Algemeen
De onthulling is te pijnlijk: René Froger niet welkom op uitvaart van John van Katwijk!
Afgelopen zaterdag vond de uitvaart plaats van sterrenmanager John van Katwijk, die op 72-jarige leeftijd overleed aan de gevolgen van longkanker. De plechtigheid werd bijgewoond door tal van bekende Nederlanders, maar één opvallende naam schitterde door afwezigheid: René Froger. De zanger, met wie John jarenlang een succesvolle samenwerking had, was uitdrukkelijk niet welkom. “Hij zou niet worden uitgenodigd en hij was er dus ook niet.”
Een lange samenwerking die eindigde in ruzie
John van Katwijk was een sleutelfiguur in de carrière van René Froger. Niet alleen was hij jarenlang zijn manager, maar hij schreef ook meerdere hits voor de zanger. Toch eindigde hun samenwerking in 2003 op een pijnlijke manier na een heftige ruzie. Het conflict was zo ernstig dat de twee nooit meer tot een verzoening kwamen, ondanks dat René vorig jaar nog in Story vertelde dat hij alles had uitgesproken en John graag weer zou ontmoeten. Die ontmoeting heeft echter nooit plaatsgevonden.
John had simpelweg geen behoefte aan contact met René. Zelfs toen hij wist dat hij niet lang meer te leven had, bleef hij erbij dat de breuk tussen hen onherstelbaar was. “We zijn als een echtpaar dat ooit veel van elkaar heeft gehouden, maar bitter uit elkaar ging en het nooit goed meer heeft uitgepraat,” zei hij destijds.
Ruzie om geld
De reden achter de breuk? Geld. Hoewel John in interviews nooit in detail trad over de financiële onenigheid, was het duidelijk dat dit de grote splijtzwam was. René en John hadden jarenlang intensief samengewerkt, maar uiteindelijk ging het mis. John voelde zich benadeeld en René had op zijn beurt geen behoefte om het verleden op te rakelen.
Toen het nieuws over Johns ziekte bekend werd, sprak René in de media zijn hoop uit op een hereniging. Maar John liet er geen twijfel over bestaan: hij wilde dat hoofdstuk definitief afsluiten. Dat werd nogmaals bevestigd toen hij zelf zijn uitvaart begon te plannen.
Froger geschrapt van de gastenlijst
Omdat John wist dat het einde naderde, regelde hij zelf alle details van zijn begrafenis. Van de muziek tot de genodigdenlijst, niets werd aan het toeval overgelaten. En één ding stond vast: René Froger zou niet worden uitgenodigd.
Een aanwezige van de uitvaart bevestigt dit aan Story: “René Froger zou niet worden uitgenodigd, en hij was er ook niet. Zelfs Frogers naam of foto kwam geen enkele keer tijdens de dienst voorbij.”
Dat was opvallend, aangezien de carrière van René en John decennialang nauw met elkaar verweven was. Zelfs toen zangeres Mandy Huydts, een van René’s voormalige achtergrondzangeressen, het woord nam, werd zijn naam niet genoemd. Ze sprak over hoe John destijds vier achtergrondzangeressen zocht voor een ‘zanger met wie hij samenwerkte’, maar René’s naam werd niet uitgesproken. “Die zangeressen werden wij: The Frogettes,” zei ze.
Volledige uitsluiting
Tijdens de dienst werden honderden foto’s van Johns leven vertoond op een groot scherm, maar René kwam nergens in beeld. De aanwezigen konden niet om de boodschap heen: John wilde niets meer met hem te maken hebben. Story beschrijft het pijnlijk treffend: “Honderden foto’s werden er op een groot scherm vertoond, maar niet die van René.”
Bekende gezichten bij de uitvaart
Hoewel René Froger niet welkom was, waren er tal van andere bekende Nederlanders aanwezig om afscheid te nemen van John. Onder anderen Gerard Joling, Dries Roelvink, Tino Martin en Rachel Hazes waren bij de plechtigheid. Voor hen was John een belangrijke figuur in de entertainmentwereld en een goede vriend.
De uitgesproken afwezigheid van René Froger werpt een schaduw over wat ooit een succesvolle samenwerking was. Dat John tot op het einde vastberaden bleef om hem buiten zijn leven te houden, laat zien hoe diep de wrok zat.
Of René zelf spijt heeft van het ontbreken van een laatste gesprek, blijft onduidelijk. Hij heeft tot nu toe niet publiekelijk gereageerd op het feit dat hij niet welkom was. Maar één ding is zeker: de breuk tussen hem en John is tot aan het einde definitief gebleven.
Shania Gooris openhartig over paniekaanvallen: “Soms heb ik gewoon iemand nodig die op me inpraat”
Shania Gooris staat bekend als een zelfverzekerde en energieke persoonlijkheid, zowel op televisie als op sociale media. Toch schuilt er achter haar glimlach en stralende uitstraling ook een kwetsbare kant. In een openhartig interview met Flair vertelt Shania dat ze jarenlang heeft geworsteld met stress en paniekaanvallen — en dat die soms nog steeds de kop opsteken.
