Algemeen
Urk!-Mathilde deelt emotionele boodschap: “Wou dat ik alles terug kon draaien”
Twee jaar na het afscheid van haar geliefde paard Wizard deelt Mathilde, bekend van het populaire realityprogramma Urk!, opnieuw haar gevoelens. Via een emotioneel bericht op sociale media vertelt zij openhartig over het gemis dat nog steeds voelbaar is in haar dagelijks leven. Het verlies van Wizard blijkt geen afgesloten hoofdstuk, maar een verhaal vol liefde en verdriet dat haar nog altijd bezighoudt.
Een hechte band zichtbaar op tv
Voor veel kijkers is Mathilde een vertrouwd gezicht. Haar liefde voor dieren, en in het bijzonder haar bijzondere band met Wizard, was regelmatig te zien in afleveringen van Urk!. Het dier was niet zomaar een paard, maar een trouwe metgezel die haar steunde in goede en moeilijke tijden.
Een datum die nooit vergeten wordt
Op haar Instagram-account deelt Mathilde dat de datum van het afscheid nog altijd diep in haar geheugen staat gegrift. “Vandaag twee jaar geleden nam ik afscheid van jou, niet wetende hoe alles zou lopen,” schrijft ze. Haar woorden roepen niet alleen herinneringen op, maar laten ook zien hoeveel emoties er nog steeds leven. Het afscheid was het begin van een periode die haar vertrouwen op de proef stelde.
Overdracht met de beste bedoelingen
In de zomer van 2023 besloot Mathilde, na lang wikken en wegen, Wizard over te dragen aan een adoptiegezin. Haar bedoeling was om hem een rustige en zorgeloze toekomst te bieden. Er werd afgesproken dat zij contact zou kunnen houden en hem zo nu en dan mocht bezoeken. Die toezegging gaf haar troost, omdat het betekende dat hun band zou blijven bestaan.
Contact abrupt verbroken
Toch liep het anders dan verwacht. Kort na de overdracht hoorde Mathilde dat zij Wizard niet meer mocht zien. Het afgesproken contactmoment kwam er niet en haar vragen bleven onbeantwoord. De pijn van het niet kunnen nemen van echt afscheid maakt dat het verlies voor Mathilde extra zwaar blijft. “Ik stond machteloos aan de zijlijn,” schrijft ze in haar bericht.
Een nieuwe naam, een ander leven
Wat het nog pijnlijker maakt, is dat Wizard een nieuwe naam kreeg en in een omgeving terechtkwam waarin geen plek meer voor haar was. Voor Mathilde voelde het alsof een belangrijk deel van haar leven zonder waarschuwing werd afgesloten. Het dier dat jarenlang een groot deel van haar dagen vulde, verdween uit haar wereld zonder dat zij hem nog één keer kon zien.
Het definitieve afscheid
Begin dit jaar kreeg Mathilde het bericht dat Wizard is overleden. Dat nieuws raakte haar diep. Het bracht een golf van emoties met zich mee, vooral omdat zij nooit echt afscheid heeft kunnen nemen. “Rust zacht, lieve Wizard. Ik had je zo graag nog één keer willen zien,” schreef ze op haar sociale media. Haar volgers reageerden massaal met steunbetuigingen.
Reacties vol medeleven
Onder haar bericht stromen reacties binnen van mensen die haar situatie begrijpen. Veel volgers herinneren zich Wizard nog uit de afleveringen van Urk! en delen hun eigen ervaringen met het verlies van een geliefd dier. Het laat zien dat het onderwerp herkenbaar is voor velen. “Ik voel je verdriet,” schrijft een volger. Anderen prijzen Mathilde om haar openheid.
Tijd geneest niet alles
Twee jaar later is het verdriet voor Mathilde nog steeds niet verdwenen. “Ik wou dat ik alles kon terugdraaien,” schrijft ze. Haar woorden maken duidelijk dat sommige verliezen niet zomaar verdwijnen met de tijd. Wizard was voor haar geen bezit, maar een vertrouweling. Het feit dat hij er niet meer is en dat het afscheid niet op een liefdevolle manier kon plaatsvinden, blijft een open wond.
Een belangrijke les
Het verhaal van Mathilde onderstreept hoe belangrijk het is om goede afspraken te maken als een dier een nieuwe plek krijgt. Duidelijke communicatie en wederzijds respect kunnen veel pijn voorkomen. Een dier is geen object, maar een wezen waarmee je een band opbouwt. Die emotionele kant verdient aandacht.
Herinnering die blijft
Hoewel Wizard er niet meer is, blijft hij in Mathilde’s herinneringen voortleven. Zijn rol in haar leven, en de herinneringen die zij met hem deelde, zijn voor altijd. Haar openhartige woorden laten zien dat rouw niet altijd vanzelf slijt, maar dat steun van anderen kan helpen het draaglijker te maken.
Een verhaal dat anderen raakt
Mathilde’s verhaal raakt velen, juist omdat het zo herkenbaar is. Of het nu gaat om een paard, hond of kat: het afscheid van een geliefd dier is altijd pijnlijk, vooral als het onverwacht en abrupt gebeurt. Haar boodschap is er een van liefde, gemis en de wens dat dierenliefde altijd met zorg en respect behandeld moet worden.
