Algemeen
Rachel Hazes kampt met ernstige financiële problemen: ‘Ze is compleet bankroet’
Rachel Hazes heeft het afgelopen jaar veel aandacht besteed aan haar Spaanse brasserie, Casa Hazes. Terwijl deze zaak in de schijnwerpers staat, verkeert haar andere horecabedrijf, YoYo Fresh Tea Bar in Amstelveen, in zwaar financieel weer. Volgens het weekblad Party blijft de onderneming, die onderdeel is van Sappie van Rassie B.V., steeds verder in de rode cijfers zakken. Uit de recent gepubliceerde jaarcijfers van 2023 blijkt dat YoYo Fresh Tea Bar een negatief eigen vermogen heeft van maar liefst 160.000 euro.
Oplopende verliezen
De negatieve financiële situatie van YoYo Fresh Tea Bar is niet nieuw. In 2022 was er al sprake van een tekort van 103.000 euro en in 2021 stond het bedrijf 59.000 euro in de min. Deze oplopende verliezen tonen een zorgwekkende trend, die voor Rachel Hazes aanleiding geeft tot bezorgdheid over de toekomst van haar theezaak. Hoewel er geen directe oplossingen worden genoemd, lijkt de situatie urgent en vraagt het om ingrijpen.
Geruchten over overname
Ondanks de financiële uitdagingen blijft Rachel Hazes eigenaar van YoYo Fresh Tea Bar. Eerder gingen er geruchten dat de bedrijfsleider mogelijk de zaak zou overnemen, maar Rachel benadrukt dat deze verhalen niet kloppen. “Die is nog steeds van mij,” verklaarde ze onlangs. Toch staat ze open voor een overname door haar bedrijfsleider, die volgens Rachel veel heeft betekend voor het bedrijf en interesse heeft getoond in het overnemen van de zaak. Dit zou een mogelijke oplossing kunnen zijn om het voortbestaan van YoYo Fresh Tea Bar te garanderen, hoewel hierover nog geen definitieve beslissingen zijn genomen.
Focus op Casa Hazes
Terwijl YoYo Fresh Tea Bar worstelt, lijkt Rachel Hazes meer toekomstperspectief te zien in haar Spaanse brasserie, Casa Hazes. Ze heeft hier het afgelopen jaar veel energie in gestoken, maar hoe het bedrijf er financieel voorstaat, is vooralsnog onduidelijk. De jaarcijfers van Casa Hazes zijn nog niet openbaar gemaakt, waardoor de precieze situatie van dit horecabedrijf een mysterie blijft. Toch suggereert Rachel’s duidelijke focus op de brasserie dat ze vertrouwen heeft in de potentie van deze onderneming.
Uitdagingen in de horeca
De situatie van YoYo Fresh Tea Bar weerspiegelt bredere uitdagingen in de horeca. Veel ondernemers worstelen met stijgende kosten, veranderende consumententrends en een krappe arbeidsmarkt. Voor Rachel Hazes lijkt dit niet anders te zijn. Hoewel ze haar bedrijven met passie runt, is het duidelijk dat YoYo Fresh Tea Bar voor een moeilijke toekomst staat als er geen structurele veranderingen worden doorgevoerd.
De toekomst van Rachel’s ondernemingen
Hoe Rachel Hazes haar bedrijven door deze uitdagende tijden heen loodst, blijft een interessante vraag. Zal ze kiezen voor een strategische verkoop van YoYo Fresh Tea Bar om zich volledig te richten op Casa Hazes? Of vindt ze een manier om beide ondernemingen nieuw leven in te blazen? Wat de uitkomst ook zal zijn, de komende periode zal bepalend zijn voor de toekomst van haar horeca-imperium.
Algemeen
Automobilisten zijn het zat: blokkades door klimaatprotesten zorgen voor woede – ‘We rijden gewoon door’
De frustratie bij Nederlandse automobilisten over de aanhoudende wegblokkades door klimaatdemonstranten loopt hoog op. Steeds vaker raken automobilisten betrokken bij spanningen op de weg wanneer protestgroepen, vaak verbonden aan actiegroepen als Extinction Rebellion of Scientist Rebellion, belangrijke verkeersaders blokkeren. Waar velen aanvankelijk nog begrip konden opbrengen voor het klimaatdoel, lijken sommigen nu het geduld te verliezen. In toenemende mate nemen bestuurders het heft in eigen hand – soms met gevaarlijke gevolgen.
Wegblokkades als actievorm
De afgelopen jaren hebben klimaatactivisten regelmatig snelwegen, rotondes en bruggen bezet om aandacht te vragen voor de klimaatcrisis. Volgens hen is directe actie noodzakelijk: de politiek handelt volgens hen te traag, en de samenleving moet wakker geschud worden. Door het verkeer letterlijk tot stilstand te brengen, willen ze symbolisch aantonen dat het systeem zelf vastloopt.
Deze vorm van protest heeft echter een prijs. Terwijl activisten met spandoeken op de snelweg zitten, ontstaan lange files, worden hulpdiensten opgehouden en missen mensen afspraken, werk of zelfs medische behandelingen. Het begrip onder de bevolking slinkt met de dag.
