Connect with us

Algemeen

Koen Wauters openhartig over moeilijke periode: ‘Je wil de pijn van je kind wegnemen’

Avatar foto

Geplaatst

op

Koen en Nono Wauters zetten zich in voor Kinderrevalidatiecentrum: “Je wil de pijn van je kind overnemen, maar dat kan niet”

Op zaterdagochtend was het centrum van Sijsele het decor van een bijzonder hartverwarmende gebeurtenis. Niemand minder dan Koen Wauters en zijn zoon Nono zakten samen af naar het dorp om deel te nemen aan een benefietevenement ten voordele van het Kinderrevalidatiecentrum (KRC) van het UZ Gent. Voor vader en zoon was het een bewuste en betekenisvolle keuze om er te zijn, en niet zomaar een publieke vertoning. Sinds 2022 zijn Koen en Nono namelijk officieel peters van het centrum – een engagement dat ze met hart en ziel invullen.

“Kinderen raken mij diep, daar kan ik niet aan voorbijgaan”

In gesprek met Het Laatste Nieuws laat Koen zich van zijn meest betrokken kant zien. “Als het om kinderen gaat, heb ik een week hart. Dat is altijd zo geweest. Ik wil helpen waar ik kan,” vertelt hij. Die betrokkenheid is niet zomaar een formaliteit: Koen beseft hoe belangrijk het is dat bekende gezichten zich publiekelijk inzetten voor een goed doel. “Onze aanwezigheid hier is symbolisch, maar ook praktisch. Het zorgt voor zichtbaarheid, voor steun en voor extra aandacht voor onderzoek.”

Met zijn typische nuchterheid en oprechte emotie voegt hij eraan toe: “Dit event draagt bij aan de kennis en middelen die nodig zijn om kinderen met een beperking de beste zorg te geven. En daar dragen we als peters graag ons steentje aan bij.”

Dankbaarheid en bewustzijn

Het bezoek aan het benefiet raakt Koen ook persoonlijk. Wanneer hij over zijn eigen kinderen praat, is zijn stem doordrenkt van dankbaarheid. “Ik prijs me gelukkig dat mijn kinderen gezond zijn,” zegt hij met zichtbare emotie. Maar tegelijk realiseert hij zich dat gezondheid geen vanzelfsprekendheid is. “Hier zie je ouders die dag in dag uit vechten voor het herstel van hun kind. Dat is een realiteit die we niet mogen vergeten.”

Koen spreekt de gevoelens uit die zoveel ouders herkennen. “Je wil je kind niet verliezen. Je wil niet dat het pijn lijdt. Als ouder heb je de reflex: laat mij die pijn maar dragen. Maar dat kan niet. Wat je wél kunt doen, is aanwezig zijn, je kind omringen met liefde en ervoor zorgen dat het de beste zorg krijgt die mogelijk is.”

Samen sterk voor kinderen

Ook zoon Nono is meer dan een symbolische aanwezigheid. De jonge Wauters groeit op met het besef dat maatschappelijke inzet ertoe doet. Door samen met zijn vader als peter op te treden, toont hij hoe je als jongere impact kunt maken. Hij hielp mee tijdens de actie, nam de tijd om met kinderen en ouders te praten, en gaf zo blijk van een warme en oprechte betrokkenheid.

Voor het Kinderrevalidatiecentrum betekent de steun van de familie Wauters veel. Niet alleen op het vlak van publiciteit, maar ook op emotioneel vlak. De peterschap van Koen en Nono zorgt voor extra motivatie binnen het team en geeft de kinderen een gezichtspunt van hoop en steun buiten de z!ekenhuismuren.

Meer dan een benefiet

Het benefiet in Sijsele draaide niet enkel om fondsenwerving. Er werd ook aandacht besteed aan verhalen van ouders, getuigenissen van artsen en therapeuten, en er waren speelse activiteiten voor de kinderen. Er werd muziek gespeeld, gelachen en zelfs gedanst – een viering van kracht en solidariteit.

Voor Koen en Nono was het een dag vol indrukken, maar ook van betekenis. “Zien hoe die kinderen zich ondanks hun beperkingen uitleven, geeft hoop. Ze hebben zoveel veerkracht. En de ouders? Die verdienen een medaille. Hun doorzettingsvermogen, hun liefde, hun kracht… het is bewonderenswaardig,” aldus Koen.

Geen ijdel engagement

Wat opvalt aan de betrokkenheid van Koen Wauters, is dat het niet zomaar gaat om een verplichte passage of vluchtige steun. Hij kiest bewust voor engagementen die hem raken en waar hij écht iets kan betekenen. Dat blijkt ook uit zijn jarenlange inzet voor verschillende sociale initiatieven, vaak zonder veel media-aandacht.

