Algemeen
Ilse (55) verloor haar been door botkanker: ‘Been weg, baan weg, man weg – maar niet mijn veerkracht!
Ilse van Hooijdonk (55) kreeg in 2014 de diagnose botkanker, een diagnose die haar leven ingrijpend zou veranderen. Ruim tien jaar later gaat ze ‘springend door het leven’. Letterlijk, want ze mist haar rechterbeen, heup en een deel van haar bekken. Ondanks de enorme tegenslagen is ze niet bij de pakken neer gaan zitten.
Laatste stappen en onwerkelijke realiteit
Ilse herinnert zich haar laatste stappen nog haarscherp. “Samen met mijn gezin liep ik van de auto naar mijn ziekenhuisbed,” vertelt ze. “Vooraf had ik geoefend voor de spiegel, met een handdoek voor de rechterkant van mijn lijf. Hoe zou het eruitzien als daar niets meer zat?” Maar niets kon haar voorbereiden op de realiteit. “Toen ik wakker werd uit de narcose en het onder het laken helemaal plat was, voelde dat onwerkelijk.”
Toch was er iets wat haar op de been hield: een enorme oerkracht. “Ik heb iedereen om me heen getroost. ‘Komt wel goed’, zei ik. ‘Dan ga ik toch gewoon springend door het leven?’” Haar kinderen, destijds 15 en 17 jaar oud, beloofde ze dat ze geen zielige, invalide moeder zou worden. En die belofte heeft ze waargemaakt. “Ik ga nooit de deur uit zonder krukhoezen die matchen bij mijn outfit, en zelfs mijn rolstoel heb ik gepimpt. Daardoor spreken mensen me makkelijker aan. Vroeger kreeg ik complimenten over mijn mooie ogen, nu over mijn bijzondere wielen, haha.”
Van diagnose tot amputatie
Toen Ilse in 2014 hoorde dat ze botkanker had, stortte haar wereld in. “Ik dacht: dit is het einde.” Gelukkig kon de tumor operatief verwijderd worden en revalideerde ze, waarna ze haar oude leven weer probeerde op te pakken. Maar drie jaar later kreeg ze opnieuw slecht nieuws. “De tweede keer dat je hoort dat je kanker hebt, is nog steeds een schok. Maar ergens houd je er rekening mee.” In 2018 werd ze voor de derde keer geconfronteerd met de ziekte. “Ik voelde me sterk en wist dat ik geen keuze had. Bovenaan mijn verlanglijstje stond: LEVEN. Om een kans te maken, moest ik mijn been offeren.”
Een ‘robotbeen’ dat niet werkt
Na haar revalidatietraject kreeg Ilse een high-tech prothese: een ‘robotbeen’ met een mechanische heup, elektrische knie en flexibele enkel. Maar dat bleek geen succes. “Het ding staat nu in een hoek van mijn slaapkamer. Lopen met de prothese doet pijn en een klein duwtje laat me als een plank omvallen.”
In plaats daarvan gebruikt Ilse haar rolstoel en handbike. “Binnen gebruik ik krukken. Ik ben zelfstandig, loop gerust met een wasmand twee trappen op naar zolder. Het is pittig, maar ik heb positieve genen. Ik zeg bijna nooit dat ik iets niet kan, ik probeer het gewoon.”
Verlies op alle fronten
Ilse heeft niet alleen haar been verloren, maar ook haar baan. “Ik grapte weleens: straks gaat mijn man ook nog weg. En dat gebeurde ook.” Haar kinderen vlogen uit en net toen ze haar nieuwe leven enigszins op de rit had, kreeg ze opnieuw een klap: binnen drie weken verloor ze beide ouders. “Iedereen krijgt tegenslagen, maar soms denk ik: kan het één keer mijn deur voorbijgaan?”
Steun van lotgenoten
Wat Ilse enorm heeft geholpen, is lotgenotencontact. Ze vond steun bij de IPSO centra, waar ze yogalessen en mindfulnesstrainingen volgde en sprak met ervaringsdeskundigen. “Ik heb lieve mensen om me heen, maar uiteindelijk draag je deze ziekte toch alleen. Daarom is het fijn om te praten met mensen die écht begrijpen wat je doormaakt.” Inmiddels is ze zelf vrijwilliger geworden bij IPSO.
Levenslessen en hoop delen
Ilse deelt haar verhaal in het boek Levenslessen, dat op Wereldkankerdag verschijnt. IPSO, de brancheorganisatie achter de inloophuizen, nam het initiatief voor het boek om anderen een hart onder de riem te steken. “Ik wil laten zien dat er hoop is. Dat ik nog steeds een leuk leven leid, ook met één been. Dat ik weer kan stralen.”
