Algemeen
Blindengeleidehond, haar alles, overlijdt door vuurwerk:‘Ik hoop op een verbod!
Een tragisch verlies heeft Brenda van Hofwegen-Pielaat en haar gezin diep geraakt. Hun trouwe blindengeleidehond Darco overleed op 4 januari na een schokkend incident met vuurwerk. Brenda deelt met tranen in haar ogen hoe een simpele avondwandeling eindigde in een hartverscheurende tragedie. “Hij is zo uit ons leven gerukt door dat stomme vuurwerk. Het heeft ons heel erg pijn gedaan,” zegt ze geëmotioneerd.
Een fatale schrik tijdens een avondwandeling
Op de bewuste avond werd Darco door een vriend van het gezin uitgelaten. Tijdens de wandeling zorgde een plotseling vuurwerkgeluid voor paniek bij de hond. Ondanks dat hij aangelijnd was, schrok Darco zo hevig dat hij vluchtte. Slechts twintig meter verderop zakte hij in elkaar. Wat een routineuze wandeling had moeten zijn, eindigde in een verschrikkelijke tragedie.
Brenda en haar man werden direct gebeld over de situatie. “Mijn man is meteen in de auto gestapt. Toen hij bij Darco aankwam, lag hij op de stoep,” vertelt Brenda. In eerste instantie leek er nog hoop. “Darco kwispelde nog en zijn koppie ging omhoog. Je denkt dan nog dat hij te redden is.” Maar helaas mocht het niet zo zijn. Kort daarna bezweek de zwarte labradoodle aan de schrik.
De impact op het gezin is enorm. Darco was niet zomaar een huisdier, hij was een onmisbare hulp voor Brenda in haar dagelijks leven. “Hij was niet alleen een trouwe vriend, maar ook mijn ogen in de wereld. Zijn verlies is onbeschrijfelijk,” vertelt ze verdrietig.
De roep om verandering
Voor Brenda is het verdriet om Darco immens, maar ze wil dit verlies ook gebruiken om aandacht te vragen voor een groter probleem. “Denk aan je medemens, denk aan de dieren en denk aan de vingers,” benadrukt ze. Volgens haar is het hoog tijd dat vuurwerk veiliger en meer gereguleerd wordt. Ze pleit niet voor een volledig verbod, maar voor striktere regels. “Mijn man heeft vroeger zelf ook vuurwerk afgestoken, dus ik begrijp dat mensen plezier willen hebben. Maar het moet op een gecontroleerde manier,” zegt Brenda.
Ze stelt voor om vaste afsteeklocaties te creëren en het afsteken van vuurwerk te beperken tot Oudejaarsavond. In haar geval gebeurde het incident immers op 4 januari, ruim na de feestdagen. “Waarom is er na Oud en Nieuw nog steeds vuurwerk?” vraagt ze zich af.
Daarnaast vindt ze dat er meer aandacht moet komen voor de impact die vuurwerk op dieren heeft. “Honden, katten en andere dieren kunnen letterlijk sterven van de schrik. Dit is niet alleen ons verdriet, maar iets wat duizenden gezinnen treft.”
Een dringende oproep van de Hondenbescherming
Brenda’s verhaal staat niet op zichzelf. De Koninklijke Hondenbescherming heeft recent een brandbrief ingediend bij de Tweede Kamer, waarin gepleit wordt voor een verbod op consumentenvuurwerk. Volgens de organisatie ervaart bijna 80 procent van de honden stress of paniek door vuurwerk. De impact op dieren is groot en roept om directe actie.
In de brief wordt niet alleen aandacht gevraagd voor honden, maar ook voor andere dieren en zelfs kwetsbare mensen. “Dieren raken in paniek, maar ook ouderen en mensen met een beperking ervaren vuurwerk als zeer stressvol,” staat in de brief.
Een oproep tot empathie en actie
“Ik wil niet dat andere gezinnen meemaken wat wij hebben meegemaakt,” besluit Brenda. “Darco verdient het om het laatste slachtoffer te zijn van onnodige vuurwerkoverlast.” Haar woorden zijn een oproep tot bewustwording en een vraag om empathie voor dieren en hun eigenaren. Ze hoopt dat haar verhaal een verschil kan maken en dat de overheid maatregelen neemt om tragedies zoals deze in de toekomst te voorkomen.
Naast het pleiten voor strengere regelgeving, hoopt Brenda dat meer mensen zich bewust worden van de gevaren van vuurwerk. “Het is niet alleen een feestelijk spektakel, het heeft ook een donkere kant die veel te vaak genegeerd wordt.”
De discussie over een vuurwerkverbod blijft voortduren. Politieke partijen zijn verdeeld over de kwestie, en hoewel steeds meer gemeenten een lokaal verbod instellen, blijft consumentenvuurwerk op veel plekken toegestaan. Of Darco’s tragische verhaal zal bijdragen aan verandering, moet nog blijken. Maar Brenda blijft strijden: “Ik zal me blijven uitspreken totdat er iets verandert.”
