Algemeen
Sumaya (18) eist meer aandacht voor de positie van moslims: “Iedereen zou er zoals ik bij moeten lopen!”
Fors stijgend aantal meldingen van discriminatie tegen moslims
Het aantal meldingen van discriminatie tegen moslims in Nederland is het afgelopen jaar opnieuw fors gestegen. Uit recente cijfers van de politie en antidiscriminatiebureaus blijkt dat de moslimgemeenschap in 2024 vaker slachtoffer is geworden van discriminatie dan in voorgaande jaren.
Deze alarmerende trend heeft niet alleen impact op de gemeenschap als geheel, maar raakt ook individuen diep, zoals blijkt uit de schrijnende ervaringen van de 18-jarige Sumaya. Haar verhaal illustreert hoe moslims in Nederland dagelijks te maken krijgen met vooroordelen, uitsluiting en zelfs fysiek geweld.
Schokkende cijfers: moslims meeste slachtoffers van religieuze discriminatie
Volgens gegevens van de politie was in 2024 94 procent van de geregistreerde meldingen van religieuze discriminatie gericht tegen moslims. Van de 272 officiële discriminatiezaken betrof het 256 incidenten waarin moslims het doelwit waren.
Daarnaast registreerden antidiscriminatiebureaus nog eens 285 meldingen over discriminatie tegen moslims. In totaal gaat het om 541 gevallen van islamofobie, een zorgwekkend aantal dat aantoont hoe groot het probleem is.
Belangrijke feiten uit de rapportages:
- 94 procent van de gemelde religieuze discriminatie was tegen moslims
- Totaal 541 meldingen van discriminatie tegenover moslims
- Significante toename vergeleken met voorgaande jaren
Deze cijfers onderstrepen de realiteit waar veel moslims dagelijks mee worden geconfronteerd. Maar achter deze cijfers schuilt een menselijke kant die niet altijd zichtbaar is in statistieken.
Sumaya’s ervaring met discriminatie: een pijnlijk voorbeeld
Voor Sumaya, een jonge moslima van 18 jaar, is discriminatie geen abstract begrip, maar een harde realiteit waarmee ze keer op keer te maken krijgt.
“Dat mensen je anders zien of behandelen, doet pijn,” vertelt ze openhartig. Ze heeft meerdere incidenten meegemaakt waarin haar uiterlijk en geloof als reden werden gebruikt om haar anders te behandelen.
Een van de meest ingrijpende momenten was toen iemand haar hoofddoek vastgreep en eraan trok.
“Je bevriest op zo’n moment. Pas later realiseerde ik me wat er eigenlijk gebeurde.”
Dit incident maakte haar bewuster van de vijandigheid die soms om haar heen hangt. Het heeft haar gevoel van veiligheid en acceptatie aangetast. Ze vraagt zich af of ze ooit echt geaccepteerd zal worden in Nederland.
“Als ik in een islamitisch land was, zouden zulke dingen mij niet overkomen,” voegt ze eraan toe. Haar woorden weerspiegelen de strijd van veel jonge moslims in Nederland, die zich onbegrepen en ongewenst voelen.
Hoe discriminatie het dagelijks leven beïnvloedt
De gevolgen van discriminatie zijn verstrekkend. Het heeft niet alleen invloed op de mentale gezondheid, maar ook op kansen op de arbeidsmarkt, onderwijs en sociale interacties.
Veelvoorkomende problemen door discriminatie:
- Moslims worden vaker afgewezen bij sollicitaties
- Ze ervaren discriminatie op school of op het werk
- Ze voelen zich minder veilig op straat
- Negatieve media-uitingen versterken de vooroordelen
Volgens onderzoeken naar islamofobie voelen veel moslims zich tweederangsburgers in hun eigen land. Het voortdurende gevoel van wantrouwen en uitsluiting zorgt ervoor dat sommigen zich terugtrekken uit de samenleving.
Meer begrip en betrokkenheid nodig
Sumaya is niet de enige die merkt dat er een gebrek aan begrip is in de maatschappij. Ze merkt op dat moslims vaak over het hoofd worden gezien in discussies over diversiteit en inclusie.