Iedereen in Nederland heeft ermee te maken: de aanwezigheid van PFAS in het bloed. Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) heeft dit recent bevestigd na uitgebreid onderzoek naar bloedmonsters uit het hele land. Wat zijn deze stoffen precies, hoe komen ze in ons lichaam terecht en wat betekent dit voor onze gezondheid? Dit artikel geeft antwoord op deze vragen en zet de feiten helder op een rij.
Wat zijn PFAS precies?
PFAS is een verzamelnaam voor duizenden chemische stoffen die sinds de vorige eeuw op grote schaal worden gebruikt. De afkorting staat voor Poly- en PerFluorAlkylStoffen. PFAS maken materialen water-, vet- en vuilafstotend. Daarom vind je PFAS in allerlei producten: van pannen met een antiaanbaklaag tot waterafstotende jassen en bepaalde soorten cosmetica. Het was ooit een ‘wondermiddel’ vanwege deze handige eigenschappen.
PFAS verdwijnen nauwelijks uit het milieu
Een groot probleem is dat PFAS bijna niet afbreken. Ze blijven heel lang in de natuur aanwezig en stapelen zich op in bodem, water en uiteindelijk ook in ons lichaam. Dit maakt PFAS tot een zogenoemde ‘persistente’ stof. Omdat de stoffen zo langzaam afbreken, kan de hoeveelheid in ons lichaam langzaam oplopen als we steeds opnieuw worden blootgesteld.
Onderzoek: iedereen in Nederland heeft PFAS in het bloed
Het RIVM onderzocht 1500 bloedmonsters die tussen 2016 en 2017 zijn afgenomen in heel Nederland. Uit de analyses bleek dat vrijwel iedereen PFAS in het bloed heeft. In bijna alle monsters werden minimaal zeven verschillende soorten PFAS aangetroffen. PFOS en PFOA zijn de meest voorkomende varianten. Vooral deze stoffen roepen zorgen op, omdat ze in verband worden gebracht met mogelijke gezondheidsrisico’s.
Bijzonder is dat het RIVM ook specifiek keek naar regio’s in de buurt van fabrieken die met PFAS hebben gewerkt. Inwoners rond Dordrecht hadden bijvoorbeeld meer PFOA in het bloed. Bij de Westerschelde bleek de concentratie PFOS hoger dan gemiddeld in Nederland. Dit laat zien dat nabijheid van industrie een rol speelt.
Hoe komen PFAS in het lichaam terecht?
Er zijn verschillende manieren waarop mensen PFAS binnenkrijgen. De belangrijkste routes zijn voedsel, drinkwater en direct contact met producten die PFAS bevatten.
-
Voedsel: Via vis, schaal- en schelpdieren, vlees en eieren kunnen PFAS ons lichaam binnenkomen. Vooral in gebieden rondom vervuilde wateren kan dit een groot aandeel leveren.
-
Drinkwater: Ook drinkwater kan PFAS bevatten, al voldoen de meeste Nederlandse waterbedrijven aan strenge normen.
-
Producten: Veel huishoudelijke producten zoals pannen met antiaanbaklagen, regenjassen, schoenen en cosmetica bevatten PFAS. Bij slijtage of verhitting kunnen kleine deeltjes vrijkomen.
Het Voedingscentrum adviseert daarom om gevarieerd te eten en niet te vaak producten uit één specifieke regio te consumeren, vooral in gebieden waar verhoogde concentraties zijn gemeten.
Wat zijn de mogelijke gezondheidseffecten?
Dat PFAS bij iedereen in het bloed voorkomen, betekent niet dat mensen direct ziek worden. Wel kunnen ze effect hebben, zeker bij langdurige blootstelling. Volgens het RIVM kan een hoge concentratie PFAS invloed hebben op het immuunsysteem. Zo kan de weerstand verminderen, waardoor het lichaam minder goed in staat is om infecties te bestrijden.
Andere wetenschappelijke studies koppelen langdurige blootstelling aan mogelijke effecten op de hormoonhuishouding, de vruchtbaarheid en een licht verhoogd risico op sommige vormen van kanker. De risico’s hangen sterk af van de hoeveelheid PFAS in het lichaam, hoe lang iemand eraan blootstaat en de persoonlijke gezondheidssituatie.
Wat zegt het RIVM over de norm?
Voor PFAS is een gezondheidskundige grenswaarde vastgesteld. Dit is een richtlijn voor een hoeveelheid die als veilig wordt beschouwd. Het RIVM constateert nu dat de concentraties in het bloed bij de meeste mensen in Nederland hoger liggen dan deze grenswaarde. Dit is een signaal dat er structureel te veel PFAS binnenkomen.
Belangrijk om te weten is dat de grenswaarde geen harde scheidslijn is. Boven deze waarde neemt het risico op gezondheidseffecten toe, maar dit betekent niet dat mensen direct ziek worden.
Waarom verdwijnen PFAS niet vanzelf?
Een groot probleem is dat PFAS bijna niet afbreken. De stoffen kunnen zich jarenlang in het milieu ophopen en zo ook in ons lichaam. PFAS worden wel langzaam afgebroken en uitgescheiden, maar dit proces duurt jaren. Daarom is het belangrijk om de blootstelling zoveel mogelijk te beperken.
Om de hoeveelheid PFAS in het lichaam omlaag te brengen, is het nodig dat mensen minder binnenkrijgen. Dat vraagt om maatregelen vanuit overheden en bedrijven, maar ook om bewustere keuzes van consumenten.