Algemeen
Freek Rikkerink krijgt plots verrassend nieuws van dokter te horen
Suzan & Freek keren tóch terug op het podium: “Waarom zouden we stoppen met leven?”
Amper enkele weken geleden leek het muzikale hoofdstuk van Suzan & Freek plotseling tot een einde te komen. Met emotionele woorden deelden ze eind mei het ingrijpende nieuws dat Freek Rikkerink kampt met een ongeneeslijke vorm van longk*nker. Tegelijkertijd maakten ze bekend dat Suzan zwanger is van hun eerste kindje. Het contrast tussen verdriet en nieuw leven raakte duizenden fans diep.
Concerten werden geschrapt, plannen geannuleerd, en de stilte leek in te treden rond het geliefde duo. Maar nu, verrassend en hoopvol, laten Suzan & Freek weten dat ze tóch opnieuw het podium zullen betreden. Hun boodschap is krachtig, liefdevol en doordrenkt van levenslust: “Waarom zouden we stoppen met leven, als we ook samen kunnen doen wat we het allerliefste doen?”
Een emotionele rollercoaster
Sinds de aankondiging van Freeks diagnose is er veel gebeurd. De eerste dagen na het nieuws waren zwaar, geven ze openlijk toe. “We hebben die week alleen maar gehuild,” schrijven ze op sociale media. Het nieuws was niet alleen een schok voor henzelf, maar ook voor hun vele volgers die zich verbonden voelen met hun muziek én hun verhaal.
Maar ondanks de ernst van de situatie, is er iets in hen veranderd. “Elke dag komt er wat meer zonlicht en rust in onze dagen,” vertellen ze. En dat komt niet alleen door mentale veerkracht, maar ook door medische hoop. De behandeling die Freek krijgt, is levensverlengend en lijkt tot nu toe goed aan te slaan.
“Na maanden eindelijk verlost van het hoestje (waarvoor hij ‘even’ naar de dokter ging) en weer een paar gezonde kilo’s erbij,” zo schreven ze eerder al opgelucht. De medicijnen zijn bedoeld om de z!ekte af te remmen, geen chemotherapie, maar wel een therapie die bij sommige patiënten al jaren effect heeft. “Daar houden we ons voor nu aan vast.”
Leven in het nu
Het vooruitzicht op een zomer vol muziek leek eerder ondenkbaar, maar het stel besloot samen met de artsen om opnieuw op te treden. “De arts vond het zelfs een goed idee,” schrijven ze dankbaar. Daarmee verandert hun zomer niet in een tijd van terugtrekking, maar in een seizoen vol betekenis.
Op vrijdag 27 juni staan ze voor het eerst opnieuw op het podium tijdens Concert At Sea in Zeeland. Daarna volgen nog verschillende optredens, zowel in Nederland als België:
-
6 juli – Moen Feest in Zwevegem
-
13 juli – Rock Zottegem
-
25 juli – AT SEA in Koksijde
-
15 augustus – Rijvers Festival in Lievegem
-
20 september – LoForLife in Scherpenheuvel-Zichem
Wat deze optredens bijzonder maakt, is niet alleen de muziek, maar de symboliek. Suzan & Freek staan daar niet alleen als artiesten, maar ook als geliefden, als aanstaande ouders, en als mensen die – ondanks alles – kiezen voor verbondenheid en vreugde.
Liefde als drijfveer
Hun beslissing om weer te zingen komt voort uit een diep besef van wat er écht toe doet. “We hebben besloten niet bij de pakken neer te gaan zitten en positief te zijn,” delen ze. En dat positieve gevoel komt niet uit ontkenning, maar uit een bewuste keuze om samen te blijven genieten zolang het kan.
Suzan voelt zich, naar eigen zeggen, goed tijdens haar zwangerschap. Ook Freek ervaart stabiliteit dankzij de behandeling. Dat geeft ruimte om te leven, in plaats van te wachten. “We kunnen toch ook gewoon blijven doen wat ons gelukkig maakt?” Die vraag vormt het hart van hun besluit – én hun kracht.
Van stilte naar symboliek
Toen ze eind mei hun toekomstplannen afzegden, klonk het als een afscheid. Maar wat nu volgt, voelt eerder als een herbegin. Geen naïeve hoop, maar een bewuste wending: de regie terugnemen over het leven, op hun eigen manier. Voor hun fans betekent dit veel meer dan alleen optredens. Het is een gebaar van moed, van liefde, van hoop.