Bij het KRC neemt hij de rol van peter op zich met verantwoordelijkheidsgevoel. “Ik wil niet zomaar mijn naam verbinden aan iets. Als ik ergens mijn schouders onder zet, dan wil ik ook écht bijdragen. Als we met onze naam kunnen zorgen voor extra aandacht, middelen en steun, dan doen we dat met overtuiging.”

Hoop en perspectief

De kernboodschap van de dag was duidelijk: ieder kind verdient een eerlijke kans op een goede toekomst, ongeacht zijn of haar medische situatie. En dankzij initiatieven als deze, gecombineerd met de warme steun van mensen als Koen en Nono, wordt die kans alleen maar groter.

De actie bracht niet alleen geld op voor verder onderzoek en extra therapeutische middelen, maar ook nieuwe hoop. Hoop voor ouders die zich soms machteloos voelen, voor kinderen die elke dag vechten voor vooruitgang, en voor zorgverleners die met hart en ziel hun werk doen.

Afsluitende woorden van Koen

Aan het einde van de dag nam Koen nog even de microfoon. In een korte, eerlijke toespraak bedankte hij iedereen die was gekomen en benadrukte hij nogmaals waarom dit soort evenementen zo belangrijk zijn.

“We mogen ons gelukkig prijzen met de gezondheid van onze kinderen, maar laten we nooit blind zijn voor degenen die het minder makkelijk hebben. Onze inzet kan het verschil maken. Niet alleen in fondsen, maar ook in aandacht, in luisterend oor, in menselijkheid.”

Hij sloot af met een oproep die bleef hangen: “Blijf geven, blijf steunen, blijf aanwezig. Want uiteindelijk zijn we allemaal ouders, broers, zussen of vrienden. En samen kunnen we zorgen voor een warmere wereld voor deze kinderen.”

Een dag vol warmte, betrokkenheid en hoop. Dankzij mensen zoals Koen en Nono Wauters krijgt het werk van het Kinderrevalidatiecentrum de steun die het verdient – en krijgen kinderen de zorg en kansen die ze nodig hebben.

Algemeen

Red Sebastian reageert fel op onverwachte uitschakeling

Avatar foto

Geplaatst

op

Red Sebastian reageert met opgeheven hoofd na uitschakeling op het Songfestival: “Ik neem mezelf niets kwalijk”

Hoewel zijn uitschakeling in de halve finale van het Eurovisie Songfestival als een donderslag bij heldere hemel kwam, heeft Red Sebastian zich niet laten kennen. In de nacht van dinsdag op woensdag, kort na zijn optreden in de eerste halve finale in het Zwitserse Basel, stond de 26-jarige zanger uit Oostende de pers openhartig en met opgeheven hoofd te woord.

Het was een bitterzoet moment: op dezelfde dag dat hij zijn verjaardag vierde, kreeg hij te horen dat zijn song Strobe Lights niet doorging naar de finale. Ondanks de teleurstelling toonde hij zich strijdvaardig en bleef hij geloven in zijn kunnen. “Ik heb goed gezongen en goed geperformd. Ik had het niet anders willen doen,” vertelde hij aan de verzamelde Belgische pers bij aankomst in zijn hotel.

“Ik ben niet verbitterd”

Zijn eerste woorden waren veelzeggend: “Mensen vinden dat ik bestolen ben, lees ik. Ze begrijpen het ook niet. Net zoals ik.” Die opmerking weerspiegelt wat veel kijkers en fans online laten weten: verbazing en teleurstelling over het feit dat België de finale niet haalde.

Toch wil Red Sebastian niet blijven hangen in negativiteit. “Ik neem mezelf niets kwalijk,” herhaalde hij meermaals. “Natuurlijk had ik gehoopt op een finaleplek, maar ik voel dat ik heb gebracht wat ik moest brengen. Meer kon ik niet doen.”

Emoties in de green room

Toen het erop aankwam en er nog maar één finaleticket beschikbaar was, hield Red de hoop levend. “Toen er nog zes landen overbleven voor die ene plek, dacht ik: ik geef het niet op. Ik moet blijven geloven. Maar toen werd Oekraïne genoemd… Ja, dan weet je dat het over is.”

