Algemeen
Elektrisch rijden is vanaf 2025 niet langer goedkoper dan rijden in een benzineauto!
Elektrisch rijden, ooit geprezen als een goedkoper en duurzamer alternatief voor traditionele benzineauto’s, lijkt zijn financiële aantrekkingskracht te verliezen. Volgens recente cijfers van de ANWB worden de kosten van elektrisch rijden steeds hoger, waardoor de voordelen ten opzichte van benzineauto’s kleiner worden. Belangrijke factoren zoals stijgende afschrijvingskosten, hogere wegenbelasting en het wegvallen van subsidies maken elektrisch rijden minder aantrekkelijk voor veel consumenten.
Afschrijving drukt zwaar op de kosten
Een van de grootste kostenposten voor elektrische auto’s is de snelle afschrijving. Populaire modellen verliezen in korte tijd een aanzienlijk deel van hun waarde. Neem bijvoorbeeld de elektrische Fiat 500: drie jaar geleden had deze een prijskaartje van bijna 40.000 euro, terwijl de inruilwaarde nu slechts 17.000 euro bedraagt. Voor een Tesla Model 3 is de situatie vergelijkbaar. Dit model verliest in vier jaar bijna tweederde van zijn oorspronkelijke waarde.
De oorzaak van deze snelle waardevermindering ligt in de razendsnelle technologische ontwikkelingen binnen de industrie. Nieuwe modellen hebben vaak een grotere actieradius, snellere laadtijden en verbeterde functies, waardoor oudere modellen minder aantrekkelijk worden. De koplopers die als eersten overstapten op elektrisch rijden, dragen nu de financiële lasten van deze vooruitgang.
Stijgende wegenbelasting
Een andere grote kostenpost voor elektrische rijders is de wegenbelasting. Momenteel betalen eigenaren van elektrische voertuigen geen motorrijtuigenbelasting, maar dit voordeel verdwijnt snel. Vanaf 2025 gaan elektrische rijders een kwart van het normale tarief betalen, oplopend tot 75 procent in 2026. Over vijf jaar zal de wegenbelasting gelijk zijn aan die van benzineauto’s.
Dit treft elektrische rijders extra hard omdat elektrische auto’s door hun zware batterijen vaak honderden kilo’s zwaarder zijn dan vergelijkbare benzinemodellen. Hierdoor betalen eigenaren van een elektrische Volkswagen ID.3 bijvoorbeeld al snel 60 euro meer per kwartaal dan voor een vergelijkbare benzinevariant.
Het verdwijnen van subsidies
De subsidies die elektrisch rijden jarenlang aantrekkelijk hebben gemaakt, worden in snel tempo afgebouwd. Dit maakt het moeilijker voor veel Nederlanders om de overstap naar een elektrische auto te maken. Terwijl de gemiddelde consument bereid is maximaal 34.500 euro uit te geven aan een elektrische auto, ligt de gemiddelde prijs van deze voertuigen nog steeds rond de 46.000 euro. Dit prijsverschil blijft een grote drempel.
Lichtpuntjes voor thuisladers
Toch zijn er ook voordelen voor een specifieke groep elektrische rijders: mensen met zonnepanelen die hun auto thuis kunnen opladen. Zij kunnen profiteren van goedkope stroom en zijn minder afhankelijk van de dure tarieven van openbare laadpalen. Voor hen blijven de kosten lager, en deze groep kan de financiële voordelen van elektrisch rijden nog steeds benutten.
Daarnaast komen er steeds meer betaalbare elektrische modellen op de markt. Waar er vorig jaar slechts zeven elektrische auto’s onder de 35.000 euro te vinden waren, is dat aantal dit jaar verdubbeld naar zestien. Dit biedt hoop dat elektrisch rijden in de toekomst toegankelijker wordt voor een bredere groep consumenten.
Nederland blijft koploper in laadinfrastructuur
Ondanks de toenemende kosten is Nederland uitstekend voorbereid op de overgang naar elektrisch rijden. Het land beschikt over een uitgebreid netwerk van laadpalen, en de infrastructuur blijft groeien. Bovendien is de interesse in elektrisch rijden groot onder jongeren. Hoewel zij nu misschien nog niet het budget hebben voor een elektrische auto, is hun enthousiasme een positief teken voor de toekomst.
Tegengestelde signalen van de overheid
De afbouw van stimuleringsmaatregelen staat echter haaks op de duurzaamheidsdoelen van de overheid. Terwijl elektrisch rijden een belangrijk onderdeel is van het verminderen van de CO2-uitstoot, schrikken de stijgende kosten veel consumenten af. Directeur Marga de Jager van de ANWB waarschuwt dat de snelheid waarmee de voordelen verdwijnen, niet in verhouding staat tot de investeringen die consumenten moeten doen. Dit kan de verduurzaming van de weg ernstig vertragen.