Zeker nu ze straks ouders worden, krijgt alles een diepere lading. De muziek die ze brengen, de woorden die ze zingen – het is doordrenkt met ervaring, kwetsbaarheid en betekenis. Elk optreden deze zomer wordt daardoor een moment van verbinding.
Een inspirerende boodschap
Met hun terugkeer naar het podium geven Suzan & Freek niet alleen zichzelf houvast, maar ook anderen. Hun verhaal raakt mensen die worstelen met z!ekte, verlies, onzekerheid of het zoeken naar lichtpuntjes. Hun keuze om door te gaan, hoe breekbaar de situatie ook is, laat zien dat het leven nooit helemaal stil hoeft te vallen.
“Waarom zouden we stoppen met leven?”, herhalen ze als een soort levensmantra. Het zijn woorden die nu al resoneren bij duizenden mensen. En dat is precies wat Suzan & Freek altijd hebben gedaan: via muziek verbinding maken – in de mooie momenten, én in de moeilijke.
Zoektocht naar balans
Hoewel het herstelproces en de toekomst onzeker blijven, benadrukken ze dat ze zich niet willen laten verlammen door angst. Integendeel, hun boodschap is juist een pleidooi voor het vieren van het leven – ook als de omstandigheden niet ideaal zijn.
Dat betekent niet dat er geen verdriet is. Maar wel dat je zelf mag kiezen hoe je daarmee omgaat. Voor Suzan & Freek is het antwoord duidelijk: liefde, samen zijn, muziek. En bovenal: moed om het onbekende tegemoet te treden.
In een wereld waarin schoonheidsidealen voortdurend veranderen en steeds meer mensen kiezen voor cosmetische ingrepen, heeft Danielle uit Breda een geheel eigen pad bewandeld. Met meer dan 100.000 euro aan lichaamsmodificaties heeft ze haar uiterlijk zo drastisch veranderd dat zelfs haar eigen familie haar niet meer herkent – of zelfs niet meer wil zien. Ondanks alle kritiek en afwijzing zegt Danielle dat ze gelukkiger is dan ooit. “Als ik in de spiegel kijk, zie ik eindelijk wie ik echt ben.”
Van een enkele tattoo naar een totale metamorfose
Het begon allemaal met een onschuldige tattoo op haar onderrug, een beslissing die velen zullen herkennen als een eerste stap in de wereld van zelfexpressie via lichaamskunst. Maar voor Danielle was dit slechts het begin van een transformatie die haar hele uiterlijk zou veranderen.
“Ik ben inmiddels de zwaarst getatoeëerde vrouw van Nederland, en dit is nog lang niet het einde,” vertelt Danielle. “Wat begon als een paar tatoeages, groeide uit tot een levensproject. Nu heb ik niet alleen mijn hele lichaam laten tatoeëren, maar ben ik nog veel verder gegaan. Mijn oren zijn verwijderd, mijn tong is gespleten en gekleurd, mijn oogballen zijn volledig zwart en als laatste ingreep heb ik mijn neus laten amputeren.”
Een wereldprimeur: de eerste vrouw zonder neus
Met haar meest recente lichaamsaanpassing heeft Danielle geschiedenis geschreven. Ze is de eerste vrouw ter wereld die vrijwillig haar neus heeft laten verwijderen als cosmetische ingreep. Tot nu toe waren er slechts enkele mannen die deze extreme vorm van lichaamsmodificatie aandurfden.
“Je kunt het niet terugdraaien, dus je moet heel zeker van je zaak zijn,” zegt ze. “Ik droomde hier al jaren van, maar het kostte tijd om de juiste specialist te vinden die dit voor mij kon en wilde doen.”
De ingreep vond plaats bij een body modification artist en duurde meer dan 2,5 uur. “Ik kon niet volledig verdoofd worden, dus ik voelde sommige momenten best goed,” herinnert Danielle zich. Toch heeft ze er geen seconde spijt van. “Mijn neus staat nu op sterk water in mijn woonkamer, naast mijn afgesneden oren.”
Kritiek en maatschappelijke onbegrip
Hoewel lichaamsmodificatie steeds vaker voorkomt en meer geaccepteerd wordt, roept Danielle’s uiterlijk heftige reacties op. Ze krijgt dagelijks afkeurende blikken op straat, wordt uitgescholden op social media en zelfs haar eigen familie wil haar niet meer zien.
“Mijn ouders en familie vinden dat ik te ver ben gegaan. Ze willen het liefst dat ik het terugdraai, maar dat is onmogelijk,” vertelt Danielle. “Zelfs als het kon, zou ik het nooit doen. Dit is wie ik ben.”
