegende factor gezien.
Eerwraak als motief
De rechtbank stelde vast dat eerwraak de drijfveer was achter de moord op Roshin. Volgens de familie had zij de eer van de familie besmeurd, iets wat in sommige culturen nog steeds als onacceptabel wordt beschouwd. Dit motief maakt de zaak des te schrijnender, omdat eerwraakmoorden in Nederland uiterst zeldzaam zijn en als een vorm van extreem geweld tegen vrouwen worden beschouwd.
Het Openbaar Ministerie en vrouwenrechtenorganisaties hebben de zaak aangegrepen om te benadrukken hoe gevaarlijk eerwraak is en hoe belangrijk het is om slachtoffers van eergerelateerd geweld beter te beschermen.
Wat betekent hoger beroep?
Met het hoger beroep hopen de verdachten op een lagere straf of zelfs vrijspraak. Hun advocaten zullen proberen om de berichten anders te laten interpreteren en de betrokkenheid van hun cliënten te minimaliseren. Mocht het gerechtshof in hoger beroep besluiten dat er inderdaad geen sprake is van voldoende bewijs, dan kan dat leiden tot een lagere straf of zelfs vrijspraak voor sommige verdachten.
Toch blijft de kans groot dat de zware straffen in stand blijven. Justitie heeft eerder laten weten de zaak zeer serieus te nemen en zal in hoger beroep waarschijnlijk met even harde strafeisen komen.
Hoe nu verder?
De komende maanden zal het gerechtshof zich over de zaak buigen. De nabestaanden van Roshin hopen dat de opgelegde straffen overeind blijven en dat gerechtigheid wordt gedaan. Tegelijkertijd blijft de zaak een schokkend voorbeeld van eerwraak in Nederland, iets wat niet alleen voor de nabestaanden, maar voor de hele samenleving als zeer verontrustend wordt beschouwd.
De uitspraak in hoger beroep wordt over enkele maanden verwacht.
Tot die tijd blijven de vier verdachten vastzitten in afwachting
van hun definitieve lot.
Algemeen
Zedenzaken en onveiligheidsgevoel in Nederland nemen toe: dit zegt het over onze samenleving
De afgelopen weken zijn meerdere zedenzaken en geweldsincidenten in het nieuws gekomen. Van de ernstige zedenzaak in Zeist tot de tragische dood van Lisa (17) in Duivendrecht: deze gebeurtenissen roepen veel vragen op over veiligheid in de openbare ruimte en het functioneren van de rechtsstaat. Burgers, organisaties en politiek spreken hun zorgen uit en benadrukken het belang van een bredere maatschappelijke aanpak.
Het gaat niet alleen om de individuele zaken, maar vooral om de signalen die ze afgeven: het gevoel van veiligheid in de samenleving staat onder druk.
Stijgend aantal meldingen en aangiften
Uit recente cijfers blijkt dat het aantal aangiften van seksuele misdrijven in Nederland toeneemt. In 2024 steeg het aantal officiële aangiften met meer dan tien procent ten opzichte van een jaar eerder. Dit lijkt mede het gevolg van de invoering van de nieuwe Wet Seksuele Misdrijven, die sinds juli 2024 van kracht is. Deze wet stelt duidelijker dat seksuele handelingen zonder instemming strafbaar zijn en maakt het eenvoudiger om melding te doen.
Hoewel deze stap als positief wordt gezien, vergroot het tegelijkertijd de zichtbaarheid van problemen die al langer spelen. Het aantal meldingen toont dat slachtoffers vaker de stap durven zetten, maar benadrukt ook de omvang van de uitdagingen.
Het tragische verhaal van Lisa
De dood van Lisa (17) uit Abcoude heeft diepe indruk gemaakt. Zij werd woensdagnacht in Duivendrecht levenloos aangetroffen. De politie vermoedt dat zij slachtoffer is geworden van een misdrijf. De zaak is extra aangrijpend omdat in dezelfde omgeving eerder meldingen zijn gedaan van verdachte situaties, zoals vrouwen die zich gevolgd voelden.
Het onderzoek naar mogelijke verbanden tussen deze meldingen en de dood van Lisa loopt nog, maar de gebeurtenissen voeden het maatschappelijke debat. Veel mensen vragen zich af of signalen eerder opgepakt hadden kunnen worden en of er genoeg middelen zijn om herhaling te voorkomen.
Zedenzaken in Zeist en elders
Ook in Zeist speelt een groot onderzoek naar een verdachte die betrokken zou zijn bij een zedenincident in het bos bij de Prinses Mariannelaan. De politie verspreidde beelden en kreeg tientallen tips. Zulke zaken laten zien hoe belangrijk samenwerking tussen burgers en politie is bij de opsporing.
Daarnaast waren er de afgelopen weken incidenten in onder meer Rotterdam en Meppel, waar verdachten zijn aangehouden in zaken rond misbruik van minderjarigen. Elk van deze zaken benadrukt dat het probleem zich niet beperkt tot één regio, maar landelijk speelt.
Het maatschappelijk belang van snelle opsporing
Snelle opsporing en duidelijk optreden van politie en justitie zijn van groot belang voor het vertrouwen in de rechtsstaat. Elke dag die verstrijkt zonder dat een verdachte wordt aangehouden, vergroot de onzekerheid in de samenleving. Vooral slachtoffers en hun families ervaren daardoor extra spanning.
Daarnaast heeft het een bredere maatschappelijke functie: zichtbaar daadkrachtig optreden kan preventief werken en het gevoel van veiligheid vergroten. Wanneer de maatschappij ervaart dat ernstige zaken snel en zorgvuldig worden aangepakt, groeit de bereidheid om meldingen te doen en mee te werken aan onderzoeken.
Veranderende rol van de samenleving
De recente zaken hebben ook geleid tot meer betrokkenheid van burgers. Familieleden, vrienden en buurtbewoners nemen soms zelf initiatief, zoals in het geval van de vermiste Kianna in Bunde, waarbij familieleden zelfs een opvanglocatie binnengingen. Hoewel deze acties vaak voortkomen uit wanhoop, laten ze zien dat mensen soms twijfelen of het systeem snel genoeg werkt.
Organisaties en belangenverenigingen pleiten daarom voor betere samenwerking, meer transparantie en meer middelen voor politie en hulpverlening.
Dit bericht op Instagram bekijken
Breder maatschappelijk debat
De opeenstapeling van incidenten zorgt voor een groeiend debat over hoe we in Nederland omgaan met veiligheid, preventie en bescherming van kwetsbare groepen. Naast politie en justitie spelen ook scholen, zorginstellingen en maatschappelijke organisaties een rol. Zij kunnen helpen om signalen vroegtijdig op te vangen en slachtoffers sneller te ondersteunen.
Ook de politiek wordt nadrukkelijk aangesproken. Er klinkt steeds vaker de roep om meer investeringen in preventie, betere opvang en uitbreiding van recherchecapaciteit.
Conclusie
De recente zedenzaken en de dood van Lisa in Duivendrecht maken duidelijk dat veiligheid en bescherming van burgers hoog op de agenda moeten blijven staan. Ze laten zien dat incidenten diepe maatschappelijke impact hebben, maar ook dat er bereidheid is om samen te zoeken naar oplossingen.
De invoering van de nieuwe wetgeving, de toegenomen meldingsbereidheid en de maatschappelijke betrokkenheid zijn belangrijke stappen vooruit. Toch blijft er werk aan de winkel: het vertrouwen in veiligheid kan alleen groeien als signalen snel en serieus worden opgepakt en als slachtoffers weten dat ze niet alleen staan.