Algemeen
Verborgen boodschap van André Hazes sr. uitgelekt: ‘Als mijn zoon de naam Hazes niet meer mag dragen…’
Ondanks dat het inmiddels meer dan twintig jaar geleden is dat volkszanger André Hazes sr. is overleden, blijven de spanningen rondom zijn nalatenschap voortduren. Wat ooit een hechte familie leek, is nu verwikkeld in juridische conflicten en persoonlijke vetes. Zijn weduwe, Rachel Hazes, is in een strijd verwikkeld met haar kinderen, Roxeanne en André jr. De familie is al jarenlang verdeeld door meningsverschillen over de erfenis, maar recent is de situatie verder geëscaleerd, vooral tussen Rachel en haar zoon André jr.
Strijd om de erfenis
Na het overlijden van André Hazes sr. in 2004, liet hij een groot muzikaal erfgoed en een aanzienlijke erfenis achter. Rachel, samen met Roxeanne en André jr., kreeg de verantwoordelijkheid om dit te beheren. Echter, in plaats van een vredige regeling ontstond er een langdurige juridische strijd. Het conflict draait voornamelijk om de controle over de rechten op zijn muziek en de financiële aspecten daarvan.
Roxeanne, die in de voetsporen van haar vader treedt met een muzikale carrière, is de afgelopen jaren steeds meer in conflict geraakt met haar moeder. Dit heeft geleid tot meerdere rechtszaken. Aanvankelijk bleef André jr. buiten deze ruzie, maar onlangs lijkt hij toch partij te hebben gekozen voor zijn zus, wat de spanningen met zijn moeder heeft vergroot.
Dreigement van Rachel
Nu André jr. de kant van zijn zus heeft gekozen, is de situatie verder verergerd. Rachel zou volgens bronnen, waaronder Yvonne Coldeweijer, haar zoon zelfs hebben bedreigd met juridische stappen. Ze zou dreigen hem te verbieden de naam ‘Hazes’ te gebruiken voor zijn artiestennaam, mocht hij blijven samenwerken met Roxeanne in hun strijd om de erfenis.
Dit zou een harde klap zijn voor André jr., die zijn hele carrière heeft opgebouwd rond de naam en het erfgoed van zijn vader. De naam ‘Hazes’ is een belangrijk onderdeel van zijn succes, en het verbod om deze naam te gebruiken zou zijn muzikale loopbaan ernstig kunnen schaden.
De geruchten over André jr.’s afkomst
Coldeweijer beweert daarnaast dat er een nog dieper liggend geheim speelt binnen de familie. Volgens haar zou Rachel dreigen met het openbaar maken van een schokkende onthulling: dat André jr. niet de biologische zoon is van André Hazes sr. Dit gerucht gaat al jaren rond, maar werd nooit officieel bevestigd. Er worden namen genoemd van andere mogelijke vaders, waaronder Marco van Eijk, een vroegere geliefde van Rachel, en voormalig voetballer John de Wolf.
Er zijn mensen die beweren dat André jr. fysiek meer lijkt op Marco of John dan op zijn vermeende vader. Hoewel Rachel via haar woordvoerder deze geruchten ontkracht, blijft het speculeren over dit onderwerp doorgaan, met steeds meer belangstelling vanuit de media.
Reacties en ontkenningen
Rachel Hazes heeft altijd volgehouden dat André sr. de vader is van haar kinderen, en ook nu wordt dit bevestigd door haar woordvoerder. De geruchten worden door haar team afgedaan als ongegrond. Coldeweijer blijft echter volhouden dat er een groot geheim in de familie schuilt en dat het slechts een kwestie van tijd is voordat dit openbaar wordt.
Muzikale eerbetonen en nieuwe ontwikkelingen
Ondertussen blijft het muzikaal erfgoed van André Hazes sr. een bron van controverse. Onlangs werd een nieuwe versie van zijn hit “De Vlieger” uitgebracht, waarbij kunstmatige intelligentie (AI) werd gebruikt om de stem van de zanger te recreëren. Hoewel fans deze nieuwe versie als een mooi eerbetoon beschouwen, lijkt Rachel juridische stappen te overwegen omdat haar toestemming hiervoor niet is gevraagd.