De toekomst van elektrisch rijden
De situatie rondom elektrisch rijden is complex. Hoewel er nog steeds voordelen zijn voor specifieke groepen, zoals mensen die thuis kunnen opladen, wordt elektrisch rijden steeds minder aantrekkelijk voor de gemiddelde consument. Het risico bestaat dat elektrisch rijden een luxe wordt die alleen toegankelijk is voor mensen met voldoende financiële middelen.
Als de overheid en de autobranche geen oplossingen vinden om elektrisch rijden betaalbaarder te maken, kan de groei van deze markt stagneren. Mogelijke maatregelen zijn bijvoorbeeld subsidies gericht op betaalbare modellen, fiscale voordelen voor thuisladers, en technologische innovaties die de kosten van batterijen verlagen.
Voor nu lijkt elektrisch rijden echter niet langer de vanzelfsprekende keuze voor wie goedkoop en duurzaam wil rijden. Terwijl de voordelen blijven voor een kleine groep, wordt het voor de meeste Nederlanders een lastige en prijzige beslissing.
Nieuwe wending in hoger beroep Ali B: rapper Ronnie Flex mag getuigen
Het hoger beroep in de strafzaak tegen Ali B heeft een opmerkelijke ontwikkeling doorgemaakt. Het gerechtshof in Amsterdam heeft besloten dat rapper Ronnie Flex als getu!ge mag worden gehoord. Dit besluit kan van grote betekenis zijn voor het verloop van de zaak, waarin Ali B eerder werd veroordeeld tot een gevang*nisstraf van twee jaar. De getuigenis van Ronnie Flex draait om een specifiek moment tijdens een zogenoemd schrijverskamp in 2018, dat een centrale rol speelt in de rechtszaak.
Hoewel het 0penbaar Min*sterie (OM) geen bezwaar maakte tegen de komst van Ronnie Flex als getuige, was de toestemming van het hof alsnog opvallend. In rechtszaken waar de belangen groot zijn, zoals deze, wordt ieder nieuw element zorgvuldig afgewogen. De verdediging van Ali B hoopt via de verklaring van Ronnie Flex twijfel te zaaien over de betrouwbaarheid van eerdere getuigenverklaringen.
Schrijverskamp uit 2018 opnieuw onder de loep
De kern van de zaak draait om een incident dat zich zou hebben afgespeeld tijdens een muziekweekend, het zogenoemde schrijverskamp. Verschillende artiesten en producers waren daarbij aanwezig, onder wie Ali B en Ronnie Flex. In deze setting zou het vermeende voorval hebben plaatsgevonden dat later aanleiding gaf tot een aang!fte van verkr*chting.
Volgens de eerdere verklaringen van de vrouw in kwestie zou Ali B zich op ongepaste wijze hebben gedragen, direct na een intiem moment tussen haar en Ronnie Flex. Advocaat Bart Swier, die optreedt namens Ali B, stelt dat Ronnie Flex op dat moment aanwezig was en mogelijk licht kan werpen op wat er daadwerkelijk is gebeurd. Volgens de verdediging heeft Ronnie Flex verklaard dat hij het voorval waar de aang!fte om draait niet heeft waargenomen.
De toelating van zijn getu!genis wordt gezien als een belangrijke stap voor de verdediging, die hiermee het bestaande verhaal wil nuanceren of ontkrachten.
Geen toestemming voor verklaring echtgenote Ali B
Tegelijkertijd kreeg de verdediging van Ali B te maken met een tegenvaller. Het hof wees een verzoek af om Breghje Kommers, de echtgenote van Ali B, als getu!ge op te roepen. De advocaten hadden gehoopt dat zij een rol kon spelen in het weerleggen van een beeld dat volgens hen onterecht is ontstaan: namelijk dat zij samen met haar man zou hebben geprobeerd een aang!fte te beïnvloeden.
Volgens advocaat Swier is er sprake van een onjuist en schadelijk frame, waarbij gesuggereerd wordt dat het echtpaar heeft geprobeerd een aang!fte tegen te werken. Hij wilde dat beeld corrigeren door Breghje zelf haar kant van het verhaal te laten vertellen. Het hof zag daar echter geen aanleiding toe. Volgens de rechters draagt haar verklaring niet bij aan de beantwoording van de kernvragen in het hoger beroep.
Het 0penbaar Min*sterie had zich eerder die dag al uitgesproken tegen het horen van Kommers. Zij stelden dat er geen juridische noodzaak was voor haar betrokkenheid in deze fase van de procedure. Het hof sloot zich daar uiteindelijk bij aan.
