Algemeen
Enorm grote zorgen om Sam Bettens
Sam Bettens bezorgd over mensenrechten in de VS: “Wat als jonge mensen dit normaal gaan vinden?”
De Verenigde Staten maken momenteel een periode door waarin mensenrechten voor minderheidsgroepen onder druk staan. Die ontwikkeling baart velen zorgen – ook Sam Bettens, de Belgische zanger die al jarenlang in de VS woont. Hoewel hij persoonlijk nog weinig directe gevolgen ervaart, ziet hij de politieke koers in het land met lede ogen aan. Vooral de gevolgen voor jongeren en kwetsbare groepen houden hem bezig.
Tijdens een openhartig interview in het radioprogramma Spijkers met Koppen op NPO Radio 2 sprak Bettens zich uit over zijn groeiende ongerustheid. Als transman voelt hij zich nauw betrokken bij de recente ontwikkelingen, waarbij vooral de retoriek vanuit de politiek hem raakt.
Nieuwe realiteit sinds politieke machtswisseling
De aanleiding voor zijn zorgen is de koers die de Amerikaanse overheid sinds de verkiezingen is ingeslagen. Sinds het aantreden van een nieuwe president zijn er maatregelen genomen die de rechten van transgender personen beperken. Dat gaat van wetgeving tot publieke uitspraken, die volgens Bettens een klimaat creëren waarin uitsluiting en onbegrip worden genormaliseerd.
Een van de maatregelen die tot veel ophef heeft geleid, is het besluit om transpersonen uit te sluiten van het Amerikaanse leger. Ook zijn er voorstellen gedaan om trans vrouwen onder te brengen in mannengevangenissen, en om transgender sporters te weren van internationale sportevenementen, waaronder de Olympische Spelen. Volgens critici gaat het hier niet alleen om beleidskeuzes, maar om een bredere boodschap: deze mensen zouden er volgens de politiek “niet mogen zijn”.
Voor Sam Bettens, die zich jarenlang heeft ingezet voor meer begrip en acceptatie rondom genderidentiteit, voelt dit als een forse stap terug. “Ik ben er niet immuun voor,” zegt hij in het interview. “Het raakt me, ook al had ik niet verwacht dat het me zó zwaar zou vallen.”
Wonen in een progressieve staat
Sam Bettens woont in Californië, een staat die bekendstaat om haar vooruitstrevende wetgeving en tolerante klimaat. Daardoor merkt hij in het dagelijks leven voorlopig nog weinig van de politieke maatregelen die op federaal niveau worden doorgevoerd. Toch neemt dat zijn bezorgdheid niet weg. Integendeel – hij vreest vooral voor mensen in minder veilige staten, waar de nieuwe koers sneller en harder gevoeld wordt.
“Persoonlijk voel ik me nog beschermd. Maar ik ben vooral bang voor jonge mensen, en voor transpersonen die in conservatievere staten wonen,” vertelt hij. “Wat doet het met hen als de hoogste politieke leider openlijk zegt dat ze er niet mogen zijn?”
De kracht – en het gevaar – van woorden
Voor Bettens is het niet alleen de wetgeving die zorgwekkend is, maar ook de toon waarop over LGBTQ+-personen wordt gesproken. Hij benoemt expliciet de impact van taal en het voorbeeld dat leiders stellen. “Woorden hebben kracht,” zegt hij. “Als jonge mensen horen dat de president zegt dat transpersonen niet mogen meedoen of bestaan, dan kan dat hun beeld van normaal gedrag compleet veranderen.”
Die taalgebruik kan volgens hem leiden tot onverdraagzaamheid en zelfs tot discriminatie op straat, in scholen en op de werkvloer. “Als iemand met zo’n invloed dingen zegt die uitsluiten of ontkennen, dan krijgen anderen het idee dat zij dat ook mogen doen. En dan wordt het gevaarlijk.”
Een stem van ervaring
Sam Bettens heeft zelf een lange weg afgelegd in zijn persoonlijke zoektocht naar identiteit en aanvaarding. Zijn coming-out als transman in 2019 maakte veel los, zowel in België als internationaal. Sindsdien gebruikt hij zijn bekendheid om zich uit te spreken over thema’s als gelijkheid, respect en mentale gezondheid.