“Ik was vroeger echt een stresskip”
De dochter van zanger Sam Gooris en voormalig Miss België Kelly Pfaff deelt dat haar mentale gezondheid niet altijd vanzelfsprekend is geweest. “Vroeger was ik echt een stresskip,” vertelt Shania. “Ik maakte me constant zorgen en had vaak last van paniekaanvallen. Alles moest perfect zijn, en als dat niet lukte, sloeg ik helemaal tilt.”
Toch ziet ze nu verbetering. “Sinds ongeveer een jaar gaat het stukken beter. Ik leer steeds beter loslaten. Niet alles hoeft meer onder controle te zijn, en dat geeft rust. Maar als ik iets nieuws moet doen en niet weet wat me te wachten staat, komt de spanning toch vaak terug. Op dat vlak blijf ik wel een beetje een controlefreak.”
Dancing with the Stars: meer stress voor dan op het podium
Een recent voorbeeld van zo’n spannend moment was haar deelname aan Dancing with the Stars. “Eigenlijk had ik meer stress vóór de opnames begonnen dan wanneer ik uiteindelijk op het podium stond,” blikt Shania terug. “Dat wachten en die onzekerheid: hoe gaat het gaan, wat wordt er van mij verwacht, ga ik het wel goed doen? Dat zijn de momenten waarop het in mijn hoofd begint te tollen.”
Toch wist ze zichzelf telkens te herpakken en groeide ze tijdens de show zichtbaar. “Zodra ik er stond en kon dansen, voelde ik me vrij. Dan dacht ik: oké, ik heb dit onder controle. En dat is eigenlijk heel bijzonder, want vroeger kon ik zelfs in het dagelijks leven al helemaal vastlopen op kleine dingen.”
Geen standaardoplossing voor paniek: “Ademhaling werkt niet bij mij”
In het interview benadrukt Shania dat mentale gezondheid iets heel persoonlijks is. Wat voor de één helpt, werkt voor de ander soms averechts. “Veel mensen zeggen dat je bij een paniekaanval moet letten op je ademhaling. Maar bij mij helpt dat juist niet. Integendeel, het maakt me vaak nog onrustiger.”
In plaats daarvan zoekt ze steun bij haar omgeving. “Als ik paniek voel opkomen, bel ik meestal naar iemand van mijn inner circle. Mijn mama, mijn beste vriendin of mijn opa. Gewoon iemand die tegen me praat, die me geruststelt en me weer met beide voeten op de grond zet. Dat helpt me het meest.”
“Alsof ik mezelf knuffel”
Maar wat als niemand bereikbaar is? Ook daar heeft Shania een bijzondere manier voor gevonden om zichzelf tot rust te brengen. “Dan wikkel ik een groot deken stevig om me heen en trek ik eraan, alsof iemand me stevig vasthoudt. Het klinkt misschien gek, maar het geeft me troost. Het voelt als een knuffel, en dat helpt.”
Ze benadrukt dat het belangrijk is om naar je eigen behoeften te luisteren, ook als die niet volgens het boekje zijn. “Iedereen is anders. Voor de één helpt meditatie, voor de ander een warm bad of een wandeling. Het belangrijkste is dat je iets vindt dat voor jou werkt.”
Mentale gezondheid bespreekbaar maken
Dat Shania zo openhartig spreekt over haar mentale welzijn, is voor veel fans herkenbaar en inspirerend. Ze hoopt dan ook dat het onderwerp meer bespreekbaar wordt. “Er heerst nog steeds een soort schaamte rond paniekaanvallen of angstgevoelens. Mensen denken vaak dat je dan zwak bent of overdrijft. Maar het is net sterk om erover te praten en er iets mee te doen.”
Ook via haar sociale media laat Shania af en toe doorschemeren dat het leven niet altijd rozengeur en maneschijn is. “Ik wil tonen dat het oké is om niet oké te zijn. Je mag je onzeker voelen, je mag hulp nodig hebben, en je mag daarover praten. Dat maakt je niet minder waard, integendeel.”
Zelfliefde en mildheid
De weg die Shania bewandelt, is er een van vallen en opstaan, maar ook van groei en zelfliefde. “Ik leer mezelf steeds beter kennen. En ik probeer milder te zijn voor mezelf. Vroeger vond ik het zwak als ik angst voelde. Nu weet ik: het hoort bij mij, en ik mag daar ruimte voor maken.”
Tegelijk blijft ze ambitieus en positief. “Ik ben blij dat ik het nu beter kan plaatsen. Het neemt niet alles over, het beheerst mijn leven niet meer. En dat is een enorme stap vooruit.”
Conclusie:
Shania Gooris laat zien dat achter elk sterk persoon ook een
kwetsbare kant schuilgaat. Door haar verhaal te delen, maakt ze
mentale gezondheid een stuk bespreekbaarder — en dat is misschien
wel net zo krachtig als elke dans op het podium.