Algemeen
Lang Leve de Liefde: Evelien maakt bijzondere indruk tijdens date
Voor wie op zoek is naar een oprechte connectie, biedt het televisieprogramma Lang Leve de Liefde (LLDL) een bijzondere setting. In tegenstelling tot veel andere datingprogramma’s, waar ontmoetingen vaak kort en vluchtig zijn, geeft LLDL deelnemers minimaal 24 uur de tijd om elkaar écht te leren kennen. Deze langere duur zorgt voor meer ruimte voor diepgang en verbinding — iets wat in het huidige datinglandschap steeds meer wordt gewaardeerd.
Meer kans op succes dan bij andere programma’s
De formule lijkt effectief. Met een slagingspercentage van ongeveer 6 procent is de kans op een blijvende match bij Lang Leve de Liefde aanzienlijk groter dan bij andere datingshows, zoals First Dates, waar dit percentage rond de 0,6 ligt. Die extra tijd samen in een sfeervolle omgeving maakt het mogelijk om op een natuurlijke manier te ontdekken of er sprake is van een klik.
Een bijzondere setting voor bijzondere ontmoetingen
Zodra de deelnemers de luxe villa betreden, bevinden zij zich in een compleet nieuwe omgeving. Hier draait alles om het opbouwen van een connectie met iemand die ze nog nooit eerder hebben ontmoet, maar die net als zij openstaat voor het vinden van een betekenisvolle relatie. Om het ijs te breken, zijn er diverse speelse elementen toegevoegd aan het format. Van ontspannen gesprekken met een drankje tot samen koken of ontspannen in de hottub — de setting is erop gericht om de deelnemers zich op hun gemak te laten voelen.
Momenten van echtheid en kwetsbaarheid
Soms ontstaan er momenten die bijblijven — niet alleen voor de deelnemers zelf, maar ook voor kijkers. Zo herinneren veel mensen zich nog de aflevering uit 2021, waarin Evelien en Ruben elkaar leerden kennen. Tijdens hun ontmoeting namen ze de tijd om samen te ontspannen, onder andere in de hottub. De combinatie van spanning, camera’s en het bijzondere moment zorgde ervoor dat de emoties bij Evelien hoog opliepen. Gelukkig was haar date er om haar te ondersteunen en op haar gemak te stellen.
Liefde gaat niet altijd over rozen
Wat deze situaties duidelijk maken, is dat Lang Leve de Liefde ruimte biedt voor échte emoties. Niet elke date verloopt volgens plan, maar dat maakt het programma juist authentiek. Het laat zien dat liefde soms onverwacht, onvoorspelbaar en eerlijk is. Waar andere programma’s zich richten op snelle indrukken, kiest LLDL bewust voor vertraging, waardoor deelnemers zowel hun eigen gevoelens als die van de ander beter kunnen leren begrijpen.
De kracht van oprechte interactie
De kracht van LLDL zit in de eenvoud van het concept: twee mensen die de tijd krijgen om elkaar te leren kennen, zonder haast, in een rustige en warme omgeving. Dat biedt ruimte voor gesprekken die verder gaan dan het oppervlakkige. Zo ontstaan er momenten van verbinding die soms uitgroeien tot iets blijvends.
Een kans op liefde, met ruimte voor groei
Hoewel niet elke deelnemer de villa verlaat met een nieuwe partner, biedt het programma iedereen een waardevolle ervaring. Door zich open te stellen voor een nieuw avontuur, leren de deelnemers vaak ook veel over zichzelf. En soms, in de meest onverwachte omstandigheden, ontstaat er tóch iets moois.
Lang Leve de Liefde is daarmee meer dan alleen entertainment — het is een eerlijke kijk op hoe echte verbindingen kunnen ontstaan, zelfs in een televisieformat. En wie weet, misschien wacht die ‘happily ever after’ toch net om de hoek, zelfs na een avond vol verrassingen.
Leo Beenhakker
Een groot hoofdstuk in de voetbalgeschiedenis is afgesloten. Leo Beenhakker, de man die generaties voetballiefhebbers wist te boeien met zijn kennis, charisma en karakteristieke stijl, is op 82-jarige leeftijd uit het leven verdwenen. Zijn familie heeft het droevige nieuws bevestigd aan de NOS. Vanuit de voetbalwereld stromen de reacties binnen: clubs, oud-spelers en fans eren de man die bekendstond als ‘Don Leo’.
Jongste coach in het betaald voetbal
De carrière van Beenhakker begon al op jonge leeftijd. In 1968 nam hij als 26-jarige het roer over bij Veendam en werd daarmee de jongste hoofdtrainer in het Nederlandse betaalde voetbal. Wat volgde was een indrukwekkende reis langs topclubs, nationale teams en historische momenten.
Zijn stijl was direct, zijn visie helder en zijn persoonlijkheid onvergetelijk. Al vroeg werd duidelijk dat Leo anders was dan anderen: hij combineerde tactische scherpte met charisma en had de gave om spelers op scherp te zetten.
Succes bij zowel Ajax als Feyenoord
Beenhakker behoort tot een zeldzaam rijtje coaches die bij zowel Ajax als Feyenoord titels wonnen. Met Ajax pakte hij in 1980 en 1990 het landskampioenschap, met Feyenoord werd hij in 1999 kampioen. Een unicum dat hem in beide kampen tot een gerespecteerd figuur maakte.
In Amsterdam liet hij jeugdspelers bloeien, in Rotterdam straalde hij rust en controle uit. Zowel de Johan Cruijff ArenA als De Kuip is vandaag in rouw, en dat zegt alles over zijn unieke positie in het Nederlandse voetbal.
