Algemeen
Prinses Catherine openhartig over herstel na chemotherapie
De Britse prinses Catherine, de prinses van Wales, heeft zich recentelijk uitgesproken over de uitdagingen die zij heeft ervaren tijdens haar herstel na een intensieve medische behandeling. Tijdens een bezoek aan een ziekenhuis in Essex sprak zij met patiënten en personeel over hoe het leven na chemotherapie niet altijd eenvoudig is. Haar persoonlijke woorden bieden steun en herkenning aan velen die een soortgelijke periode doormaken.
Diagnose en behandelingen
Vorig jaar kreeg Catherine te horen dat zij te maken had met kanker. De diagnose kwam hard aan bij de prinses, haar gezin en het Britse publiek. In september rondde zij haar behandeling af, waarna zij voorzichtig haar publieke taken weer oppakte. Tijdens haar bezoek aan het ziekenhuis vertelde ze hoe deze periode voor haar voelde als een “achtbaan van emoties”.
Ze benadrukte dat veel mensen denken dat na een behandeling alles weer normaal wordt. “Je houdt je sterk tijdens de behandeling, je gaat er stoïcijns doorheen. Zodra het voorbij is, denk je: ‘Nu kan ik weer verder, terug naar het oude leven’. Maar de realiteit is dat de fase daarna soms juist de grootste uitdaging is,” legde Catherine uit.
Herstel vergt tijd en aanpassing
Volgens de prinses is het herstellen na een zware behandeling niet iets dat van de ene op de andere dag gebeurt. Veel mensen hebben niet in de gaten hoeveel impact het kan hebben op het dagelijks leven, ook voor de familieleden. “Het wordt vaak niet erkend hoeveel invloed dit heeft op iedereen die erbij betrokken is,” zei ze. Catherine benadrukte dat het zoeken naar een ‘nieuw normaal’ een proces is met hoogte- en dieptepunten.
Haar woorden onderstrepen dat niet alleen de fysieke kant zwaar is, maar ook de mentale belasting groot kan zijn. Voor veel mensen is het een periode waarin nieuwe grenzen moeten worden gevonden en waarin hulp en steun uit de omgeving belangrijk zijn.
Emotioneel moment in Essex
Tijdens het ziekenhuisbezoek maakte de prinses ook tijd vrij om symbolisch een roos te planten. Deze roos, die haar naam draagt, kreeg een plek in de tuinen van het ziekenhuis en staat symbool voor hoop en veerkracht. Voor patiënten en personeel was het een bijzonder moment, mede doordat Catherine open en eerlijk sprak over haar persoonlijke ervaringen.
Het bezoek aan het ziekenhuis was het eerste publieke optreden van de prinses sinds zij half juni onverwachts haar aanwezigheid bij de paardenraces van Royal Ascot moest afzeggen. Daarmee gaf ze aan dat haar gezondheid en herstel momenteel voorrang hebben.
Reacties uit het publiek
De openhartige woorden van de prinses zijn in het Verenigd Koninkrijk met veel respect ontvangen. Velen prijzen haar eerlijkheid en vinden het bemoedigend dat zij ook de minder zichtbare kant van een herstelperiode benoemt. Op sociale media spreken mensen hun bewondering uit voor de manier waarop Catherine haar verhaal deelt. Het geeft anderen moed om zelf ook te praten over hun eigen uitdagingen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Belang van steun en begrip
De prinses benadrukte dat het niet alleen draait om medische zorg, maar ook om emotionele steun en begrip. Ze moedigt anderen aan om te blijven praten over hun gevoelens en om hulp te vragen als dat nodig is. Volgens haar kunnen kleine gebaren van steun – zoals een luisterend oor of een vriendelijk woord – een groot verschil maken in moeilijke tijden.
Vooruitkijken met hoop
Hoewel Catherine aangaf dat de weg naar volledig herstel niet eenvoudig is, liet ze ook zien dat er altijd ruimte is voor hoop en nieuwe energie. Door haar verhaal te delen, wil zij anderen inspireren om door te zetten en steun te vinden bij hun naasten.
De prinses sloot haar bezoek af met warme woorden voor de patiënten, hun families en het zorgpersoneel dat dagelijks klaarstaat. Haar aanwezigheid liet zien dat ook publieke figuren kwetsbaar kunnen zijn en dat openheid over moeilijke onderwerpen helpt om taboes te doorbreken.
Iedereen in Nederland heeft ermee te maken: de aanwezigheid van PFAS in het bloed. Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) heeft dit recent bevestigd na uitgebreid onderzoek naar bloedmonsters uit het hele land. Wat zijn deze stoffen precies, hoe komen ze in ons lichaam terecht en wat betekent dit voor onze gezondheid? Dit artikel geeft antwoord op deze vragen en zet de feiten helder op een rij.
Wat zijn PFAS precies?
