Algemeen
Roos Reedijk’s keuzes vallen niet bij iedereen in de smaak: ‘Dit past niet goed samen
In een nieuwe aflevering van het populaire woonprogramma Kopen Zonder Kijken werd duidelijk hoe uitdagend het kan zijn om een passend huis te vinden voor een groot, samengesteld gezin. Vincent en Jorine, ouders van maar liefst vijf opgroeiende kinderen, schakelden de hulp in van het vertrouwde KZK-team om hun woonwens te vervullen: een huis met zes slaapkamers én voldoende leefruimte.
Uitgebreide wensenlijst voor een druk gezin
Met zeven personen onder één dak hadden Vincent en Jorine een heldere en ambitieuze wensenlijst. Bovenaan stond de wens dat ieder kind een eigen kamer zou krijgen. Daarnaast hoopte Jorine op een ruime, open keuken waarin ze het gezin kon samenbrengen, terwijl Vincent zijn zinnen had gezet op een tweede badkamer – een luxe die met vijf pubers beslist geen overbodige luxe is.
Makelaar Alex van Keulen noemde het een van de lastigste zoekopdrachten tot nu toe. “Een huis vinden dat groot genoeg is, op een betaalbare locatie, en waar ook nog verbouwd kan worden? Dat is bijna een onmogelijke puzzel.” Toch zette het team door.
De oplossing komt uit Pijnacker
Na veel zoeken wist Alex toch een woning te vinden in het Zuid-Hollandse Pijnacker. De locatie bood voldoende rust, ruimte én mogelijkheden voor verbouwing. Dankzij de inzet van bouwdeskundige Bob Sikkes werden de belangrijkste wensen van het gezin ingewilligd: zes volwaardige slaapkamers, een extra badkamer én een grote leefkeuken waar het hele gezin samen kon komen.
Voor Jorine en Vincent was het een emotioneel moment toen ze het resultaat zagen. “Iedereen een eigen plek, en toch allemaal samen onder één dak. Precies wat we wilden,” vertelde Jorine zichtbaar geëmotioneerd. Het huis voldeed aan hun functionele wensen, en ook de kinderen waren enthousiast.
Styling zorgt voor gemengde gevoelens
Hoewel de indeling en verbouwingen goed in de smaak vielen, waren er toch enkele kanttekeningen over de inrichting. Interieurstyliste Roos Reedijk had zoals altijd haar creativiteit de vrije loop gelaten, maar de keuzes bleken niet helemaal aan te sluiten bij de persoonlijke voorkeur van het stel.
Vooral het behang in de eetkamer viel niet in goede aarde. “Dit past niet bij elkaar,” lieten Vincent en Jorine eerlijk weten. Inmiddels hebben ze die ruimte naar eigen smaak aangepast. “We kozen een nieuw behang dat mooi aansluit bij de schuifpui en de eettafel. Het voelt nu echt als van ons,” vertelden ze aan RTL Boulevard.
Ook de trap kreeg een eigen stijl
Een ander opvallend onderdeel van het huis was de trap. Roos koos voor haar kenmerkende halve maantjes op de traptreden – een stijl die ze vaker toepast – maar dat sloot niet aan bij de voorkeur van Vincent en Jorine. “We houden daar gewoon niet van,” gaven ze aan.
Het stel besloot ook de trapopgang onder handen te nemen en koos voor een strakkere afwerking die beter aansluit bij hun stijl. Kleine aanpassingen, maar essentieel om het huis echt eigen te maken.
Dankbaarheid overheerst
Ondanks de kleine punten van kritiek kijkt het stel met veel waardering terug op hun deelname aan Kopen Zonder Kijken. “We zijn ontzettend dankbaar dat we dit hebben mogen meemaken,” aldus Vincent. “Zonder het team hadden we dit huis nooit gevonden.”
Ze benadrukken dat smaak nu eenmaal subjectief is. “Wat voor de één perfect voelt, kan voor de ander net iets anders zijn. En dat is helemaal oké.” De aanpassingen die ze na afloop deden, zijn met liefde en respect uitgevoerd – en volledig in lijn met hun eigen stijl.
Van droom naar werkelijkheid
De aflevering laat zien dat zelfs een zorgvuldig samengesteld droomhuis nog wat persoonlijke touch nodig heeft om als écht thuis te voelen. En dat je best mag aangeven wat je liever anders had gezien – zolang het met respect gebeurt.
Vincent en Jorine bewijzen dat het mogelijk is om een huis volledig aan te passen aan een groot gezin zonder in te boeten op sfeer of comfort. Een eerlijk verhaal, met een mooi resultaat én een glimlach.
Iedereen in Nederland heeft ermee te maken: de aanwezigheid van PFAS in het bloed. Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) heeft dit recent bevestigd na uitgebreid onderzoek naar bloedmonsters uit het hele land. Wat zijn deze stoffen precies, hoe komen ze in ons lichaam terecht en wat betekent dit voor onze gezondheid? Dit artikel geeft antwoord op deze vragen en zet de feiten helder op een rij.
Wat zijn PFAS precies?
