Catherine Keyl begrijpt niet waarom Chantal Janzen ervoor heeft gekozen om een programma als De Golden Bachelor te maken. Ze vindt het geen fijne televisie om naar te kijken en noemt het zelfs ‘vreselijk’. “Het is gewoon een verdienmodel,” aldus Keyl. Volgens haar verschuilt Chantal zich de laatste tijd achter de betaalmuur van Videoland, waar geen kijkcijfers bekend zijn. Dit biedt haar de mogelijkheid om zonder al te veel kritiek of druk te werken.

Voor het streamingplatform van RTL heeft Chantal nu De Golden Bachelor gemaakt, een datingprogramma waarin een oudere man op zoek gaat naar een partner. De eerste aflevering werd uitgezonden op RTL 4, maar wist niet veel kijkers te trekken. Met slechts 332 duizend kijkers en een marktaandeel van 6,9 procent in de doelgroep, werd de show geen groot succes.

Povertjes en vernederend

Catherine Keyl had ook niet verwacht dat het programma goed zou scoren. Zij vindt dit soort televisie ‘povertjes’. “Ik denk: die arme vrouwen. Het is toch verschrikkelijk om zo gekeurd te worden? Je kunt net zo goed een paardenmarkt houden,” zei ze in de talkshow Renze.

Haar kritiek richt zich vooral op de manier waarop vrouwen in het programma worden gepresenteerd. “Het is gewoon een parade waarin ze moeten laten zien waarom ze de beste keuze zouden zijn. Daar voel ik me heel ongemakkelijk bij.”

Carrie ten Napel, die ook aan tafel zat, probeerde het programma te verdedigen. “Ja, maar die vrouwen weten waar ze aan beginnen. Ze geven zichzelf vrijwillig op,” merkte ze op.

Maar Catherine blijft erbij: “Dat doet er niet toe. Ik kijk nooit naar dit soort datingprogramma’s, want ik vind het gewoon gênant. Maar dat neemt niet weg dat dit natuurlijk gewoon een commercieel verdienmodel is.”

De aantrekkingskracht van ongemakkelijke televisie

Presentator Renze Klamer probeerde uit te leggen waarom dergelijke programma’s toch populair blijven. “We kijken allemaal graag naar anderen die op zoek zijn naar liefde. Het is herkenbaar, ongemakkelijk en daarom blijkbaar steeds weer nodig.”

Catherine kon zich daar niet in vinden en bleef haar punt maken. Ze vindt dat televisie ook een bepaalde verantwoordelijkheid heeft en dat dergelijke programma’s niet bijdragen aan een positieve beeldvorming over daten op latere leeftijd. “Er zijn steeds meer vijftigplussers die prima gelukkig zijn in hun eentje. Ik ben daar een voorbeeld van,” zei ze.

Renze kon het niet laten om haar liefdesleven ter sprake te brengen. “Ben je helemaal nooit aan het daten?” vroeg hij.

Catherine lachte en gaf toe dat ze het ooit had geprobeerd. “Ik heb het geloof ik twee keer gedaan. De ene man zei: ‘Ik vind je niks’, en de andere vond dat ik te ver weg woonde. Toen ben ik er maar mee gestopt.”

Online dating geen succes

Renze wilde weten hoe ze deze mannen had ontmoet. “Hoe kwam je met hen in contact als ze zo ver weg woonden?” vroeg hij.

Catherine antwoordde luchtig: “Ja, gewoon via online daten. e-Matching. Dit is nu geloof ik onbedoeld reclame.”

Renze reageerde verbaasd: “Is dat niet voor hoger opgeleiden?”

Catherine knikte. “Ja, precies. Ik dacht: misschien kom ik daar iemand tegen met wie ik een goed gesprek kan voeren. Maar dat gebeurde niet, dus ik ben er meteen weer mee gestopt. Ik geloof meer in spontane ontmoetingen in het echte leven.”

‘Gezeur over mijn vrijgezellenstatus’

Wat haar het meest irriteert, is dat mensen haar vrijgezellenstatus altijd ter sprake brengen. “Jij zegt ook net: ‘Je hebt nóg geen partner.’ Dat is zo’n standaardopmerking,” verzuchtte ze. “Elke keer als ik ergens kom, vraagt iemand ernaar. Zelfs Harry Mens doet dat. Elke uitzending weer: ‘En hoe is het nou met de mannen?’ Gezeur!”

Ze wil graag dat men accepteert dat je als alleenstaande ook gelukkig kunt zijn. “Mensen denken altijd dat je iemand nodig hebt om compleet te zijn, maar dat is niet waar. Je kunt prima gelukkig zijn in je eentje.”

Ondertussen is De Golden Bachelor nog steeds te bekijken via Videoland, maar Catherine zal er in ieder geval geen fan van worden.