PFAS is een verzamelnaam voor duizenden chemische stoffen die sinds de vorige eeuw op grote schaal worden gebruikt. De afkorting staat voor Poly- en PerFluorAlkylStoffen. PFAS maken materialen water-, vet- en vuilafstotend. Daarom vind je PFAS in allerlei producten: van pannen met een antiaanbaklaag tot waterafstotende jassen en bepaalde soorten cosmetica. Het was ooit een ‘wondermiddel’ vanwege deze handige eigenschappen.
PFAS verdwijnen nauwelijks uit het milieu
Een groot probleem is dat PFAS bijna niet afbreken. Ze blijven heel lang in de natuur aanwezig en stapelen zich op in bodem, water en uiteindelijk ook in ons lichaam. Dit maakt PFAS tot een zogenoemde ‘persistente’ stof. Omdat de stoffen zo langzaam afbreken, kan de hoeveelheid in ons lichaam langzaam oplopen als we steeds opnieuw worden blootgesteld.
Onderzoek: iedereen in Nederland heeft PFAS in het bloed
Het RIVM onderzocht 1500 bloedmonsters die tussen 2016 en 2017 zijn afgenomen in heel Nederland. Uit de analyses bleek dat vrijwel iedereen PFAS in het bloed heeft. In bijna alle monsters werden minimaal zeven verschillende soorten PFAS aangetroffen. PFOS en PFOA zijn de meest voorkomende varianten. Vooral deze stoffen roepen zorgen op, omdat ze in verband worden gebracht met mogelijke gezondheidsrisico’s.
Bijzonder is dat het RIVM ook specifiek keek naar regio’s in de buurt van fabrieken die met PFAS hebben gewerkt. Inwoners rond Dordrecht hadden bijvoorbeeld meer PFOA in het bloed. Bij de Westerschelde bleek de concentratie PFOS hoger dan gemiddeld in Nederland. Dit laat zien dat nabijheid van industrie een rol speelt.
Hoe komen PFAS in het lichaam terecht?
Er zijn verschillende manieren waarop mensen PFAS binnenkrijgen. De belangrijkste routes zijn voedsel, drinkwater en direct contact met producten die PFAS bevatten.
-
Voedsel: Via vis, schaal- en schelpdieren, vlees en eieren kunnen PFAS ons lichaam binnenkomen. Vooral in gebieden rondom vervuilde wateren kan dit een groot aandeel leveren.
-
Drinkwater: Ook drinkwater kan PFAS bevatten, al voldoen de meeste Nederlandse waterbedrijven aan strenge normen.
-
Producten: Veel huishoudelijke producten zoals pannen met antiaanbaklagen, regenjassen, schoenen en cosmetica bevatten PFAS. Bij slijtage of verhitting kunnen kleine deeltjes vrijkomen.
Het Voedingscentrum adviseert daarom om gevarieerd te eten en niet te vaak producten uit één specifieke regio te consumeren, vooral in gebieden waar verhoogde concentraties zijn gemeten.
Wat zijn de mogelijke gezondheidseffecten?
Dat PFAS bij iedereen in het bloed voorkomen, betekent niet dat mensen direct ziek worden. Wel kunnen ze effect hebben, zeker bij langdurige blootstelling. Volgens het RIVM kan een hoge concentratie PFAS invloed hebben op het immuunsysteem. Zo kan de weerstand verminderen, waardoor het lichaam minder goed in staat is om infecties te bestrijden.
Andere wetenschappelijke studies koppelen langdurige blootstelling aan mogelijke effecten op de hormoonhuishouding, de vruchtbaarheid en een licht verhoogd risico op sommige vormen van kanker. De risico’s hangen sterk af van de hoeveelheid PFAS in het lichaam, hoe lang iemand eraan blootstaat en de persoonlijke gezondheidssituatie.
Wat zegt het RIVM over de norm?
Voor PFAS is een gezondheidskundige grenswaarde vastgesteld. Dit is een richtlijn voor een hoeveelheid die als veilig wordt beschouwd. Het RIVM constateert nu dat de concentraties in het bloed bij de meeste mensen in Nederland hoger liggen dan deze grenswaarde. Dit is een signaal dat er structureel te veel PFAS binnenkomen.
Belangrijk om te weten is dat de grenswaarde geen harde scheidslijn is. Boven deze waarde neemt het risico op gezondheidseffecten toe, maar dit betekent niet dat mensen direct ziek worden.
Waarom verdwijnen PFAS niet vanzelf?
Een groot probleem is dat PFAS bijna niet afbreken. De stoffen kunnen zich jarenlang in het milieu ophopen en zo ook in ons lichaam. PFAS worden wel langzaam afgebroken en uitgescheiden, maar dit proces duurt jaren. Daarom is het belangrijk om de blootstelling zoveel mogelijk te beperken.
Om de hoeveelheid PFAS in het lichaam omlaag te brengen, is het nodig dat mensen minder binnenkrijgen. Dat vraagt om maatregelen vanuit overheden en bedrijven, maar ook om bewustere keuzes van consumenten.