Algemeen
Van schandaal tot sprookjeshuwelijk: Dit is Julia, de jonge liefde van darter Raymond van Barneveld
Raymond van Barneveld, met vijf wereldtitels een icoon in de dartwereld, heeft naast zijn prestaties op het podium ook in zijn persoonlijke leven voor de nodige opschudding gezorgd. Na 25 jaar huwelijk met zijn ex-vrouw Silvia, werd hij al gespot met zijn huidige vrouw Julia Evans, 18 jaar jonger dan de dartlegende. Wat begon met een gelekte foto in een Engels hotel, is inmiddels uitgegroeid tot een solide relatie die zelfs leidde tot een huwelijk.
Een turbulente start
De wereld kwam achter de relatie tussen Van Barneveld en Evans door een inmiddels beruchte foto waarop de twee zoenend te zien waren in een hotel. Destijds was Barney nog officieel samen met Silvia, wat leidde tot speculaties en geruchten. Over de situatie zei Van Barneveld later: “Mijn huwelijk was eigenlijk al voorbij. Voor mijn gevoel was ik al verder gegaan.” De twee leerden elkaar kennen op een darttoernooi in Southampton en bleven ondanks de roddels samen.
Hoewel Julia aanvankelijk negatief werd bejegend en zelfs als “golddigger” werd bestempeld, bleef het stel sterk. Van Barneveld stond pal achter zijn nieuwe liefde: “Iedere vrouw die ik had ontmoet, zou dat label hebben gekregen. Gelukkig heeft Julia zich daaroverheen gezet.”
Van liefdesfoto naar huwelijksgeluk
De relatie tussen Van Barneveld en Evans bleek al snel meer dan een kortstondige romance. In 2022 vroeg hij haar ten huwelijk onder de iconische Eiffeltoren in Parijs, en in september 2023 trouwden ze op het zonovergoten Cyprus. Het huwelijk moest echter een dag worden uitgesteld omdat Van Barneveld onverwachts moest deelnemen aan de World Series of Darts Finals in Amsterdam. Julia toonde begrip en het stel straalde alsnog op hun grote dag.
De leeftijdsverschillen tussen de twee zijn voor hen geen enkel probleem, hoewel er wel duidelijke afspraken zijn gemaakt over een kinderwens. “Opnieuw aan kinderen beginnen is onbespreekbaar. Het zou vreemd zijn als ik mijn kinderen, die zelf al ouders zijn, moet vertellen dat ze er een broertje of zusje bij krijgen. Gelukkig heeft Julia die wens ook niet,” aldus Van Barneveld.
Het dartleven blijft lonken
Julia, van Britse afkomst, is regelmatig te zien in het publiek bij toernooien waar Van Barneveld aan meedoet. Ze moedigt hem aan, terwijl hij blijft strijden voor nieuwe successen na zijn comeback in 2021. Hoewel hij nog wacht op een grote titel sinds zijn terugkeer, voelt Barney zich sterker dan ooit. Zijn nieuwe dartpijlen gaven hem recentelijk een boost, en hij presteerde uitstekend bij de Flanders Darts Trophy, waar hij landgenoot Maik van Kuijvenhoven overtuigend versloeg.
Liefde en stabiliteit
De relatie met Julia heeft Van Barneveld zichtbaar goed gedaan. Het stel geniet van hun tijd samen en heeft een stabiele basis gecreëerd na een turbulente periode. Ondanks de ups en downs blijft de liefde tussen hen groeien, met een gedeelde passie voor zowel elkaar als de dartwereld.
Raymond van Barneveld blijft een dartlegende, maar zijn persoonlijke leven laat zien dat hij ook buiten de oche een vechter is. Met Julia aan zijn zijde kijkt hij vooruit naar nieuwe hoogtepunten, zowel op het podium als in hun leven samen.
Leo Beenhakker
Een groot hoofdstuk in de voetbalgeschiedenis is afgesloten. Leo Beenhakker, de man die generaties voetballiefhebbers wist te boeien met zijn kennis, charisma en karakteristieke stijl, is op 82-jarige leeftijd uit het leven verdwenen. Zijn familie heeft het droevige nieuws bevestigd aan de NOS. Vanuit de voetbalwereld stromen de reacties binnen: clubs, oud-spelers en fans eren de man die bekendstond als ‘Don Leo’.
Jongste coach in het betaald voetbal
De carrière van Beenhakker begon al op jonge leeftijd. In 1968 nam hij als 26-jarige het roer over bij Veendam en werd daarmee de jongste hoofdtrainer in het Nederlandse betaalde voetbal. Wat volgde was een indrukwekkende reis langs topclubs, nationale teams en historische momenten.
Zijn stijl was direct, zijn visie helder en zijn persoonlijkheid onvergetelijk. Al vroeg werd duidelijk dat Leo anders was dan anderen: hij combineerde tactische scherpte met charisma en had de gave om spelers op scherp te zetten.
Succes bij zowel Ajax als Feyenoord
Beenhakker behoort tot een zeldzaam rijtje coaches die bij zowel Ajax als Feyenoord titels wonnen. Met Ajax pakte hij in 1980 en 1990 het landskampioenschap, met Feyenoord werd hij in 1999 kampioen. Een unicum dat hem in beide kampen tot een gerespecteerd figuur maakte.
In Amsterdam liet hij jeugdspelers bloeien, in Rotterdam straalde hij rust en controle uit. Zowel de Johan Cruijff ArenA als De Kuip is vandaag in rouw, en dat zegt alles over zijn unieke positie in het Nederlandse voetbal.