Juist vanwege die achtergrond komt het huidige politieke klimaat harder binnen. “Ik heb geleerd mezelf te aanvaarden. Maar nu hoor ik opnieuw dat ik volgens sommigen niet besta. En dat komt aan. Meer dan ik dacht.”
Zijn openheid is voor veel mensen een bron van herkenning en steun. Toch benadrukt hij dat hij vooral spreekt vanuit zijn bezorgdheid voor anderen. “Ik red me wel. Maar ik denk aan al die jongeren die nog middenin hun worsteling zitten. Zij hebben een veilige omgeving nodig – en dat dreigt nu af te brokkelen.”
Hoop en verbinding blijven nodig
Ondanks de zorgen blijft Bettens geloven in de kracht van verbondenheid en het belang van blijven spreken. In het interview roept hij op tot dialoog, tot empathie en tot het erkennen van ieders bestaansrecht. “Wat we nodig hebben, is een samenleving waarin je mag zijn wie je bent. Waar jongeren niet hoeven te twijfelen of hun gevoel er mag zijn.”
Daarvoor is volgens hem niet alleen politiek leiderschap nodig, maar ook moed van gewone mensen. “We moeten blijven opkomen voor elkaar. Dat begint in de klas, op de werkvloer, aan de keukentafel. Daar kunnen we het verschil maken.”
Tot slot
De woorden van Sam Bettens zijn geen politiek manifest, maar een persoonlijke reflectie op een veranderend klimaat. Zijn boodschap is helder: wees waakzaam, wees empathisch en wees een veilige haven voor wie het nodig heeft. Want wat vandaag gezegd wordt door een leider, kan morgen invloed hebben op het leven van een kind dat zoekt naar wie het is.
In een wereld die snel verandert, en waar debatten vaak fel en gepolariseerd zijn, blijft zijn stem een warme, menselijke herinnering aan wat echt telt: erkenning, veiligheid en de vrijheid om jezelf te zijn.
Charissa, bekend van De Bondgenoten, besloot opnieuw haar geluk te beproeven, dit keer in het programma Lang Leve de Liefde. Met haar date Thomas leek het een spannend avontuur te kunnen worden, maar al snel werd duidelijk dat er meer zendtijd dan romantiek in zat.
Een bekend gezicht, maar geen herkenning
Bij de eerste kennismaking grapt Charissa dat het maar beter is dat Thomas haar niet herkent van De Bondgenoten. Daar leek ze immers óók al op zoek naar de liefde. Wanneer ze later met haar beste vriendin belt, komt de vraag of Thomas misschien ook nog een reality-carrière achter de rug heeft. “Fuckboy Island, of zo?” klinkt het lachend. Thomas ontkent, al was dat misschien juist een boost geweest voor de chemie.
Hoopvol begin in de sauna
De volgende ochtend lijkt er iets te ontstaan. Knuffelend worden ze wakker en bestempelen zichzelf zelfs tot het ‘knapste koppel aller tijden’. Zelfs de sauna wordt gebruikt als decor voor diepzinnige vragen als “hoeveel bedpartners heb jij gehad?”. Heel even lijkt het erop dat er een vonkje overspringt – al zou dat vonkje wel héél hard moeten knetteren om een serieus vuur te worden.
Botsing over betalen op een date
De illusie spat echter snel uiteen wanneer het gesprek gaat over een klassieke kwestie: wie betaalt er tijdens een date? Thomas vindt dat het ook weleens leuk is als een vrouw zelf de rekening pakt. Charissa denkt daar anders over: “Dat zou ik nooit doen.” Volgens haar moet een man áltijd betalen, ook in een relatie. Voor Thomas is dat het breekpunt. De sfeer slaat om en de deur lijkt definitief dicht te vallen.
De beslissing van Thomas
Thomas hakt de knoop door en besluit de date niet te verlengen. Volgens hem ontbreekt de fysieke aantrekkingskracht en zijn de verschillen in opvattingen te groot. Charissa zegt achteraf: “Ik wilde wel kijken of er nog wat in zat.” Maar het enige wat er echt uitkwam, was nog een stukje reality-tv om aan haar cv toe te voegen.
Geen liefde, wel ervaring
Na de opnames bevestigt Charissa dat er niets meer is gebeurd tussen haar en Thomas. “Ik ben wel een ervaring rijker,” vertelt ze. En misschien is dat ook precies waar deze deelname om draaide: een nieuwe ervaring én opnieuw wat schermtijd.
Dit bericht op Instagram bekijken