Algemeen
Dit zegt het buitenland over optreden Claude: ‘Wat is dit nou weer?’
Claude weet Europa te betoveren met zijn aanstekelijke nummer C’est La Vie. De 21-jarige zanger vertegenwoordigt Nederland dit jaar op het Eurovisie Songfestival en lijkt tijdens de halve finale in het Zwitserse Basel niet alleen het Nederlandse publiek, maar ook internationale commentatoren en media voor zich te hebben gewonnen. Zijn frisse uitstraling, zelfverzekerde optreden en het catchy refrein maken hem volgens velen tot een serieuze kanshebber in de grote finale.
België is onder de indruk: “Proper naar die finale”
Een van de opvallendste lofuitingen kwam van onze zuiderburen. De Vlaamse Songfestival-commentator Peter Van de Veire was duidelijk gecharmeerd van Claude’s optreden. “Heel netjes. Heel goed gedaan, Nederland. Proper door naar die finale, dat voel je nu al,” klonk het enthousiast. Daarmee sprak hij niet alleen zijn eigen bewondering uit, maar vatte hij ook de algemene stemming onder Belgische kijkers samen. Volgens Van de Veire viel Claude positief op tussen de andere acts en straalde hij iets uit wat niet te faken valt: natuurlijke charme en vakmanschap.
Dat compliment is niet zomaar. Van de Veire staat al jaren bekend als een kritisch volger van het Songfestival, die alleen lof uitspreekt als daar écht aanleiding toe is. Zijn positieve woorden onderstrepen hoe professioneel en overtuigend Claude zich presenteerde — iets wat bij een evenement als het Songfestival essentieel is.
Britse commentatoren: “Dit is écht catchy”
Ook aan de overkant van het Kanaal klonken lovende geluiden. De BBC-commentatoren Rylan Clark-Neal en Scott Mills noemden C’est La Vie “echt heel catchy” en voorspelden dat het lied het uitstekend zou doen bij de internationale vakjury’s. “Als dit doorgaat – en daar twijfel ik niet aan – dan gaat dit nummer het héél goed doen bij de jury,” aldus Clark-Neal tijdens de live-uitzending.
Zijn collega Scott Mills beaamde dat, en prees met name het aanstekelijke refrein en de relaxte podiumpresence van Claude. “Hij staat er zó natuurlijk. Het lijkt alsof hij al jaren meedraait op dit podium.” De Britse pers, die doorgaans niet snel te spreken is over buitenlandse inzendingen, roemde Claudes performance zelfs als “verfrissend normaal in een zee van over-the-top acts.”
Internationale media zetten Claude in hun top 10
De lof bleef niet beperkt tot televisieverslaggevers. Ook buitenlandse fansites, blogs en Eurovisie-specialisten merkten Claude op. In meerdere voorspellingen voor de finale duikt C’est La Vie op in de top 10. Sommige analisten spreken zelfs over een mogelijke “underdog-winst” als de juryleden Claudes muzikaliteit op waarde weten te schatten.
Het internationale enthousiasme vertaalt zich bovendien naar social media, waar talloze video’s circuleren van mensen die meezingen, dansen of zelfs hun eigen choreografieën delen op Claudes nummer. Reacties als “This is such a vibe!”, “Netherlands came to SLAY!” en “Instant mood booster” vullen het online landschap. De combinatie van eenvoud, charme en herkenbaarheid lijkt de juiste snaar te raken.
Bewondering en verbazing: “Hoofdschuddend goed”
Wie denkt dat “hoofdschudden” altijd iets negatiefs betekent, heeft Claude’s impact nog niet gevoeld. In dit geval is het hoofdschudden er één van verwondering, bewondering en ontzag. De manier waarop Claude het publiek moeiteloos meekreeg – zonder grootse visuals, vuurwerk of theatrale opsmuk – maakte indruk.
Zijn uitstraling is tegelijk ingetogen en zelfverzekerd. Waar veel artiesten proberen te imponeren met grootsheid, lijkt Claude juist te winnen door zijn eenvoud. Zijn optreden laat zien dat je niet hoeft te schreeuwen om gehoord te worden. Een glimlach, een pakkend refrein en een oprechte uitstraling blijken minstens zo effectief.
De weg naar de finale
Met zijn succesvolle optreden in de halve finale ligt de weg naar de finale wijd open. Volgens de bookmakers heeft Claude een grote kans om niet alleen door te gaan, maar ook een hoge eindnotering te behalen. Hoewel hij in eerste instantie voorzichtig werd genoemd als outsider, lijkt hij inmiddels een serieuze concurrent voor de traditionele favorieten zoals Zweden, Italië en Frankrijk.
De Nederlandse inzending wordt dit jaar dus niet zomaar over het hoofd gezien. Sterker nog: C’est La Vie staat in toenemende mate op de radar van professionals én fans. De charme van het lied zit hem in de eenvoud, het universele thema en de oprechte emotie waarmee het gebracht wordt.