Voor haar voelt haar transformatie als de ultieme manier om zich te uiten, los van de maatschappelijke normen die bepalen wat schoonheid is. “Ik wil juist niet opgaan in de massa. Steeds meer mensen laten hun lippen opspuiten en hun gezichten perfectioneren met fillers. Waarom zou ik daaraan meedoen? Ik wil uniek zijn.”
Maar niet iedereen begrijpt haar keuzes. “Op social media krijg ik veel negatieve reacties. Mensen noemen me ‘verpest’ of zeggen dat ik mijn lichaam misbruik. Maar dit is mijn lichaam en mijn keuze. Iedereen mag zich uiten zoals hij wil, en dit is hoe ik dat doe.”
Screenshot
Extreme lichaamsmodificatie: kunst of zorgwekkende trend?
Wereldwijd is er een groeiende trend van extreme lichaamsmodificatie. Mensen laten subdermale implantaten zetten, hun tong splitsen, hun oogbollen tatoeëren en zelfs hun gezichten volledig hermodelleren. De vraag is: is dit een nieuwe vorm van zelfexpressie, of een verontrustende ontwikkeling?
Volgens Danielle is het antwoord simpel: “Iedereen heeft het recht om te beslissen wat hij of zij met zijn lichaam doet. Voor mij is dit geen duistere keuze, maar een manier om mezelf te uiten.”
Toch waarschuwen artsen en specialisten voor de medische risico’s van zulke extreme ingrepen. Infecties, littekenvorming en permanente schade zijn reële gevaren. Daarnaast kan het psychologische effect van zulke drastische aanpassingen groot zijn. “Ik wist waar ik aan begon,” zegt Danielle. “Ik heb mezelf goed ingelezen en wist wat ik kon verwachten. Dit is mijn leven en mijn keuze.”
De psychologische impact van lichaamsmodificatie
Hoewel lichaamsmodificatie vaak wordt gezien als een manier van zelfexpressie, roept het ook psychologische vragen op. Sommige experts suggereren dat mensen die extreem ver gaan met modificaties mogelijk worstelen met Body Integrity Identity Disorder (BIID), een aandoening waarbij iemand het gevoel heeft dat bepaalde lichaamsdelen niet bij hem of haar horen.
Danielle ziet dit anders. “Mensen willen altijd alles psychologisch verklaren, maar niet alles heeft een label nodig. Ik ben niet ziek, ik ben niet beschadigd. Ik ben gewoon mezelf.” Ze benadrukt dat haar transformatie niet voortkomt uit onzekerheid of ontevredenheid, maar uit een diepe wens om haar uiterlijk aan te passen aan hoe zij zich van binnen voelt.
Dit bericht op Instagram bekijken
De toekomst van lichaamsmodificatie
Nu lichaamsmodificatie steeds populairder wordt, vragen velen zich af hoe ver deze trend zal gaan. Zal het ooit volledig geaccepteerd worden, net zoals tatoeages en piercings dat nu zijn? Of blijft het een subcultuur die door de maatschappij met argwaan wordt bekeken?
Danielle gelooft dat acceptatie tijd kost. “Vroeger werden mensen met tatoeages als criminelen gezien. Nu heeft bijna iedereen er een. Wie weet, misschien kijken mensen over twintig jaar niet eens meer op van iemand zonder neus.”
Wat de toekomst ook brengt, Danielle blijft achter haar keuzes staan. Ondanks de kritiek en het verlies van contact met haar familie, voelt ze zich gelukkiger dan ooit. “Ik heb mijn hele leven geprobeerd te voldoen aan wat anderen verwachten. Nu leef ik voor mezelf. En dat voelt bevrijdend.”
Conclusie: Een unieke reis naar zelfexpressie
Danielle uit Breda heeft met haar extreme lichaamsmodificaties een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan de wereld van body modification. Haar ingrepen zijn voor velen moeilijk te begrijpen, maar voor haar is het een manier om zichzelf volledig te accepteren.
In een tijd waarin uiterlijke perfectie steeds vaker nagestreefd wordt via plastische chirurgie en cosmetische ingrepen, kiest zij voor het tegenovergestelde: het loslaten van maatschappelijke normen en het volgen van haar eigen visie op schoonheid.
Of lichaamsmodificatie in de toekomst meer geaccepteerd zal worden, valt nog te bezien. Maar één ding is zeker: Danielle blijft trouw aan zichzelf, ongeacht wat de wereld ervan vindt. “Ik ben vrij. En dat is alles wat telt.”
