Algemeen
Rilana (54): “Een uur in de auto gezeten en we kregen niets bij de koffie”
In de rust van een doordeweekse middag, terwijl de zon door de bladeren van de bomen scheen, stond Rilana met een mengeling van frustratie en teleurstelling voor de deur van haar schoonmoeder. Het was een lange rit van anderhalf uur geweest. De verwachtingen waren hooggespannen, want als er één ding is waar een bezoek aan familie om draait, dan is het wel de gezelligheid die ermee gepaard gaat. En wat is er gezelliger dan een warm welkom met een dampende kop koffie en iets lekkers om van te genieten? Maar dit keer was het anders.
“En we kregen niets bij de koffie,” zuchtte Rilana terwijl ze in de woonkamer plofte. Het was niet de eerste keer dat dit gebeurde. Haar schoonmoeder, hoewel goed bedoeld, leek soms te vergeten dat een bezoek van Rilana en haar gezin ook een kans was om samen te genieten van kleine dingen.
Rilana herinnerde zich hoe ze eerder had geprobeerd subtiele hints te geven over het in huis halen van lekkernijen voor hun bezoek. “Ik snap niet dat mijn schoonmoeder niets in huis haalt als ze weet dat we langskomen,” merkte ze op, terwijl ze haar hoofd schudde.
Het is een kleine, ogenschijnlijk onbeduidende situatie, maar het vertelt een groter verhaal over verwachtingen, tradities en het leven van alledag. Wanneer ze arriveerde, was er geen vrolijke begroeting met een geurige appeltaart die de kamer vulde, maar enkel de geur van een simpele kop koffie.
Rilana kan zich niet aan de indruk onttrekken dat haar schoonmoeder misschien een beetje vergeten is dat deze bezoeken ook een uitdrukking zijn van liefde en zorgzaamheid. “Het voelt bijna alsof we een verplicht nummer zijn,” vervolgde ze, terwijl ze naar het gezin op de bank keek. De kinderen waren inmiddels bezig met hun telefoon, en haar partner zat met een blik van medeleven naar Rilana te kijken. “Dit is zo’n typisch geval van: laten we gewoon gezellig samen zijn, maar dat samenzijn is niet compleet zonder die kleine attenties.”
Rilana’s gedachten dwaalden af naar een recent gesprek met een vriendin. Die vriendin had haar verteld hoe zij en haar schoonfamilie altijd een tafel vol lekkernijen klaar hadden staan, van zelfgebakken koekjes tot vers fruit en, natuurlijk, een goede hoeveelheid koffie en thee.
“Waarom kan dat niet ook bij ons?” vroeg ze zich af, terwijl ze zich herinnerde hoe haar vriendin vol trots vertelde over de zorgvuldige voorbereidingen die altijd aan hun familiebezoeken voorafgingen. “Mijn schoonmoeder zegt altijd dat het het gebaar is dat telt, maar ik vind dat dat gebaar wel moet worden getoond, niet alleen in woorden,” zei Rilana, met een licht sarcastische ondertoon.
Die middag in de woonkamer, omringd door stilte, voelde het alsof de woorden van haar vriendin steeds meer waarheid werden. De kinderen, die zich al snel verveelden zonder snacks om te delen, leken nog meer afstand te nemen van de situatie. “Misschien is het tijd dat ik een andere benadering kies,” dacht Rilana bij zichzelf. “Wat als ik zelf wat lekkers meeneem de volgende keer?”
Het idee om zelf iets mee te nemen, gaf Rilana een sprankje hoop. “Misschien kan ik haar ook een hint geven,” stelde ze zichzelf gerust, terwijl ze zich een doos met zelfgebakken koekjes voorstelde. “Als ik iets meeneem, misschien dat ze dan geïnspireerd raakt om ook iets te doen,” grinnikte ze, terwijl ze zich voorstelde hoe haar schoonmoeder zou reageren op de geur van versgebakken koekjes.
