Algemeen
Zwaar getatoeëerde vader krijgt kritiek omdat mensen hem beoordelen als een vreselijke vader!
Tattoos zijn voor veel mensen een manier om zichzelf uit te drukken. Ze vertellen verhalen, symboliseren belangrijke momenten of vertegenwoordigen een diepgewortelde passie. Voor Richard Huff, een 51-jarige vader van vijf kinderen, is zijn lichaam een canvas waarop hij zijn levensreis heeft vastgelegd. Met meer dan 240 tatoeages over zijn hele lichaam heeft hij bewondering, maar ook kritiek geoogst. Vooral online wordt hij regelmatig veroordeeld om zijn uiterlijk en bestempeld als een ‘slechte vader’.
Toch blijft Richard vastberaden: zijn tatoeages definiëren hem niet als ouder. Hij en zijn vrouw Marita delen hun familieleven openlijk op sociale media, waar hun liefdevolle dynamiek te zien is. Ondanks de vele negatieve reacties benadrukt Richard dat hun gezin niet anders is dan andere gezinnen.
Een passie voor tatoeages
De fascinatie voor tatoeages begon voor Richard al op 17-jarige leeftijd. Wat begon als een onschuldige interesse, groeide uit tot een ware passie. Inmiddels is 85% van zijn lichaam bedekt met inkt, en hij heeft een duidelijk doel: hij wil zijn hele lichaam laten tatoeëren binnen vier jaar.
💬 “Het werd een verslaving. Ik begon met mijn benen en werkte zo naar boven. Of het nou de pijn is of de kunst die je op je lichaam laat zetten, het blijft fascinerend om dit te doen.” – Richard Huff
Zijn tatoeages zijn niet zomaar willekeurige kunstwerken. Ze hebben een diepe betekenis. Zo heeft hij de namen van zijn kinderen op zijn lichaam laten zetten, evenals een afdruk van de lippen van zijn dochter. Voor hem zijn zijn tatoeages een uiting van liefde en verbondenheid.
Vooroordelen en kritiek op sociale media
Hoewel Richard trots is op zijn tatoeages, wordt hij niet door iedereen geaccepteerd. Op sociale media krijgt hij regelmatig kritiek, vooral van mensen die hem niet persoonlijk kennen. Veel negatieve reacties gaan over zijn gezichtstatoeages, een kenmerk dat voor sommige mensen ‘intimiderend’ overkomt.
📢 “Ik ben niet tegen tatoeages, maar moet het echt zo extreem? Vooral in het gezicht?” – Kritische volger
Zijn opvallende uiterlijk zorgt er zelfs voor dat kinderen op school hem soms als ‘eng’ bestempelen. Maar zijn eigen dochter laat er geen twijfel over bestaan:
💬 “Mensen zeggen soms: ‘Wow, hij ziet er eng uit!’ Dan zeg ik: ‘Nee hoor, mijn vader is gewoon een lieve man met veel tattoos.’”
Ondanks het negatieve oordeel van buitenstaanders, blijven Richard en zijn gezin dicht bij zichzelf. Voor hem gaat ouderschap niet over hoe je eruitziet, maar over liefde, betrokkenheid en aanwezigheid.
Een liefdevolle echtgenoot en toegewijde vader
Zijn vrouw Marita gaf toe dat ze in het begin ook haar twijfels had over Richard. Zijn uiterlijke verschijning maakte een sterke eerste indruk, maar toen ze hem beter leerde kennen, besefte ze dat hij een man met een groot hart was.
💬 “Ik heb Richard eerst beoordeeld op zijn uiterlijk, maar naarmate ik hem leerde kennen, realiseerde ik me dat hij een van de meest zorgzame en liefdevolle mensen is die ik ooit heb ontmoet.” – Marita Huff
Marita heeft drie kinderen uit een eerdere relatie, en Richard heeft die met open armen in zijn leven verwelkomd. Ze prijst hem om de manier waarop hij hen behandelt – niet als stiefkinderen, maar als zijn eigen kinderen. Zijn betrokkenheid gaat verder dan alleen thuis; Richard doet actief mee aan het ouderlijk comité op school en is aanwezig bij alle evenementen van zijn kinderen.