Toenemende agressie
In recente weken doken er op sociale media filmpjes op waarin automobilisten de confrontatie niet langer schuwen. In sommige gevallen probeerden bestuurders met hun auto langzaam door demonstranten heen te rijden om hun weg te forceren. In andere gevallen klonken er scheldpartijen of duw- en trekwerk. De politie heeft op meerdere momenten moeten ingrijpen om escalaties te voorkomen.
“Ik moest mijn dochter van school halen en stond vast op de A10, terwijl een groep jongeren op het asfalt zat met borden over CO₂-uitstoot,” zegt een Amsterdamse automobilist. “Op een gegeven moment ben ik er gewoon langzaam doorheen gereden. Het was dat, of nog uren wachten.”
Ook vrachtwagenchauffeurs laten steeds vaker van zich horen. “Elke minuut vertraging kost geld,” aldus een transportondernemer uit Rotterdam. “Ik heb collega’s die zeggen: als ze niet opzij gaan, dan gaan wij niet stoppen.”
Juridische en ethische grenzen
Experts waarschuwen voor een gevaarlijke trend. Het nemen van het recht in eigen hand, ook al gebeurt het ‘langzaam’ of zonder opzet tot letsel, is volgens juristen niet te rechtvaardigen. “Zodra je met een voertuig inrijdt op mensen – ook al is het voorzichtig – begeef je je op juridisch zeer glad ijs,” zegt strafrechtadvocaat Martijn Verweij. “Dat kan worden aangemerkt als poging tot mishandeling of erger.”
Toch begrijpt hij de frustratie. “Het probleem is dat de overheid worstelt met een balans: ze willen ruimte bieden aan vreedzaam protest, maar tegelijkertijd is het blokkeren van een snelweg in strijd met de openbare orde.”
Oproep tot duidelijke regels
Zowel belangenorganisaties voor weggebruikers als politieke partijen roepen op tot strengere handhaving. De ANWB pleit voor een beleid waarbij demonstraties direct worden beëindigd zodra ze de verkeersveiligheid in gevaar brengen. Ook in de Tweede Kamer klinkt kritiek op het ‘softe’ optreden van politie en justitie.
VVD-Kamerlid Thom van Dalen: “We kunnen niet toestaan dat een kleine groep activisten het hele land gijzelt. Demonstreren is een recht, maar blokkeren is dat niet. Er moet kordaat worden opgetreden.”
Tegelijkertijd benadrukken tegenstanders van harder optreden dat geweld tegen demonstranten nooit te rechtvaardigen is. GroenLinks-fractievoorzitter Marjolein de Ridder: “Dat mensen zich zorgen maken om het klimaat en vreedzaam actievoeren, is geen reden om ze met auto’s van de weg te duwen. Geweld lost niets op.”
Activisten blijven onverstoord
De klimaatdemonstranten zelf laten weten zich niet te laten intimideren. Volgens hen zijn de reacties juist een bewijs dat de boodschap aankomt. “We begrijpen dat het frustrerend is,” zegt een woordvoerder van Extinction Rebellion. “Maar we zitten daar niet voor ons plezier. We willen dat de overheid in actie komt tegen klimaatverandering, en we doen dat zonder geweld.”
Op de vraag of ze rekening houden met mensen die door hun acties schade ondervinden, klinkt begrip, maar geen berouw. “Verandering doet pijn. We hebben alles geprobeerd – petities, stemgedrag, brieven. Dit is het enige wat nog aandacht genereert.”
De polarisatie groeit
Wat duidelijk wordt, is dat de kloof tussen klimaatactivisten en het bredere publiek groeit. Waar eerder veel mensen nog sympathie hadden voor de klimaatbeweging, lijkt het draagvlak door de steeds hardere acties en ontwrichtende gevolgen af te nemen.
Op sociale media wordt de discussie steeds feller. Voorstanders van actie wijzen op de urgentie van de klimaatcrisis, terwijl tegenstanders wijzen op het gebrek aan respect voor anderen. In de commentaren onder nieuwsberichten wisselen termen als ‘klimaatterroristen’ en ‘wegpiraten’ elkaar af.
Wat nu?
De huidige situatie dreigt uit te monden in een vicieuze cirkel van frustratie, radicalisering en geweld. Zowel activisten als automobilisten voelen zich in het nauw gedreven. Wat nodig lijkt, is een herwaardering van de spelregels rond protest, gecombineerd met politieke actie die recht doet aan de zorgen van beide groepen.
Er moet ruimte blijven voor vreedzaam protest – maar ook respect voor de bewegingsvrijheid van anderen. Als dat evenwicht niet snel wordt hersteld, dreigt een samenleving waarin niet het recht, maar woede en chaos de boventoon voeren.
Voor nu lijkt de realiteit dat automobilisten steeds minder bereid zijn te wachten. En dat is een signaal dat niet genegeerd mag worden.
Dit bericht op Instagram bekijken