Algemeen
Transgender Josh (37) krijgt veel kritiek: “Ik zie er beter uit dan de meeste vrouwen”
Josh Seiter heeft onlangs haar transgender identiteit publiekelijk gedeeld. De 37-jarige kondigde in mei haar plannen aan om te transformeren naar een vrouw, waarbij ze nu de vrouwelijke voornaamwoorden ‘zij/haar’ gebruikt. Aanvankelijk kreeg ze veel steun, maar deze steun is de laatste tijd afgenomen, vooral vanuit de LGBTQ+-gemeenschap. Sommige critici beschuldigen haar van aandachtstrekkerij, met name door haar keuze om lichaamshaar te behouden en geen pruik te dragen. Josh reageerde fel op deze kritiek, zeggend dat jaloezie de drijfveer is achter de negatieve reacties.
Josh vertelde openhartig op Instagram over haar worstelingen met haar genderidentiteit, beïnvloed door haar strikte religieuze opvoeding. Hoewel ze aanvankelijk veel begrip kreeg, worden er nu vragen gesteld over de oprechtheid van haar transitie. Sommigen beschuldigen haar ervan de aandacht te zoeken door niet aan traditionele transnormen te voldoen, zoals het scheren van haar lichaamshaar of het dragen van een pruik. Josh gaf aan dat de kritiek veelal voortkomt uit jaloezie. Ze meent dat sommige mensen jaloers zijn op haar uiterlijk en daarom kritisch zijn.
Een belangrijke kwestie die Josh aankaart is haar keuze om lichaamsbeharing te behouden, wat voor haar een deel van haar identiteit is. Ze legt uit dat zowel cisgender als transgender vrouwen lichaamsbeharing hebben en dat dit een persoonlijke keuze is waar niemand zich mee hoeft te bemoeien. Deze keuze illustreert haar vastberadenheid om trouw te blijven aan zichzelf, ondanks de sociale verwachtingen.
Josh heeft ook gesproken over andere uitdagingen waarmee ze wordt geconfronteerd, zoals het vinden van geschikte kleding voor haar grotere lichaamsbouw en het ervaren van transfoob gedrag, zoals toen ze een vrouwenklooster gebruikte. Dit soort incidenten hebben haar transitieproces bemoeilijkt, maar ze blijft vasthouden aan haar keuze om haar persoonlijke reis openbaar te maken.
Ze heeft ook aangegeven dat ze steun heeft gekregen van enkele conservatieve vrienden, en dat deze steun voor haar waardevoller is dan de afwijzing die ze soms krijgt van liberale vrienden. Dit benadrukt de interne verdeeldheid binnen de LGBTQ+-gemeenschap, waar oordeel en kritiek vaak voorkomen, ondanks het streven naar acceptatie en inclusie.
Josh’s verhaal biedt een diepgaand inzicht in de complexiteit van gendertransitie en de uitdagingen waarmee transgender personen te maken krijgen. Het illustreert hoe lastig het kan zijn om niet alleen externe, maar ook interne obstakels te overwinnen in de zoektocht naar zelfacceptatie.
Ondanks alle controverse en tegenslagen blijft Josh vastberaden om haar transitie openlijk te delen en haar ervaringen te documenteren, waarbij ze zich gesteund voelt door de mensen die haar accepteren om wie ze werkelijk is. Haar verhaal is een voorbeeld van doorzettingsvermogen en persoonlijke kracht.
Haar verhalen en uitspraken bieden inzicht in de realiteit van haar transitie, inclusief de sociale en emotionele obstakels die ze tegenkomt. Het wordt duidelijk dat de weg naar zelfacceptatie en acceptatie door anderen voor velen een langdurige en vaak uitdagende reis kan zijn.
Journalist en mediamaker Derk Sauer (72) komt ten val bij zeil0ngeluk: een leven vol lef, idealen en journalistieke impact
Derk Sauer, een van Nederlands bekendste mediaondernemers, is donderdagmiddag op 72-jarige leeftijd om het leven gekomen na een 0ngeluk op zee. De familie van Sauer heeft het trieste nieuws bevestigd. Begin juli liep zijn zeilboot onverwacht op een rots, waarna hij ongelukkig ten val kwam en ernstig lichamelijk letsel opliep. Zijn verwondingen bleken uiteindelijk fataal.
De mededeling sloeg in als een schok in de mediawereld. Sauer was niet alleen oprichter van The Moscow Times, maar ook een vaste, scherpe stem in het publieke debat over Rusland. Hij combineerde journalistiek vakmanschap met ondernemerszin en een uitgesproken visie op vrije pers, zowel binnen als buiten Nederland.
Beller in een wereld van appjes
Derk Sauer was geen man van eindeloze e-mails of formele memo’s. Zijn stijl was persoonlijk en direct. Collega’s en vrienden herinneren zich vooral die ene korte mailregel: “Bel me even als je tijd hebt.” Want e-mail vond hij omslachtig. “Mailen leidt maar tot misverstanden”, zei hij vaak. Beter om elkaar even te spreken, van mens tot mens. En zelfs in het tijdperk van WhatsApp bleef hij trouw aan dat idee: vaak had je eerst een gemiste oproep voordat er een berichtje kwam.
