Algemeen
Schokkende ontdekking: Microplastics stapelen zich op in menselijke hersenen – Ouderen lopen groot gevaar en dit zijn de verwoestende gevolgen!
Recent onderzoek van de Universiteit van New Mexico toont aan dat menselijke hersenen mogelijk enkele grammen microplastics bevatten. Deze microscopisch kleine deeltjes, die ontstaan door het afbreken van plastic materialen, kunnen via voedsel, water en ingeademde lucht ons lichaam binnendringen en blijken nu zelfs in de hersenen aanwezig te zijn. Vooral voor ouderen vormt dit een groot gevaar.
Hoe komen microplastics in het lichaam?
Microplastics zijn alomtegenwoordig in het milieu en ontstaan wanneer plastic verpakkingen, flessen en textiel uiteenbreken in steeds kleinere deeltjes. Ze worden gemakkelijk door het lichaam opgenomen via drinkwater, voedsel zoals vis en schaaldieren en zelfs via de lucht die we inademen.
Omdat plastic nauwelijks afbreekt, stapelen microplastics zich op in de natuur én in het menselijk lichaam. Het onderzoek toont aan dat polyethyleen, een van de meest gebruikte kunststoffen in verpakkingen en plastic flesjes, de meest voorkomende microplasticsoort in hersenweefsel is. Dit is zorgwekkend, vooral voor ouderen, wiens lichaam minder goed in staat is om schadelijke stoffen af te breken en te verwijderen.
Schokkende concentraties in de hersenen
Uit de studie bleek dat in hersenweefsel gemiddeld 5000 microgram microplastics per gram werd aangetroffen. Dit betekent dat een volledig menselijk brein potentieel enkele grammen plastic kan bevatten, een hoeveelheid vergelijkbaar met het gewicht van een plastic lepel.
De onderzoekers analyseerden hersenen van mensen die tussen 2016 en 2024 zijn overleden. Zij ontdekten dat de concentratie microplastics bij mensen die in 2024 stierven tot wel 50% hoger lag dan bij degenen die eerder overleden. Dit suggereert dat blootstelling aan microplastics in de afgelopen jaren drastisch is toegenomen. Vooral ouderen kunnen hier ernstige gevolgen van ondervinden, omdat hun lichaam minder efficiënt schadelijke stoffen kan verwerken. Dit verhoogt het risico op neurologische schade en aandoeningen zoals dementie en Alzheimer.
Microplastics in andere organen
Naast de hersenen werden microplastics ook in andere organen, zoals de nieren, aangetroffen. Dit geeft aan dat de deeltjes zich door het hele lichaam verspreiden en zich niet beperken tot de spijsvertering. De precieze impact hiervan op de gezondheid is nog niet volledig begrepen, maar wetenschappers waarschuwen dat dit vooral bij ouderen een ernstig probleem kan vormen. Doordat microplastics zich in hun lichaam sneller kunnen ophopen, kunnen bestaande gezondheidsproblemen verergeren en vitale functies aangetast worden.
Levensgevaarlijk voor ouderen
Hoewel de exacte gevolgen van microplastics in de hersenen nog in onderzoek zijn, wijzen de resultaten op een directe dreiging voor de gezondheid. Vooral bij overleden ouderen met dementie werden extreem hoge concentraties microplastics aangetroffen. Dit kan betekenen dat microplastics bijdragen aan cognitieve achteruitgang en neurodegeneratieve ziekten zoals dementie en Alzheimer. Aangezien ouderen al kwetsbaarder zijn, vormt dit een groot risico voor hun welzijn en levenskwaliteit.
Wetenschappers roepen op tot dringend verder onderzoek naar de langetermijngevolgen van microplasticaccumulatie in het menselijk lichaam. Het begrijpen van de impact op de hersenen en andere organen is essentieel voor het ontwikkelen van preventieve maatregelen en regelgeving om blootstelling aan microplastics drastisch te verminderen. Zonder ingrijpen zal de hoeveelheid microplastics in het milieu – en in ons lichaam – alleen maar verder toenemen, met potentieel rampzalige gevolgen voor de volksgezondheid.
Conclusie
De bevindingen van dit onderzoek onderstrepen hoe microplasticvervuiling een steeds groter gevaar vormt voor de menselijke gezondheid. De verhoogde concentraties in de hersenen suggereren dat blootstelling in onze samenleving blijft groeien, met name bij ouderen, die hier extra kwetsbaar voor zijn. De mogelijke link met neurologische aandoeningen is zorgwekkend en vraagt om dringend wetenschappelijk onderzoek en strengere beleidsmaatregelen.
Het is essentieel dat er snel actie wordt ondernomen om de verspreiding van microplastics te beperken. Tot die tijd blijft het belangrijk om bewust om te gaan met plasticgebruik en blootstelling zoveel mogelijk te verminderen, vooral bij ouderen die een verhoogd gezondheidsrisico lopen.