PFAS is een verzamelnaam voor duizenden chemische stoffen die sinds de vorige eeuw op grote schaal worden gebruikt. De afkorting staat voor Poly- en PerFluorAlkylStoffen. PFAS maken materialen water-, vet- en vuilafstotend. Daarom vind je PFAS in allerlei producten: van pannen met een antiaanbaklaag tot waterafstotende jassen en bepaalde soorten cosmetica. Het was ooit een ‘wondermiddel’ vanwege deze handige eigenschappen.
PFAS verdwijnen nauwelijks uit het milieu
Een groot probleem is dat PFAS bijna niet afbreken. Ze blijven heel lang in de natuur aanwezig en stapelen zich op in bodem, water en uiteindelijk ook in ons lichaam. Dit maakt PFAS tot een zogenoemde ‘persistente’ stof. Omdat de stoffen zo langzaam afbreken, kan de hoeveelheid in ons lichaam langzaam oplopen als we steeds opnieuw worden blootgesteld.
Onderzoek: iedereen in Nederland heeft PFAS in het bloed
Het RIVM onderzocht 1500 bloedmonsters die tussen 2016 en 2017 zijn afgenomen in heel Nederland. Uit de analyses bleek dat vrijwel iedereen PFAS in het bloed heeft. In bijna alle monsters werden minimaal zeven verschillende soorten PFAS aangetroffen. PFOS en PFOA zijn de meest voorkomende varianten. Vooral deze stoffen roepen zorgen op, omdat ze in verband worden gebracht met mogelijke gezondheidsrisico’s.
Bijzonder is dat het RIVM ook specifiek keek naar regio’s in de buurt van fabrieken die met PFAS hebben gewerkt. Inwoners rond Dordrecht hadden bijvoorbeeld meer PFOA in het bloed. Bij de Westerschelde bleek de concentratie PFOS hoger dan gemiddeld in Nederland. Dit laat zien dat nabijheid van industrie een rol speelt.
Hoe komen PFAS in het lichaam terecht?
Er zijn verschillende manieren waarop mensen PFAS binnenkrijgen. De belangrijkste routes zijn voedsel, drinkwater en direct contact met producten die PFAS bevatten.
-
Voedsel: Via vis, schaal- en schelpdieren, vlees en eieren kunnen PFAS ons lichaam binnenkomen. Vooral in gebieden rondom vervuilde wateren kan dit een groot aandeel leveren.
-
Drinkwater: Ook drinkwater kan PFAS bevatten, al voldoen de meeste Nederlandse waterbedrijven aan strenge normen.
-
Producten: Veel huishoudelijke producten zoals pannen met antiaanbaklagen, regenjassen, schoenen en cosmetica bevatten PFAS. Bij slijtage of verhitting kunnen kleine deeltjes vrijkomen.
Het Voedingscentrum adviseert daarom om gevarieerd te eten en niet te vaak producten uit één specifieke regio te consumeren, vooral in gebieden waar verhoogde concentraties zijn gemeten.
Wat zijn de mogelijke gezondheidseffecten?
Dat PFAS bij iedereen in het bloed voorkomen, betekent niet dat mensen direct ziek worden. Wel kunnen ze effect hebben, zeker bij langdurige blootstelling. Volgens het RIVM kan een hoge concentratie PFAS invloed hebben op het immuunsysteem. Zo kan de weerstand verminderen, waardoor het lichaam minder goed in staat is om infecties te bestrijden.
Andere wetenschappelijke studies koppelen langdurige blootstelling aan mogelijke effecten op de hormoonhuishouding, de vruchtbaarheid en een licht verhoogd risico op sommige vormen van kanker. De risico’s hangen sterk af van de hoeveelheid PFAS in het lichaam, hoe lang iemand eraan blootstaat en de persoonlijke gezondheidssituatie.
Wat zegt het RIVM over de norm?
Voor PFAS is een gezondheidskundige grenswaarde vastgesteld. Dit is een richtlijn voor een hoeveelheid die als veilig wordt beschouwd. Het RIVM constateert nu dat de concentraties in het bloed bij de meeste mensen in Nederland hoger liggen dan deze grenswaarde. Dit is een signaal dat er structureel te veel PFAS binnenkomen.
Belangrijk om te weten is dat de grenswaarde geen harde scheidslijn is. Boven deze waarde neemt het risico op gezondheidseffecten toe, maar dit betekent niet dat mensen direct ziek worden.
Waarom verdwijnen PFAS niet vanzelf?
Een groot probleem is dat PFAS bijna niet afbreken. De stoffen kunnen zich jarenlang in het milieu ophopen en zo ook in ons lichaam. PFAS worden wel langzaam afgebroken en uitgescheiden, maar dit proces duurt jaren. Daarom is het belangrijk om de blootstelling zoveel mogelijk te beperken.
Om de hoeveelheid PFAS in het lichaam omlaag te brengen, is het nodig dat mensen minder binnenkrijgen. Dat vraagt om maatregelen vanuit overheden en bedrijven, maar ook om bewustere keuzes van consumenten.