Algemeen
Nederlandse rechter behandelt eerste asielzaak van Amerikaanse transgender vrouw
In Nederland dient deze week een bijzondere rechtszaak. De 28-jarige Veronica, een transgender vrouw afkomstig uit de Verenigde Staten, heeft asiel aangevraagd in Nederland. Haar verzoek werd echter afgewezen, omdat de VS door Nederland wordt aangemerkt als een ‘veilig land’. Samen met haar advocaat probeert zij nu via de rechter alsnog een verblijfsvergunning te krijgen. Het gaat om de eerste Nederlandse zaak in deze categorie, meldt de organisatie LGBT Asylum Support, die haar bijstaat.
Discussie over beoordeling van de situatie in de VS
Volgens voorzitter Sandro Kortekaas van LGBT Asylum Support gaat de zaak niet alleen om Veronica persoonlijk, maar ook om de manier waarop Nederland de situatie in de VS beoordeelt. Voor veel landen wordt gebruikgemaakt van zogenoemde ambtsberichten, waarin de actuele omstandigheden voor specifieke groepen mensen worden beschreven. Voor de Verenigde Staten ontbreekt zo’n officieel document. Kortekaas pleit voor een spoedige invoering, omdat er volgens hem sprake is van “verslechterende omstandigheden voor transgender en queer personen in de VS”.
Het persoonlijke verhaal van Veronica
Veronica vluchtte naar Nederland omdat zij naar eigen zeggen geen toekomst meer zag in de Verenigde Staten. Haar vader begeleidde haar bij deze stap. Hij gaf aan dat hij niet wilde dat zijn dochter gevaar zou lopen door langer te blijven. Haar echtgenote, eveneens transgender, heeft momenteel geen geldig paspoort omdat in de VS vaak nog het geboortegeslacht leidend is. Dit maakt het voor veel mensen moeilijk om legaal het land te verlaten.
Stijging in Amerikaanse asielaanvragen
Hoewel het aanvragen van asiel in Nederland voor inwoners van westerse landen doorgaans lastig is, zien organisaties een duidelijke toename in aanvragen vanuit de VS. Uit eerdere rondgangen bleek dat in 2025 het aantal aanvragen al hoger lag dan in heel 2024. Alleen mensen die aantoonbaar gevaar lopen op vervolging of onmenselijke behandeling maken kans op bescherming. Dit maakt de drempel hoog, maar de recente cijfers tonen aan dat steeds meer Amerikanen deze stap toch zetten.
Beleid in de Verenigde Staten onder de loep
De zorgen onder de Amerikaanse lhbti-gemeenschap hangen samen met veranderingen in beleid. Zo erkent de Amerikaanse overheid nog slechts twee geslachten, zijn regenboogvlaggen in overheidsgebouwen verboden en is financiering van transgenderzorg voor jongeren stopgezet. Ook termen zoals genderidentiteit en non-binair worden officieel niet langer erkend. Dit alles heeft geleid tot bezorgdheid bij groepen die zich minder veilig voelen.
In sommige staten gaan wetten zelfs verder. Een voorbeeld is Arkansas, waar discussies lopen over regels rond uiterlijk en kleding van kinderen. Volgens organisaties leidt dit tot extra druk op gezinnen en jongeren die zich anders identificeren dan hun geboortegeslacht.
Alternatieve routes naar verblijf in Nederland
Niet iedereen kiest voor een asielaanvraag. Volgens immigratiespecialist Wesley de Robles van Immigration Netherlands Services maken steeds meer Amerikanen gebruik van het Dutch-American Friendship Treaty (DAFT). Dit verdrag, bedoeld om ondernemerschap te stimuleren, biedt Amerikanen de mogelijkheid om via een eigen bedrijf een verblijfsvergunning te verkrijgen. Zijn organisatie ziet sinds 2025 een forse stijging in aanvragen, waarvan meer dan de helft afkomstig zou zijn uit de lhbti-gemeenschap.
Toenemende zorgen over veiligheid
Naast beleidsveranderingen wijst LGBT Asylum Support ook op cijfers van de FBI, waaruit blijkt dat het aantal haatmisdrijven in de VS stijgt. Volgens Kortekaas is er een directe link tussen beleid en deze ontwikkeling. Ook internationaal groeit de aandacht: in Canada werd recent een uitzetting van een non-binaire Amerikaan stopgezet vanwege vergelijkbare zorgen.
