Algemeen
Is Kerst met de Bauers écht zo spontaan? Angela de Jong zet vraagtekens
De televisiewereld zit vol illusies – een feit dat voor veel kijkers inmiddels geen geheim meer is. Toch blijft het schokkend wanneer een geliefde ster als Frans Bauer wordt beschuldigd van kijkersbedrog. Angela de Jong, de scherpe columnist van het AD, richtte haar kritische blik op het nieuwe programma Kerst met de Bauers. Volgens haar zijn de avonturen van de familie Bauer minder authentiek dan ze op het eerste gezicht lijken.
Geregisseerde televisie: een bekend fenomeen
Het is algemeen bekend dat televisieprogramma’s vaak geregisseerde momenten bevatten om het verhaal vloeiender of vermakelijker te maken. Zo kwamen er eerder onthullingen naar buiten over shows als Steenrijk, Straatarm en B&B Vol Liefde, waarin deelnemers openlijk vertelden over gescripte situaties. Zangeres Ellen ten Damme gaf onlangs zelfs toe dat in Boerderij van Dorst het eten door de catering werd verzorgd, terwijl de indruk werd gewekt dat ze zelf gekookt had.
Nu lijkt ook Kerst met de Bauers aan dit rijtje toegevoegd te worden. Hoewel de eerste aflevering goed werd ontvangen door fans, viel het Angela de Jong op dat de spontaniteit vaak ver te zoeken was.
Een warme start met een kritische noot
De serie Kerst met de Bauers, waarin Frans en zijn gezin hun voorbereidingen voor de feestdagen delen, werd gisteren feestelijk gelanceerd. De kijkers waren enthousiast en prezen de gezellige en hartverwarmende sfeer. Sociale media stroomden vol met lovende reacties als “pure gezelligheid” en “een perfecte kerststemming”. Maar Angela de Jong had een andere kijk op de zaken.
In haar column beschrijft ze hoe Frans Bauer zich jarenlang profileerde als een oprechte volkszanger, wars van toneelstukjes. Volgens haar is dat imago nu aangetast. “Zelfs Frans lijkt voor de verleiding van regie en scripts gevallen,” stelt ze.
Een tuincentrum vol toneel
Als voorbeeld haalt De Jong een ogenschijnlijk spontane scène aan waarin Frans met zijn gezin een tuincentrum bezoekt. Tijdens het winkelen maakt Frans de opmerking: “Zo ben je de ster in Rotterdam, zo loop je met je vrouw in het tuincentrum.” Volgens Angela is deze setting verre van spontaan. “De cameraploeg was ingehuurd, en het hele uitstapje stond al weken van tevoren gepland. Er was niets toevalligs aan,” schrijft ze.
Overdreven acteerwerk
Niet alleen Frans, maar ook andere familieleden bleven niet gespaard. Zo merkte Angela op dat zoon Christiaan overdreven gekke bekken trok voor de camera, wat volgens haar overkwam als ingestudeerd en geforceerd. “Het voelde alsof ze krampachtig probeerden de kijker te vermaken,” aldus de columnist. Dit soort momenten doen volgens haar afbreuk aan de natuurlijke charme van de familie Bauer.
Een oproep tot echtheid
Angela sluit haar column af met een advies aan de Bauers: “Blijf lekker prutsen met kerstlichtjes, maar doe dat de komende jaren gewoon zonder camera’s.” Volgens haar kan de familie zo hun authenticiteit behouden, iets wat hen altijd geliefd heeft gemaakt bij het publiek.
Het spanningsveld tussen entertainment en echtheid
De kritiek op Kerst met de Bauers is niet uniek. Veel programma’s worstelen met de balans tussen het maken van vermakelijke televisie en het behoud van authenticiteit. Kijkers waarderen oprechtheid, maar willen tegelijkertijd ook worden geamuseerd. Voor de makers van Kerst met de Bauers blijft dit een uitdaging. Is een beetje regie acceptabel zolang de kijkers worden vermaakt, of moet de focus liggen op echtheid?
