Een week na het overlijden van Rob de Nijs breekt Belinda Meuldijk de stilte met muziek

Acht dagen na het overlijden van zanger Rob de Nijs heeft zijn ex-vrouw en jarenlang creatieve partner, Belinda Meuldijk, voor het eerst publiekelijk gereageerd. Op haar eigen ingetogen en liefdevolle wijze deed ze dat via Facebook. Niet alleen sprak ze haar verdriet en dankbaarheid uit, maar ze deelde ook een bijzonder lied dat zij schreef voor Rob. De titel – ‘Ooit zal ik een herinnering zijn’ – draagt in deze context extra betekenis. De reactie van Belinda raakte een gevoelige snaar en zorgde voor een golf van emotie op sociale media.

De liefde en samenwerking tussen Belinda en Rob

Belinda Meuldijk en Rob de Nijs ontmoetten elkaar in 1980 en trouwden in 1984. Ze groeiden uit tot een van de bekendste koppels in de Nederlandse muziekwereld. Belinda speelde een essentiële rol in Robs carrière als tekstschrijver van vele nummers die hij met zijn unieke stem tot leven bracht. Samen hadden ze niet alleen een huwelijk van ruim twee decennia, maar ook een intense muzikale samenwerking die resulteerde in tijdloze klassiekers.

Hoewel hun huwelijk in 2006 eindigde na 23 jaar, bleef hun band onmiskenbaar. Ze kregen samen twee zonen, Robbert en Yoshi, en bleven via hun kinderen én de muziek met elkaar verbonden. Belinda’s teksten bleven een integraal onderdeel van Robs oeuvre.

Een emotionele boodschap na dagen van stilte

Na het overlijden van Rob op 17 maart 2025 bleef het opvallend stil aan de kant van Belinda. Ze gaf aan dat ze te veel verdriet voelde om meteen iets te delen. Maar op 24 maart deelde ze dan toch een openhartige en ontroerende boodschap op Facebook. Ze sprak haar dank uit voor de vele steunbetuigingen en herinneringen die haar en haar zoon Yoshi bereikten: “We werden overstelpt met liefdevolle brieven, bloemen en tekeningen. Het deed ons goed om te zien hoe geliefd Rob was.”

De boodschap werd niet afgesloten met woorden, maar met muziek. Belinda deelde het laatste lied dat zij voor Rob schreef: ‘Ooit zal ik een herinnering zijn’. Omdat Rob in zijn laatste maanden fysiek niet meer in staat was om de studio in te gaan, werd de demo ingezongen door zanger Han Kooreneef.

Een lied als afscheid en troost

Het lied dat Belinda schreef is een postuum eerbetoon aan een man die een enorme impact had op de Nederlandse muziekwereld. De titel ‘Ooit zal ik een herinnering zijn’ raakt aan iets diepers dan alleen verlies – het is een besef van vergankelijkheid, maar ook van nalatenschap. Volgens Belinda zou Rob de demo prachtig hebben gevonden. “Daarom is het een dierbare herinnering en ik deel het nu. Ik heb vrede met het einde. Het is goed zo,” schreef ze.

Deze uitspraak weerspiegelt niet alleen rouw, maar ook acceptatie. Een innerlijke rust die volgt na een lang proces van afscheid nemen. Want Rob leed al langere tijd aan de ziekte van Parkinson en moest geleidelijk afscheid nemen van het podium én van zijn kracht.

Massale en ontroerde reacties op sociale media

Belinda’s Facebook-bericht ging viraal. Binnen enkele uren werd het honderden keren gedeeld en kwamen er duizenden reacties binnen. Mensen spraken over kippenvel, tranen, en een diepe bewondering voor de liefdevolle manier waarop Belinda Rob eert. Ook het lied werd massaal beluisterd.

Reacties varieerden van “Wat een prachtig en passend eerbetoon” tot “Ik heb het niet droog gehouden.” Het is duidelijk dat het nummer veel mensen raakt, mede door de context én de emotionele lading van Belinda’s woorden. De combinatie van haar persoonlijke verhaal en het indrukwekkende lied zorgde voor een intense verbondenheid onder fans en collega-artiesten.

De muzikale erfenis van Rob en Belinda

Hoewel hun liefdesrelatie uiteindelijk eindigde, bleef de creatieve synergie tussen Rob en Belinda uniek. Rob sprak in eerdere interviews en documentaires vol respect over Belinda’s invloed op zijn werk. “Zonder haar teksten waren mijn nummers nooit hetzelfde geweest,” gaf hij eens toe. Ook Belinda bleef trots op de gezamenlijke muzikale nalatenschap.

Samen vormden ze een duo dat niet alleen liefde deelde, maar ook kunst. Hun muziek leeft voort in de herinneringen van talloze luisteraars. In elk refrein en elke melodie klinkt iets door van hun gedeelde ziel.

---

Het laatste hoofdstuk in een indrukwekkend leven

Het overlijden van Rob de Nijs kwam niet onverwacht. Hij kampte al jaren met gezondheidsproblemen, maar bleef optreden zolang het fysiek mogelijk was. Zijn afscheidsconcert in de Ziggo Dome, waar duizenden fans hem een laatste eer bewezen, was een emotionele mijlpaal. Daar werd nog eens duidelijk hoeveel hij betekende voor de Nederlandse muziek.

Met Belinda’s lied lijkt dit hoofdstuk op passende wijze afgesloten. Het is geen einde in stilte, maar in muziek – zoals het Rob en Belinda betaamt. Het nummer is niet alleen een afscheid, maar ook een herinnering die blijft voortleven.

Muziek als universele taal van rouw en herinnering

In tijden van verlies biedt muziek troost waar woorden soms tekortschieten. ‘Ooit zal ik een herinnering zijn’ is zo’n lied dat niet alleen over Rob gaat, maar ook over wat het betekent om herinnerd te worden. Het is een ode aan afscheid, aan liefde, aan loslaten.

De kracht van het nummer ligt in zijn eenvoud én zijn emotionele diepgang. Het is een monument in klanken – voor een man die zijn leven lang verhalen vertelde met zijn stem. En voor een vrouw die met haar pen die verhalen vorm gaf.

De impact op het Nederlandse muzieklandschap

Rob de Nijs was meer dan een zanger. Hij was een verteller, een verbinder, een icoon. Zijn repertoire reikte van vrolijke meezingers tot poëtische ballads. Zijn vermogen om zich telkens opnieuw uit te vinden, maakte hem relevant voor meerdere generaties.

Belinda’s eerbetoon benadrukt nog eens hoe groot zijn impact was. Niet alleen op haar leven, maar op dat van miljoenen anderen. Het laat zien dat liefde en kunst onlosmakelijk met elkaar verbonden kunnen zijn – zelfs na het leven.

Een dankbare laatste groet

Belinda sluit haar bericht af met een dankbare groet aan Rob. Ze bedankt hem voor de jaren, de kinderen, de muziek en de herinneringen. “Ik wil een bijzondere laatste dank doen,” schrijft ze, “met het laatste lied dat ik voor Rob schreef.” Daarmee sluit ze een levenshoofdstuk af zoals ze het heeft geleefd: met muziek, gevoel en verbinding.

Luister naar ‘Ooit zal ik een herinnering zijn’ en laat de muziek spreken. Deel je herinnering, je gevoel of simpelweg een gedachte. Want zolang we herinneren, blijft iemand bestaan.