Algemeen
Leuke grap: ‘Een man stuurde laat op de avond een appje naar zijn vrouw …’
In de diepte van een stille nacht, toen de wijzers van de klok bijna middernacht aanwezen, vond Marcel, verstrikt in het eindeloze web van zijn werkverplichtingen, zichzelf alleen in zijn kantoor. Zijn gedachten dwaalden af naar thuis, waar zijn vrouw waarschijnlijk wachtte of al sliep. Met een zucht van vermoeidheid en een sprankje hoop op een warm welkom later, besloot hij zijn vrouw een bericht te sturen.
“Hallo mijn liefste, het ziet ernaar uit dat het weer eens laat wordt vanavond. Zou je alsjeblieft de stapel vuile kleren die ik heb achtergelaten kunnen wassen? En als je tijd hebt, zou het geweldig zijn als mijn favoriete gerecht, je overheerlijke lasagne, op me wacht als ik thuiskom.”
De verzonden boodschap verdween in de digitale ether, en hij staarde naar het scherm, hopend op een snel antwoord dat echter uitbleef. Na enige tijd, zonder enige vorm van reactie, voelde Marcel een mix van bezorgdheid en frustratie.
Misschien had ze het bericht niet gezien? Of erger nog, misschien was ze boos dat hij weer laat thuis zou komen?
In een poging om een reactie uit te lokken, besloot hij iets spectaculairs te proberen. Zijn vingers bewogen snel over het toetsenbord: “Trouwens, ik heb fantastisch nieuws!
Aan het eind van deze maand krijg ik een aanzienlijke salarisverhoging. Ik denk er serieus over na om die nieuwe auto voor je te kopen die je laatst bekeek.”
Bijna onmiddellijk na het versturen van het tweede bericht, lichtte zijn telefoonscherm op met een reactie. Haar woorden waren eenvoudig maar vol ongeloof en enthousiasme: “OMG echt?” Het was duidelijk dat dit nieuws haar aandacht had gevangen.
Marcel kon zijn lachen niet bedwingen terwijl hij zijn volgende bericht componeerde, een mengeling van zelfvoldaanheid en amusement kleurend zijn woorden. “Nee, dat was maar een grapje.
Ik wilde gewoon zeker weten dat je mijn eerdere berichten had ontvangen. Ik kom zo snel mogelijk naar huis.”
Zijn grapje had gewerkt, al was het misschien op het randje van wat aanvaardbaar was. Deze kleine episode uit het huwelijk van Marcel en zijn vrouw licht een universele waarheid uit: communiceren binnen een relatie kan net zo complex zijn als het navigeren door een mijnenveld.
Shania Gooris openhartig over paniekaanvallen: “Soms heb ik gewoon iemand nodig die op me inpraat”
Shania Gooris staat bekend als een zelfverzekerde en energieke persoonlijkheid, zowel op televisie als op sociale media. Toch schuilt er achter haar glimlach en stralende uitstraling ook een kwetsbare kant. In een openhartig interview met Flair vertelt Shania dat ze jarenlang heeft geworsteld met stress en paniekaanvallen — en dat die soms nog steeds de kop opsteken.
“Ik was vroeger echt een stresskip”
De dochter van zanger Sam Gooris en voormalig Miss België Kelly Pfaff deelt dat haar mentale gezondheid niet altijd vanzelfsprekend is geweest. “Vroeger was ik echt een stresskip,” vertelt Shania. “Ik maakte me constant zorgen en had vaak last van paniekaanvallen. Alles moest perfect zijn, en als dat niet lukte, sloeg ik helemaal tilt.”
Toch ziet ze nu verbetering. “Sinds ongeveer een jaar gaat het stukken beter. Ik leer steeds beter loslaten. Niet alles hoeft meer onder controle te zijn, en dat geeft rust. Maar als ik iets nieuws moet doen en niet weet wat me te wachten staat, komt de spanning toch vaak terug. Op dat vlak blijf ik wel een beetje een controlefreak.”