“Als er beleid wordt gemaakt voor moslims, gebeurt dat vaak zonder onze inbreng.”
Dit gebrek aan betrokkenheid zorgt ervoor dat maatregelen vaak niet aansluiten op de realiteit van de moslimgemeenschap. Sumaya pleit daarom voor meer inclusiviteit en participatie.
“Als er over mij wordt gepraat, wil ik ook aan tafel zitten. Beslissingen die mijn leven beïnvloeden, moeten samen met mij en mijn gemeenschap worden gemaakt.”
Er moet meer worden geluisterd naar de verhalen en ervaringen van moslims. Alleen zo kan er een werkelijke verandering komen.
De rol van politiek en media in islamofobie
De manier waarop moslims in de media worden neergezet, speelt een belangrijke rol in de manier waarop ze worden behandeld in de samenleving.
Negatieve beeldvorming in de media:
- Moslims worden vaak gekoppeld aan radicalisering of extremisme
- Er wordt gesproken over ‘de islam’ als probleem in plaats van als geloof
- Succesverhalen van moslims krijgen minder aandacht
Politieke debatten over migratie, integratie en islamitisch onderwijs dragen soms bij aan een negatief klimaat, waardoor moslims zich verder gemarginaliseerd voelen.
Wat kan er worden gedaan?
Er zijn concrete stappen die genomen kunnen worden om discriminatie tegen moslims in Nederland terug te dringen.
- Bewustwording creëren – Meer educatie over diversiteit en discriminatie op scholen en in de media
- Strengere handhaving – Actiever optreden tegen haatmisdrijven en discriminatieklachten serieus nemen
- Meer representatie – Moslims moeten betrokken worden bij beleid dat hen aangaat
- Positieve rolmodellen belichten – Succesvolle moslims in de media en politiek zichtbaar maken
Volgens experts is het essentieel dat de samenleving actief werkt aan een inclusieve toekomst, waarin iedereen gelijkwaardig behandeld wordt.
Blik op de toekomst: een hoopvolle boodschap
Ondanks de negatieve ervaringen blijft Sumaya hoopvol over de toekomst. Ze gelooft dat open gesprekken en dialoog kunnen bijdragen aan een betere samenleving.
“Alleen door verbinding te zoeken, kunnen we elkaar beter begrijpen.”
Haar verhaal is een krachtige oproep om verder te kijken dan vooroordelen en echt te luisteren naar de ervaringen van moslims in Nederland.
Wat kunnen we leren?
- Discriminatie tegen moslims is een groeiend probleem dat niet genegeerd mag worden
- Persoonlijke verhalen zoals die van Sumaya maken de impact van islamofobie zichtbaar
- We kunnen allemaal bijdragen aan een inclusievere samenleving door openheid en begrip
Laten we samen werken aan een Nederland waarin iedereen, ongeacht geloof of achtergrond, zich thuis voelt en gelijk behandeld wordt.
Shania Gooris openhartig over paniekaanvallen: “Soms heb ik gewoon iemand nodig die op me inpraat”
Shania Gooris staat bekend als een zelfverzekerde en energieke persoonlijkheid, zowel op televisie als op sociale media. Toch schuilt er achter haar glimlach en stralende uitstraling ook een kwetsbare kant. In een openhartig interview met Flair vertelt Shania dat ze jarenlang heeft geworsteld met stress en paniekaanvallen — en dat die soms nog steeds de kop opsteken.
“Ik was vroeger echt een stresskip”
De dochter van zanger Sam Gooris en voormalig Miss België Kelly Pfaff deelt dat haar mentale gezondheid niet altijd vanzelfsprekend is geweest. “Vroeger was ik echt een stresskip,” vertelt Shania. “Ik maakte me constant zorgen en had vaak last van paniekaanvallen. Alles moest perfect zijn, en als dat niet lukte, sloeg ik helemaal tilt.”
Toch ziet ze nu verbetering. “Sinds ongeveer een jaar gaat het stukken beter. Ik leer steeds beter loslaten. Niet alles hoeft meer onder controle te zijn, en dat geeft rust. Maar als ik iets nieuws moet doen en niet weet wat me te wachten staat, komt de spanning toch vaak terug. Op dat vlak blijf ik wel een beetje een controlefreak.”
