Video
Zoekactie Jeffrey en Emma: Auto gevonden in water
Auto gevonden in het water bij Winschoten tijdens zoektocht naar vermiste kinderen Jeffrey en Emma
In het intensieve onderzoek naar de verdwijning van de broertjes en zusjes Jeffrey (10) en Emma (8) uit Beerta is vanavond een belangrijke ontwikkeling aan het licht gekomen. Tijdens een gerichte z0ekactie is omstreeks 20:30 uur een auto aangetroffen in het water bij de Renselweg in Winschoten. De vondst is direct in verband gebracht met de verm!ssingszaak die het hele land bezighoudt.
De omgeving is kort na de ontdekking ruim afgezet door de hulpd!ensten. Forensisch experts, p0litieonderzoekers en duikteams zijn ter plaatse gekomen om de locatie zorgvuldig te onderzoeken.
Een plotselinge wending in een dagenlange zoektocht
De verm!ssing van Emma en Jeffrey houdt inmiddels al vijf dagen Nederland en de grensregio met Duitsland in zijn greep. De politie en tientallen vrijwilligers zijn al dagenlang bezig met intensieve zoekacties in natuurgebieden, langs snelwegen en in grensdorpen.
Vanavond kwam daar ineens een doorbraak. In het water aan de Renselweg in Winschoten werd een voertuig opgemerkt dat mogelijk overeenkomsten vertoont met de auto waarin de kinderen voor het laatst zijn gezien: een grijze Toyota Avensis met het kenteken 77-NLV-4. Dat voertuig is sinds zaterdagmiddag spoorloos.
Wat deze vondst betekent, is op dit moment nog niet officieel bevestigd, maar volgens betrokkenen wordt er rekening gehouden met een ernstige wending in de zaak.
Omgeving direct afgezet voor onderzoek
Na de ontdekking werd de omgeving van het water snel en grondig afgezet. Meerdere hulpd@ensten, waaronder de p0litie, br*ndweer, amb*lancediensten en gespecialiseerde forensische teams, rukten uit om het gebied veilig te stellen. Daarbij is ook rekening gehouden met eventuele sporen in de directe omgeving.
Het water rond de locatie werd direct onderzocht door duikers van de br*ndweer. Later op de avond kwamen ook forensisch specialisten ter plaatse om de auto te identificeren en te achterhalen of er inzittenden aanwezig zijn – en zo ja, wie dat zijn.
De p0litie heeft op dit moment nog geen officiële verklaring afgelegd over de inhoud van het voertuig.
Z0ekactie inmiddels grensoverschrijdend
De afgelopen dagen werd er niet alleen in Nederland, maar ook in Duitsland gezocht naar de kinderen. De auto van vader Klaas Bijl (67), met wie de kinderen zaterdag zijn vertrokken, werd eerder voor het laatst ges!gnaleerd op de A7 bij Winschoten – niet ver van de plek waar de auto nu is gevonden.
Die locatie werd al genoemd als mogelijk aanknopingspunt, maar tot vanavond waren er geen zichtbare resultaten. De vondst aan de Renselweg is de eerste tastbare aanwijzing sinds het Amber Alert werd verspreid.
Vrees om het ergste: wat voorafging aan de ontdekking
De zorgen over de verdwijning van Emma en Jeffrey namen de afgelopen dagen flink toe. De p0litie vond eerder een brief in de woning van Klaas Bijl, waarin aanwijzingen stonden dat hij zichzelf en zijn kinderen iets aan wilde doen. Op basis daarvan sprak de p0litie openlijk uit dat men vreesde voor het leven van de kinderen.
Ook het feit dat er sinds zondag geen contact meer is geweest met de vader of de kinderen – op één kort telefoontje na – voedde de angst dat zich mogelijk een tragisch scenario had voltrokken.
Zeldzame inzet: forensische experts in avonduren actief
Dat het onderzoek nog tot ver in de avond wordt voortgezet, is illustratief voor de ernst van de situatie. De inzet van forensische teams op locatie in het donker gebeurt slechts in uitzonderlijke gevallen, meestal wanneer directe actie vereist is om cruciale informatie veilig te stellen.
Inmiddels zijn ook onderzoekers van de Landelijke Eenheid betrokken bij de analyse van het voertuig. Zij bekijken onder meer of er identificerende kenmerken aanwezig zijn, zoals kentekenplaten, persoonlijke bezittingen of technische details die kunnen helpen om vast te stellen of het daadwerkelijk om de vermiste Toyota Avensis gaat.
Emotionele achtbaan voor familie en vrijwilligers
Voor de familie van Emma en Jeffrey is de vondst van de auto een onwerkelijke en angstige wending. De afgelopen dagen was er sprake van hoop, ondanks de onduidelijkheid. Via de organisatie Namens de Familie werd eerder opgeroepen tot rust, terughoudendheid en vooral solidariteit in de z0ektocht.
Ook de honderden vrijwilligers die zich de afgelopen dagen hebben ingezet – waaronder leden van het Veteranen Search Team en burgers uit Beerta, Winschoten en omliggende plaatsen – volgen de ontwikkelingen met ingehouden adem. Sommigen waren nog actief in het veld toen het nieuws over de vondst zich verspreidde.
Wat weten we nu – en wat niet?
Hoewel de auto is gevonden, zijn er op dit moment nog veel vragen. Er is nog geen bevestiging of het daadwerkelijk om de auto van Klaas Bijl gaat. Ook is niet duidelijk of er personen in het voertuig zijn aangetroffen, laat staan of dat Jeffrey en Emma betreft.
De p0litie heeft laten weten op korte termijn met een verklaring te komen, maar benadrukt dat zorgvuldigheid en respect voor de betrokkenen voorop staan. Pas wanneer er zekerheid is, zal er gecommuniceerd worden over de aard van de vondst.
Oproep aan het publiek: blijf alert, maar ook geduldig
Ondanks de ontdekking van de auto vraagt de politie het publiek om voorzichtig te blijven met speculaties en sociale media. “Het onderzoek is in volle gang. We begrijpen de ongerustheid, maar vragen iedereen om geduld te hebben tot er duidelijkheid is.”
Ook wordt opgeroepen om geen foto’s of beelden van de locatie te verspreiden uit respect voor de betrokkenen en om het onderzoek niet te verstoren.
Hoop op antwoorden, vrees voor verdriet
Wat de vondst van het voertuig ook zal brengen, duidelijk is dat Nederland hoopt op duidelijkheid, hoe pijnlijk die ook kan zijn. De dagenlange onzekerheid heeft diepe indruk gemaakt op burgers, hulpverleners en de naasten van de kinderen.
Voor nu blijft iedereen wachten op de volgende stap in het onderzoek, met één allesoverheersende vraag: waar zijn Jeffrey en Emma?
Heeft u informatie die van belang kan zijn voor het
onderzoek?
Neem dan direct contact op met de p0litie via 112 of de opsporingstiplijn
0800-6070, of
dien een tip in via politie.nl.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”