De blijvende populariteit van Frans Bauer
Ondanks de kritiek blijft Frans Bauer een van de meest geliefde artiesten van Nederland. Zijn optimistische uitstraling en innemende persoonlijkheid zorgen ervoor dat zijn programma’s steevast door miljoenen worden bekeken. Of Angela de Jong’s scherpe opmerkingen invloed zullen hebben op de populariteit van Kerst met de Bauers, valt nog te bezien.
Eén ding is zeker: de familie Bauer weet hoe ze een gezellige kerstsfeer moeten neerzetten, zelfs als er af en toe een beetje regie aan te pas komt.
Wat vind jij?
Moet een programma als Kerst met de Bauers volledig spontaan zijn, of is een beetje regie juist nodig om het verhaal goed over te brengen? Laat je mening achter en doe mee aan de discussie! 🎄✨
De frustratie van Elianne Zweipfenning, de ex-partner van zanger Thomas Berge, klinkt luid en duidelijk: ondanks haar centrale rol in het leven van hun kinderen mag ze haar achternaam niet aan die van hen toevoegen. Haar emotionele oproep op Instagram raakt een gevoelige snaar en wakkert de discussie aan over de rechten van moeders binnen het Nederlandse naamsrecht.
Een moeder die alles geeft, maar geen naam mag geven
In haar openhartige bericht vertelt Elianne hoe zij de kinderen negen maanden heeft gedragen en hoe zij er alleen voor stond toen Thomas geen contact wilde. Nu nog zijn de kinderen tachtig procent van de tijd bij haar, en ook de volledige financiële verantwoordelijkheid ligt dit jaar bij haar. Ze heeft haar carrière op pauze gezet voor haar kinderen, maar wordt juridisch buitenspel gezet: zonder de toestemming van de vader mag ze haar achternaam niet toevoegen aan die van de kinderen.
Een wet die moeders weinig ruimte geeft
De wet is helder, maar hard: voor het wijzigen van de achternaam van een minderjarig kind is toestemming van beide ouders vereist. Als die toestemming er niet is, moet de andere ouder naar de rechter stappen. Die beoordeelt of de wijziging in het belang van het kind is – een langdurig en emotioneel belastend traject dat in veel gevallen op verzet stuit, vooral wanneer de relatie tussen de ouders moeizaam is.
Monica Geuze ondervindt hetzelfde obstakel
Elianne is niet de enige. Ook Monica Geuze vertelde in haar populaire podcast Geuze & Gorgels over haar frustraties. Haar dochter Zara-Lizzy draagt alleen de achternaam van vader Lars Veldwijk, ondanks het feit dat Monica al jaren als alleenstaande moeder voor haar zorgt. “Het is absurd dat ik moet aantonen dat ik vijf jaar alleen voor mijn dochter heb gezorgd om mijn achternaam te mogen toevoegen,” zegt Monica. Ook zij noemt het oneerlijk dat moeders zo hard moeten vechten voor iets dat zo vanzelfsprekend zou moeten zijn.
Nieuwe wet, oude problemen
Met de invoering van de Wet Introductie Gecombineerde Geslachtsnaam (WIGG) per 1 januari 2024 leek er verbetering op komst. Deze wet biedt ouders de mogelijkheid om hun kind de achternamen van beide ouders te geven. Toch blijkt in de praktijk dat dit vooral opgaat voor nieuwe ouders. Voor kinderen die vóór 1 januari 2025 zijn geboren, kan de wijziging slechts met terugwerkende kracht worden aangevraagd – en ook daar geldt de dubbele toestemming.
Een oproep tot verandering
Elianne roept vrouwen op om hun ervaringen te delen via een platform dat ze onder haar post heeft gelinkt. Ze hoopt zo het debat breder op de kaart te zetten. “Onrecht maakt me onrustig en verdrietig,” schrijft ze. “Maar ik ben bereid om dit aan te kaarten, voor mezelf én voor andere moeders.”
Tijd voor een eerlijker systeem?
De verhalen van Elianne en Monica werpen de vraag op of het huidige systeem wel recht doet aan de werkelijkheid van veel alleenstaande moeders. Waarom krijgt een moeder, die alles doet en alles geeft, niet de mogelijkheid om haar naam te verbinden aan die van haar kind? De roep om een eerlijker, moeder-inclusiever naamsrecht wordt steeds luider. De vraag is: wanneer luistert de politiek?