Algemeen
Catherine Keyl haalt uit naar Chantal Janzen: ‘Haal die Afschuwelijke griet van de tv dit lijkt nergens op!’
Catherine Keyl begrijpt niet waarom Chantal Janzen ervoor heeft gekozen om een programma als De Golden Bachelor te maken. Ze vindt het geen fijne televisie om naar te kijken en noemt het zelfs ‘vreselijk’. “Het is gewoon een verdienmodel,” aldus Keyl. Volgens haar verschuilt Chantal zich de laatste tijd achter de betaalmuur van Videoland, waar geen kijkcijfers bekend zijn. Dit biedt haar de mogelijkheid om zonder al te veel kritiek of druk te werken.
Voor het streamingplatform van RTL heeft Chantal nu De Golden Bachelor gemaakt, een datingprogramma waarin een oudere man op zoek gaat naar een partner. De eerste aflevering werd uitgezonden op RTL 4, maar wist niet veel kijkers te trekken. Met slechts 332 duizend kijkers en een marktaandeel van 6,9 procent in de doelgroep, werd de show geen groot succes.
Povertjes en vernederend
Catherine Keyl had ook niet verwacht dat het programma goed zou scoren. Zij vindt dit soort televisie ‘povertjes’. “Ik denk: die arme vrouwen. Het is toch verschrikkelijk om zo gekeurd te worden? Je kunt net zo goed een paardenmarkt houden,” zei ze in de talkshow Renze.
Haar kritiek richt zich vooral op de manier waarop vrouwen in het programma worden gepresenteerd. “Het is gewoon een parade waarin ze moeten laten zien waarom ze de beste keuze zouden zijn. Daar voel ik me heel ongemakkelijk bij.”
Carrie ten Napel, die ook aan tafel zat, probeerde het programma te verdedigen. “Ja, maar die vrouwen weten waar ze aan beginnen. Ze geven zichzelf vrijwillig op,” merkte ze op.
Maar Catherine blijft erbij: “Dat doet er niet toe. Ik kijk nooit naar dit soort datingprogramma’s, want ik vind het gewoon gênant. Maar dat neemt niet weg dat dit natuurlijk gewoon een commercieel verdienmodel is.”
De aantrekkingskracht van ongemakkelijke televisie
Presentator Renze Klamer probeerde uit te leggen waarom dergelijke programma’s toch populair blijven. “We kijken allemaal graag naar anderen die op zoek zijn naar liefde. Het is herkenbaar, ongemakkelijk en daarom blijkbaar steeds weer nodig.”
Catherine kon zich daar niet in vinden en bleef haar punt maken. Ze vindt dat televisie ook een bepaalde verantwoordelijkheid heeft en dat dergelijke programma’s niet bijdragen aan een positieve beeldvorming over daten op latere leeftijd. “Er zijn steeds meer vijftigplussers die prima gelukkig zijn in hun eentje. Ik ben daar een voorbeeld van,” zei ze.
Renze kon het niet laten om haar liefdesleven ter sprake te brengen. “Ben je helemaal nooit aan het daten?” vroeg hij.
Catherine lachte en gaf toe dat ze het ooit had geprobeerd. “Ik heb het geloof ik twee keer gedaan. De ene man zei: ‘Ik vind je niks’, en de andere vond dat ik te ver weg woonde. Toen ben ik er maar mee gestopt.”
Online dating geen succes
Renze wilde weten hoe ze deze mannen had ontmoet. “Hoe kwam je met hen in contact als ze zo ver weg woonden?” vroeg hij.
Catherine antwoordde luchtig: “Ja, gewoon via online daten. e-Matching. Dit is nu geloof ik onbedoeld reclame.”
Renze reageerde verbaasd: “Is dat niet voor hoger opgeleiden?”
Catherine knikte. “Ja, precies. Ik dacht: misschien kom ik daar iemand tegen met wie ik een goed gesprek kan voeren. Maar dat gebeurde niet, dus ik ben er meteen weer mee gestopt. Ik geloof meer in spontane ontmoetingen in het echte leven.”
‘Gezeur over mijn vrijgezellenstatus’
Wat haar het meest irriteert, is dat mensen haar vrijgezellenstatus altijd ter sprake brengen. “Jij zegt ook net: ‘Je hebt nóg geen partner.’ Dat is zo’n standaardopmerking,” verzuchtte ze. “Elke keer als ik ergens kom, vraagt iemand ernaar. Zelfs Harry Mens doet dat. Elke uitzending weer: ‘En hoe is het nou met de mannen?’ Gezeur!”
Ze wil graag dat men accepteert dat je als alleenstaande ook gelukkig kunt zijn. “Mensen denken altijd dat je iemand nodig hebt om compleet te zijn, maar dat is niet waar. Je kunt prima gelukkig zijn in je eentje.”
Ondertussen is De Golden Bachelor nog steeds te bekijken via Videoland, maar Catherine zal er in ieder geval geen fan van worden.
Algemeen
Zedenzaken en onveiligheidsgevoel in Nederland nemen toe: dit zegt het over onze samenleving
De afgelopen weken zijn meerdere zedenzaken en geweldsincidenten in het nieuws gekomen. Van de ernstige zedenzaak in Zeist tot de tragische dood van Lisa (17) in Duivendrecht: deze gebeurtenissen roepen veel vragen op over veiligheid in de openbare ruimte en het functioneren van de rechtsstaat. Burgers, organisaties en politiek spreken hun zorgen uit en benadrukken het belang van een bredere maatschappelijke aanpak.