Daarnaast schrijft Ilse op haar eigen blog (ilsevanhooijdonk.nl). “Het leven na kanker is als een berg. In het begin denk je: ik kom nooit boven. Maar als je het stap voor stap doet, kom je steeds dichter bij de top.”
Letterlijk een berg beklimmen
Eind juni wil Ilse die metafoor werkelijkheid maken. Ze gaat met haar handbike een echte berg beklimmen. “Nu voelt dat onmogelijk, maar met elke training kom ik dichterbij. Op de top wil ik mijn rugzak vol ellende achterlaten, zodat ik verder kan met nieuwe energie.”
Ondanks alles blijft ze hoopvol. “Ik hoop dat het me gegund is om gezond oud te worden. En wie weet, zelfs met een nieuwe liefde.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Nieuwe wending in hoger beroep Ali B: rapper Ronnie Flex mag getuigen
Het hoger beroep in de strafzaak tegen Ali B heeft een opmerkelijke ontwikkeling doorgemaakt. Het gerechtshof in Amsterdam heeft besloten dat rapper Ronnie Flex als getu!ge mag worden gehoord. Dit besluit kan van grote betekenis zijn voor het verloop van de zaak, waarin Ali B eerder werd veroordeeld tot een gevang*nisstraf van twee jaar. De getuigenis van Ronnie Flex draait om een specifiek moment tijdens een zogenoemd schrijverskamp in 2018, dat een centrale rol speelt in de rechtszaak.
Hoewel het 0penbaar Min*sterie (OM) geen bezwaar maakte tegen de komst van Ronnie Flex als getuige, was de toestemming van het hof alsnog opvallend. In rechtszaken waar de belangen groot zijn, zoals deze, wordt ieder nieuw element zorgvuldig afgewogen. De verdediging van Ali B hoopt via de verklaring van Ronnie Flex twijfel te zaaien over de betrouwbaarheid van eerdere getuigenverklaringen.
Schrijverskamp uit 2018 opnieuw onder de loep
De kern van de zaak draait om een incident dat zich zou hebben afgespeeld tijdens een muziekweekend, het zogenoemde schrijverskamp. Verschillende artiesten en producers waren daarbij aanwezig, onder wie Ali B en Ronnie Flex. In deze setting zou het vermeende voorval hebben plaatsgevonden dat later aanleiding gaf tot een aang!fte van verkr*chting.
Volgens de eerdere verklaringen van de vrouw in kwestie zou Ali B zich op ongepaste wijze hebben gedragen, direct na een intiem moment tussen haar en Ronnie Flex. Advocaat Bart Swier, die optreedt namens Ali B, stelt dat Ronnie Flex op dat moment aanwezig was en mogelijk licht kan werpen op wat er daadwerkelijk is gebeurd. Volgens de verdediging heeft Ronnie Flex verklaard dat hij het voorval waar de aang!fte om draait niet heeft waargenomen.
De toelating van zijn getu!genis wordt gezien als een belangrijke stap voor de verdediging, die hiermee het bestaande verhaal wil nuanceren of ontkrachten.
Geen toestemming voor verklaring echtgenote Ali B
Tegelijkertijd kreeg de verdediging van Ali B te maken met een tegenvaller. Het hof wees een verzoek af om Breghje Kommers, de echtgenote van Ali B, als getu!ge op te roepen. De advocaten hadden gehoopt dat zij een rol kon spelen in het weerleggen van een beeld dat volgens hen onterecht is ontstaan: namelijk dat zij samen met haar man zou hebben geprobeerd een aang!fte te beïnvloeden.
Volgens advocaat Swier is er sprake van een onjuist en schadelijk frame, waarbij gesuggereerd wordt dat het echtpaar heeft geprobeerd een aang!fte tegen te werken. Hij wilde dat beeld corrigeren door Breghje zelf haar kant van het verhaal te laten vertellen. Het hof zag daar echter geen aanleiding toe. Volgens de rechters draagt haar verklaring niet bij aan de beantwoording van de kernvragen in het hoger beroep.
Het 0penbaar Min*sterie had zich eerder die dag al uitgesproken tegen het horen van Kommers. Zij stelden dat er geen juridische noodzaak was voor haar betrokkenheid in deze fase van de procedure. Het hof sloot zich daar uiteindelijk bij aan.
