Algemeen
Het gaat heel slecht met Floortje Dessing: ´Ze komt nooit meer terug´
Floortje Dessing, jarenlang een vertrouwd gezicht op de Nederlandse televisie, schittert al geruime tijd door afwezigheid. De presentatrice, bekend van haar indrukwekkende reisprogramma’s waarin ze bijzondere plekken en mensen over de hele wereld bezocht, lijkt zich sinds anderhalf jaar bewust teruggetrokken te hebben uit het publieke oog. Haar langdurige stilte op televisie én op social media roept vragen op bij fans, die zich steeds meer zorgen maken om haar fysieke en mentale welzijn.
Geen nieuwe uitzendingen en geen updates: waar is Floortje?
Het is inmiddels meer dan anderhalf jaar geleden dat Floortje Dessing voor het laatst te zien was in een nieuw televisieprogramma. Voor iemand die jarenlang structureel in beeld kwam met populaire programma’s als Floortje Naar Het Einde Van De Wereld en Floortje Blijft Hier, is deze langdurige stilte opvallend. Hoewel Floortje nooit extreem actief was op social media, was ze toch regelmatig zichtbaar via updates, interviews en aankondigingen.
Nu blijft het echter opvallend stil. Geen aankondigingen van nieuwe projecten, geen televisieoptredens, en zelfs op haar eigen Instagramkanaal blijft het al maanden angstvallig leeg.
Een laatste teken van leven op Instagram
Het meest recente bericht op
Floortje’s Instagram dateert inmiddels van enkele maanden geleden.
Op de foto die ze toen deelde, is ze te zien onder een dekentje op
de bank. Haar begeleidende tekst was kort, maar
veelzeggend:
“Ik leer deze maanden
veel. Vooral geduld hebben. En vertrouwen in lijf en
leden.”
Hoewel het bericht op het eerste oog rust en acceptatie uitstraalde, las men tussen de regels door dat het fysiek en mentaal niet goed met haar ging. Het beeld van een kwetsbare Floortje, even niet reizend door de wereld, maar thuis op de bank, maakte indruk op haar volgers.
Fans leven intens met haar mee
De reacties onder deze laatste post zijn hartverwarmend, maar tonen ook duidelijk bezorgdheid. Duizenden mensen lieten een bericht achter waarin ze hun medeleven, steun en bewondering uitten. Enkele reacties:
- “Ik hoop dat alles weer wat beter met je gaat in je lijf en je hoofd. Wees zuinig op jezelf.”
- “Ik dacht even vragen hoe het met je gaat… Het is zo stil rond jou.”
- “Je kent me niet, ik ken je alleen van tv… Toch mis ik je.”
De reacties spreken boekdelen. Floortje heeft, zonder zichzelf actief te promoten of op de voorgrond te plaatsen, een diepe connectie weten te maken met haar publiek. Mensen voelen zich oprecht verbonden met haar, wat haar afwezigheid des te pijnlijker maakt.
De impact van persoonlijk verlies en gezondheidsproblemen
De langdurige stilte van Floortje Dessing is niet zonder oorzaak. Kort na haar laatste televisieoptredens werd bekend dat ze te maken kreeg met ernstige persoonlijke tegenslagen. Zo verloor ze haar vader, met wie ze een zeer hechte band had. Het verlies van een ouder is voor niemand makkelijk, maar voor Floortje – die vaak sprak over de diepe betekenis van familie – was het een zware klap.
Daarbovenop kwam nog een periode van gezondheidsproblemen. Wat de exacte aard van haar klachten zijn, heeft ze nooit publiekelijk gedeeld. Toch lieten haar woorden in het laatste Instagrambericht doorschemeren dat ze worstelde met zowel haar lichaam als haar geest. Voor een vrouw die jarenlang de hele wereld over reisde en altijd sterk en energiek overkwam, was deze terugtrekking uit het openbare leven een ingrijpende verandering.
Stilte die vragen oproept
Hoewel het begrijpelijk is dat Floortje tijd en ruimte nodig heeft om te herstellen, roept haar langdurige afwezigheid bij het publiek steeds meer vragen op. Mensen maken zich zorgen: is ze nog ziek? Komt ze ooit nog terug op televisie? Is ze definitief gestopt?
De mediastilte rondom haar situatie voedt de speculaties. In een wereld waarin publieke figuren vaak oversharen, is Floortje’s terughoudendheid opmerkelijk – en tegelijkertijd bewonderenswaardig. Ze kiest duidelijk voor haar eigen welzijn boven media-aandacht. Toch laat haar stilzwijgen ook zien hoe zeer mensen haar aanwezigheid waarderen, en hoe hard ze wordt gemist.