Verzoek tot andere getu!gen ook afgewezen
De verdediging van Ali B had meerdere verzoeken ingediend om getuigen op te roepen die mogelijk nieuwe inzichten konden geven in verschillende onderdelen van de zaak. Zo wilde men twee anonieme getuigen onder gesloten deuren horen. Deze getu!gen zouden, volgens Swier, gevoelige informatie kunnen verschaffen. De behandeling van dit verzoek vond plaats zonder de aanwezigheid van pers en publiek, vanwege de vertrouwelijke aard van de informatie.
Ook deze verzoeken zijn afgewezen. Het hof stelde dat de getu!genverklaringen onvoldoende relevant of noodzakelijk zijn voor de huidige beoordeling van het hoger beroep.
Een derde verzoek betrof het horen van zangeres en actrice Ellen ten Damme. Zij is betrokken bij een aparte aanklacht wegens poging tot verkr*chting, waarvoor Ali B eveneens eerder werd ver00rdeeld. De verdediging hoopte dat haar verklaring context zou kunnen bieden of een bredere kijk op de zaak mogelijk zou maken. Ook dit verzoek vond geen gehoor bij het hof, dat oordeelde dat haar betrokkenheid in dit stadium niet van directe meerwaarde is voor de beoordeling van het lopende hoger beroep.
Achtergrond van de veroordeling
Ali B werd in juli vorig jaar veroordeeld tot twee jaar gev*ngenisstraf. De rechtbank achtte hem schuldig aan verkr*chting en poging tot verkr*chting. Tegelijkertijd werd hij vrijgesproken van twee aankl*chten wegens aanr*nding, waaronder één zaak waarbij zangeres Jill Helena betrokken was. Zowel de verdediging van Ali B als het 0penbaar Min*sterie gingen in hoger beroep tegen het vonnis, zij het om verschillende redenen.
De verdediging wil via het hoger beroep aantonen dat er onduidelijkheden en tegenstrijdigheden bestaan in de verklaringen van de aangeefsters, terwijl het OM juist van mening is dat in sommige zaken de straf te mild is of dat vrijspraken onterecht zijn geweest. Het maakt dat het hoger beroep een complex juridisch traject is geworden, waarin beide partijen nieuwe argumenten en bewijzen aandragen.
Gewicht van de verklaring van Ronnie Flex
De verklaring van Ronnie Flex kan in potentie van grote betekenis zijn. Niet alleen omdat hij aanwezig was op het moment van het vermeende incident, maar ook omdat zijn verklaring direct raakt aan de geloofwaardigheid van de aangifte. In het Nederlandse strafrecht speelt de betrouwbaarheid van verklaringen een cruciale rol, zeker in zaken waarbij fysiek bewijs beperkt of niet beschikbaar is.
Als uit zijn verklaring blijkt dat hij geen onregelmatigheden heeft waargenomen, kan dat bijdragen aan de verdediging van Ali B. Tegelijkertijd zal het gerechtshof zorgvuldig afwegen in hoeverre zijn herinneringen na al die jaren nog betrouwbaar zijn, en welke rol eventuele subjectieve beleving speelt.
Het is niet ongebruikelijk dat getuigen zich gebeurtenissen anders herinneren dan de betrokkenen zelf. Juist daarom is het aan het hof om zorgvuldig te beoordelen welke verklaringen het zwaarst wegen.
Vooruitblik: hoe nu verder?
De komende maanden zullen in het teken staan van nadere zittingen, waarin onder meer de verklaring van Ronnie Flex op de planning staat. Het is nog onduidelijk of hij fysiek zal verschijnen of dat zijn verklaring schriftelijk of via een videoconferentie wordt afgelegd. De uitkomst van zijn getuigenis zal ongetwijfeld breed worden gevolgd, gezien de invloed die deze kan hebben op het eindoordeel van het hof.
Daarnaast blijft de zaak rond Ali B onderwerp van maatschappelijk debat. Het raakt thema’s als grens0verschrijdend gedrag, machtsverhoudingen in de entertainmentindustrie en de manier waarop het strafrecht hiermee omgaat. Voor de betrokkenen is het hoger beroep niet alleen een juridische procedure, maar ook een persoonlijke beproeving.
Slotgedachte: rechtspraak in balans
Wat deze zaak laat zien, is hoe complex en gelaagd juridische trajecten kunnen zijn. De toelating van een nieuwe getuige, zoals Ronnie Flex, kan de koers van een rechtszaak beïnvloeden, maar biedt geen garanties. Elke verklaring wordt beoordeeld op betrouwbaarheid, relevantie en consistentie binnen het bredere geheel.
De uitspraak van het hof volgt op een later moment, wanneer alle argumenten, verklaringen en juridische overwegingen zijn gewogen. Tot die tijd blijft de zaak in beweging – voor de rechtbank, de betrokkenen en het publiek.