Verzoek tot andere getu!gen ook afgewezen
De verdediging van Ali B had meerdere verzoeken ingediend om getuigen op te roepen die mogelijk nieuwe inzichten konden geven in verschillende onderdelen van de zaak. Zo wilde men twee anonieme getuigen onder gesloten deuren horen. Deze getu!gen zouden, volgens Swier, gevoelige informatie kunnen verschaffen. De behandeling van dit verzoek vond plaats zonder de aanwezigheid van pers en publiek, vanwege de vertrouwelijke aard van de informatie.
Ook deze verzoeken zijn afgewezen. Het hof stelde dat de getu!genverklaringen onvoldoende relevant of noodzakelijk zijn voor de huidige beoordeling van het hoger beroep.
Een derde verzoek betrof het horen van zangeres en actrice Ellen ten Damme. Zij is betrokken bij een aparte aanklacht wegens poging tot verkr*chting, waarvoor Ali B eveneens eerder werd ver00rdeeld. De verdediging hoopte dat haar verklaring context zou kunnen bieden of een bredere kijk op de zaak mogelijk zou maken. Ook dit verzoek vond geen gehoor bij het hof, dat oordeelde dat haar betrokkenheid in dit stadium niet van directe meerwaarde is voor de beoordeling van het lopende hoger beroep.
Achtergrond van de veroordeling
Ali B werd in juli vorig jaar veroordeeld tot twee jaar gev*ngenisstraf. De rechtbank achtte hem schuldig aan verkr*chting en poging tot verkr*chting. Tegelijkertijd werd hij vrijgesproken van twee aankl*chten wegens aanr*nding, waaronder één zaak waarbij zangeres Jill Helena betrokken was. Zowel de verdediging van Ali B als het 0penbaar Min*sterie gingen in hoger beroep tegen het vonnis, zij het om verschillende redenen.
De verdediging wil via het hoger beroep aantonen dat er onduidelijkheden en tegenstrijdigheden bestaan in de verklaringen van de aangeefsters, terwijl het OM juist van mening is dat in sommige zaken de straf te mild is of dat vrijspraken onterecht zijn geweest. Het maakt dat het hoger beroep een complex juridisch traject is geworden, waarin beide partijen nieuwe argumenten en bewijzen aandragen.
Gewicht van de verklaring van Ronnie Flex
De verklaring van Ronnie Flex kan in potentie van grote betekenis zijn. Niet alleen omdat hij aanwezig was op het moment van het vermeende incident, maar ook omdat zijn verklaring direct raakt aan de geloofwaardigheid van de aangifte. In het Nederlandse strafrecht speelt de betrouwbaarheid van verklaringen een cruciale rol, zeker in zaken waarbij fysiek bewijs beperkt of niet beschikbaar is.
Als uit zijn verklaring blijkt dat hij geen onregelmatigheden heeft waargenomen, kan dat bijdragen aan de verdediging van Ali B. Tegelijkertijd zal het gerechtshof zorgvuldig afwegen in hoeverre zijn herinneringen na al die jaren nog betrouwbaar zijn, en welke rol eventuele subjectieve beleving speelt.
Het is niet ongebruikelijk dat getuigen zich gebeurtenissen anders herinneren dan de betrokkenen zelf. Juist daarom is het aan het hof om zorgvuldig te beoordelen welke verklaringen het zwaarst wegen.
Vooruitblik: hoe nu verder?
De komende maanden zullen in het teken staan van nadere zittingen, waarin onder meer de verklaring van Ronnie Flex op de planning staat. Het is nog onduidelijk of hij fysiek zal verschijnen of dat zijn verklaring schriftelijk of via een videoconferentie wordt afgelegd. De uitkomst van zijn getuigenis zal ongetwijfeld breed worden gevolgd, gezien de invloed die deze kan hebben op het eindoordeel van het hof.
Daarnaast blijft de zaak rond Ali B onderwerp van maatschappelijk debat. Het raakt thema’s als grens0verschrijdend gedrag, machtsverhoudingen in de entertainmentindustrie en de manier waarop het strafrecht hiermee omgaat. Voor de betrokkenen is het hoger beroep niet alleen een juridische procedure, maar ook een persoonlijke beproeving.
Slotgedachte: rechtspraak in balans
Wat deze zaak laat zien, is hoe complex en gelaagd juridische trajecten kunnen zijn. De toelating van een nieuwe getuige, zoals Ronnie Flex, kan de koers van een rechtszaak beïnvloeden, maar biedt geen garanties. Elke verklaring wordt beoordeeld op betrouwbaarheid, relevantie en consistentie binnen het bredere geheel.
De uitspraak van het hof volgt op een later moment, wanneer alle argumenten, verklaringen en juridische overwegingen zijn gewogen. Tot die tijd blijft de zaak in beweging – voor de rechtbank, de betrokkenen en het publiek.