Shania Gooris openhartig over paniekaanvallen: “Soms heb ik gewoon iemand nodig die op me inpraat”
Shania Gooris staat bekend als een zelfverzekerde en energieke persoonlijkheid, zowel op televisie als op sociale media. Toch schuilt er achter haar glimlach en stralende uitstraling ook een kwetsbare kant. In een openhartig interview met Flair vertelt Shania dat ze jarenlang heeft geworsteld met stress en paniekaanvallen — en dat die soms nog steeds de kop opsteken.
“Ik was vroeger echt een stresskip”
De dochter van zanger Sam Gooris en voormalig Miss België Kelly Pfaff deelt dat haar mentale gezondheid niet altijd vanzelfsprekend is geweest. “Vroeger was ik echt een stresskip,” vertelt Shania. “Ik maakte me constant zorgen en had vaak last van paniekaanvallen. Alles moest perfect zijn, en als dat niet lukte, sloeg ik helemaal tilt.”
Toch ziet ze nu verbetering. “Sinds ongeveer een jaar gaat het stukken beter. Ik leer steeds beter loslaten. Niet alles hoeft meer onder controle te zijn, en dat geeft rust. Maar als ik iets nieuws moet doen en niet weet wat me te wachten staat, komt de spanning toch vaak terug. Op dat vlak blijf ik wel een beetje een controlefreak.”
Dancing with the Stars: meer stress voor dan op het podium
Een recent voorbeeld van zo’n spannend moment was haar deelname aan Dancing with the Stars. “Eigenlijk had ik meer stress vóór de opnames begonnen dan wanneer ik uiteindelijk op het podium stond,” blikt Shania terug. “Dat wachten en die onzekerheid: hoe gaat het gaan, wat wordt er van mij verwacht, ga ik het wel goed doen? Dat zijn de momenten waarop het in mijn hoofd begint te tollen.”
Toch wist ze zichzelf telkens te herpakken en groeide ze tijdens de show zichtbaar. “Zodra ik er stond en kon dansen, voelde ik me vrij. Dan dacht ik: oké, ik heb dit onder controle. En dat is eigenlijk heel bijzonder, want vroeger kon ik zelfs in het dagelijks leven al helemaal vastlopen op kleine dingen.”
Geen standaardoplossing voor paniek: “Ademhaling werkt niet bij mij”
In het interview benadrukt Shania dat mentale gezondheid iets heel persoonlijks is. Wat voor de één helpt, werkt voor de ander soms averechts. “Veel mensen zeggen dat je bij een paniekaanval moet letten op je ademhaling. Maar bij mij helpt dat juist niet. Integendeel, het maakt me vaak nog onrustiger.”
In plaats daarvan zoekt ze steun bij haar omgeving. “Als ik paniek voel opkomen, bel ik meestal naar iemand van mijn inner circle. Mijn mama, mijn beste vriendin of mijn opa. Gewoon iemand die tegen me praat, die me geruststelt en me weer met beide voeten op de grond zet. Dat helpt me het meest.”
“Alsof ik mezelf knuffel”
Maar wat als niemand bereikbaar is? Ook daar heeft Shania een bijzondere manier voor gevonden om zichzelf tot rust te brengen. “Dan wikkel ik een groot deken stevig om me heen en trek ik eraan, alsof iemand me stevig vasthoudt. Het klinkt misschien gek, maar het geeft me troost. Het voelt als een knuffel, en dat helpt.”
Ze benadrukt dat het belangrijk is om naar je eigen behoeften te luisteren, ook als die niet volgens het boekje zijn. “Iedereen is anders. Voor de één helpt meditatie, voor de ander een warm bad of een wandeling. Het belangrijkste is dat je iets vindt dat voor jou werkt.”
Mentale gezondheid bespreekbaar maken
Dat Shania zo openhartig spreekt over haar mentale welzijn, is voor veel fans herkenbaar en inspirerend. Ze hoopt dan ook dat het onderwerp meer bespreekbaar wordt. “Er heerst nog steeds een soort schaamte rond paniekaanvallen of angstgevoelens. Mensen denken vaak dat je dan zwak bent of overdrijft. Maar het is net sterk om erover te praten en er iets mee te doen.”
Ook via haar sociale media laat Shania af en toe doorschemeren dat het leven niet altijd rozengeur en maneschijn is. “Ik wil tonen dat het oké is om niet oké te zijn. Je mag je onzeker voelen, je mag hulp nodig hebben, en je mag daarover praten. Dat maakt je niet minder waard, integendeel.”
Zelfliefde en mildheid
De weg die Shania bewandelt, is er een van vallen en opstaan, maar ook van groei en zelfliefde. “Ik leer mezelf steeds beter kennen. En ik probeer milder te zijn voor mezelf. Vroeger vond ik het zwak als ik angst voelde. Nu weet ik: het hoort bij mij, en ik mag daar ruimte voor maken.”
Tegelijk blijft ze ambitieus en positief. “Ik ben blij dat ik het nu beter kan plaatsen. Het neemt niet alles over, het beheerst mijn leven niet meer. En dat is een enorme stap vooruit.”
Conclusie:
Shania Gooris laat zien dat achter elk sterk persoon ook een
kwetsbare kant schuilgaat. Door haar verhaal te delen, maakt ze
mentale gezondheid een stuk bespreekbaarder — en dat is misschien
wel net zo krachtig als elke dans op het podium.