Rilana besefte dat het belangrijk was om niet alleen de verantwoordelijkheid voor de gezelligheid bij haar schoonmoeder te leggen. “Misschien moet ik zelf wat meer initiatief nemen,” zei ze, terwijl ze met een zucht de laatste slok koffie nam. “Ik kan ook een traditie creëren, iets waar mijn kinderen ook bij betrokken zijn. Het is tijd voor een verandering.”
Bij het afscheid nemen, met de belofte van een volgend bezoek, voelde Rilana zich opgelucht. Het gesprek met haar schoonmoeder was respectvol en vol liefde, ondanks de kleine ergernissen. “Misschien is het gewoon een kwestie van tijd en gewenning,” dacht ze, terwijl ze naar de auto liep. “Misschien moeten we samen dit proces aangaan en het allemaal een beetje lichter maken.” En zo, met een sprankje hoop en nieuwe plannen in gedachten, reed Rilana weer naar huis, terwijl ze al droomde van de volgende keer dat ze haar schoonmoeder weer zou zien, met misschien een doosje koekjes in de hand.
Martijn Krabbé ontroerd door Televizier-nominatie: “Dit voelt als erkenning na al die jaren”
De televisiecarrière van Martijn Krabbé heeft een nieuw hoogtepunt bereikt. De geliefde presentator behoort tot de laatste tien kanshebbers voor de prestigieuze Televizier-Ring Presentator, een erkenning die hij in zijn lange loopbaan nog nooit eerder heeft ontvangen.
Voor Martijn, die de afgelopen tijd open was over zijn gezondheidsproblemen, komt deze nominatie op een bijzonder moment. De waardering van publiek en collega’s voelt voor hem als een warm gebaar in een periode die niet altijd makkelijk is.
“Dit is geweldig nieuws!”
Tijdens een gesprek met Shownieuws reageerde Martijn zichtbaar blij en dankbaar op het nieuws.
“Dat is geweldig nieuws! Het is nog wat vroeg om te reageren lijkt me. Eerst maar eens een smoking lenen die past, haha,” grapte hij met zijn kenmerkende humor.
Zijn luchtige reactie liet zien dat hij ondanks de zware periode zijn positieve instelling niet is verloren. Tegelijkertijd was zijn blijdschap voelbaar — alsof de nominatie meer betekent dan alleen een kans op een prijs.
“Ik voel vooral trots en dankbaarheid,” vertelde hij later aan een verslaggever. “Zoveel mensen kijken al jaren naar wat ik doe, en dat dit gezien wordt, raakt me echt.”
Een bijzonder moment in een moeilijke tijd
De nominatie komt op een tijd waarin Martijn het rustiger aan moet doen vanwege gezondheidsproblemen. Toch blijft hij actief betrokken bij zijn werk en projecten. Volgens mensen in zijn omgeving is de erkenning die hij nu krijgt, precies wat hij nodig had om met hernieuwde energie vooruit te kijken.
Fans laten massaal weten hoe blij ze zijn met zijn plek op de lijst. Op sociale media stromen de felicitaties binnen, met berichten als:
“Martijn verdient dit zó erg. Hij is al jaren een van de beste presentatoren van ons land.”
“Wat een fijn mens en vakman. Deze nominatie is hem van harte gegund.”
Sterke concurrentie voor de Televizier-Ring
De strijd om de Televizier-Ring Presentator belooft spannend te worden. Martijn neemt het op tegen grote namen zoals Hélène Hendriks, Ewout Genemans, Arjen Lubach en Rik van de Westelaken — stuk voor stuk publiekslievelingen met een indrukwekkende staat van dienst.
Toch hopen veel kijkers dat juist Martijn dit jaar wint. Zijn warme presentatie, humor en oprechte interesse in mensen maken hem al decennia geliefd. Vooral zijn werk bij programma’s als The Voice of Holland, Kopen Zonder Kijken en Dancing on Ice heeft hem een vaste plek bezorgd in de Nederlandse huiskamers.