Dit is niet de eerste keer dat Rachel juridische actie onderneemt om het erfgoed van haar overleden man te beschermen. Ze heeft in het verleden vaker rechtszaken aangespannen tegen ongeautoriseerd gebruik van de naam en muziek van André Hazes sr.
Conclusie
Het conflict binnen de familie Hazes lijkt nog lang niet ten einde te zijn. De spanningen tussen Rachel, Roxeanne en André jr. blijven toenemen, en de juridische strijd over de nalatenschap van de volkszanger verdeelt de familie steeds verder. De dreiging van Rachel om haar zoon het gebruik van de naam ‘Hazes’ te verbieden, en de geruchten over zijn biologische vader, zorgen voor een explosieve situatie.
Ondanks de familieruzies blijft het muzikale erfgoed van André Hazes sr. een belangrijke bron van troost en nostalgie voor zijn fans. De vraag blijft echter hoe de familie deze conflicten zal oplossen, en welke gevolgen dit zal hebben voor de toekomst van de Hazes-dynastie.
Leo Beenhakker
Een groot hoofdstuk in de voetbalgeschiedenis is afgesloten. Leo Beenhakker, de man die generaties voetballiefhebbers wist te boeien met zijn kennis, charisma en karakteristieke stijl, is op 82-jarige leeftijd uit het leven verdwenen. Zijn familie heeft het droevige nieuws bevestigd aan de NOS. Vanuit de voetbalwereld stromen de reacties binnen: clubs, oud-spelers en fans eren de man die bekendstond als ‘Don Leo’.
Jongste coach in het betaald voetbal
De carrière van Beenhakker begon al op jonge leeftijd. In 1968 nam hij als 26-jarige het roer over bij Veendam en werd daarmee de jongste hoofdtrainer in het Nederlandse betaalde voetbal. Wat volgde was een indrukwekkende reis langs topclubs, nationale teams en historische momenten.
Zijn stijl was direct, zijn visie helder en zijn persoonlijkheid onvergetelijk. Al vroeg werd duidelijk dat Leo anders was dan anderen: hij combineerde tactische scherpte met charisma en had de gave om spelers op scherp te zetten.
Succes bij zowel Ajax als Feyenoord
Beenhakker behoort tot een zeldzaam rijtje coaches die bij zowel Ajax als Feyenoord titels wonnen. Met Ajax pakte hij in 1980 en 1990 het landskampioenschap, met Feyenoord werd hij in 1999 kampioen. Een unicum dat hem in beide kampen tot een gerespecteerd figuur maakte.
In Amsterdam liet hij jeugdspelers bloeien, in Rotterdam straalde hij rust en controle uit. Zowel de Johan Cruijff ArenA als De Kuip is vandaag in rouw, en dat zegt alles over zijn unieke positie in het Nederlandse voetbal.
Gloriejaren bij Real Madrid: ‘Don Leo’
Internationaal maakte Beenhakker furore bij het machtige Real Madrid. Tussen 1987 en 1989 werd hij drie keer op rij kampioen van Spanje. Onder zijn leiding schitterden sterren als Hugo Sánchez, Butragueño en Michel.
Zijn bijnaam ‘Don Leo’ kreeg hij niet voor niets: hij combineerde Rotterdamse nuchterheid met Spaanse flair. Hij hield van controle, maar liet ook ruimte voor creativiteit. Met zijn karakteristieke houding en scherpe persconferenties groeide hij uit tot een van de meest herkenbare coaches in Europa.
Oranje: ambitie en teleurstelling
Als bondscoach van het Nederlands elftal kende Beenhakker hoogte- en dieptepunten. In 1986 liep Oranje op het nippertje kwalificatie voor het WK mis, na een pijnlijke tweestrijd met België. In 1990 leidde hij Nederland wel naar het WK in Italië, maar het toernooi werd overschaduwd door interne spanningen.
Veel is er gespeculeerd over wat er precies misging, maar Beenhakker bleef altijd discreet. “Sommige dingen houd je voor jezelf,” zei hij daar later over. Die houding leverde hem zowel respect als vragen op – maar hij week nooit van zijn principes.
