Algemeen
Teleurgestelde ondernemers in Laren halen uit naar Linda de Mol: ‘Dit is onacceptabel!’
De terugkeer van de iconische serie Gooische Vrouwen heeft niet alleen enthousiasme, maar ook de nodige wrevel opgeleverd in het Gooi. Terwijl fans uitkijken naar nieuwe afleveringen, voelen sommige lokale ondernemers zich in de steek gelaten door de productiecrew. Vooral bloemenverkoper Jeroen Holla en Brasserie Mauve uit Laren uiten hun teleurstelling over het verloop van de opnames.
Bloemenverkoper in de kou gezet
Jeroen Holla, een bekende bloemenverkoper in Laren, had zich verheugd op de dag dat zijn kraam als decor zou dienen voor een scène in de serie. “Ik had alles tiptop in orde gemaakt en stond er helemaal klaar voor,” vertelt Jeroen. Maar tot zijn verbazing kwam de filmploeg niet opdagen.
“Ze hadden gezegd dat ze eerst zouden lunchen en daarna naar mij zouden komen. Ik heb de hele middag en avond gewacht, maar er kwam niemand opdagen,” zegt hij. Het onverwachte no-show heeft Jeroen niet alleen zijn tijd, maar ook inkomsten gekost. “Het voelt respectloos. Ze hadden op zijn minst even kunnen bellen om af te zeggen.”
Teleurstelling bij Brasserie Mauve
Niet alleen Jeroen, maar ook Brasserie Mauve in Laren kreeg te maken met onverwachte wijzigingen van het productieteam. Medewerker Ron Wieten deelt zijn frustratie: “Ze hadden een groot deel van ons terras gereserveerd, maar één dag van tevoren werd alles geannuleerd.”
Hoewel de productie later een gebaar maakte door de naam van de brasserie prominent in beeld te brengen in een aflevering, voelt dat volgens Ron niet als genoegdoening. “Wij hebben altijd al een volle zaak, dus daar merken we weinig van. Het gedoe rondom die reservering had voorkomen kunnen worden met betere communicatie.”
Toestroom naar opnamelocaties
Ondanks de negatieve ervaringen van sommige ondernemers, zijn er ook locaties die profiteren van de hernieuwde aandacht voor Gooische Vrouwen. Zo is restaurant Brink20, waar de Gooise dames aan een ronde tafel zaten, een geliefde trekpleister geworden. “Bezoekers komen speciaal hierheen omdat ze de plek in de serie hebben gezien. Ze fluisteren tegen elkaar: ‘Daar zaten ze,’” aldus een medewerker van het restaurant. Het resultaat? Een divers publiek en een stijgende omzet.
Niet alle ondernemers delen echter in die voordelen. Sommige voelen zich genegeerd of zelfs misleid door het productieproces, en de extra aandacht weegt voor hen niet op tegen de ongemakken.
Kritiek op de organisatie
De negatieve ervaringen van Jeroen en Ron roepen vragen op over de organisatie van de productie. Waar Gooische Vrouwen lokaal extra bekendheid zou moeten genereren, lijkt de samenwerking met ondernemers niet altijd soepel te verlopen. De klachten over last-minute wijzigingen en gebrekkige communicatie stapelen zich op en werpen een schaduw over het productieproces.
De kritiek richt zich niet alleen op de crew, maar ook op Linda de Mol, die een centrale rol speelt in de serie. Terwijl ze doorgaans bekendstaat om haar professionaliteit, laten incidenten zoals deze volgens de ondernemers een ander beeld zien.
Blijvende verdeeldheid in het Gooi
De revival van Gooische Vrouwen heeft zowel positieve als negatieve sporen nagelaten in Laren en omgeving. Terwijl sommige bedrijven profiteren van de extra aandacht, voelen anderen zich vergeten of onheus bejegend.
De vraag blijft of de producenten de relatie met teleurgestelde ondernemers kunnen herstellen. Ondertussen blijft de terugkeer van de serie voer voor discussie in het Gooi. Eén ding is zeker: de Gooische glamour blijkt niet altijd even glansrijk voor iedereen.
Familie in shock na tragedie met Klaas Bijl, Jeffrey en Emma: ‘Niet te bevatten’
Het familiedrama rond de vermissing van Jeffrey (10) en Emma (8), die samen met hun vader Klaas Bijl d00d werden aangetroffen in een auto in Winschoten, heeft diepe sporen nagelaten binnen de familiekring. De pijn, het ongeloof en de vragen die achterblijven, maken duidelijk hoe intens het verdriet is.
Een ondenkbare wending
In gesprek met Hart van Nederland doet Mariska, de voormalige stiefdochter van Klaas Bijl, voor het eerst haar verhaal. Terwijl de emoties zichtbaar op haar gezicht staan geschreven, spreekt ze over de verwarring, het verdriet en de verwoesting die deze gebeurtenis heeft veroorzaakt.
“Dat je jezelf iets aandoet, is al moeilijk te begrijpen. Maar dat je ook nog je eigen kinderen meeneemt… dat snap ik écht niet,” zegt ze, zichtbaar aangedaan. “Ongelooflijk. Het grijpt me bij de keel.”