“Martijn is zó authentiek,” schrijft een fan op X. “Hij hoeft nooit te schreeuwen om aandacht, hij ís gewoon zichzelf.”
Collega’s tonen hun steun
Niet alleen fans, maar ook collega’s uit de televisie- en muziekwereld hebben gereageerd op zijn nominatie.
Chantal Janzen liet weten trots te zijn op haar goede vriend:
“Martijn is een van de meest betrokken mensen die ik ken. Hij verdient dit echt.”
Ook Jamai Loman, met wie Martijn jarenlang samenwerkte bij Idols en The Voice, reageerde enthousiast:
“Hij heeft zoveel betekend voor televisie in Nederland. Als iemand die ring verdient, is hij het.”
De steun vanuit de mediawereld benadrukt opnieuw hoe geliefd Martijn is — niet alleen als presentator, maar ook als mens.
Een bekroning op een lange carrière
Al meer dan dertig jaar is Martijn Krabbé een vertrouwd gezicht op televisie. Hij begon zijn carrière op jonge leeftijd bij Veronica, groeide uit tot een veelzijdige presentator en wist telkens weer het publiek te raken — van luchtige amusementsprogramma’s tot intieme, persoonlijke momenten op televisie.
Het winnen van de Televizier-Ring zou voor hem voelen als een symbolische bekroning op al die jaren van toewijding.
“Ik heb dit werk altijd met liefde gedaan,” zei hij eens in een interview. “Je weet nooit of mensen dat echt waarderen, maar dit voelt als een bevestiging dat het niet onopgemerkt is gebleven.”
Mocht hij de prijs winnen, dan zou dat volgens velen niet alleen een persoonlijke overwinning zijn, maar ook een eerbetoon aan zijn doorzettingsvermogen en professionalisme.
De kracht van bescheidenheid
Wat Martijn onderscheidt van veel andere presentatoren, is zijn bescheidenheid. Ondanks zijn indrukwekkende carrière blijft hij nuchter, toegankelijk en oprecht geïnteresseerd in de mensen met wie hij werkt.
Hij staat bekend om zijn rustige stijl, zijn gevoel voor humor en zijn vermogen om zelfs de spannendste televisie-momenten warm en menselijk te maken. Dat is precies wat kijkers zo in hem waarderen.
“Hij is geen showman, maar een vakman,” schreef een televisierecensent ooit. “En dat is precies waarom mensen hem vertrouwen.”
De spanning stijgt
De officiële uitreiking van de Televizier-Ring Presentator vindt binnenkort plaats tijdens het jaarlijkse Gouden Televizier-Gala. Tot die tijd blijft het spannend wie er met de prijs naar huis gaat.
Voor Martijn zelf is de nominatie op zich al een groot cadeau. Toch laat hij doorschemeren dat winnen natuurlijk geweldig zou zijn:
“Het is al bijzonder om genomineerd te zijn, maar als ik echt zou winnen… ja, dan zou dat me heel diep raken.”
De uiteindelijke winnaar wordt bepaald door het publiek — en met de warme steun die Martijn nu krijgt, lijkt hij een serieuze kans te maken.
Samenvatting
-
Martijn Krabbé is genomineerd voor de Televizier-Ring Presentator.
-
Het is zijn eerste grote televisie-nominatie ooit.
-
De presentator reageert blij en nuchter: “Eerst maar eens een smoking lenen die past.”
-
Zijn nominatie komt tijdens een periode van gezondheidsproblemen, wat het moment extra emotioneel maakt.
-
Collega’s en fans spreken massaal hun steun uit.
-
De uitreiking vindt binnenkort plaats, en de spanning stijgt met de dag.
Conclusie:
Voor Martijn
Krabbé voelt deze nominatie als veel meer dan een
professionele erkenning — het is een hartverwarmende bevestiging
van zijn betekenis voor de Nederlandse televisie. Of hij de prijs
straks daadwerkelijk wint of niet, één ding is zeker: zijn plek in
de harten van het publiek is al lang veroverd.