Algemeen
Kleindochter (22) steekt eigen oma dood: “Alleen maar omdat ze met haar vriendje wilde zijn“ Angst voor haar strenge familie werd haar fataal!
n een emotionele rechtszitting eiste het Openbaar Ministerie (OM) vanmorgen acht jaar cel tegen de 22-jarige Berfin Ç., die wordt verdacht van het doodsteken van haar 80-jarige oma in maart van dit jaar. Het incident vond plaats in de James Cookstraat in Amsterdam-West. De verdachte verklaarde dat ze uit paniek handelde en diep berouw heeft. “Ik was bang voor alles en iedereen. Ik wilde haar niet doden,” vertelde ze zichtbaar geëmotioneerd in de rechtbank.
Een tragische zaak
Meerdere keren werd tijdens de zitting benadrukt hoe verdrietig deze zaak is. De verdachte en de nabestaanden delen een diep gevoel van verlies. “De verdachte is haar geliefde oma kwijt, bij wie ze zich zo op haar gemak voelde. Haar pijn strekt zich niet alleen uit tot het gemis van haar oma, maar ook tot het besef dat zij verantwoordelijk is voor dit grote verdriet,” aldus de officier van justitie.
Volgens de aanklager is het bewijs tegen Ç. overtuigend en kan niet worden gesproken van een ongeluk. Het OM vindt dat de ernst van de feiten zwaar weegt en dat een gevangenisstraf noodzakelijk is.
Wat gebeurde er die bewuste avond?
Het fatale incident vond plaats op een avond in maart. Ç. was samen met haar vriend in bed toen haar oma hen betrapte. Haar oma stuurde de jongen weg en dreigde de volgende dag alles aan Ç.’s moeder te vertellen. Op dat moment raakte Ç. volledig in paniek. Ze was bang voor de reacties binnen haar familie, vooral die van haar broer, die een autoritaire rol in het gezin speelde.
Haar broer bepaalde veel in haar leven. Zo moest Ç. hem altijd gehoorzamen, was het verboden om met jongens af te spreken en moest zij continu haar live locatie met hem delen. Ze voelde zich voortdurend gecontroleerd en onder druk gezet.
‘Ik herinner me het steken niet’
Tijdens de rechtszitting verklaarde Ç. dat ze zich niet herinnert dat ze haar oma heeft neergestoken. Wel had ze direct na het incident zelf 112 gebeld en gezegd: “Ik heb oma neergestoken.” Toen de politie bij het huis arriveerde en haar buiten aantrof, vroegen agenten of de verdachte nog binnen was. Ç. wees op zichzelf.
Later verklaarde ze dat ze oorspronkelijk zichzelf iets aan wilde doen en dat het doden van haar oma nooit haar intentie was. Psychologen en psychiaters die haar onderzochten, constateerden dat Ç. lijdt aan een depressieve stoornis, maar zij achtten deze niet de oorzaak van haar handelen.
Discussie over de aanklacht
De advocaat van de verdachte pleit voor vrijspraak van doodslag. “Ze gaat er wel vanuit dat ze het gedaan heeft, maar ze was zich er niet van bewust,” stelt haar raadsman. Volgens hem is er geen sprake van opzet, en handelde zijn cliënt in een extreme emotionele toestand.
De officier van justitie weerspreekt dit echter. “Het meermaals insteken op het bovenlichaam met een mes is enkel en alleen gericht geweest op het toebrengen van de dood.” Wel concludeert het OM dat er geen sprake is van voorbedachte rade, en daarom wordt Ç. niet vervolgd voor moord, maar voor doodslag.
Sterke band met oma
Berfin Ç. had volgens haar familie altijd een sterke band met haar oma. Haar nicht, die in tranen de slachtofferverklaring voorlas in de rechtbank, benadrukte dat Ç. er altijd voor haar oma was. “Ze had een diepe liefde en respect voor haar. Dit is een tragedie voor de hele familie.”
In een emotioneel slotwoord sprak ze over het verdriet en de pijn die de familie voelt. Ondanks alles sprak ze vergeving uit: “Één ding staat vast: wij houden van Berfin, we missen haar enorm en we vergeven haar.”
Berouwvolle woorden
Tijdens de zitting keek Ç. regelmatig omlaag en was ze zichtbaar geëmotioneerd. In haar slotwoord richtte ze zich nog eenmaal tot haar overleden oma: “Oma, ik houd van je en hoop dat je rust vindt in het paradijs.”
De rechtbank zal op vrijdag 21 februari uitspraak doen in deze zaak. Het is nu aan de rechters om te bepalen of Berfin Ç. daadwerkelijk acht jaar cel krijgt of dat haar verdediging haar overtuigend vrijpleit van opzet. Voor de familie blijft het een pijnlijke situatie: zij hebben niet alleen een oma verloren, maar zien ook een geliefde kleindochter achter de tralies verdwijnen.
Frans Bauer deelt emotionele boodschap op Moederdag: “Ik heb haar voor het eerst écht zien huilen”
Moederdag is normaal gesproken een dag vol liefde, bloemen en dankbaarheid. Voor Frans Bauer werd het dit jaar echter een confronterende dag die hij niet snel zal vergeten. In een openhartige en kwetsbare post op sociale media liet de volkszanger weten dat deze dag, die in het teken hoort te staan van warmte en genegenheid, voor hem eindigde in spijt en verdriet.