Gloriejaren bij Real Madrid: ‘Don Leo’
Internationaal maakte Beenhakker furore bij het machtige Real Madrid. Tussen 1987 en 1989 werd hij drie keer op rij kampioen van Spanje. Onder zijn leiding schitterden sterren als Hugo Sánchez, Butragueño en Michel.
Zijn bijnaam ‘Don Leo’ kreeg hij niet voor niets: hij combineerde Rotterdamse nuchterheid met Spaanse flair. Hij hield van controle, maar liet ook ruimte voor creativiteit. Met zijn karakteristieke houding en scherpe persconferenties groeide hij uit tot een van de meest herkenbare coaches in Europa.
Oranje: ambitie en teleurstelling
Als bondscoach van het Nederlands elftal kende Beenhakker hoogte- en dieptepunten. In 1986 liep Oranje op het nippertje kwalificatie voor het WK mis, na een pijnlijke tweestrijd met België. In 1990 leidde hij Nederland wel naar het WK in Italië, maar het toernooi werd overschaduwd door interne spanningen.
Veel is er gespeculeerd over wat er precies misging, maar Beenhakker bleef altijd discreet. “Sommige dingen houd je voor jezelf,” zei hij daar later over. Die houding leverde hem zowel respect als vragen op – maar hij week nooit van zijn principes.
Wereldreiziger met een missie
Na zijn tijd bij Oranje bleef Beenhakker actief in het internationale voetbal. Hij coachte onder meer Saudi-Arabië, Trinidad en Tobago en Polen. En met succes: met Trinidad kwalificeerde hij zich voor het WK in 2006, met Polen voor het EK in 2008.
Wat hem bijzonder maakte, was zijn vermogen om zich aan te passen aan totaal verschillende culturen. Hij leerde snel, paste zich aan én wist het beste uit spelers te halen, ongeacht waar hij werkte. Dat maakt hem tot een van de meest veelzijdige coaches die Nederland ooit heeft voortgebracht.
Meester van de oneliners
Beenhakker was meer dan een coach. Hij was ook een taalvirtuoos. Zijn scherpe uitspraken en droge humor zorgden voor legendarische momenten voor de camera. Termen als “de patatgeneratie” (voor verwende jonge spelers) en “de cup met de grote oren” (voor de Europa Cup I) zijn onlosmakelijk met hem verbonden.
Zijn persmomenten waren nooit saai. Soms cynisch, vaak raak, altijd memorabel. Hij had de gave om dingen kernachtig te verwoorden en hield niet van mooipraterij. Dat maakte hem geliefd bij journalisten én supporters.
Massale steunbetuigingen
Na het nieuws over zijn afscheid deelden talloze clubs, spelers en voetbalorganisaties hun herinneringen aan Beenhakker. Ajax, Feyenoord en Real Madrid plaatsten een eerbetoon op sociale media. Oud-internationals zoals Giovanni van Bronckhorst en Wesley Sneijder spraken hun respect uit.
“Leo was geen man van oppervlakkigheid. Hij had een scherpe blik en een groot hart,” aldus Van Bronckhorst. Ook de KNVB liet weten dankbaar te zijn voor zijn bijdrage aan het Nederlandse voetbal. “Hij was een gezicht, een stem en een bouwer van generaties.”
Invloed op meerdere generaties
Wat Beenhakker uniek maakte, was zijn langdurige impact. Spelers uit de jaren ’70 en ’80 kennen hem als een veeleisende vakman. Latere generaties zagen hem als analist, mentor en voetbaldenker. Hij overbrugde generaties en wist zich altijd relevant te houden.
Hij stond bekend als iemand die zijn spelers serieus nam, maar ook durfde te confronteren. Hij eiste inzet, maar gaf vertrouwen. En dat maakte hem een echte leermeester.
De man achter de coach
Achter het publieke figuur ging een warme, betrokken man schuil. Collega’s roemen zijn loyaliteit, zijn aandacht voor het individu en zijn oprechte interesse in mensen. Hij kon streng zijn, maar had ook altijd oog voor het menselijke aspect van topsport.
Zijn favoriete uitspraak, vaak herhaald in interviews: “Voetbal is het belangrijkste van de minst belangrijke dingen.” Het laat zien hoe diep hij in het spel zat – en tegelijk hoe goed hij het wist te relativeren.
Een onuitwisbare erfenis
Leo Beenhakker laat een indrukwekkende erfenis achter. Niet alleen in prijzen of statistieken, maar vooral in invloed. Hij hielp spelers groeien, bouwde teams met visie en liet overal een herkenbare signatuur achter.
Zijn nalatenschap leeft voort in trainersopleidingen, in de voetbalcultuur van Nederland én ver daarbuiten. De impact van Don Leo zal nog jaren voelbaar zijn – op velden, in kleedkamers en in herinneringen.
Conclusie: Don Leo blijft voor altijd een voetbalicoon
Met het afscheid van Leo Beenhakker verliest de voetbalwereld een man die veel méér was dan alleen een coach. Hij was een inspirator, een denker, een leider en een persoonlijkheid. Hij maakte van voetbal een kunstvorm, met oog voor detail en respect voor het spel.
Zijn stem zal gemist worden, zijn lessen blijven bestaan. Don Leo heeft het veld verlaten, maar zijn invloed blijft voelbaar in elke wedstrijd waar passie, discipline en visie samenkomen.
Leo Beenhakker
