Achter de glimlach van een icoon

Bas van Toor, beter bekend als clown Bassie, is voor velen een kleurrijke verschijning uit hun jeugd. Samen met Adriaan vormde hij jarenlang een onafscheidelijk duo op televisie. Miljoenen kinderen groeiden op met hun avonturen en vrolijke liedjes. Maar achter het bekende gezicht van de vrolijke clown schuilt een man die in stilte veel heeft meegemaakt. Nu, op weg naar zijn 90ste verjaardag, deelt hij voor het eerst een bijzonder persoonlijk verhaal: het verlies van zijn dochter Ilona, inmiddels twee jaar geleden.

Een leven vol hoogtepunten en hindernissen

Hoewel zijn carrière bol stond van successen, kreeg Bas van Toor ook te maken met serieuze tegenslagen. Al jaren kampt hij met fysieke beperkingen. Negen jaar geleden belandde hij in een rolstoel na een medische complicatie. Wat begon als een relatief eenvoudige ingreep, mondde uit in een langdurige periode van herstel, die zijn leven voorgoed veranderde.

Tijdens een operatie aan zijn halsslagader ontstond een zwelling in zijn hals die zijn ademhaling en slikken bemoeilijkte. Bas ontsnapte ternauwernood aan een levensbedreigende situatie. Sindsdien is zijn mobiliteit sterk verminderd en spreken is voor hem nog maar beperkt mogelijk. Toch bleef hij positief en krachtig, gesteund door zijn familie en zijn diepe liefde voor het leven.

Een verlies dat zijn sporen nalaat

Wat het grote publiek niet wist, is dat Bas en zijn gezin twee jaar geleden afscheid moesten nemen van zijn dochter Ilona. De familie koos ervoor om dit verlies in stilte te verwerken, uit respect voor hun eigen rouwproces. Pas nu, twee jaar later, voelt de familie zich klaar om hun verhaal te delen.

In een openhartig gesprek met De Telegraaf vertelt dochter Liesbeth over deze moeilijke periode. “Het overlijden van Ilona heeft ons allemaal geraakt. We hadden tijd nodig om dit te kunnen dragen, in alle rust en verbondenheid.”

Ilona’s strijd en afscheid

Volgens Liesbeth werd Ilona getroffen door nierfalen, een aandoening die haar uiteindelijk fataal werd. Ondanks medische zorg en de steun van haar naasten bleek herstel niet meer mogelijk. Haar overlijden kwam als een schok, zelfs al werd haar gezondheid al langere tijd in de gaten gehouden.

Ilona was een warme, betrokken vrouw, geliefd binnen haar familie en vriendengroep. Ze had een rustige uitstraling en stond bekend om haar zorgzaamheid. Voor Bas was zij niet alleen zijn dochter, maar ook een dierbare vriendin. Het verlies liet een leegte achter die moeilijk te omschrijven is.

De kracht van stilte

Waarom het verlies pas nu naar buiten wordt gebracht, is volgens Liesbeth een bewuste keuze. “Soms heeft een gezin tijd nodig om verdriet in stilte te dragen. Niet alles hoeft meteen gedeeld te worden met de buitenwereld. We hadden behoefte aan rust, aan nabijheid, zonder dat er camera’s of interviews waren.”

De familie Van Toor koos voor een ingetogen benadering van rouw. Niet uit schaamte, maar uit liefde. In tijden van groot verdriet kan het helend zijn om eerst dicht bij elkaar te blijven, voordat het verhaal gedeeld wordt met de buitenwereld.

Verbondenheid ondanks het gemis

Ondanks de pijn van het verlies, is de familie hechter dan ooit. Liesbeth benadrukt dat haar ouders, Bas en zijn vrouw, elkaar zijn blijven steunen. “Mijn ouders hebben laten zien wat liefde betekent in moeilijke tijden. Ze zijn nog altijd verbonden met elkaar, ook al hebben ze allebei hun eigen verdriet te dragen.”

Volgens haar heeft de familie geleerd om elke dag te waarderen, om herinneringen te koesteren, en om samen het leven te blijven vieren. “We praten nog vaak over Ilona. Ze is misschien niet meer fysiek bij ons, maar ze blijft deel van wie we zijn.”

Een leven vol betekenis

Bas van Toor heeft in zijn leven miljoenen mensen laten lachen. Zijn personage Bassie is een nationaal erfgoed geworden, geliefd door jong en oud. Maar wie beter kijkt, ziet ook een man met diepgang, kracht en een groot hart voor zijn gezin. Zijn levensverhaal is er een van doorzettingsvermogen, liefde en het vermogen om steeds weer op te staan.

In het interview geeft hij aan dat het verlies van zijn dochter een blijvend verdriet is. Maar tegelijkertijd weet hij dat zij trots op hem zou zijn. “Ze wist hoe belangrijk het was om ondanks alles het leven te blijven omarmen,” zegt Liesbeth.

Hoopvol richting zijn 90ste verjaardag

In september hoopt Bas zijn 90ste verjaardag te vieren. Een bijzondere mijlpaal voor iemand die zoveel heeft meegemaakt – en zoveel heeft gegeven. Zijn familie ziet deze dag als een eerbetoon aan zijn levenslust en zijn nooit aflatende veerkracht.

Er wordt niet alleen stilgestaan bij zijn televisiecarrière, maar vooral bij de mens achter de clown: een vader, een opa, een echtgenoot. Iemand die anderen blij wist te maken, zelfs als hij het zelf moeilijk had.

Liefde als fundament

De familie Van Toor laat met dit verhaal zien dat verdriet en vreugde naast elkaar kunnen bestaan. Het verlies van Ilona is iets wat hen altijd zal bijblijven. Maar de liefde binnen het gezin is sterker dan ooit. “We voelen haar nog elke dag,” zegt Liesbeth. “In kleine dingen, in herinneringen, in gesprekken aan de keukentafel.”

Door het verlies te delen, hopen ze ook anderen te inspireren. “Iedereen krijgt in het leven te maken met afscheid. Maar als je dat samen kunt dragen, wordt het iets wat je niet alleen hoeft te doen.”

Dankbaarheid en terugblik

Bas van Toor kijkt met dankbaarheid terug op zijn leven. In interviews spreekt hij geregeld over de mooie momenten die hij mocht meemaken: de tv-opnames, de fans, de brieven van kinderen, de vriendschap met Adriaan, en vooral zijn gezin.

Hoewel het gemis blijft, overheerst de dankbaarheid. “Ilona was een zegen in ons leven,” aldus Liesbeth. “We zullen haar altijd blijven herinneren zoals ze was: liefdevol, betrokken, en vol warmte.”

---

Conclusie
Clown Bassie, ofwel Bas van Toor, laat met zijn openhartige verhaal zien dat achter elke lach een mens schuilgaat met een eigen geschiedenis, vol liefde, verlies en moed. Terwijl hij zich voorbereidt op zijn 90ste verjaardag, eert hij niet alleen zijn verleden op het podium, maar ook de dierbaren die hij onderweg moest missen. Het verhaal van de familie Van Toor is een intiem portret van verbondenheid, rouw en levensvreugde – en een krachtig voorbeeld van hoe je blijft doorgaan, zelfs als het leven je uitdaagt.