Gloriejaren bij Real Madrid: ‘Don Leo’
Internationaal maakte Beenhakker furore bij het machtige Real Madrid. Tussen 1987 en 1989 werd hij drie keer op rij kampioen van Spanje. Onder zijn leiding schitterden sterren als Hugo Sánchez, Butragueño en Michel.
Zijn bijnaam ‘Don Leo’ kreeg hij niet voor niets: hij combineerde Rotterdamse nuchterheid met Spaanse flair. Hij hield van controle, maar liet ook ruimte voor creativiteit. Met zijn karakteristieke houding en scherpe persconferenties groeide hij uit tot een van de meest herkenbare coaches in Europa.
Oranje: ambitie en teleurstelling
Als bondscoach van het Nederlands elftal kende Beenhakker hoogte- en dieptepunten. In 1986 liep Oranje op het nippertje kwalificatie voor het WK mis, na een pijnlijke tweestrijd met België. In 1990 leidde hij Nederland wel naar het WK in Italië, maar het toernooi werd overschaduwd door interne spanningen.
Veel is er gespeculeerd over wat er precies misging, maar Beenhakker bleef altijd discreet. “Sommige dingen houd je voor jezelf,” zei hij daar later over. Die houding leverde hem zowel respect als vragen op – maar hij week nooit van zijn principes.
Wereldreiziger met een missie
Na zijn tijd bij Oranje bleef Beenhakker actief in het internationale voetbal. Hij coachte onder meer Saudi-Arabië, Trinidad en Tobago en Polen. En met succes: met Trinidad kwalificeerde hij zich voor het WK in 2006, met Polen voor het EK in 2008.
Wat hem bijzonder maakte, was zijn vermogen om zich aan te passen aan totaal verschillende culturen. Hij leerde snel, paste zich aan én wist het beste uit spelers te halen, ongeacht waar hij werkte. Dat maakt hem tot een van de meest veelzijdige coaches die Nederland ooit heeft voortgebracht.
Meester van de oneliners
Beenhakker was meer dan een coach. Hij was ook een taalvirtuoos. Zijn scherpe uitspraken en droge humor zorgden voor legendarische momenten voor de camera. Termen als “de patatgeneratie” (voor verwende jonge spelers) en “de cup met de grote oren” (voor de Europa Cup I) zijn onlosmakelijk met hem verbonden.
Zijn persmomenten waren nooit saai. Soms cynisch, vaak raak, altijd memorabel. Hij had de gave om dingen kernachtig te verwoorden en hield niet van mooipraterij. Dat maakte hem geliefd bij journalisten én supporters.
Massale steunbetuigingen
Na het nieuws over zijn afscheid deelden talloze clubs, spelers en voetbalorganisaties hun herinneringen aan Beenhakker. Ajax, Feyenoord en Real Madrid plaatsten een eerbetoon op sociale media. Oud-internationals zoals Giovanni van Bronckhorst en Wesley Sneijder spraken hun respect uit.
“Leo was geen man van oppervlakkigheid. Hij had een scherpe blik en een groot hart,” aldus Van Bronckhorst. Ook de KNVB liet weten dankbaar te zijn voor zijn bijdrage aan het Nederlandse voetbal. “Hij was een gezicht, een stem en een bouwer van generaties.”
Invloed op meerdere generaties
Wat Beenhakker uniek maakte, was zijn langdurige impact. Spelers uit de jaren ’70 en ’80 kennen hem als een veeleisende vakman. Latere generaties zagen hem als analist, mentor en voetbaldenker. Hij overbrugde generaties en wist zich altijd relevant te houden.
Hij stond bekend als iemand die zijn spelers serieus nam, maar ook durfde te confronteren. Hij eiste inzet, maar gaf vertrouwen. En dat maakte hem een echte leermeester.
De man achter de coach
Achter het publieke figuur ging een warme, betrokken man schuil. Collega’s roemen zijn loyaliteit, zijn aandacht voor het individu en zijn oprechte interesse in mensen. Hij kon streng zijn, maar had ook altijd oog voor het menselijke aspect van topsport.
Zijn favoriete uitspraak, vaak herhaald in interviews: “Voetbal is het belangrijkste van de minst belangrijke dingen.” Het laat zien hoe diep hij in het spel zat – en tegelijk hoe goed hij het wist te relativeren.
Een onuitwisbare erfenis
Leo Beenhakker laat een indrukwekkende erfenis achter. Niet alleen in prijzen of statistieken, maar vooral in invloed. Hij hielp spelers groeien, bouwde teams met visie en liet overal een herkenbare signatuur achter.
Zijn nalatenschap leeft voort in trainersopleidingen, in de voetbalcultuur van Nederland én ver daarbuiten. De impact van Don Leo zal nog jaren voelbaar zijn – op velden, in kleedkamers en in herinneringen.
Conclusie: Don Leo blijft voor altijd een voetbalicoon
Met het afscheid van Leo Beenhakker verliest de voetbalwereld een man die veel méér was dan alleen een coach. Hij was een inspirator, een denker, een leider en een persoonlijkheid. Hij maakte van voetbal een kunstvorm, met oog voor detail en respect voor het spel.
Zijn stem zal gemist worden, zijn lessen blijven bestaan. Don Leo heeft het veld verlaten, maar zijn invloed blijft voelbaar in elke wedstrijd waar passie, discipline en visie samenkomen.
Leo Beenhakker