Dancing with the Stars: meer stress voor dan op het podium
Een recent voorbeeld van zo’n spannend moment was haar deelname aan Dancing with the Stars. “Eigenlijk had ik meer stress vóór de opnames begonnen dan wanneer ik uiteindelijk op het podium stond,” blikt Shania terug. “Dat wachten en die onzekerheid: hoe gaat het gaan, wat wordt er van mij verwacht, ga ik het wel goed doen? Dat zijn de momenten waarop het in mijn hoofd begint te tollen.”
Toch wist ze zichzelf telkens te herpakken en groeide ze tijdens de show zichtbaar. “Zodra ik er stond en kon dansen, voelde ik me vrij. Dan dacht ik: oké, ik heb dit onder controle. En dat is eigenlijk heel bijzonder, want vroeger kon ik zelfs in het dagelijks leven al helemaal vastlopen op kleine dingen.”
Geen standaardoplossing voor paniek: “Ademhaling werkt niet bij mij”
In het interview benadrukt Shania dat mentale gezondheid iets heel persoonlijks is. Wat voor de één helpt, werkt voor de ander soms averechts. “Veel mensen zeggen dat je bij een paniekaanval moet letten op je ademhaling. Maar bij mij helpt dat juist niet. Integendeel, het maakt me vaak nog onrustiger.”
In plaats daarvan zoekt ze steun bij haar omgeving. “Als ik paniek voel opkomen, bel ik meestal naar iemand van mijn inner circle. Mijn mama, mijn beste vriendin of mijn opa. Gewoon iemand die tegen me praat, die me geruststelt en me weer met beide voeten op de grond zet. Dat helpt me het meest.”
“Alsof ik mezelf knuffel”
Maar wat als niemand bereikbaar is? Ook daar heeft Shania een bijzondere manier voor gevonden om zichzelf tot rust te brengen. “Dan wikkel ik een groot deken stevig om me heen en trek ik eraan, alsof iemand me stevig vasthoudt. Het klinkt misschien gek, maar het geeft me troost. Het voelt als een knuffel, en dat helpt.”
Ze benadrukt dat het belangrijk is om naar je eigen behoeften te luisteren, ook als die niet volgens het boekje zijn. “Iedereen is anders. Voor de één helpt meditatie, voor de ander een warm bad of een wandeling. Het belangrijkste is dat je iets vindt dat voor jou werkt.”
Mentale gezondheid bespreekbaar maken
Dat Shania zo openhartig spreekt over haar mentale welzijn, is voor veel fans herkenbaar en inspirerend. Ze hoopt dan ook dat het onderwerp meer bespreekbaar wordt. “Er heerst nog steeds een soort schaamte rond paniekaanvallen of angstgevoelens. Mensen denken vaak dat je dan zwak bent of overdrijft. Maar het is net sterk om erover te praten en er iets mee te doen.”
Ook via haar sociale media laat Shania af en toe doorschemeren dat het leven niet altijd rozengeur en maneschijn is. “Ik wil tonen dat het oké is om niet oké te zijn. Je mag je onzeker voelen, je mag hulp nodig hebben, en je mag daarover praten. Dat maakt je niet minder waard, integendeel.”
Zelfliefde en mildheid
De weg die Shania bewandelt, is er een van vallen en opstaan, maar ook van groei en zelfliefde. “Ik leer mezelf steeds beter kennen. En ik probeer milder te zijn voor mezelf. Vroeger vond ik het zwak als ik angst voelde. Nu weet ik: het hoort bij mij, en ik mag daar ruimte voor maken.”
Tegelijk blijft ze ambitieus en positief. “Ik ben blij dat ik het nu beter kan plaatsen. Het neemt niet alles over, het beheerst mijn leven niet meer. En dat is een enorme stap vooruit.”
Conclusie:
Shania Gooris laat zien dat achter elk sterk persoon ook een
kwetsbare kant schuilgaat. Door haar verhaal te delen, maakt ze
mentale gezondheid een stuk bespreekbaarder — en dat is misschien
wel net zo krachtig als elke dans op het podium.