Claude’s persoonlijke groei
Dat maakt het des te indrukwekkender dat Claude nog maar 21 is. Zijn optreden straalt een volwassenheid uit die je niet vaak ziet op het Songfestivalpodium. Zeker gezien de kritiek die hij eerder kreeg tijdens de repetities – waarin hem werd verweten vals te zingen – is zijn comeback des te krachtiger. Claude besloot na die kritiek zelfs zijn Instagram-account te deactiveren om zich te kunnen focussen op zijn muziek. Een moedige keuze, die hem duidelijk goed heeft gedaan.
Zijn herwonnen zelfvertrouwen straalt nu van het podium. En dat is niet onopgemerkt gebleven. Waar eerder vraagtekens werden gezet bij zijn keuze als Nederlandse inzending, zijn die inmiddels verdwenen. Claude heeft zijn plek op het Europese podium dubbel en dwars verdiend.
Nederland weer op de kaart
Het Eurovisie Songfestival is niet alleen een wedstrijd tussen liedjes, maar ook tussen verhalen. En Claude’s verhaal – van bescheiden zanger tot internationale publiekslieveling – is er een die raakt. Nederland, dat na de winst van Duncan Laurence in 2019 weer even in de schaduw stond, lijkt met Claude opnieuw relevant op het grootste muziekpodium van Europa.
Of hij uiteindelijk in de top vijf eindigt of niet, doet er misschien minder toe dan de impact die hij nu al heeft gemaakt. Claude laat zien dat authenticiteit nog steeds werkt. Dat je met een glimlach, een goed nummer en oprechte energie harten kunt winnen. In een wereld vol glitter en spektakel is hij misschien wel precies het soort artiest waar Europa behoefte aan heeft.
Op naar de finale – en verder?
Wat de uitkomst ook wordt: Claude heeft zich inmiddels op de kaart gezet als artiest met internationale potentie. Zijn optreden bij het Songfestival opent niet alleen deuren voor Nederland, maar ook voor zijn eigen carrière. Artiesten als Måneskin en Duncan Laurence bewezen eerder dat het Songfestival een springplank kan zijn naar wereldwijde erkenning. Claude lijkt klaar om in die voetsporen te treden.
Van twijfels naar triomf: de jonge zanger heeft Europa wakker geschud. En dat met niets meer dan een glimlach, een stem en een boodschap die blijft hangen. C’est La Vie, inderdaad — maar dan wel op z’n best.
Wat vond jij van Claude’s optreden tijdens het Songfestival? Laat het ons weten in de reacties!
Acteur en stemacteur Hein Boele is op 85-jarige leeftijd overleden. De familie bevestigde dit nieuws na berichtgeving van HP/De Tijd. Boele werd vooral bekend als de stem van Elmo, het vrolijke rode figuurtje uit het kinderprogramma Sesamstraat.
Vanaf het begin van de jaren tachtig gaf Boele Elmo een herkenbare stem. Aanvankelijk had de pop slechts een kleine rol met een lagere stem. Toen de Amerikaanse versie van het programma van stemacteur wisselde, paste Boele zijn stemgeluid aan. Naar eigen zeggen moest hij hiervoor veel oefenen. Tijdens het 25-jarig jubileum van Sesamstraat in Nederland ontmoette hij zijn Amerikaanse collega. Die complimenteerde hem met de woorden: “Je doet het ’t best van allemaal.”
Elmo als bron van plezier
Boele genoot zichtbaar van zijn werk voor kinderen. Hij omschreef het inspreken van Elmo als “iedere keer een feestje”. Volgens hem was Elmo een speels karakter: een driejarig figuurtje dat niet altijd perfect sprak, maar altijd optimistisch bleef.
Een anekdote die hij deelde met Omroep Flevoland illustreert dit. Een moeder vroeg hem ooit om de stem van Elmo na te doen voor haar dochtertje. Toen hij dat deed, schrok het kind, omdat de stem niet paste bij het gezicht van een volwassene. “Dat doe ik dus nooit meer,” zei Boele lachend.
Brede carrière als stemacteur
Naast Sesamstraat was Boele te horen in vele internationale producties. Hij sprak de stem in van Hildebrand Slakhoorn in meerdere Harry Potter-films en werkte mee aan Sjakie en de Chocoladefabriek (2005), Jungle Boek 2 en De Prinses en de Kikker. Daarnaast gaf hij zijn stem aan Konijn in de Winnie de Poeh-films en -series.
Ook als acteur verscheen Boele regelmatig op televisie. Hij had gastrollen in onder andere Oppassen!!!, Flikken Maastricht en Goede Tijden, Slechte Tijden. Zijn laatste tv-rol was in de populaire serie De Luizenmoeder in 2019.
Een nalatenschap in televisiegeschiedenis
Met zijn veelzijdige stem en optredens leverde Boele een grote bijdrage aan de Nederlandse televisie- en filmwereld. Zijn werk met Elmo maakte hem geliefd bij meerdere generaties kijkers.
Hein Boele overleed op 28 juli na een kort ziekbed. Hij laat een rijke carrière en een blijvende indruk achter in de Nederlandse media.