Het gaat niet alleen om de individuele zaken, maar vooral om de signalen die ze afgeven: het gevoel van veiligheid in de samenleving staat onder druk.
Stijgend aantal meldingen en aangiften
Uit recente cijfers blijkt dat het aantal aangiften van seksuele misdrijven in Nederland toeneemt. In 2024 steeg het aantal officiële aangiften met meer dan tien procent ten opzichte van een jaar eerder. Dit lijkt mede het gevolg van de invoering van de nieuwe Wet Seksuele Misdrijven, die sinds juli 2024 van kracht is. Deze wet stelt duidelijker dat seksuele handelingen zonder instemming strafbaar zijn en maakt het eenvoudiger om melding te doen.
Hoewel deze stap als positief wordt gezien, vergroot het tegelijkertijd de zichtbaarheid van problemen die al langer spelen. Het aantal meldingen toont dat slachtoffers vaker de stap durven zetten, maar benadrukt ook de omvang van de uitdagingen.
Het tragische verhaal van Lisa
De dood van Lisa (17) uit Abcoude heeft diepe indruk gemaakt. Zij werd woensdagnacht in Duivendrecht levenloos aangetroffen. De politie vermoedt dat zij slachtoffer is geworden van een misdrijf. De zaak is extra aangrijpend omdat in dezelfde omgeving eerder meldingen zijn gedaan van verdachte situaties, zoals vrouwen die zich gevolgd voelden.
Het onderzoek naar mogelijke verbanden tussen deze meldingen en de dood van Lisa loopt nog, maar de gebeurtenissen voeden het maatschappelijke debat. Veel mensen vragen zich af of signalen eerder opgepakt hadden kunnen worden en of er genoeg middelen zijn om herhaling te voorkomen.
Zedenzaken in Zeist en elders
Ook in Zeist speelt een groot onderzoek naar een verdachte die betrokken zou zijn bij een zedenincident in het bos bij de Prinses Mariannelaan. De politie verspreidde beelden en kreeg tientallen tips. Zulke zaken laten zien hoe belangrijk samenwerking tussen burgers en politie is bij de opsporing.
Daarnaast waren er de afgelopen weken incidenten in onder meer Rotterdam en Meppel, waar verdachten zijn aangehouden in zaken rond misbruik van minderjarigen. Elk van deze zaken benadrukt dat het probleem zich niet beperkt tot één regio, maar landelijk speelt.
Het maatschappelijk belang van snelle opsporing
Snelle opsporing en duidelijk optreden van politie en justitie zijn van groot belang voor het vertrouwen in de rechtsstaat. Elke dag die verstrijkt zonder dat een verdachte wordt aangehouden, vergroot de onzekerheid in de samenleving. Vooral slachtoffers en hun families ervaren daardoor extra spanning.
Daarnaast heeft het een bredere maatschappelijke functie: zichtbaar daadkrachtig optreden kan preventief werken en het gevoel van veiligheid vergroten. Wanneer de maatschappij ervaart dat ernstige zaken snel en zorgvuldig worden aangepakt, groeit de bereidheid om meldingen te doen en mee te werken aan onderzoeken.
Veranderende rol van de samenleving
De recente zaken hebben ook geleid tot meer betrokkenheid van burgers. Familieleden, vrienden en buurtbewoners nemen soms zelf initiatief, zoals in het geval van de vermiste Kianna in Bunde, waarbij familieleden zelfs een opvanglocatie binnengingen. Hoewel deze acties vaak voortkomen uit wanhoop, laten ze zien dat mensen soms twijfelen of het systeem snel genoeg werkt.
Organisaties en belangenverenigingen pleiten daarom voor betere samenwerking, meer transparantie en meer middelen voor politie en hulpverlening.
Dit bericht op Instagram bekijken
Breder maatschappelijk debat
De opeenstapeling van incidenten zorgt voor een groeiend debat over hoe we in Nederland omgaan met veiligheid, preventie en bescherming van kwetsbare groepen. Naast politie en justitie spelen ook scholen, zorginstellingen en maatschappelijke organisaties een rol. Zij kunnen helpen om signalen vroegtijdig op te vangen en slachtoffers sneller te ondersteunen.
Ook de politiek wordt nadrukkelijk aangesproken. Er klinkt steeds vaker de roep om meer investeringen in preventie, betere opvang en uitbreiding van recherchecapaciteit.
Conclusie
De recente zedenzaken en de dood van Lisa in Duivendrecht maken duidelijk dat veiligheid en bescherming van burgers hoog op de agenda moeten blijven staan. Ze laten zien dat incidenten diepe maatschappelijke impact hebben, maar ook dat er bereidheid is om samen te zoeken naar oplossingen.
De invoering van de nieuwe wetgeving, de toegenomen meldingsbereidheid en de maatschappelijke betrokkenheid zijn belangrijke stappen vooruit. Toch blijft er werk aan de winkel: het vertrouwen in veiligheid kan alleen groeien als signalen snel en serieus worden opgepakt en als slachtoffers weten dat ze niet alleen staan.