Algemeen
Wilfred Genee slaat NPO-uitnodiging af: ‘Ik laat me niet voor hun grapje gebruiken!
Wilfred Genee heeft een uitnodiging om op te treden in de talkshow van Sven Kockelmann afgewezen. De reden? De redactie had een stunt bedacht waarbij Genee zijn collega Thomas van Groningen live aan tafel zou weghalen. Wilfred had er echter geen trek in en weigerde deel te nemen aan het plan.
Thomas van Groningen terug bij Vandaag Inside
Het vertrek van politiek verslaggever Sam Hagens bij Vandaag Inside werd snel opgevangen door Thomas van Groningen, die eerder al deel uitmaakte van het team. Hij werd in allerijl teruggehaald van de publieke omroep. Zijn laatste optreden bij WNL was in de talkshow van Sven Kockelmann, waar de redactie een humoristische actie voor ogen had. Maar Wilfred Genee zag dat niet zitten.
Liever VI dan Café Kockelmann
Thomas voelt zich beter op zijn plek bij Vandaag Inside dan bij Café Kockelmann. “Dat komt omdat ik daar het gevoel had… Vooral de laatste periode bij Kockelmann, niets ten nadele van het programma… Maar dat is een programma voor de politieke fijnproever,” vertelt hij in de rubriek In De Wandelgangen.
Hij legt uit: “Ik vind het leuk om de politiek toegankelijk te maken, zodat als mijn moeder kijkt, ze begrijpt wat er die dag in de Tweede Kamer is gebeurd.”
Toch had Thomas het gevoel dat hij niet helemaal paste bij Café Kockelmann. “Ik had een beetje het gevoel dat ik Franse les aan het geven was aan iemand uit Frankrijk. Ik vond dat niet helemaal mijn plek.”
De mislukte grap
Wilfred Genee onthult dat de redactie hem had gevraagd om mee te werken aan een stunt. “Ze hadden gevraagd of ik jou daar vrijdag weg wilde halen van tafel,” vertelt hij.
Thomas reageert verbaasd: “Echt?”
Wilfred had er geen zin in. “Ja, na de uitzending, maar ik dacht: dat vind ik zó’n toneelstukje… Dat deed jij daar ook wel eens, en dat werkte vaak niet zo goed. Dus ik dacht: daar ga ik niet aan meewerken.”
Thomas reageert teleurgesteld: “Dat had ik wel leuk gevonden.”
Wilfred lacht: “Ik had jou zo moeten ophalen en aan je nekvel moeten meenemen.”
Een gemiste kans?
Thomas denkt dat Wilfred misschien had kunnen onderhandelen over de actie. “Heb je dan niet gezegd: ik wil het wel doen, maar dan wil ik m’n liedje kunnen zingen?”
Wilfred grinnikt: “O, dat had ik dan wel kunnen zeggen, ja. Stom. Zouden ze het gedaan hebben? Nee.”
Thomas: “Ik denk het niet.”
Wilfred: “Ik denk het ook niet.”
Meer dan een grap?
Wilfred Genee staat bekend om zijn scherpe opmerkingen en het vermijden van onnodige media-ophef. Het is niet voor het eerst dat hij een uitnodiging van de publieke omroep afslaat. In het verleden heeft hij vaker zijn bedenkingen geuit over de manier waarop talkshows worden vormgegeven.
Thomas van Groningen heeft echter een ander perspectief. Hij denkt dat een beetje zelfspot geen kwaad kan en dat het soms goed is om uit de comfortzone te stappen. “Een stunt als deze had gewoon een luchtige knipoog kunnen zijn, en dat had het afscheid bij WNL juist grappig gemaakt.”
Conclusie
Wilfred Genee kreeg de kans om een stunt uit te halen bij de publieke omroep, maar hij bedankte vriendelijk. Hij had geen zin in een toneelstukje en besloot Thomas op een meer bescheiden manier te laten terugkeren bij Vandaag Inside. Ondanks dat Thomas het wel had zien zitten, blijft de vraag of de stunt echt had gewerkt zoals bedoeld.
Het voorval laat opnieuw zien hoe verschillend de dynamiek is tussen talkshows. Waar de publieke omroep zich vaker richt op inhoudelijke gesprekken, zoekt Vandaag Inside juist de humor en de controverse op. Dit verschil in aanpak lijkt ook de reden waarom Wilfred zijn rol als tv-persoonlijkheid nauwlettend bewaakt en liever niet onnodig in het middelpunt van een stunt belandt.
Shania Gooris openhartig over paniekaanvallen: “Soms heb ik gewoon iemand nodig die op me inpraat”
Shania Gooris staat bekend als een zelfverzekerde en energieke persoonlijkheid, zowel op televisie als op sociale media. Toch schuilt er achter haar glimlach en stralende uitstraling ook een kwetsbare kant. In een openhartig interview met Flair vertelt Shania dat ze jarenlang heeft geworsteld met stress en paniekaanvallen — en dat die soms nog steeds de kop opsteken.