Deze persoonlijke benadering was tekenend voor zijn hele werkwijze. Of het nu ging om redactionele koerswijzigingen of strategische besluiten, Sauer geloofde in het directe gesprek — het liefst met zijn voeten op tafel, een krant uitgespreid op de grond en een stevige discussie erbij.
De overname van NRC: een informele revolutie
In 2010 nam Sauer, samen met investeringsmaatschappij Egeria, de krant NRC over. Een spannend moment in de Nederlandse journalistiek. In plaats van grote bestuurskamers organiseerde hij huiskamersessies. Redacteuren werden uitgenodigd in zijn woning om, zoals hij het zelf noemde, “lekker over de krant te lullen.”
De werksfeer was ontspannen, de discussie scherp. Geen vergadertaal over KPI’s of strategische doelstellingen, maar gesprekken over journalistieke inhoud. Sauer bestelde simpel vegetarisch eten om de hoek. Luxe of hiërarchie was niet aan hem besteed. Zijn stijl was authentiek, ontwapenend en bovenal oprecht.
Fun & Profit: journalistiek met plezier én resultaat
Tijdens de uitreiking van journalistieke prijzen als De Tegel verwoordde Sauer zijn filosofie eenvoudig maar doeltreffend: Fun & Profit. Voor hem geen jargon over winstmaximalisatie of marktaandeel. Zijn stelling: als journalisten met plezier werken, maken ze betere verhalen. En goede verhalen leiden vanzelf tot lezers, impact en financiële stabiliteit.
Deze houding maakte hem geliefd in redactieruimtes én bij jonge journalisten. Sauer geloofde heilig in talent boven structuur. Wie ideeën had, kreeg bij hem de ruimte om ze uit te voeren. Leeftijd, ervaring of titels deden er minder toe dan lef, nieuwsgierigheid en vakliefde.
Van wereldverbeteraar tot mediarebel
Zijn activisme begon al jong. Op zijn veertiende richtte hij de ‘Actiegroep voor de Wereldvrede’ op. Als tiener organiseerde hij demonstraties en verklaarde zichzelf maoïst. Op zijn negentiende trok hij namens de VPRO naar Noord-Ierland om verslag te doen van de onrusten daar.
Zijn journalistieke carrière nam vaart bij Nieuwe Revu, waar hij hoofdredacteur werd. Zijn formule: socialisme, seks en sensatie – met een flinke dosis onderzoeksjournalistiek. Hij maakte het blad spraakmakend en invloedrijk in een tijd waarin journalistiek nog vooral door gevestigde namen werd bepaald.
Moskou en de vrije pers
Internationaal maakte Sauer naam met de oprichting van The Moscow Times in 1990. In het post-Sovjettijdperk was dit Engelstalige dagblad een baken van onafhankelijke journalistiek in een snel veranderend Rusland. Onder Sauers leiding groeide de krant uit tot een belangrijke bron van informatie voor diplomaten, expats én Russen die de wereld van buiten hun grenzen wilden begrijpen.
Zijn inzet voor persvrijheid bleef onverminderd, ook toen het medialandschap in Rusland moeilijker werd. In 2022 verhuisde hij The Moscow Times naar Nederland om de redactie veilig te stellen, weg van politieke druk en censuur. Een moedige zet die internationaal respect afdwong.
Ellen Verbeek: zijn rots en partner in media
In zijn privéleven vormde Sauer al decennialang een krachtig duo met journaliste Ellen Verbeek. Ze leerden elkaar kennen bij Nieuwe Revu, maar hun gezamenlijke pad leidde uiteindelijk naar Moskou, waar Ellen een toonaangevende figuur werd in de society en mediawereld.
Zij was de taalkundige van de twee — sprak al snel vloeiend Russisch — en speelde achter de schermen een cruciale rol in Sauers mediaprojecten. Samen bouwden ze aan een journalistieke brug tussen Oost en West, met hun gezin als stevige basis.
Een leven vol impact
Sauer laat een indrukwekkende erfenis achter. Niet alleen in de vorm van kranten en mediabedrijven, maar vooral in zijn filosofie over vrije journalistiek: menselijk, betrokken en met oog voor kwaliteit. Hij geloofde in nieuwsgierigheid als motor van vooruitgang, in de kracht van woorden, en in het belang van ongecensureerde informatie.
Zijn 0verlijden na het zeilongeluk komt onverwacht en hard aan. Toch spreekt uit de vele reacties vooral dankbaarheid. Voor zijn visie, zijn lef en zijn niet aflatende strijd voor de persvrijheid.
Zijn laatste les: blijf praten
Wat blijft, is misschien wel het eenvoudigste principe van Derk Sauer: blijf praten met elkaar. Zoek het directe contact, stel vragen, luister, en durf het oneens te zijn. Geen e-mails vol misverstanden, maar gesprekken met aandacht. Want dáár ontstaat begrip. Dáár begint verandering. Dáár leefde hij voor.
Rust zacht, Derk Sauer — een man die de journalistiek niet alleen beoefende, maar opnieuw uitvond.