Algemeen
Anthony is niet langer welkom in restaurants: “Ik word gewoon weggestuurd”
De 33-jarige Fransman Anthony Loffredo heeft de afgelopen jaren veel aandacht getrokken door zijn extreme fysieke transformaties. Met zijn betrokkenheid bij het ‘Black Alien Project’ heeft hij zijn lichaam drastisch veranderd, onder andere door zijn oren en neusgaten te laten verwijderen, enkele vingers te amputeren en zijn lichaam volledig te laten bedekken met tatoeages en piercings.
Deze ingrijpende veranderingen hebben echter ook negatieve gevolgen. Anthony ondervindt steeds meer obstakels in sociale interacties en toegang tot publieke plaatsen vanwege zijn opvallende uiterlijk.
In een recent interview met LadBible TV vertelt hij over de uitdagingen die hij ervaart, vooral in openbare ruimtes zoals cafés en terrassen. “Veel horecaondernemers ontvangen me liever niet,” zegt Anthony. “Soms vragen ze me om op een afgelegen plek te zitten, en in sommige gevallen word ik zelfs geweigerd.” Zijn uiterlijk roept bij sommigen ongemak op, wat leidt tot afwijzing op verschillende locaties.
Anthony’s transformaties zijn radicaal. Hij heeft zijn tong laten splijten en zowel zijn neus als bovenlip verwijderd in zijn streven naar een buitenaards uiterlijk. “Ik voel me vaak alsof ik niet in mijn eigen lichaam hoor,” legt hij uit.
De procedures die hij onderging zijn vaak risicovol en worden in veel landen, waaronder Frankrijk, streng gereguleerd of zelfs verboden. Dit heeft hem gedwongen om naar andere landen, zoals Spanje en Mexico, te reizen om zijn transformaties voort te zetten.
Voordat hij aan zijn extreme transformatie begon, werkte Anthony als beveiliger. Tegenwoordig ondervindt hij echter ook problemen in zijn professionele leven. In een eerdere aflevering van de podcast Club113 vertelde hij dat hij moeite heeft om werk te vinden vanwege zijn uiterlijk. “Het kan positief zijn omdat ik me beter voel over mezelf, maar er is ook een keerzijde,” aldus Anthony. De operatie waarbij zijn tong werd gespleten, heeft bijvoorbeeld zijn spraakvermogen aangetast, wat het voor hem nog moeilijker maakt om werk te vinden.
Zijn uiterlijke veranderingen hebben ook invloed gehad op zijn sociale leven. Veel uitbaters van horeca- en openbare gelegenheden voelen zich ongemakkelijk bij zijn aanwezigheid, waardoor hij vaak wordt buitengesloten.
Dit leidt ertoe dat Anthony zich vaak ongewenst voelt. “Soms speel ik een rol, vooral ’s nachts op donkere plekken, als een eng personage,” vertelt hij. Dit weerspiegelt de uitdagingen van het leven met een uiterlijk dat ver afwijkt van wat algemeen wordt geaccepteerd, en de sociale uitsluiting die daarmee gepaard gaat.
Ondanks deze obstakels blijft Anthony vastberaden om zijn transformatie voort te zetten. “Het is voor mij normaal geworden om voortdurend, zelfs onbewust, na te denken over mijn volgende stap in lichaamsmodificatie,” zegt hij.
Zijn reis is een persoonlijke zoektocht naar zelfexpressie, ondanks de weerstand en afwijzing die hij ervaart. Anthony’s verhaal laat zien hoe extreme lichaamsveranderingen niet alleen het zelfbeeld beïnvloeden, maar ook hoe anderen je zien en behandelen.
Zijn ervaringen werpen licht op de maatschappelijke reacties op dergelijke keuzes en de impact daarvan op het dagelijks leven. Voor mensen die overwegen om drastische veranderingen aan hun lichaam aan te brengen, kan Anthony’s verhaal een bron van herkenning en mogelijk ook inspiratie zijn.
Journalist en mediamaker Derk Sauer (72) komt ten val bij zeil0ngeluk: een leven vol lef, idealen en journalistieke impact
Derk Sauer, een van Nederlands bekendste mediaondernemers, is donderdagmiddag op 72-jarige leeftijd om het leven gekomen na een 0ngeluk op zee. De familie van Sauer heeft het trieste nieuws bevestigd. Begin juli liep zijn zeilboot onverwacht op een rots, waarna hij ongelukkig ten val kwam en ernstig lichamelijk letsel opliep. Zijn verwondingen bleken uiteindelijk fataal.
De mededeling sloeg in als een schok in de mediawereld. Sauer was niet alleen oprichter van The Moscow Times, maar ook een vaste, scherpe stem in het publieke debat over Rusland. Hij combineerde journalistiek vakmanschap met ondernemerszin en een uitgesproken visie op vrije pers, zowel binnen als buiten Nederland.
Beller in een wereld van appjes
Derk Sauer was geen man van eindeloze e-mails of formele memo’s. Zijn stijl was persoonlijk en direct. Collega’s en vrienden herinneren zich vooral die ene korte mailregel: “Bel me even als je tijd hebt.” Want e-mail vond hij omslachtig. “Mailen leidt maar tot misverstanden”, zei hij vaak. Beter om elkaar even te spreken, van mens tot mens. En zelfs in het tijdperk van WhatsApp bleef hij trouw aan dat idee: vaak had je eerst een gemiste oproep voordat er een berichtje kwam.