Klaas Bijl had in het verleden een relatie met Mariska’s moeder. “Hij was ooit mijn stiefvader. Mijn moeder is inmiddels bijna twaalf jaar geleden overleden.” Ze kende hem dus door en door, en toch had ze dit nooit aan zien komen. “Ik vind dit echt heel heftig. Dat hij zoiets zou doen? Nooit verwacht. Echt totaal niet.”
Klaas in het verleden: drank en egoïsme
Mariska vertelt dat de relatie van haar moeder met Klaas niet altijd eenvoudig was. “Hij was een egoïstische man. Altijd met zichzelf bezig. Dat hij dronk, ja, dat speelde zeker mee.” Volgens haar stelde Klaas zijn eigen noden vaak boven die van anderen. Het schetst een beeld van iemand die al langere tijd worstelde met persoonlijke demonen, al blijft het moeilijk te verklaren wat hem uiteindelijk tot deze daad heeft gebracht.
Wat Klaas bezielde om deze fatale beslissing te nemen, blijft onduidelijk. Wel geeft Mariska aan dat hij eerder dreigde met het ondernemen van drastische stappen. “Hij heeft vaker dingen gezegd. Achteraf denk je: we hadden alarm moeten slaan. Maar het is zo lastig. Je denkt toch: hij meent het niet, het zijn woorden in een boze bui.”
Nauwe band met het gezin
De afgelopen dagen stond Mariska dicht bij het getroffen gezin. Haar zoon heeft veel contact met de familie van Jeffrey en Emma. “We waren hier gisteravond nog. Mijn zoon is er vaak, dus ik ken ze ook goed. Wat er is gebeurd, raakt ons allemaal.”
De impact op de familie is enorm. “Ze zijn kapot van verdriet. Dat is logisch. Dit is zoiets afschuwelijks. Je kan het niet bevatten. Dit komt zo hard binnen, bij iedereen.”
De plek van de vondst: een litteken in het landschap
Dat de auto met de lichamen van Klaas en zijn kinderen werd gevonden aan de Renselweg in Winschoten, maakt diepe indruk. Voor Mariska is het een plek geworden die voor altijd beladen zal blijven. “Het is nu een gekke plek. Een plek van verdriet, van ongeloof. Ik wil het niet geloven, maar het is helaas wel echt gebeurd.”
Volgens haar kende Klaas de omgeving goed. “Hij kwam hier vaker. Het is typisch dat hij juist hier is heen gegaan. Misschien heeft hij het allemaal van tevoren bedacht. Die gedachte maakt het extra wrang.”
Reconstructie van een tragedie
De afgelopen dagen werd steeds duidelijker dat er tekenen waren die wezen op een zorgwekkende toestand van Klaas Bijl. De dag vóór de verdwijning stuurde hij verontrustende berichten naar de moeder van de kinderen, waarin hij schreef dat er ‘iets zou gaan gebeuren’ en dat ze het ‘wel te boven zou komen’. De moeder nam deze signalen serieus en schakelde de p0litie in.
Agenten bezochten het huis van Klaas, maar zagen destijds geen directe aanleiding om de kinderen bij hem weg te halen. De volgende dag nam Klaas de kinderen mee in zijn grijze Toyota Avensis, met de belofte dat ze naar McDonald’s zouden gaan. Tegen een vriendin, Mirka, zei hij echter dat ze ‘naar het paradijs’ gingen.
Later op zondag belde Klaas nog kort met een kennis, om te zeggen dat het goed ging met de kinderen en dat ze aardappelen en schnitzel hadden gegeten. Het bleek het enige en laatste teken van leven.
De brief en de vondst
Op dinsdagochtend maakte de p0litie bekend dat er een handgeschreven brief van Klaas was gevonden. De inhoud riep ernstige zorgen op. Er stonden aanwijzingen in dat hij zichzelf en zijn kinderen van het leven wilde beroven. Het was een dramatische wending in een zaak die het hele land in de greep hield.
Diezelfde avond werd de auto van Klaas gevonden in het water bij de Renselweg in Winschoten. Forensisch onderzoek bevestigde later dat zich meerdere lichamen in het voertuig bevonden. Daarmee kwam een tragisch einde aan de dagenlange zoekactie, waarin honderden mensen hadden meegezocht.
Verbijstering in de gemeenschap
In Beerta en Winschoten heerst diepe rouw. Scholen, sportclubs en buren zijn geraakt door het verlies van twee jonge kinderen. “Iedereen kende ze wel een beetje,” zegt een buurtbewoner. “Altijd vrolijk, altijd samen.” Er worden herdenkingsmomenten voorbereid en er is een stroom van bloemen neergelegd op plekken waar het gezin werd gezien.
Reflectie en vragen
De tragedie roept, naast intens verdriet, ook fundamentele vragen op. Hoe kon dit gebeuren, ondanks de signalen? Wat kunnen we leren over omgangsregelingen, conflicten na scheiding, en de signalering van psychische nood?
Mariska is daar duidelijk over. “Er moeten betere manieren komen om in te grijpen als er zulke duidelijke signalen zijn. Want dit mag nooit meer gebeuren. Geen enkel kind verdient dit. Geen enkele familie verdient dit.”
Voor nu overheerst de stilte, de r0uw en de poging om te begrijpen. Wat rest is een familie die zich door een onvoorstelbare tragedie moet worstelen — en een samenleving die achterblijft met de opdracht om te waken, beschermen en leren van het ondenkbare.