Nederland en internationale reputatie
Nederland staat wereldwijd bekend als een land dat diversiteit en inclusie hoog in het vaandel heeft. Ons land was een van de eerste waar het huwelijk voor mensen van hetzelfde geslacht werd ingevoerd. Toch blijkt uit cijfers van het CBS dat er ook in Nederland nog werk te doen is: in 2023 gaf 10 procent van de lhbtqia-gemeenschap aan slachtoffer te zijn geweest van geweld, tegenover 6 procent van de overige bevolking.
Conclusie
De zaak van Veronica kan belangrijk worden voor toekomstige aanvragen van Amerikaanse transgender personen die in Nederland asiel willen aanvragen. Het resultaat van deze rechtszaak kan richting geven aan hoe Nederland omgaat met situaties waarin landen officieel als ‘veilig’ worden gezien, maar waar delen van de bevolking zich toch kwetsbaar voelen.
De uitspraak van de rechter wordt de komende tijd met belangstelling gevolgd, zowel in Nederland als daarbuiten.
Op maandagavond heeft Nadia Moussaid haar nieuwe programma “Nadia” gelanceerd met als thema ‘arm zijn in een rijk land’.
Het programma bracht verschillende mensen aan het woord die
dagelijks worstelen met het rondkomen met weinig geld.
Het programma stelde de kijker bl00t aan de realiteit van
armoede in een rijk land en liet zien hoe moeilijk het kan zijn om
te leven met een beperkt budget.
Een van de mensen die in het programma aan het woord kwamen was
Nasrien, een moeder van vier kinderen die moet leven van 90 euro
per week of soms zelfs minder.
Nasrien is al 23 jaar met schulden en heeft geen geld voor
simpele dingen zoals deodorant. Het gezin is afhankelijk van de
voedselbank, waar ze vaak ongezonde producten krijgen.
Nasrien vindt het moeilijk om voor haar kinderen drie keer per
dag een maaltijd op tafel te zetten en verdeelt de maaltijd die ze
krijgt van de voedselbank over de week.
In de winter heeft het gezin nauwelijks de verwarming aan gehad
en zaten ze onder dubbele dekens op de bank. Nasrien vertelde dat
ze bang was voor een hoge energierekening.
Het gezin heeft weinig geld en daarom kunnen ze veel dingen niet
doen. “Wat zij nodig hebben voor school, kan ik niet betalen.
Drogisterij-spulletjes ook niet. Hele simpele dingen.” Haar
oudste dochter is zelfs van school gestuurd vanwege de situatie
waarin Nasrien leeft. “Ze hebben geen gelijke kans. Ze staan met
3-0 achter.”
Nasrien voelde zich niet gehoord en vond het moeilijk dat haar
kinderen moesten lijden onder haar armoede.
Haar zoon Zakariyya werd gepest op school vanwege zijn uiterlijk
en de situatie thuis. Hij kreeg van zijn klasgenoten te horen dat
zijn gezin in armoede leefde “omdat al het geld gaat naar eten voor
jou.”
Nasrien raakte geëmotioneerd door de verhalen van haar kinderen
en vertelde dat ze zich niet schaamde, maar wel altijd erg bang
was. Ze was bang dat VeiligThuis op de stoep zou staan.
Het programma toonde de struggles van mensen die dagelijks
moeten rondkomen met weinig geld. Het liet zien hoe armoede mensen
kan isoleren en hen in een uitzichtloze situatie kan brengen. Het
programma benadrukte ook dat armoede een monster is dat je van alle
kanten pakt, zelfs in een rijk land zoals Nederland.
Dochter Mia van Nasrien benadrukte dat armoede bestaat, zelfs in
een rijk land als Nederland. Ze hoopt dat mensen zich bewust worden
van de armoedeproblematiek en dat er meer begrip komt voor mensen
die dagelijks moeten rondkomen met weinig geld.
Nasrien hoopt ooit uit de schulden te zijn en wil dat ze niet
continu hoeft om te kijken naar haar portemonnee. Ze vindt het
belangrijk dat ze en haar kinderen een gelijke kans krijgen.