Wereldreiziger met een missie
Na zijn tijd bij Oranje bleef Beenhakker actief in het internationale voetbal. Hij coachte onder meer Saudi-Arabië, Trinidad en Tobago en Polen. En met succes: met Trinidad kwalificeerde hij zich voor het WK in 2006, met Polen voor het EK in 2008.
Wat hem bijzonder maakte, was zijn vermogen om zich aan te passen aan totaal verschillende culturen. Hij leerde snel, paste zich aan én wist het beste uit spelers te halen, ongeacht waar hij werkte. Dat maakt hem tot een van de meest veelzijdige coaches die Nederland ooit heeft voortgebracht.
Meester van de oneliners
Beenhakker was meer dan een coach. Hij was ook een taalvirtuoos. Zijn scherpe uitspraken en droge humor zorgden voor legendarische momenten voor de camera. Termen als “de patatgeneratie” (voor verwende jonge spelers) en “de cup met de grote oren” (voor de Europa Cup I) zijn onlosmakelijk met hem verbonden.
Zijn persmomenten waren nooit saai. Soms cynisch, vaak raak, altijd memorabel. Hij had de gave om dingen kernachtig te verwoorden en hield niet van mooipraterij. Dat maakte hem geliefd bij journalisten én supporters.
Massale steunbetuigingen
Na het nieuws over zijn afscheid deelden talloze clubs, spelers en voetbalorganisaties hun herinneringen aan Beenhakker. Ajax, Feyenoord en Real Madrid plaatsten een eerbetoon op sociale media. Oud-internationals zoals Giovanni van Bronckhorst en Wesley Sneijder spraken hun respect uit.
“Leo was geen man van oppervlakkigheid. Hij had een scherpe blik en een groot hart,” aldus Van Bronckhorst. Ook de KNVB liet weten dankbaar te zijn voor zijn bijdrage aan het Nederlandse voetbal. “Hij was een gezicht, een stem en een bouwer van generaties.”
Invloed op meerdere generaties
Wat Beenhakker uniek maakte, was zijn langdurige impact. Spelers uit de jaren ’70 en ’80 kennen hem als een veeleisende vakman. Latere generaties zagen hem als analist, mentor en voetbaldenker. Hij overbrugde generaties en wist zich altijd relevant te houden.
Hij stond bekend als iemand die zijn spelers serieus nam, maar ook durfde te confronteren. Hij eiste inzet, maar gaf vertrouwen. En dat maakte hem een echte leermeester.
De man achter de coach
Achter het publieke figuur ging een warme, betrokken man schuil. Collega’s roemen zijn loyaliteit, zijn aandacht voor het individu en zijn oprechte interesse in mensen. Hij kon streng zijn, maar had ook altijd oog voor het menselijke aspect van topsport.
Zijn favoriete uitspraak, vaak herhaald in interviews: “Voetbal is het belangrijkste van de minst belangrijke dingen.” Het laat zien hoe diep hij in het spel zat – en tegelijk hoe goed hij het wist te relativeren.
Een onuitwisbare erfenis
Leo Beenhakker laat een indrukwekkende erfenis achter. Niet alleen in prijzen of statistieken, maar vooral in invloed. Hij hielp spelers groeien, bouwde teams met visie en liet overal een herkenbare signatuur achter.
Zijn nalatenschap leeft voort in trainersopleidingen, in de voetbalcultuur van Nederland én ver daarbuiten. De impact van Don Leo zal nog jaren voelbaar zijn – op velden, in kleedkamers en in herinneringen.
Conclusie: Don Leo blijft voor altijd een voetbalicoon
Met het afscheid van Leo Beenhakker verliest de voetbalwereld een man die veel méér was dan alleen een coach. Hij was een inspirator, een denker, een leider en een persoonlijkheid. Hij maakte van voetbal een kunstvorm, met oog voor detail en respect voor het spel.
Zijn stem zal gemist worden, zijn lessen blijven bestaan. Don Leo heeft het veld verlaten, maar zijn invloed blijft voelbaar in elke wedstrijd waar passie, discipline en visie samenkomen.
Leo Beenhakker