💡 “Ik zit in de ouderraad, ga naar alle schoolactiviteiten en doe alles wat een betrokken vader hoort te doen.” – Richard Huff
Online steun voor Richard
Hoewel Richard te maken krijgt met negatieve reacties, heeft hij ook veel fans en supporters die hem verdedigen. Veel mensen vinden het onterecht dat iemand wordt beoordeeld op basis van uiterlijk in plaats van op karakter en daden.
❤️ “Iedereen blijft praten over zijn gezichtstatoeages. Maar wat maakt het uit? Hij is een geweldige vader en echtgenoot. Laat hem met rust.” – Steunbetuiging op Instagram
❤️ “Het is bizar hoe mensen iemand beoordelen zonder hem te kennen. Richard is overduidelijk een geweldige vader en echtgenoot.” – Volger op Facebook
Zijn verhaal is voor veel mensen een inspiratie, vooral voor degenen die zichzelf anders uitdrukken dan de norm. Het laat zien dat uiterlijke kenmerken niets zeggen over de liefde en toewijding die iemand in zijn gezin steekt.
De kracht van zelfexpressie
Voor Richard zijn tatoeages een kunstvorm, een manier om zijn persoonlijkheid en levensverhaal te delen. Hij gelooft dat mensen moeten kunnen zijn wie ze willen zijn, zonder bang te hoeven zijn voor veroordeling.
Hij blijft trots op zijn lichaamskunst en heeft geen plannen om daarmee te stoppen. Zijn doel om binnen een paar jaar 100% bedekt te zijn met tatoeages blijft overeind. Tegelijkertijd blijft hij zijn rol als toegewijde vader en echtgenoot vervullen, ondanks de kritiek die hij krijgt.
💬 “Ik ben gelukkig met wie ik ben. Mensen mogen oordelen, maar ik weet wat voor vader en echtgenoot ik ben. Daar gaat het om.” – Richard Huff
Conclusie: een vader beoordeeld op uiterlijk of op daden?
Het verhaal van Richard Huff laat zien hoe maatschappelijke vooroordelen nog altijd een grote rol spelen. Ondanks zijn liefdevolle gezin en betrokkenheid als vader, blijft hij geconfronteerd worden met negatieve oordelen over zijn tatoeages.
Toch bewijst hij dagelijks dat uiterlijk niets zegt over iemands karakter of capaciteiten als ouder. Zijn vrouw en kinderen zijn dol op hem, hij is een steunpilaar binnen het gezin en zet zich actief in voor hun toekomst.
Zijn verhaal roept een belangrijke vraag op: moeten we mensen blijven veroordelen op basis van hun uiterlijk, of is het tijd om verder te kijken dan een eerste indruk?
Shania Gooris openhartig over paniekaanvallen: “Soms heb ik gewoon iemand nodig die op me inpraat”
Shania Gooris staat bekend als een zelfverzekerde en energieke persoonlijkheid, zowel op televisie als op sociale media. Toch schuilt er achter haar glimlach en stralende uitstraling ook een kwetsbare kant. In een openhartig interview met Flair vertelt Shania dat ze jarenlang heeft geworsteld met stress en paniekaanvallen — en dat die soms nog steeds de kop opsteken.
“Ik was vroeger echt een stresskip”
De dochter van zanger Sam Gooris en voormalig Miss België Kelly Pfaff deelt dat haar mentale gezondheid niet altijd vanzelfsprekend is geweest. “Vroeger was ik echt een stresskip,” vertelt Shania. “Ik maakte me constant zorgen en had vaak last van paniekaanvallen. Alles moest perfect zijn, en als dat niet lukte, sloeg ik helemaal tilt.”
Toch ziet ze nu verbetering. “Sinds ongeveer een jaar gaat het stukken beter. Ik leer steeds beter loslaten. Niet alles hoeft meer onder controle te zijn, en dat geeft rust. Maar als ik iets nieuws moet doen en niet weet wat me te wachten staat, komt de spanning toch vaak terug. Op dat vlak blijf ik wel een beetje een controlefreak.”