Een dag met een zware lading
“Vandaag is Moederdag, maar mijn hart is zwaar,” begint Frans zijn bericht. Wat volgt, is een persoonlijk relaas waarin hij onthult dat hij iets heeft gedaan wat zijn moeder diep heeft geraakt. Hoewel hij niet precies vertelt wat er is gebeurd, is de pijn in zijn woorden voelbaar. “Ik heb iets gedaan wat ik nooit had moeten doen. Iets waardoor mijn moeder – mijn alles – in tranen uitbarstte. Het was voor het eerst dat ik haar zó zag, en het brak me compleet.”
Voor iemand als Frans, die bekendstaat om zijn familiebanden en warme persoonlijkheid, is het zien van zijn moeder in tranen een klap die hard aankomt. “Haar tranen voelden als dolken in mijn hart. Hoe heb ik dit kunnen laten gebeuren? Ik schaam me diep.”
De onvoorwaardelijke liefde van een moeder
In zijn bericht reflecteert Frans op de bijzondere rol die zijn moeder altijd in zijn leven heeft gespeeld. Ze was er in goede én slechte tijden, altijd als baken van liefde, troost en kracht. “Zij is degene die me altijd weer oprichtte als ik viel, die me zonder woorden begreep en die altijd trots op me was, wat er ook gebeurde,” schrijft hij.
Juist daarom komt dit moment zo hard aan. “En nu heb ik haar verdriet gedaan. Uitgerekend op Moederdag. Ik ben kapot van binnen.”
Publieke steun
De reacties op het bericht van Frans laten zien hoezeer zijn verhaal mensen raakt. Honderden volgers lieten een bericht achter onder zijn post. Woorden van steun, herkenning en aanmoediging stromen binnen. “Iedereen maakt fouten, Frans. Belangrijk is dat je je hart volgt en het goedmaakt,” schrijft iemand. Een ander reageert: “Dat je dit deelt, zegt alles over je hart. Jouw spijt is oprecht. Dat voelt iedereen.”
Veel mensen prijzen zijn openheid en het feit dat hij durft te laten zien dat ook bekende Nederlanders te maken krijgen met pijnlijke familiegebeurtenissen. “Je bent ook maar een mens,” klinkt het vaak terug. In een tijd waarin kwetsbaarheid soms nog als zwakte wordt gezien, wordt Frans’ eerlijke boodschap juist als krachtig ervaren.
Een les in liefde en nederigheid
Frans sluit zijn bericht af met een krachtige belofte: “Ik ga alles doen om het goed te maken. Want geen enkel succes, geen enkel applaus betekent iets als je je moeder verdriet hebt gedaan.”
De woorden klinken als een wake-up call, niet alleen voor hemzelf, maar ook voor zijn volgers. Een herinnering aan het belang van verbinding, empathie en het bewaken van wat écht telt in het leven. “Deze dag is geen viering voor mij geworden, maar een les,” aldus Frans. “Een les in liefde, in spijt, en in het belang van vergeving.”
Speculatie blijft uit
Wat de precieze aanleiding is geweest voor het verdriet van zijn moeder, laat Frans bewust in het midden. Daarmee toont hij zich discreet en respectvol, zowel naar zijn moeder als naar zichzelf toe. Het gaat hem duidelijk niet om sensatie, maar om oprechtheid.
Die terughoudendheid wordt gewaardeerd. Veel volgers laten weten dat ze het juist sterk vinden dat hij zijn hart lucht zonder met de vinger te wijzen of in details te treden. “Soms gaat het niet om wat er precies is gebeurd, maar om de pijn die je voelt en het besef dat je iets moet herstellen,” schrijft iemand.
Een bijzondere band
De relatie tussen Frans en zijn moeder is er een die door de jaren heen veelvuldig in de media is belicht. De zanger heeft meermaals laten weten dat hij veel aan haar te danken heeft. Zijn eenvoudige, warme opvoeding, zijn liefde voor muziek én zijn nuchtere kijk op succes en roem: het zijn eigenschappen die volgens hem allemaal terug te voeren zijn op de wijze waarop hij door zijn moeder is grootgebracht.
Juist daarom komt dit moment van verwijdering hard aan. “Als er iemand is bij wie je geen pijn wilt veroorzaken, dan is het wel je moeder,” schrijft hij. En juist dat maakt de breuk op deze symbolische dag zo schrijnend.
Reflectie en hoop
Toch klinkt er tussen de regels door ook hoop. Frans lijkt vastberaden om de situatie recht te zetten. Zijn woorden zijn geen roep om medelijden, maar een uitnodiging tot verbinding. Hij lijkt zichzelf toe te spreken, en tegelijkertijd iedereen die ooit onbedoeld iemand heeft gekwetst.
“Laten we vaker onze waardering uitspreken naar de mensen die ons dierbaar zijn. Niet alleen op Moederdag, maar elke dag,” aldus een volger in de comments. Het bericht van Frans fungeert als een spiegel: voor velen een herinnering aan de kwetsbaarheid van familiebanden, maar ook aan de kracht van spijt, liefde en herstel.
Tot slot
Wat een feestelijke dag had moeten worden, veranderde voor Frans Bauer in een moment van bezinning. Met zijn bericht laat hij zien dat ook achter het imago van een succesvolle artiest een mens schuilgaat die fouten maakt, spijt voelt en leert.
Of de situatie inmiddels is uitgepraat, is niet bekend. Maar één ding staat vast: zijn woorden waren oprecht, zijn spijt voelbaar en zijn liefde voor zijn moeder onverminderd groot.
Wat begon als een dag vol bloemen en kaartjes, werd een dag van tranen, zelfreflectie en een diepe wens tot verzoening. Een herinnering voor ons allemaal: liefde is niet vanzelfsprekend — het vraagt onderhoud, erkenning én de moed om sorry te zeggen.