Een publiek dat haar niet vergeet
Wat Floortje onderscheidt van veel andere bekende Nederlanders, is de manier waarop ze mensen raakt zonder sensatie of opsmuk. Haar programma’s gingen zelden over haarzelf, maar vooral over anderen – over mensen die ergens aan het einde van de wereld een bijzonder leven leiden, ver weg van de moderne drukte. Floortje bracht hun verhalen met respect, rust en bewondering. Daardoor bouwde ze een vertrouwensband op met haar kijkers.
Het is dan ook niet verrassend dat haar fans haar niet zomaar vergeten. Integendeel: haar afwezigheid maakt hun genegenheid en respect alleen maar groter. Het zijn niet alleen bewonderaars van haar werk, maar ook mensen die zich op menselijk niveau met haar verbonden voelen.
Hoop op herstel en terugkeer
Hoewel er op dit moment geen signalen zijn dat Floortje binnenkort terugkeert op televisie, blijft de hoop bij haar fans onverminderd groot. Ze wensen haar niet alleen herstel toe, maar ook een toekomst waarin ze – op haar eigen tempo – weer kan doen wat ze liefheeft. Of dat nu is door nieuwe programma’s te maken, te schrijven, of simpelweg door af en toe van zich te laten horen.
Voor velen is Floortje Dessing een bron van inspiratie, niet alleen vanwege haar reizen, maar ook vanwege haar veerkracht en kalme benadering van het leven. Juist in deze periode, waarin zij uit beeld is, blijkt hoe belangrijk ze is geweest voor het Nederlandse televisielandschap en hoe groot de waardering voor haar nog altijd is.
Conclusie: een stilte die raakt
De afwezigheid van Floortje Dessing is voelbaar, niet alleen op televisie, maar ook in de harten van haar vele volgers. Haar persoonlijke verlies en gezondheidsproblemen hebben haar genoodzaakt een stap terug te doen, iets waar ze open en eerlijk over is geweest. Toch blijft het stil sinds haar laatste bericht, en die stilte laat een leegte achter.
Tegelijkertijd is het ook een stilte vol betekenis: het is het teken van een vrouw die kiest voor rust, herstel en zelfzorg. En misschien is dat wel haar belangrijkste les aan ons allemaal. Terwijl wij wachten op haar terugkeer, blijft haar publiek haar trouw. Met steun, geduld en oprechte waardering – precies zoals Floortje dat zelf zo vaak aan anderen gaf.
Leo Beenhakker
Een groot hoofdstuk in de voetbalgeschiedenis is afgesloten. Leo Beenhakker, de man die generaties voetballiefhebbers wist te boeien met zijn kennis, charisma en karakteristieke stijl, is op 82-jarige leeftijd uit het leven verdwenen. Zijn familie heeft het droevige nieuws bevestigd aan de NOS. Vanuit de voetbalwereld stromen de reacties binnen: clubs, oud-spelers en fans eren de man die bekendstond als ‘Don Leo’.
Jongste coach in het betaald voetbal
De carrière van Beenhakker begon al op jonge leeftijd. In 1968 nam hij als 26-jarige het roer over bij Veendam en werd daarmee de jongste hoofdtrainer in het Nederlandse betaalde voetbal. Wat volgde was een indrukwekkende reis langs topclubs, nationale teams en historische momenten.
Zijn stijl was direct, zijn visie helder en zijn persoonlijkheid onvergetelijk. Al vroeg werd duidelijk dat Leo anders was dan anderen: hij combineerde tactische scherpte met charisma en had de gave om spelers op scherp te zetten.
Succes bij zowel Ajax als Feyenoord
Beenhakker behoort tot een zeldzaam rijtje coaches die bij zowel Ajax als Feyenoord titels wonnen. Met Ajax pakte hij in 1980 en 1990 het landskampioenschap, met Feyenoord werd hij in 1999 kampioen. Een unicum dat hem in beide kampen tot een gerespecteerd figuur maakte.
In Amsterdam liet hij jeugdspelers bloeien, in Rotterdam straalde hij rust en controle uit. Zowel de Johan Cruijff ArenA als De Kuip is vandaag in rouw, en dat zegt alles over zijn unieke positie in het Nederlandse voetbal.
Gloriejaren bij Real Madrid: ‘Don Leo’
Internationaal maakte Beenhakker furore bij het machtige Real Madrid. Tussen 1987 en 1989 werd hij drie keer op rij kampioen van Spanje. Onder zijn leiding schitterden sterren als Hugo Sánchez, Butragueño en Michel.
Zijn bijnaam ‘Don Leo’ kreeg hij niet voor niets: hij combineerde Rotterdamse nuchterheid met Spaanse flair. Hij hield van controle, maar liet ook ruimte voor creativiteit. Met zijn karakteristieke houding en scherpe persconferenties groeide hij uit tot een van de meest herkenbare coaches in Europa.