Dancing with the Stars: meer stress voor dan op het podium
Een recent voorbeeld van zo’n spannend moment was haar deelname aan Dancing with the Stars. “Eigenlijk had ik meer stress vóór de opnames begonnen dan wanneer ik uiteindelijk op het podium stond,” blikt Shania terug. “Dat wachten en die onzekerheid: hoe gaat het gaan, wat wordt er van mij verwacht, ga ik het wel goed doen? Dat zijn de momenten waarop het in mijn hoofd begint te tollen.”
Toch wist ze zichzelf telkens te herpakken en groeide ze tijdens de show zichtbaar. “Zodra ik er stond en kon dansen, voelde ik me vrij. Dan dacht ik: oké, ik heb dit onder controle. En dat is eigenlijk heel bijzonder, want vroeger kon ik zelfs in het dagelijks leven al helemaal vastlopen op kleine dingen.”
Geen standaardoplossing voor paniek: “Ademhaling werkt niet bij mij”
In het interview benadrukt Shania dat mentale gezondheid iets heel persoonlijks is. Wat voor de één helpt, werkt voor de ander soms averechts. “Veel mensen zeggen dat je bij een paniekaanval moet letten op je ademhaling. Maar bij mij helpt dat juist niet. Integendeel, het maakt me vaak nog onrustiger.”
In plaats daarvan zoekt ze steun bij haar omgeving. “Als ik paniek voel opkomen, bel ik meestal naar iemand van mijn inner circle. Mijn mama, mijn beste vriendin of mijn opa. Gewoon iemand die tegen me praat, die me geruststelt en me weer met beide voeten op de grond zet. Dat helpt me het meest.”
“Alsof ik mezelf knuffel”
Maar wat als niemand bereikbaar is? Ook daar heeft Shania een bijzondere manier voor gevonden om zichzelf tot rust te brengen. “Dan wikkel ik een groot deken stevig om me heen en trek ik eraan, alsof iemand me stevig vasthoudt. Het klinkt misschien gek, maar het geeft me troost. Het voelt als een knuffel, en dat helpt.”
Ze benadrukt dat het belangrijk is om naar je eigen behoeften te luisteren, ook als die niet volgens het boekje zijn. “Iedereen is anders. Voor de één helpt meditatie, voor de ander een warm bad of een wandeling. Het belangrijkste is dat je iets vindt dat voor jou werkt.”
Mentale gezondheid bespreekbaar maken
Dat Shania zo openhartig spreekt over haar mentale welzijn, is voor veel fans herkenbaar en inspirerend. Ze hoopt dan ook dat het onderwerp meer bespreekbaar wordt. “Er heerst nog steeds een soort schaamte rond paniekaanvallen of angstgevoelens. Mensen denken vaak dat je dan zwak bent of overdrijft. Maar het is net sterk om erover te praten en er iets mee te doen.”
Ook via haar sociale media laat Shania af en toe doorschemeren dat het leven niet altijd rozengeur en maneschijn is. “Ik wil tonen dat het oké is om niet oké te zijn. Je mag je onzeker voelen, je mag hulp nodig hebben, en je mag daarover praten. Dat maakt je niet minder waard, integendeel.”
Zelfliefde en mildheid
De weg die Shania bewandelt, is er een van vallen en opstaan, maar ook van groei en zelfliefde. “Ik leer mezelf steeds beter kennen. En ik probeer milder te zijn voor mezelf. Vroeger vond ik het zwak als ik angst voelde. Nu weet ik: het hoort bij mij, en ik mag daar ruimte voor maken.”
Tegelijk blijft ze ambitieus en positief. “Ik ben blij dat ik het nu beter kan plaatsen. Het neemt niet alles over, het beheerst mijn leven niet meer. En dat is een enorme stap vooruit.”
Conclusie:
Shania Gooris laat zien dat achter elk sterk persoon ook een
kwetsbare kant schuilgaat. Door haar verhaal te delen, maakt ze
mentale gezondheid een stuk bespreekbaarder — en dat is misschien
wel net zo krachtig als elke dans op het podium.