Deze persoonlijke benadering was tekenend voor zijn hele werkwijze. Of het nu ging om redactionele koerswijzigingen of strategische besluiten, Sauer geloofde in het directe gesprek — het liefst met zijn voeten op tafel, een krant uitgespreid op de grond en een stevige discussie erbij.
De overname van NRC: een informele revolutie
In 2010 nam Sauer, samen met investeringsmaatschappij Egeria, de krant NRC over. Een spannend moment in de Nederlandse journalistiek. In plaats van grote bestuurskamers organiseerde hij huiskamersessies. Redacteuren werden uitgenodigd in zijn woning om, zoals hij het zelf noemde, “lekker over de krant te lullen.”
De werksfeer was ontspannen, de discussie scherp. Geen vergadertaal over KPI’s of strategische doelstellingen, maar gesprekken over journalistieke inhoud. Sauer bestelde simpel vegetarisch eten om de hoek. Luxe of hiërarchie was niet aan hem besteed. Zijn stijl was authentiek, ontwapenend en bovenal oprecht.
Fun & Profit: journalistiek met plezier én resultaat
Tijdens de uitreiking van journalistieke prijzen als De Tegel verwoordde Sauer zijn filosofie eenvoudig maar doeltreffend: Fun & Profit. Voor hem geen jargon over winstmaximalisatie of marktaandeel. Zijn stelling: als journalisten met plezier werken, maken ze betere verhalen. En goede verhalen leiden vanzelf tot lezers, impact en financiële stabiliteit.
Deze houding maakte hem geliefd in redactieruimtes én bij jonge journalisten. Sauer geloofde heilig in talent boven structuur. Wie ideeën had, kreeg bij hem de ruimte om ze uit te voeren. Leeftijd, ervaring of titels deden er minder toe dan lef, nieuwsgierigheid en vakliefde.
Van wereldverbeteraar tot mediarebel
Zijn activisme begon al jong. Op zijn veertiende richtte hij de ‘Actiegroep voor de Wereldvrede’ op. Als tiener organiseerde hij demonstraties en verklaarde zichzelf maoïst. Op zijn negentiende trok hij namens de VPRO naar Noord-Ierland om verslag te doen van de onrusten daar.
Zijn journalistieke carrière nam vaart bij Nieuwe Revu, waar hij hoofdredacteur werd. Zijn formule: socialisme, seks en sensatie – met een flinke dosis onderzoeksjournalistiek. Hij maakte het blad spraakmakend en invloedrijk in een tijd waarin journalistiek nog vooral door gevestigde namen werd bepaald.
Moskou en de vrije pers
Internationaal maakte Sauer naam met de oprichting van The Moscow Times in 1990. In het post-Sovjettijdperk was dit Engelstalige dagblad een baken van onafhankelijke journalistiek in een snel veranderend Rusland. Onder Sauers leiding groeide de krant uit tot een belangrijke bron van informatie voor diplomaten, expats én Russen die de wereld van buiten hun grenzen wilden begrijpen.
Zijn inzet voor persvrijheid bleef onverminderd, ook toen het medialandschap in Rusland moeilijker werd. In 2022 verhuisde hij The Moscow Times naar Nederland om de redactie veilig te stellen, weg van politieke druk en censuur. Een moedige zet die internationaal respect afdwong.
Ellen Verbeek: zijn rots en partner in media
In zijn privéleven vormde Sauer al decennialang een krachtig duo met journaliste Ellen Verbeek. Ze leerden elkaar kennen bij Nieuwe Revu, maar hun gezamenlijke pad leidde uiteindelijk naar Moskou, waar Ellen een toonaangevende figuur werd in de society en mediawereld.
Zij was de taalkundige van de twee — sprak al snel vloeiend Russisch — en speelde achter de schermen een cruciale rol in Sauers mediaprojecten. Samen bouwden ze aan een journalistieke brug tussen Oost en West, met hun gezin als stevige basis.
Een leven vol impact
Sauer laat een indrukwekkende erfenis achter. Niet alleen in de vorm van kranten en mediabedrijven, maar vooral in zijn filosofie over vrije journalistiek: menselijk, betrokken en met oog voor kwaliteit. Hij geloofde in nieuwsgierigheid als motor van vooruitgang, in de kracht van woorden, en in het belang van ongecensureerde informatie.
Zijn 0verlijden na het zeilongeluk komt onverwacht en hard aan. Toch spreekt uit de vele reacties vooral dankbaarheid. Voor zijn visie, zijn lef en zijn niet aflatende strijd voor de persvrijheid.
Zijn laatste les: blijf praten
Wat blijft, is misschien wel het eenvoudigste principe van Derk Sauer: blijf praten met elkaar. Zoek het directe contact, stel vragen, luister, en durf het oneens te zijn. Geen e-mails vol misverstanden, maar gesprekken met aandacht. Want dáár ontstaat begrip. Dáár begint verandering. Dáár leefde hij voor.
Rust zacht, Derk Sauer — een man die de journalistiek niet alleen beoefende, maar opnieuw uitvond.