Ondanks die harde realiteit werd hij niet alleen gelaten. In de green room stroomden meteen de troostende knuffels binnen van collega-deelnemers. “Beatrice van Albanië kwam direct naar me toe. Ook Marko uit Kroatië, de mensen van Azerbeidzjan, en Claude van Nederland. Dat voelde heel warm aan. Iedereen weet wat het is om op zo’n moment te verliezen. Je voelt die solidariteit.”

Optreden met hart en ziel

De suggestie dat hij tijdens zijn optreden wat zenuwachtig leek, wuift Red resoluut weg. “Néén! Geen paniek of stress. Ik had gezonde zenuwen toen ik op het podium stapte, maar dat hoort erbij. In de repetities ging het telkens super. Ik voelde me goed, ik was in mijn element.”

Volgens hem lag het dus niet aan zijn prestatie, maar gewoon aan de onvoorspelbaarheid van het spel. “Soms weet je niet hoe dingen gaan lopen. Vandaag was daar zo’n voorbeeld van. Ik had het natuurlijk graag anders gezien. Ik had het dak van de zaal willen blazen in de finale. Maar het mocht nog niet zijn. Misschien was het gewoon te vroeg.”

Een bijzondere verjaardag

Dat alles zich net op zijn verjaardag afspeelde, maakt de situatie extra beladen. “Ik heb wel mijn verjaardag mogen vieren op een van de grootste podia ter wereld,” zei hij met een knipoog. “Wie kan dat zeggen?”

Na het persmoment – dat pas rond 1 uur ’s nachts plaatsvond – had hij nog geen grootse feestplannen. “Eerst ga ik slapen,” grapte hij. “Maar morgen is het zover. Dan heb ik nog een optreden in Eurovillage, een paar interviews, en dan laat ik me even gaan. Voor het eerst sinds september ga ik weer een glas alcohol drinken. Na twee glazen zal ik al op mijn hoofd staan, denk ik.”

Online steun: “We zijn bestolen”

Op sociale media is er ondertussen sprake van een kleine storm aan steunbetuigingen. Onder fans gonst het van de berichten dat België ten onrechte geen plek in de finale kreeg. Red Sebastian is daar dankbaar voor: “Ik zie dat het leeft online. Dat mensen vinden dat we bestolen zijn. Dat toont dat ik mensen geraakt heb. Dat doet deugd.”

Voor de zanger is het ook een bevestiging dat zijn optreden en lied indruk hebben gemaakt, zelfs al leverde het geen plek op in de eindstrijd. “Het is fijn om te voelen dat anderen het ook niet begrijpen. Dat ze het wél goed vonden. Daar haal ik kracht uit.”

Toekomstplannen: “Dit is nog maar het begin”

Red Sebastian is vastberaden om dit niet te zien als het einde, maar als het begin van iets nieuws. “Ik hoop dat dit het begin is van een heel mooi avontuur,” zei hij hoopvol. “Ik wil een mooie carrière opbouwen. En als het aan mij ligt, sta ik morgen alweer op een podium.”

Met zijn performance en uitstraling heeft hij alvast indruk gemaakt op een internationaal publiek. Zelfs zonder finaleplek lijkt de deur naar een internationale carrière op een kier te staan.

Vragen rond jurering

Hoewel Red zelf geen kritiek uit op het stemsysteem van het Songfestival, stellen sommigen zich wel vragen. Waarom viel een act als Strobe Lights, met een energiek optreden, visueel spektakel en sterke vocale prestaties, buiten de boot? Sommigen wijzen op het feit dat televoting zwaarder doorweegt in de halve finales dan de jury’s, wat artistiek complexere nummers vaak benadeelt.

Of het nu lag aan smaak, strategie of gewoon pech, het blijft voor velen moeilijk te verteren dat België er al zo vroeg uit ligt. Zeker gezien de positieve reacties tijdens de repetities en het momentum dat de inzending leek op te bouwen.

Samenvattend: een verlies, maar geen nederlaag

Red Sebastian mag dan niet door zijn naar de finale, hij heeft op het podium van het Eurovisie Songfestival laten zien dat hij klaar is voor het grotere werk. Met een performance die staat als een huis, een stevige dosis zelfvertrouwen en een integere, eerlijke houding tegenover pers en publiek, heeft hij respect geoogst.

Zijn uitschakeling is dan wel een feit, maar van een nederlaag is geen sprake. In tegendeel: zijn houding na afloop bewijst dat hij over de veerkracht beschikt die nodig is om verder te groeien in de muziekwereld. En als het aan hem ligt, was dit slechts het begin.

“Volgende keer ben ik er weer bij,” zou zomaar zijn volgende statement kunnen zijn. En heel wat fans hopen daar nu al op.

Lees verder