Shania Gooris openhartig over paniekaanvallen: “Soms heb ik gewoon iemand nodig die op me inpraat”
Shania Gooris staat bekend als een zelfverzekerde en energieke persoonlijkheid, zowel op televisie als op sociale media. Toch schuilt er achter haar glimlach en stralende uitstraling ook een kwetsbare kant. In een openhartig interview met Flair vertelt Shania dat ze jarenlang heeft geworsteld met stress en paniekaanvallen — en dat die soms nog steeds de kop opsteken.
“Ik was vroeger echt een stresskip”
De dochter van zanger Sam Gooris en voormalig Miss België Kelly Pfaff deelt dat haar mentale gezondheid niet altijd vanzelfsprekend is geweest. “Vroeger was ik echt een stresskip,” vertelt Shania. “Ik maakte me constant zorgen en had vaak last van paniekaanvallen. Alles moest perfect zijn, en als dat niet lukte, sloeg ik helemaal tilt.”
Toch ziet ze nu verbetering. “Sinds ongeveer een jaar gaat het stukken beter. Ik leer steeds beter loslaten. Niet alles hoeft meer onder controle te zijn, en dat geeft rust. Maar als ik iets nieuws moet doen en niet weet wat me te wachten staat, komt de spanning toch vaak terug. Op dat vlak blijf ik wel een beetje een controlefreak.”
Dancing with the Stars: meer stress voor dan op het podium
Een recent voorbeeld van zo’n spannend moment was haar deelname aan Dancing with the Stars. “Eigenlijk had ik meer stress vóór de opnames begonnen dan wanneer ik uiteindelijk op het podium stond,” blikt Shania terug. “Dat wachten en die onzekerheid: hoe gaat het gaan, wat wordt er van mij verwacht, ga ik het wel goed doen? Dat zijn de momenten waarop het in mijn hoofd begint te tollen.”
Toch wist ze zichzelf telkens te herpakken en groeide ze tijdens de show zichtbaar. “Zodra ik er stond en kon dansen, voelde ik me vrij. Dan dacht ik: oké, ik heb dit onder controle. En dat is eigenlijk heel bijzonder, want vroeger kon ik zelfs in het dagelijks leven al helemaal vastlopen op kleine dingen.”
Geen standaardoplossing voor paniek: “Ademhaling werkt niet bij mij”
In het interview benadrukt Shania dat mentale gezondheid iets heel persoonlijks is. Wat voor de één helpt, werkt voor de ander soms averechts. “Veel mensen zeggen dat je bij een paniekaanval moet letten op je ademhaling. Maar bij mij helpt dat juist niet. Integendeel, het maakt me vaak nog onrustiger.”
In plaats daarvan zoekt ze steun bij haar omgeving. “Als ik paniek voel opkomen, bel ik meestal naar iemand van mijn inner circle. Mijn mama, mijn beste vriendin of mijn opa. Gewoon iemand die tegen me praat, die me geruststelt en me weer met beide voeten op de grond zet. Dat helpt me het meest.”
“Alsof ik mezelf knuffel”
Maar wat als niemand bereikbaar is? Ook daar heeft Shania een bijzondere manier voor gevonden om zichzelf tot rust te brengen. “Dan wikkel ik een groot deken stevig om me heen en trek ik eraan, alsof iemand me stevig vasthoudt. Het klinkt misschien gek, maar het geeft me troost. Het voelt als een knuffel, en dat helpt.”
Ze benadrukt dat het belangrijk is om naar je eigen behoeften te luisteren, ook als die niet volgens het boekje zijn. “Iedereen is anders. Voor de één helpt meditatie, voor de ander een warm bad of een wandeling. Het belangrijkste is dat je iets vindt dat voor jou werkt.”
Mentale gezondheid bespreekbaar maken
Dat Shania zo openhartig spreekt over haar mentale welzijn, is voor veel fans herkenbaar en inspirerend. Ze hoopt dan ook dat het onderwerp meer bespreekbaar wordt. “Er heerst nog steeds een soort schaamte rond paniekaanvallen of angstgevoelens. Mensen denken vaak dat je dan zwak bent of overdrijft. Maar het is net sterk om erover te praten en er iets mee te doen.”
Ook via haar sociale media laat Shania af en toe doorschemeren dat het leven niet altijd rozengeur en maneschijn is. “Ik wil tonen dat het oké is om niet oké te zijn. Je mag je onzeker voelen, je mag hulp nodig hebben, en je mag daarover praten. Dat maakt je niet minder waard, integendeel.”
Zelfliefde en mildheid
De weg die Shania bewandelt, is er een van vallen en opstaan, maar ook van groei en zelfliefde. “Ik leer mezelf steeds beter kennen. En ik probeer milder te zijn voor mezelf. Vroeger vond ik het zwak als ik angst voelde. Nu weet ik: het hoort bij mij, en ik mag daar ruimte voor maken.”
Tegelijk blijft ze ambitieus en positief. “Ik ben blij dat ik het nu beter kan plaatsen. Het neemt niet alles over, het beheerst mijn leven niet meer. En dat is een enorme stap vooruit.”
Conclusie:
Shania Gooris laat zien dat achter elk sterk persoon ook een
kwetsbare kant schuilgaat. Door haar verhaal te delen, maakt ze
mentale gezondheid een stuk bespreekbaarder — en dat is misschien
wel net zo krachtig als elke dans op het podium.