Dancing with the Stars: meer stress voor dan op het podium
Een recent voorbeeld van zo’n spannend moment was haar deelname aan Dancing with the Stars. “Eigenlijk had ik meer stress vóór de opnames begonnen dan wanneer ik uiteindelijk op het podium stond,” blikt Shania terug. “Dat wachten en die onzekerheid: hoe gaat het gaan, wat wordt er van mij verwacht, ga ik het wel goed doen? Dat zijn de momenten waarop het in mijn hoofd begint te tollen.”
Toch wist ze zichzelf telkens te herpakken en groeide ze tijdens de show zichtbaar. “Zodra ik er stond en kon dansen, voelde ik me vrij. Dan dacht ik: oké, ik heb dit onder controle. En dat is eigenlijk heel bijzonder, want vroeger kon ik zelfs in het dagelijks leven al helemaal vastlopen op kleine dingen.”
Geen standaardoplossing voor paniek: “Ademhaling werkt niet bij mij”
In het interview benadrukt Shania dat mentale gezondheid iets heel persoonlijks is. Wat voor de één helpt, werkt voor de ander soms averechts. “Veel mensen zeggen dat je bij een paniekaanval moet letten op je ademhaling. Maar bij mij helpt dat juist niet. Integendeel, het maakt me vaak nog onrustiger.”
In plaats daarvan zoekt ze steun bij haar omgeving. “Als ik paniek voel opkomen, bel ik meestal naar iemand van mijn inner circle. Mijn mama, mijn beste vriendin of mijn opa. Gewoon iemand die tegen me praat, die me geruststelt en me weer met beide voeten op de grond zet. Dat helpt me het meest.”
“Alsof ik mezelf knuffel”
Maar wat als niemand bereikbaar is? Ook daar heeft Shania een bijzondere manier voor gevonden om zichzelf tot rust te brengen. “Dan wikkel ik een groot deken stevig om me heen en trek ik eraan, alsof iemand me stevig vasthoudt. Het klinkt misschien gek, maar het geeft me troost. Het voelt als een knuffel, en dat helpt.”
Ze benadrukt dat het belangrijk is om naar je eigen behoeften te luisteren, ook als die niet volgens het boekje zijn. “Iedereen is anders. Voor de één helpt meditatie, voor de ander een warm bad of een wandeling. Het belangrijkste is dat je iets vindt dat voor jou werkt.”
Mentale gezondheid bespreekbaar maken
Dat Shania zo openhartig spreekt over haar mentale welzijn, is voor veel fans herkenbaar en inspirerend. Ze hoopt dan ook dat het onderwerp meer bespreekbaar wordt. “Er heerst nog steeds een soort schaamte rond paniekaanvallen of angstgevoelens. Mensen denken vaak dat je dan zwak bent of overdrijft. Maar het is net sterk om erover te praten en er iets mee te doen.”
Ook via haar sociale media laat Shania af en toe doorschemeren dat het leven niet altijd rozengeur en maneschijn is. “Ik wil tonen dat het oké is om niet oké te zijn. Je mag je onzeker voelen, je mag hulp nodig hebben, en je mag daarover praten. Dat maakt je niet minder waard, integendeel.”
Zelfliefde en mildheid
De weg die Shania bewandelt, is er een van vallen en opstaan, maar ook van groei en zelfliefde. “Ik leer mezelf steeds beter kennen. En ik probeer milder te zijn voor mezelf. Vroeger vond ik het zwak als ik angst voelde. Nu weet ik: het hoort bij mij, en ik mag daar ruimte voor maken.”
Tegelijk blijft ze ambitieus en positief. “Ik ben blij dat ik het nu beter kan plaatsen. Het neemt niet alles over, het beheerst mijn leven niet meer. En dat is een enorme stap vooruit.”
Conclusie:
Shania Gooris laat zien dat achter elk sterk persoon ook een
kwetsbare kant schuilgaat. Door haar verhaal te delen, maakt ze
mentale gezondheid een stuk bespreekbaarder — en dat is misschien
wel net zo krachtig als elke dans op het podium.