“Ik was vroeger echt een stresskip”
De dochter van zanger Sam Gooris en voormalig Miss België Kelly Pfaff deelt dat haar mentale gezondheid niet altijd vanzelfsprekend is geweest. “Vroeger was ik echt een stresskip,” vertelt Shania. “Ik maakte me constant zorgen en had vaak last van paniekaanvallen. Alles moest perfect zijn, en als dat niet lukte, sloeg ik helemaal tilt.”
Toch ziet ze nu verbetering. “Sinds ongeveer een jaar gaat het stukken beter. Ik leer steeds beter loslaten. Niet alles hoeft meer onder controle te zijn, en dat geeft rust. Maar als ik iets nieuws moet doen en niet weet wat me te wachten staat, komt de spanning toch vaak terug. Op dat vlak blijf ik wel een beetje een controlefreak.”
Dancing with the Stars: meer stress voor dan op het podium
Een recent voorbeeld van zo’n spannend moment was haar deelname aan Dancing with the Stars. “Eigenlijk had ik meer stress vóór de opnames begonnen dan wanneer ik uiteindelijk op het podium stond,” blikt Shania terug. “Dat wachten en die onzekerheid: hoe gaat het gaan, wat wordt er van mij verwacht, ga ik het wel goed doen? Dat zijn de momenten waarop het in mijn hoofd begint te tollen.”
Toch wist ze zichzelf telkens te herpakken en groeide ze tijdens de show zichtbaar. “Zodra ik er stond en kon dansen, voelde ik me vrij. Dan dacht ik: oké, ik heb dit onder controle. En dat is eigenlijk heel bijzonder, want vroeger kon ik zelfs in het dagelijks leven al helemaal vastlopen op kleine dingen.”
Geen standaardoplossing voor paniek: “Ademhaling werkt niet bij mij”
In het interview benadrukt Shania dat mentale gezondheid iets heel persoonlijks is. Wat voor de één helpt, werkt voor de ander soms averechts. “Veel mensen zeggen dat je bij een paniekaanval moet letten op je ademhaling. Maar bij mij helpt dat juist niet. Integendeel, het maakt me vaak nog onrustiger.”
In plaats daarvan zoekt ze steun bij haar omgeving. “Als ik paniek voel opkomen, bel ik meestal naar iemand van mijn inner circle. Mijn mama, mijn beste vriendin of mijn opa. Gewoon iemand die tegen me praat, die me geruststelt en me weer met beide voeten op de grond zet. Dat helpt me het meest.”
“Alsof ik mezelf knuffel”
Maar wat als niemand bereikbaar is? Ook daar heeft Shania een bijzondere manier voor gevonden om zichzelf tot rust te brengen. “Dan wikkel ik een groot deken stevig om me heen en trek ik eraan, alsof iemand me stevig vasthoudt. Het klinkt misschien gek, maar het geeft me troost. Het voelt als een knuffel, en dat helpt.”
Ze benadrukt dat het belangrijk is om naar je eigen behoeften te luisteren, ook als die niet volgens het boekje zijn. “Iedereen is anders. Voor de één helpt meditatie, voor de ander een warm bad of een wandeling. Het belangrijkste is dat je iets vindt dat voor jou werkt.”
Mentale gezondheid bespreekbaar maken
Dat Shania zo openhartig spreekt over haar mentale welzijn, is voor veel fans herkenbaar en inspirerend. Ze hoopt dan ook dat het onderwerp meer bespreekbaar wordt. “Er heerst nog steeds een soort schaamte rond paniekaanvallen of angstgevoelens. Mensen denken vaak dat je dan zwak bent of overdrijft. Maar het is net sterk om erover te praten en er iets mee te doen.”
Ook via haar sociale media laat Shania af en toe doorschemeren dat het leven niet altijd rozengeur en maneschijn is. “Ik wil tonen dat het oké is om niet oké te zijn. Je mag je onzeker voelen, je mag hulp nodig hebben, en je mag daarover praten. Dat maakt je niet minder waard, integendeel.”
Zelfliefde en mildheid
De weg die Shania bewandelt, is er een van vallen en opstaan, maar ook van groei en zelfliefde. “Ik leer mezelf steeds beter kennen. En ik probeer milder te zijn voor mezelf. Vroeger vond ik het zwak als ik angst voelde. Nu weet ik: het hoort bij mij, en ik mag daar ruimte voor maken.”
Tegelijk blijft ze ambitieus en positief. “Ik ben blij dat ik het nu beter kan plaatsen. Het neemt niet alles over, het beheerst mijn leven niet meer. En dat is een enorme stap vooruit.”
Conclusie:
Shania Gooris laat zien dat achter elk sterk persoon ook een
kwetsbare kant schuilgaat. Door haar verhaal te delen, maakt ze
mentale gezondheid een stuk bespreekbaarder — en dat is misschien
wel net zo krachtig als elke dans op het podium.