Oranje: ambitie en teleurstelling
Als bondscoach van het Nederlands elftal kende Beenhakker hoogte- en dieptepunten. In 1986 liep Oranje op het nippertje kwalificatie voor het WK mis, na een pijnlijke tweestrijd met België. In 1990 leidde hij Nederland wel naar het WK in Italië, maar het toernooi werd overschaduwd door interne spanningen.
Veel is er gespeculeerd over wat er precies misging, maar Beenhakker bleef altijd discreet. “Sommige dingen houd je voor jezelf,” zei hij daar later over. Die houding leverde hem zowel respect als vragen op – maar hij week nooit van zijn principes.
Wereldreiziger met een missie
Na zijn tijd bij Oranje bleef Beenhakker actief in het internationale voetbal. Hij coachte onder meer Saudi-Arabië, Trinidad en Tobago en Polen. En met succes: met Trinidad kwalificeerde hij zich voor het WK in 2006, met Polen voor het EK in 2008.
Wat hem bijzonder maakte, was zijn vermogen om zich aan te passen aan totaal verschillende culturen. Hij leerde snel, paste zich aan én wist het beste uit spelers te halen, ongeacht waar hij werkte. Dat maakt hem tot een van de meest veelzijdige coaches die Nederland ooit heeft voortgebracht.
Meester van de oneliners
Beenhakker was meer dan een coach. Hij was ook een taalvirtuoos. Zijn scherpe uitspraken en droge humor zorgden voor legendarische momenten voor de camera. Termen als “de patatgeneratie” (voor verwende jonge spelers) en “de cup met de grote oren” (voor de Europa Cup I) zijn onlosmakelijk met hem verbonden.
Zijn persmomenten waren nooit saai. Soms cynisch, vaak raak, altijd memorabel. Hij had de gave om dingen kernachtig te verwoorden en hield niet van mooipraterij. Dat maakte hem geliefd bij journalisten én supporters.
Massale steunbetuigingen
Na het nieuws over zijn afscheid deelden talloze clubs, spelers en voetbalorganisaties hun herinneringen aan Beenhakker. Ajax, Feyenoord en Real Madrid plaatsten een eerbetoon op sociale media. Oud-internationals zoals Giovanni van Bronckhorst en Wesley Sneijder spraken hun respect uit.
“Leo was geen man van oppervlakkigheid. Hij had een scherpe blik en een groot hart,” aldus Van Bronckhorst. Ook de KNVB liet weten dankbaar te zijn voor zijn bijdrage aan het Nederlandse voetbal. “Hij was een gezicht, een stem en een bouwer van generaties.”
Invloed op meerdere generaties
Wat Beenhakker uniek maakte, was zijn langdurige impact. Spelers uit de jaren ’70 en ’80 kennen hem als een veeleisende vakman. Latere generaties zagen hem als analist, mentor en voetbaldenker. Hij overbrugde generaties en wist zich altijd relevant te houden.
Hij stond bekend als iemand die zijn spelers serieus nam, maar ook durfde te confronteren. Hij eiste inzet, maar gaf vertrouwen. En dat maakte hem een echte leermeester.
De man achter de coach
Achter het publieke figuur ging een warme, betrokken man schuil. Collega’s roemen zijn loyaliteit, zijn aandacht voor het individu en zijn oprechte interesse in mensen. Hij kon streng zijn, maar had ook altijd oog voor het menselijke aspect van topsport.
Zijn favoriete uitspraak, vaak herhaald in interviews: “Voetbal is het belangrijkste van de minst belangrijke dingen.” Het laat zien hoe diep hij in het spel zat – en tegelijk hoe goed hij het wist te relativeren.
Een onuitwisbare erfenis
Leo Beenhakker laat een indrukwekkende erfenis achter. Niet alleen in prijzen of statistieken, maar vooral in invloed. Hij hielp spelers groeien, bouwde teams met visie en liet overal een herkenbare signatuur achter.
Zijn nalatenschap leeft voort in trainersopleidingen, in de voetbalcultuur van Nederland én ver daarbuiten. De impact van Don Leo zal nog jaren voelbaar zijn – op velden, in kleedkamers en in herinneringen.
Conclusie: Don Leo blijft voor altijd een voetbalicoon
Met het afscheid van Leo Beenhakker verliest de voetbalwereld een man die veel méér was dan alleen een coach. Hij was een inspirator, een denker, een leider en een persoonlijkheid. Hij maakte van voetbal een kunstvorm, met oog voor detail en respect voor het spel.
Zijn stem zal gemist worden, zijn lessen blijven bestaan. Don Leo heeft het veld verlaten, maar zijn invloed blijft voelbaar in elke wedstrijd waar passie, discipline en visie samenkomen.
Leo Beenhakker
